الفصل الثاني من رواية فتاة فى زمن قاسي بقلم الكاتبة "دودو محمد"
- للدخول إلى فهرس الرواية كاملة، حيث يوجد به جميع الحلقات أضغط هنا
 |
| فتاة فى زمن قاسي بقلم دودو محمد |
الفصل الثاني "2" رواية فتاة فى زمن قاسي لدودو محمد
ملحوظة للوصل إلى جميع فصول الرواية أكتب في جوجل (فتاة فى زمن قاسي مدونة دليل أو "deliil.com")اشرقت شمس صباح يوم جديد ليبدء مراد بفتح عيونه قام دخل الحمام اخد شاور واتوضه وخرج من الحمام لبس هدومه واده فرضه وفى الوقت ده نفخ مهند وقال
مهند :- انت يا بنى أدم النور ده اطفيه علشان ضارب فى عينى»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
مراد :- بلاش اجهز علشان الشغل
مهند :- وانا ذنب امى ايه تصحينى بسبب النور
مراد :- خلاص اسكت انا خلصت خلاص كمل نومك يا اخويه وطفى النور وخرج من الاوضه وقفل الباب وراه وقال صباح الخير يا امى
حكمت :- صباح النور يا حبيبى ولسه هتمشى
مراد :- رايحه فين كده
حكمت :- هروح اصحى اخوك يمكن ربنا يهديه وينزل يشوف شغل ولا ينزل يساعد ابوه فى المحل
مراد :- هتوجعى قلبك معاه على الفاضى زى كل يوم هو مفيش منه فايده متتعبيش نفسك معاه
حكمت :- ربنا يهديه ويصلح حاله يارب
مراد :- يارب مريم صحيت
حكمت :- من امبارح مش طيقه نفسها والنهارده بتقول مش هتروح علشان تجهز نفسها للناس اللى جايه تتقدم ليها
مراد:- ماشى يا امى
حكمت :- هروح احضر الفطار وسابته ومشيت
مراد :- راح عند أبوه وقال صباح الخير يا بابا
عبده :- صباح النور يا ابنى رايح شغلك
مراد :- ايوه يا بابا محتاج منى حاجه
عبده :- سلامتك يا حبيبى بس متتأخرش علشان تقعد مع الناس اللى جايه تتقدم لأختك
مراد :- حاضر يا بابا مش هتأخر
حكمت :- يلا حضرت الفطار
وراحوا التلاته قعدوا على السفره
عبده :- بنتك مش هتفطر
حكمت :- لاء بتقول انها عايزه تنام المهم كلمت علياء
عبده :- نسيت مع أنها امبارح سلمت عليا بس نسيت اقولها خالص النهارده لما ترجع من الشغل هقولها
حكمت :- ماشى بس اوعى تنسى انا مش هقدر اعمل البيت لوحدى يا عبده
مريم :- دى مين دى اللى هتيجى تعمل البيت وقعدت على الكرسى
حكمت :- علياء يا بنتى هو فيه غيرها
مريم :- انا مش عايزه البت دى تدخل عندنا تانى وياريت يا بابا ترميهم فى الشارع
عبده :- وليه ارميهم فى الشارع
مريم :- كده دى ناس عامله شبه القطط تاكل وتنكر وبالذات اللى اسمه عبدالرحمن
حكمت :- عيب يا بنتى متقوليش على حد كده والولاد مؤدبين وفى حالهم وعمرهم ما رفعوا عينهم فى حد
مريم :- لاء دول ميعرفوش حاجه عن الادب ناس زباله
عبده :- مريم عيب كده متغلطيش فى حد
مريم :- هوف بقى وقامت وقفت وقالت ماشى ودخلت اوضتها
مراد :- وقف وقال انا ماشى عايزين حاجه
حكمت :- ربنا يحميك ويحرسك يا حبيبى ويبعد عنك كل شر
مراد :- باس ايديها وخرج من باب الشقه وفى الوقت ده كانت علياء نازله نزل عينه فى الارض وقال صباح الخير
علياء :- صباح النور
مراد :- وسع الطريق ليها من غير ما يبص وقال اتفضلى انزلى
علياء :- لالالا اتفضل انزل انت
