رواية رغم فارق السن الفصل الثالث والعشرون "23" كامل بقلم هاجر جمال عبر مدونة دليل الروايات - deliil.com
 |
| رواية رغم فارق السن |
- ملحوظة للوصول للرواية كاملة أكتب في جوجل (رغم فارق السن مدونة دليل الروايات)
رواية رغم فارق السن الفصل الأخير الثالث والعشرون "23" بقلم هاجر جمال
لهفه وعاصم كانو عند الدكتور
عاصم:خير يا دكتور
الدكتور:مبروك حامل ف توام ولدين
لهفه بفرحه:ايه بجد عاصم
عاصم بفرحه:مش كنتى حابه تجيبى توام..ربنا حقق امنيتك
لهفه:مبسوطه اوى
عاصم:انا اكتر والله
جه معاد فرح حازم ونيهال..
نيهال بفرحه:مش مصدقه اللى بيحصل
هنا بضحك:لا صدقى
لهفه بضحك:مالك ي نيهال فى اى
نيهال بسعاده:مبسوطه بس
خرجت نيهال بالفستان الابيض واستقبلها حازم بابتسامه وقبل راسها
لهفه:عاصم تعالا نرقص
عاصم:لا مش هينفع انتى حامل
لهفه:عادى ي عاصم..قوم يلا
عاصم:امرى لله
عماد:تعالى ي هنا نرقص
مسك ايديها وقام يرقص
اخر اليوم كل واحد روح بيته..فى بيت عاصم سويلم
لهفه بتعب:اااه مش قادره
عاصم بقلق:مالك ي لهفه
لهفه:جسمى واجعنى اوى
عاصم:مش قولتلك بلاش رقص عشان متتعبيش
لهفه:نعم كنت عايزنى مرقصش فى فرح نيهال
عاصم بضحك:ما انتى تعتبى اهو..تعالى احطيك ف الميه وجسمك هيرتاح
لهفه:ماشى
فى بيت حازم و نيهال
حازم بمرح:تعال ي جميل انت
نيهال بخجل:ممكن تسكت
حازم:اسكت اى بس
حملها حازم و ذهب الى غرفته
بعد فرح حازم ونيهال..تم تحديد فرح عماد وهنا..بعد ما الفرح خلص
عماد بمرح:تعالى ي قمر اخيرا بقينا فى بيت واحد
هنا بخجل:عماد بطل بقى
عماد بضحك:طب تعالى عايزك فى كلمه
حملها عماد و ذهب الى غرفته
تانى يوم
لهفه بالم:عاصم الحقنى مش قادره
عاصم بقلق:مالك ي لهفه
لهفه:بولد ي عاصم الحقنى
عاصم:طيب طيب
حملها عاصم وذهب الى المستشفى
لهفه بصراخ:عاصصصصصم الحقنى
عاصم بتوتر:متقلقيش انا جنبك
لهفه:لا مش قادره..مش قادره..منك لله ي عاصم منك لله
عاصم بصدمه:طب انا عملت اى طيب
لهفه بوجع وصراخ:خلتنى احبك..ودلوقتى هولد وبتوجع..مش قادره الحقنى
دخلت العمليات والكل اتجمع بره وعاصم رايح جاى قلقان جدا وبيدعى
*رغم فرق السن*
الممرضه بابتسامه:الف مبروك ولدين زى القمر
اديت الولدين لعاصم اللى كان فرحان بشده وعيط من كتر الفرحه..بعد شويه فاقت لهفه وكلو دخل ليها
لهفه بتعب:عاصم
عاصم بسعاده:الف مبروك ي حبيبتى ولدين زى القمر
مسكتهم لهفه وحضنتهم
بسمه بفرحه:يتربو فى عزكم
حامد بفرحه:مبروك ي لهفه..هتسموهم اى بقى
لهفه:هنسمى حامد وحازم..حامد ع اسمك يا بابا وحازم ع اسم ابو عاصم
عاصم بابتسامه:ها اى رايكم
حامد بسعاده:ربنا يخليهم
بسمه:طبعا انت فرحان ي حامد
حامد:اومال اى مش حفيدى اتسما ع اسمى..تعالى ي بسمه سيبيهم لوحدهم
