بقلم هاجر جمال رواية رغم فارق السن الفصل الخامس عشر "15" كامل وحصري عبر مدونة دليل الروايات "deliil.com"
 |
| رواية رغم فارق السن |
- ملحوظة للوصول للرواية كاملة أكتب في جوجل (رغم فارق السن مدونة دليل الروايات)
رواية رغم فارق السن بقلم هاجر جمال الفصل الخامس عشر "15"
داخل السينما
لهفه:عاصم انا مش فاهمه حاجه
عاصم بضحك:معلش هبقى اشرحلك
لهفه بزهق:طيب
بعد ما خرجو من السينما شرحلها الفيلم
رجعو الفندق لهفه رمت نفسها ع السرير من كتر التعب
عاصم بهدوء:لهفه
لهفه بتعب:نعم
عاصم:قومى غيرى هدومك الاول
لهفه وهى شبه نايمه:لا مش لازم لا
ابتسم عاصم بخفه وهو بدل ملابسها واخذها فى حضنه ونام هو ايضا
عادوا الى مصر لهفه وعاصم..بعد فتره من رجوعهم الى مصر
لهفه:انا عايزه اروح قعد عند ماما كام يوم
عاصم باستغراب:ليه فى حاجه
لهفه:لا اصلها وحشتنى اوى
عاصم:ماشى جهزى نفسك و اديكى
عند بيت بسمه وحامد والباب خبط
بسمه بفرحه:حبيبتى لهفه
خدتها فى حضنها
لهفه بابتسامه:عامله اى يا ماما
بسمه:الحمدلله ادخلو
حامد:ازيك يا لهفه ازيك ي عاصم بيه
عاصم/لهفه:الحمدلله
عاصم:لهفه كانت حبه تقعد معاكو كام يوم عشان واحشتوها
بسمه بابتسامه:دا انتى واحشتنى
لهفه:حبيبتى ي ماما
عاصم:طيب استاذن انا بقى
لهفه بتلقائيه:خليك شويه
عاصم بابتسامه:معلش ورايا شغل
حامد:ربنا معاك
بعد ما عاصم خرج
حامد بحزن:انا اسف يا بنتى ع كل حاجه
لهفه بحزن:لا يا بابا متتاسفيش ابدا
حامد:يعنى مسامحانى
لهفه:طبعا يا بابا
حامد بابتسامه:تعالى فى حضن بابا
فتحلها دراعه وجريت فى حضنه
لهفه بدموع:كان واحشنى حضنك اوى
بسمه:خلاص بقى بطلو نكد..ادخلى ارتاحى يا لهفه شويه اكون عملت الاكل اللى بتحبيه
لهفه:حاضر يا ماما
بعد ما لهفه دخلت اوضتها اللى وحشتها
حامد:مش ملاحظه حاجه
بسمه:حاجه ايه
حامد:يعنى قايم ماشى تقوله خليك حصل تطور اهو اقصد حاسس انها سعيده معاه
بسمه:يارب تكون سعيده ع طول
حامد:يارب
عدا الكام يوم عند باباها وماماتها وعاصم رايح عشان ياخدها
عاصم:ازيك يا لهفه
لهفه:الحمدلله كويسه
عاصم:اومال فين شنطتك عشان نروح
*رغم فرق السن*
*تكمله الفصل15*
لهفه بتوتر:اصل انا
عاصم بقلق:مالك يا لهفه
لهفه بارتباك:انا عايزه اطلق
وقع هذا ع عاصم كالصدمه
عاصم بصدمه:ايه
لهفه :عايزه اطلق
عاصم بضيق:ايه اللى بتقوليه ده يا لهفه طلاق اى بس ما احنا كويسيين والدنيا ماشيه تمام بينا ايه اللى حصل
لهفه بتماسك:عشان انا تعبت ومش قادره استحمل اكتر من كده
عاصم بحزن:حصل منى حاجه وحشه
لهفه بدموع:ايوه الاول الجواز اللى بالغصب.. دا غير الخطف اللى حصلى والحمل اللى سقطتو كل ده حصل فى اول فتره من الجواز.. اومال ايه اللى هيحصل بعد كده انا كنت هموت بسبب واحد كان عايز ينتقم منك..اومال لما يكون فى عيال حد من اعدائك هينتقمو منك فيهم..انا مش مستعده ابقى فى وجع قلب
عاصم:لهفه صدقينى اللى حصل ده مش هيحصل تانى مش هخليكى حد يقربلك..ارجوكى ي لهفه اطلبى اى حاجه غير الطلاق..انا مقدرش اعيش من غيرك
لهفه:لا تقدر انت عيشت سنين كتيره من عمرك لوحدك هتقدر اكيد
عاصم بغضب:انا غلبت معاكى معرفش اعملك اى تانى عملت كل حاجه اقدر عليها عشان تبقى سعيده ومبسوطه ليه دايما عايزه مش حاسه غير بنفسك وبس
مسكها من دراعها وخلاها تبصله
عاصم بحزن:ليه عايزه تسيبنى وانا شايف حب فى عنيكى ليا..ليه بتعذبى نفسك وبتعذبينى معاكى ليه
بعدت ايده بعيد
لهفه بكدب:قولتلك ان انا مستحيل احبك..انا منفعلكش ولا انت تنفعلى..ارجوك الطلاق يبقى ف هدوء
سابته ودخلت اوضتها وقعدت تعيط وبتقول لنغسها(انا اسفه يا عاصم اسفه بس مش عايزه احب عشان مترجحش اسفه)...خلص الفصل