مراد :- اتفضلى انزلى يا انسه علياء
علياء :- ش.ش.شكرآ ونزلت وطلعت اول الشارع تستنا الاتوبيس
مراد :- نزل هو كمان يستنا وصول الاتوبيس وبعد وقت وصل الاتوبيس وبدأت الناس تتزاحم والكل ركب بصعوبه ومشى الاتوبيس وحاولت علياء تدخل فى حته وسعه بعيد عن زحمة الرجاله ووقفت قصاد كرسى ومسكت فيه
مراد :- كان قاعد وشاف ايد واحده سانده على الكرسى بتاعه رفع راسه بيبص لاقها علياء قال انسه علياء تعالى اقعدى
علياء :- لاء شكرآ انا كده كده المحطه بتاعتى مش بعيد وفى الوقت ده الاتوبيس عدى على مطب ووقعت علياء على مراد اتكسفت ووشها احمر وقامت وقفت بسرعه وقالت ا.ا.اسفه وقعت غصب عنى والله
مراد :- بأحراج حصل خير وقام وقف وقال اقعدى انتى علشان المطبات
علياء :- قعدت بكسوف وقالت ش.ش.شكرآ
مراد :- العفو ووقف جنب الكرسى اللى قاعده عليه علياء بس بعيد شويه عنها ومسك مقبض الايد علشان ميوقعش على علياء
وبعد وقت وقفت علياء وقالت
علياء :- شكرآ لذوق حضرتك عن اذنك
مراد :- وهو باصص فى الارض وسع السكه ليها علشان تعدى وقال العفو فى امان الله وقعد على الكرسى اللى كانت قاعده عليه علياء وبص عليها من الشباك وهى ماشيه فى الشارع
علياء :- دخلت المصنع وشافت رضوي قالت صباح الخير
رضوي :- بزعل صباح النور
علياء :- مالك
رضوي :- اتنهدت وقالت متخانقه معاهم فى البيت
علياء :- ليه
رضوي :- يا ستى جارتنا ام اسر امبارح جابت ليا عريس بس دمه تقيل اوى ومرتحتش ليه رفضه ماما معجبهاش أن انا رفضه اتخانقت معايا ومخصمانى
علياء :- طيب ليه مقولتيش ليها انك مش مرتاحه ليه
رضوي :- قولت بس سمعتنى الاسطوانه بتاعة كل مره انتى فكره نفسك صغيره انتى اللى فى سنك اتجوز وخلف بصى لبنات خالتك اللى فى سنك كلهم فاتحين بيوت وبنات عمك اللى اصغر منك متجوزين وبقوا أمهات مش مقتنعه أن كل شئ قسمه ونصيب وان الجواز ده مش لازم نتسرع فيه لمجرد أن بنات خالتى ولا بنات عمى متجوزين وانا لاء انا ليا مواصفات خاصه فى شريك حياتى وهستناها لو عمرى مية سنه مش هتجوز لمجرد اخد لقب مدام وخلاص
علياء :- معلش اعذريها هى ام ونفسها تفرح بيكى وتطمن عليكى
رضوي :- عارفه والله بس تعبت من طريقتها وأسلوبها معايا الجواز مش بالعافيه
علياء :- ربنا يسعدك يارب ويرزقك بأبن الحلال اللى يرتاح ليه قلبك
رضوي :- يارب انا وانتى يا حبيبتى
علياء :- يلا بقى اشتغلى احسن ما ناخد كلمتين ملهمش لازمه
رضوي :- على رأيك يلا
وبدأوا الاتنين يشوفوا شغلهم
«««««««««««««««««««««««««««««
فى بيت عبده
دخلت مريم وهى متعصبه الاوضه وقعدت على السرير وقعدت تهز فى رجليها وفى الوقت ده الفون بتاعها رن اخدته من جنبها وبصت فيه لاقته ادم ردت عليه وقالت
مريم :- ايوه يا آدم
أدم :- ايه يا حبيبتى مش جايه الجامعه النهارده ولا ايه
مريم :- لاء مش جايه
أدم :- مالك يا حبيبتى من امبارح فيه حاجه مضايقكى
مريم :- ما انت لو كنت موجود كنت عرفت ايه اللى حصل امبارح
أدم :- طيب اعمل ايه بس غصب عنى كنت بودى حاجات لاخويه فى الشركه