عاصم:دا انتى فرجتى المستشفى علينا..قعد تقولى منك لله انا ي لهفه
لهفه بضحكه تعب:معلش بقى ي عصومى
عاصم بضحك:مااااشى
*رغم فرق السن*
حازم:بحبك اوى ي ماما
لهفه:انا اكتر ي قلب ماما
حامد:و انا كمان بحبك
لهفه:بحبكم انتو الاتنين
باسوها هما الاتنين
عاصم:ابعد عن مراتى يلا منك ليه
نظروا الى مصدر الصوت
لهفه:عاصم
عاصم:سمعتونى قولت اى
حازم:لا مش هبعد عن ماما
حامد:ايوه مش هنعمل كده
راح عاصم ناحيتهم ومسكهم من ياقه التيشرت هما الاتنين
عاصم:ولا منك ليه شايفين اللى قعده دى مراتى قبل ما تكون امكم..يعنى محدش ييوسها ويحضنها غيرى
لهفه بضحك:دول ولادنا ي عاصم
عاصم:بس انتى..سمعنى
حامد:يا عم نزلنى طيب الله
حازم:ايدك هتوحشك ع فكره
تركهم عاصم من الصدمه بينما كانت لهفه تضحك بشده عليهم
عاصم:غور يلا منك ليه
حازم:ع فكره بقى ماما بتحبنا اكتر منك
حامد:ومتقدرش تستغنا عننا صح ي مامى
لهفه بضحك:صح ي عيون مامى
نظر لها عاصم بصدمه
عاصم:طب يلا بقى من هنا انت وهو
بعد ما خرجو من الاوضه
عاصم:بتحبيهم اكتر منى صح
لهفه:دول عيال ي عاصم متخدش ف بالك
امسك وجها وقبلها بكل رقه
عاصم ولهفه عندهم حازم وحامد عندهم ست سنين
هنا وعماد خلفو بنت اسمها حنان عندها خمس سنين
نيهال وحازم خلفو بنت اسمها حنين عندها خمس سنين
فى بيت هنا وعماد
حنان:مامى عايزه اروح عند خلتو لهفه
هنا بابتسمه:حاضر ي ستى
دخل عماد البيت
حنان:بابى
جريت عليه حضنته وشالها
عماد بضحك:حبيب قلب بابى
حنان:احنا هنروح عند خلتو لهفه وعمو عاصم
عماد:وانا جاى معاكم
حنان:هيييه
فى بيت حازم ونيهال
نيهال:هنروح عند خلتو لهفه
حنين بفرحه:هييييه
حازم:وانا جاى ولا اى
حنين ونيهال:طبعا
حازم بضحك:حبايبى وربنا
كلهم راحو عند لهفه وعاصم واول ما دخلو
حازم جرى وشال حنين ولف بيها
حامد كذلك جرى وشال حنان ولف بيها
وسط اندهاش الكل من اللى بيحصل وضحكوا بشده على الاطفال
*رغم فرق السن*
*تكمله الفصل الاخير*
لهفه بضحك:ايه اللى ببحصل ده
عاصم بضحك:دا باين بيرسمو ع بعض
هنا:شكلهم كده
عماد:هو يعنى حامد هيلاقى زى بنتى فين
حازم:ولا حازم مش هيلاقى زى بنتى
نيهال:انتو خلاص قررتو
لهفه :صح عندك حق
عاصم:حازم حامد سيبو البنات بقى
حازم ببراءه:لا ي بابا انا بحب حنين ولما اكبر هتجوزها
حامد ببراهء:وانا كمان عمى عماد تحجزلى حنان عشان لما اكبر اتجوزها
ضحك كلهم عليهم بشده
حازم:و انا موافق
عماد:وانا كمان موافق
حازم الصغير:حبيبى ي عمو حازم
حامد:بعشقك وربنا ي عمو عماد
عاشوا فى ايام كلها سعاده
عاصم:خير يا دكتور
الدكتور:مبروك حامل ف توام ولدين
لهفه بفرحه:ايه بجد عاصم
عاصم بفرحه:مش كنتى حابه تجيبى توام..ربنا حقق امنيتك
لهفه:مبسوطه اوى
عاصم:انا اكتر والله
جه معاد فرح حازم ونيهال..