مريم :- خلاص خلى اخوك ينفعك
أدم :- مالك بس يا قلبى
مريم :- الحيوان اللى اسمه عبدالرحمن ده وقع على هدومى النسكافيه بعد ما قفلت معاك امبارح ومد أيده عليا كمان
أدم :- مين عبدالرحمن ده وازاى متتصليش بيا وتقوليلى كنت جيت طلعت روحه بأيديا
مريم :- عبدالرحمن ده بابا بيعطف عليه هو واخواته ومقعدهم فى شقه فوق السطح بعد ما ابوهم وأمهم ماتوا واخته بتيجى تشتغل خدامه عندنا لما ماما بتحتاجها
أدم :- طيب ما ترميهم فى الشارع وانتقمى منهم
مريم :- بغيظ بابا مش راضى
أدم :- امممم طيب هقولك تطلعيهم ازاى من البيت وبفضيحه
مريم :- قول
أدم :- قال ليها على الخطه
مريم :- يا سلام عليك هو ده ربنا يخليك ليا يا حبيبى
أدم :- انا تحت الخدمه يا قلبى لا عاش ولا كان اللى يمد أيده على حبيبتى
مريم :- بحبك اوووووى
أدم :- وانا بعشقك اسيبك بقى احسن المحاضره هتبدء
مريم :- اوك باى وقفلت معاه وقالت مبقاش انا لو مكنتش اخليك تبكى بدل الدموع دم يا عبدالرحمن وهعرفك ازاى تمد ايدك على اسيادك
««««««««««««««««««««««««««««
فى كلية العلوم
وصلت سمر الجامعه ودخلت بصت على انجي ملاقتهاش بصت على هيثم ملاقتهوش اتنهدت وقالت
سمر :- راحوا فين دول وبتلف شافت شادي ندهت عليه وقالت شادي يا شادي وراحت عنده وقالت صباح الخير
شادي :- صباح النور يا سمر
سمر:- مشوفتش هيثم
شادي :- اتنهد وقال زمانه جاي
سمر :- اوك ولسه هتمشى
شادي :- سمر
سمر :- بصت ليه وقالت نعم
شادي :- حاولى متتعلقيش بهيثم اوى
سمر :- اشمعنا يعنى
شادي :- انتى متأكده أنه بيحبك
سمر :- وده يخصك فى ايه
شادي :- خ.خ.خايف عليكى
سمر :- لاء خليك فى نفسك وبعد كده متدخلش فى اللى ملكش فيه بدل ما اقول لهيثم أنا مش عارفه انتى ازاى صحبه وبتغير اوى منه كده وبصت ليه بقرف ومشيت
شادي :- مشى أيده على شعره وقال يا خوفى عليكى من صدمتك لما تعرفى الحقيقه واتنهد ومشى
انجى :- دخلت وقالت صباح الخير يا سموره
سمر :- بخنقه صباح النور
انجي :- مالك
سمر :- اللى اسمه شادي ده قال كلام ضيقنى
انجي :- قال ايه
سمر :- قال اللى قاله بقى المهم ايه اخرك كده
انجي :- المواصلات يا اختى زفت حاجه مقرفه
سمر :- انتى هتقوليلى لسه شتمه واحد فى الاتوبيس وهو عمال يلزق فيا رجاله مقرفه
انجي :- اه والله انا بشيل هم الاتوبيس والقرف اللى هيحصل فيه الصبح من الرجاله كل يوم ربنا يتوب علينا
سمر :- بصت حاوليها وقالت انا مش عارفه ايه اخر هيثم لحد دلوقتى
انجي :- مش عارفه متقلقيش زمانه جاي دلوقتى
هيثم :- صباح الخير يا بنات
سمر :- صباح النور ايه اخرك كده
هيثم :- الست ملك اخرتنى وفى الاخر قالت ليا اروح انا وهى هتيجى ورايا
سمر :- يادى ست زفته دى هوف بقى
هيثم :- سمر بقولك ايه مش كل يوم على ام الصداع ده انا مش عارف انتو الاتنين بتكرهوا بعض كده ليه
سمر :- علشان هى بنى ادمه مستفزه
انجي :- خلاص بقى يا سمر
هيثم :- مفيش اعقل منك انت يا هادى يا رزين
انجي :- يا راجل قول كلام غير ده احسن هنولع واحنا واقفين دلوقتى
هيثم :- عسل وربنا