نيهال بفرحه:مش مصدقه اللى بيحصل
هنا بضحك:لا صدقى
لهفه بضحك:مالك ي نيهال فى اى
نيهال بسعاده:مبسوطه بس
خرجت نيهال بالفستان الابيض واستقبلها حازم بابتسامه وقبل راسها
لهفه:عاصم تعالا نرقص
عاصم:لا مش هينفع انتى حامل
لهفه:عادى ي عاصم..قوم يلا
عاصم:امرى لله
عماد:تعالى ي هنا نرقص
مسك ايديها وقام يرقص
اخر اليوم كل واحد روح بيته..فى بيت عاصم سويلم
لهفه بتعب:اااه مش قادره
عاصم بقلق:مالك ي لهفه
لهفه:جسمى واجعنى اوى
عاصم:مش قولتلك بلاش رقص عشان متتعبيش
لهفه:نعم كنت عايزنى مرقصش فى فرح نيهال
عاصم بضحك:ما انتى تعتبى اهو..تعالى احطيك ف الميه وجسمك هيرتاح
لهفه:ماشى
فى بيت حازم و نيهال
حازم بمرح:تعال ي جميل انت
نيهال بخجل:ممكن تسكت
حازم:اسكت اى بس
حملها حازم و ذهب الى غرفته
بعد فرح حازم ونيهال..تم تحديد فرح عماد وهنا..بعد ما الفرح خلص
عماد بمرح:تعالى ي قمر اخيرا بقينا فى بيت واحد
هنا بخجل:عماد بطل بقى
عماد بضحك:طب تعالى عايزك فى كلمه
حملها عماد و ذهب الى غرفته
تانى يوم
لهفه بالم:عاصم الحقنى مش قادره
عاصم بقلق:مالك ي لهفه
لهفه:بولد ي عاصم الحقنى
عاصم:طيب طيب
حملها عاصم وذهب الى المستشفى
لهفه بصراخ:عاصصصصصم الحقنى
عاصم بتوتر:متقلقيش انا جنبك
لهفه:لا مش قادره..مش قادره..منك لله ي عاصم منك لله
عاصم بصدمه:طب انا عملت اى طيب
لهفه بوجع وصراخ:خلتنى احبك..ودلوقتى هولد وبتوجع..مش قادره الحقنى
دخلت العمليات والكل اتجمع بره وعاصم رايح جاى قلقان جدا وبيدعى
*رغم فرق السن*
*تكمله الفصل23*
تقوم بالسلامه وكذلك كل الموجودين..بعد شويه سمعو صوت عياط التوامالممرضه بابتسامه:الف مبروك ولدين زى القمر
اديت الولدين لعاصم اللى كان فرحان بشده وعيط من كتر الفرحه..بعد شويه فاقت لهفه وكلو دخل ليها
لهفه بتعب:عاصم
عاصم بسعاده:الف مبروك ي حبيبتى ولدين زى القمر
مسكتهم لهفه وحضنتهم
بسمه بفرحه:يتربو فى عزكم
حامد بفرحه:مبروك ي لهفه..هتسموهم اى بقى
لهفه:هنسمى حامد وحازم..حامد ع اسمك يا بابا وحازم ع اسم ابو عاصم
عاصم بابتسامه:ها اى رايكم
حامد بسعاده:ربنا يخليهم
بسمه:طبعا انت فرحان ي حامد
حامد:اومال اى مش حفيدى اتسما ع اسمى..تعالى ي بسمه سيبيهم لوحدهم
عاصم:دا انتى فرجتى المستشفى علينا..قعد تقولى منك لله انا ي لهفه
لهفه بضحكه تعب:معلش بقى ي عصومى
عاصم بضحك:مااااشى
*رغم فرق السن*
رغم فارق السن الفصل الاخير
بعد مرور ست سنينحازم:بحبك اوى ي ماما