انجي :- بصت على سمر وقالت الحمدالله ولعت
سمر :- سكتوا ليه ما تكملوا
انجي :- انا ساكته وربنا هو اللى بيتكلم
هيثم :- ضحك وقال جبانه
سمر :- بغيظ عن اذنكم ولسه هتمشى
انجي :- رايحه فين
سمر :- همشى علشان مبقاش عزول وسطكم
انجي :- متقلببيش الهزار جد يا سمر مش كل حاجه تقفشى بسرعه كده وبصت لهيثم وقالت ما تقول حاجه يا ابنى انت واقف تتفرج
هيثم :- اتنهد وقال انا ماشى هروح اشوف شادى فين وسابهم ومشى
سمر :- امته بس هيحس بيا انا زهقت وتعبت
انجى :- انا عندى احساس أنه حاسس بس معرفش ساكت ليه
سمر :- معقول يكون بيحب واحده تانيه
انجي :- معرفش كل شي ممكن
سمر :- هوف بقى
انجي :- سمر انتى متأكده انك بتحبيه هو ولا بتحبى فلوسه
سمر :- وهو وفلوسه ايه واحد
انجي :- لاء مش واحد يا سمر لو بتحبى فلوسه فده هيكون شئ مؤقت ولو حصل نصيب واتجوزتوا هتفرحى شويه بفلوسه واول ما هتشبعى هتبدأى تحسى بندم انك اتجوزتى شوية ورق وظلمتى قلبك من الحب والمشاعر إنما لو اتجوزتيه علشان بتحبيه هتعيشى سعيده معاه طول العمر وهتلاقى الفلوس دى شوية ورق ملهاش اى اهميه عندك
سمر :- انا ازهق من الفلوس انتى عبيطه تيجى بس وانا هجيب كل اللى فى نفسى هعوض كل دقيقة حرمان وسعتها الحب والمشاعر اللى بتقولى عليهم دول مش هيبقى ليهم اى اهميه جنب الفلوس
انجي :- تفكيرك ده اكبر غلط وهيضيعك يا سمر
سمر :- بقولك ايه انا مش اسيب اختى علياء فى البيت تطلعيلى انتى هنا ارحمونى بقى انا واحده بحب الفلوس ومستعده اعمل اى حاجه مقابل ما اكون غنيه وعندى فلوس كتير
انجي :- ربنا يستر عليكى من نفسك يا سمر
وكانت واقفه تسمعهم من بعيد ملك ابتسمت بشر وقالت
ملك :- سهله نجيب ليكى الفلوس لحد عندك ومعاه واحد يبعدك عن هيثم ويفضه ليا انا بقى ومسكت الفون بتاعها وطلبت رقم وانتظرت الرد وشويه ورد عليها وقالت عايزه اشوفك بعد الجامعه وسكتت شويه وقالت تمام نتقابل هناك باى وقفلت السكه وضحكت بشر وقالت وقعتى ولا حد سمى عليكى يا حلوه وبصت عليها بغيظ وبكره ومشيت
««««««««««««««««««««««««««««
فى المدرسه
وصلت مياده المدرسه ودخلت الاوضه المخصصه بالمعلمين وقعدت على الكرسى الخاص بتاعها ولسه بتمسك الكراسه تشوف شغلها قعد زميلها جنبها وقال
مجدي :- صباح الخير يا انسه مياده
مياده :- صباح الخير يا مستر مجدي
مجدي :- انسه مياده كنت عايز اخد ميعاد اجى انا واهلى نقابل حد من أهلك
مياده :- بعدم فهم ليه خير يا مستر
مجدي :- احم كنت عايز اتقدم ليكى يا انسه مياده
مياده :- نعم حضرتك
مجدي :- بقولك عايز اتقدم ليكى
مياده :- اسفه حضرتك انا مش بفكر فى الجواز دلوقتى
مجدي :- احنا ممكن نعمل خطوبه دلوقتى والجواز نخليه لما تكونى جاهزه
مياده :- سكتت شويه وقالت مستر مجدي حضرتك شاب كويس ومحترم ومليون بنت تتمناك بس انا اسفه مش موافقه على حضرتك
مجدي :- طيب ممكن اعرف سبب رفضك ليا ايه
مياده :- عندى اسبابى الخاصه
مجدي :- مرتبطه بحد تانى صح
مياده :- لو سمحت ملكش تتكلم فى حاجه متخصكش حضرتك عرض عليا الجواز وانا رفض ومش مطالبه اقولك اسبابى