لهفه:انا اكتر ي قلب ماما
حامد:و انا كمان بحبك
لهفه:بحبكم انتو الاتنين
باسوها هما الاتنين
عاصم:ابعد عن مراتى يلا منك ليه
نظروا الى مصدر الصوت
لهفه:عاصم
عاصم:سمعتونى قولت اى
حازم:لا مش هبعد عن ماما
حامد:ايوه مش هنعمل كده
راح عاصم ناحيتهم ومسكهم من ياقه التيشرت هما الاتنين
عاصم:ولا منك ليه شايفين اللى قعده دى مراتى قبل ما تكون امكم..يعنى محدش ييوسها ويحضنها غيرى
لهفه بضحك:دول ولادنا ي عاصم
عاصم:بس انتى..سمعنى
حامد:يا عم نزلنى طيب الله
حازم:ايدك هتوحشك ع فكره
تركهم عاصم من الصدمه بينما كانت لهفه تضحك بشده عليهم
عاصم:غور يلا منك ليه
حازم:ع فكره بقى ماما بتحبنا اكتر منك
حامد:ومتقدرش تستغنا عننا صح ي مامى
لهفه بضحك:صح ي عيون مامى
نظر لها عاصم بصدمه
عاصم:طب يلا بقى من هنا انت وهو
بعد ما خرجو من الاوضه
عاصم:بتحبيهم اكتر منى صح
لهفه:دول عيال ي عاصم متخدش ف بالك
امسك وجها وقبلها بكل رقه
عاصم ولهفه عندهم حازم وحامد عندهم ست سنين
هنا وعماد خلفو بنت اسمها حنان عندها خمس سنين
نيهال وحازم خلفو بنت اسمها حنين عندها خمس سنين
فى بيت هنا وعماد
حنان:مامى عايزه اروح عند خلتو لهفه
هنا بابتسمه:حاضر ي ستى
دخل عماد البيت
حنان:بابى
جريت عليه حضنته وشالها
عماد بضحك:حبيب قلب بابى
حنان:احنا هنروح عند خلتو لهفه وعمو عاصم
عماد:وانا جاى معاكم
حنان:هيييه
فى بيت حازم ونيهال
نيهال:هنروح عند خلتو لهفه
حنين بفرحه:هييييه
حازم:وانا جاى ولا اى
حنين ونيهال:طبعا
حازم بضحك:حبايبى وربنا
كلهم راحو عند لهفه وعاصم واول ما دخلو
حازم جرى وشال حنين ولف بيها
حامد كذلك جرى وشال حنان ولف بيها
وسط اندهاش الكل من اللى بيحصل وضحكوا بشده على الاطفال
*رغم فرق السن*
*تكمله الفصل الاخير*
لهفه بضحك:ايه اللى ببحصل ده
عاصم بضحك:دا باين بيرسمو ع بعض
هنا:شكلهم كده
عماد:هو يعنى حامد هيلاقى زى بنتى فين
حازم:ولا حازم مش هيلاقى زى بنتى
نيهال:انتو خلاص قررتو
لهفه :صح عندك حق
عاصم:حازم حامد سيبو البنات بقى
حازم ببراءه:لا ي بابا انا بحب حنين ولما اكبر هتجوزها
حامد ببراهء:وانا كمان عمى عماد تحجزلى حنان عشان لما اكبر اتجوزها
ضحك كلهم عليهم بشده
حازم:و انا موافق
عماد:وانا كمان موافق
حازم الصغير:حبيبى ي عمو حازم
حامد:بعشقك وربنا ي عمو عماد
عاشوا فى ايام كلها سعاده
- من هنا فهرس رغم فارق السن جميع الفصول
- نرشح لك قصة جديدة قصة حماتي باللغة العامية المصرية أبدا القصة من هنا