مجدي :- تمام حضرتك كده كده مش محتاجه توضحى حاجه لأنها واضحه زى الشمس عن اذنك وسابها ومشى
مياده :- نفخت وقالت بنى أدم مستفز وبدأت تشوف شغلها
«««««««««««««««««««««««««««
فى الشركه
دخل مراد عند المدير وقال
مراد :- أمر يا فندم
المدير :- اتفضل اقعد يا مراد
مراد :- قعد وقال خير يا فندم
المدير :- انت عارف انا مين
مراد :- اكيد طبعآ يا فندم ومين ميعرفش حضرتك اسمك اشهر من النار على العلم حضرتك عمر سليم الطحاوى صاحب اكبر شركة سياحه فى مصر
عمر :- وعارف انا ابقى اخو مين
مراد :- لاء حضرتك
عمر :- ابقى اخو أدم سليم اللى جاي يتقدم لأختك النهارده
مراد :- بصدمه نعم
عمر :- ضحك وولع السيجار بتاعه وقال مالك اتصدمت كده
مراد :- بتوتر ا.ا.اسف حضرتك بس دى اخر حاجه كانت تيجى على دماغى أن حضرتك تبقى اخو العريس
عمر :- وقف وقال انا لما سمعت ادم اخويه بيقول اسم اختك الثلاثى واتأكد أنها اختك اطمنت لانك انت مثال الامانه و الشرف فى الشركه والكل هنا بيحلف بأخلاقك اكيد مدام اختك هتبقى من نفس البيئه ونفس التربيه وده يخلينى اجى اتقدم لأختك وانا مطمن
مراد :- ده الشرف لينا احنا يا فندم أن اخو حضرتك عايز يتجوز اختى
عمر :- أن شاءالله يحصل نصيب وربنا يسعدهم مع بعض
مراد :- يارب يا فندم
عمر :- تقدر تتفضل على مكتبك
مراد :- عن اذنك وخرج وراح على مكتبه وهو مصدوم ومش مصدق اللى بيحصل ده وبص فى ساعته لاقه وقت الشغل انتهى قام مسك الفون بتاعه ونزل من الشركه
«««««««««««««««««««««««««««
فى الحارة
كان واقف مهند فى الحاره كالعاده مع الشله بتاعته وبيعاكس فى البنات وهما ماشين وفى الوقت ده جه أبوه وقال
عبده :- مهند تعال عايزك
مهند :- طيب وبص لاصحابه وقال هروح اشوف أبويه عايز ايه وجاي وراح المحل وقال نعم
عبده :- بدل ما انت واقف كده مع المقاطيع صحابك دول تعال ساعدنى شويه انا تعبت وبقيت مش زى الاول
مهند :- يا حاج قولتلك مليش انا فى شغل المحلات ده
عبده :- يعنى ايه ملكش فى شغل المحلات
مهند :- هو معنى واحد يعنى مليش فى شغل المحلات
عبده :- ملكش فى شغل المحلات ولا ليك فى شغل الشركات امال ليك فى ايه فى الوقفه فى الحاره وتعاكس البنات اللى رايحه واللى جايه هو ده اللى ليك فيه
مهند :- هو انت وماما مش بتتعبوا من الكلام فى موضوع الشغل ده انا زهقتلكم والله
عبده :- انت معندكش دم ليه زى اخوك كده
مهند :- يا سيدى انا مليش دعوه بحد انا حاجه وهو حاجه مش معنى اننا توأم كل حاجه تشبهونا ببعض فيها هو شخصيه وانا شخصيه افهموها بقى وسابه ومشى
عبده :- لله الامر من قبل ومن بعض ربنا يهديك لنفسك يا ابنى
مهند :- راح عند أصحابه وقال يخربيت ام دى عيشه علطول اخوك اخوك اخوك محسسنى أنه ملاك نازل من السما ده ايه القرف ده
سيد صاحب مهند :- اهدا يا عم وروق بالك
مهند :- انا زهقت والله
سيد :- مد أيده بسيجاره وقال خد مسى يا كبير واهدا
مهند :- اخدها من أيده وقال محشيه
سيد :- ونوع غالى وحياتك
مهند :- احلى مسا يا زميلى واخدها منه وولعها
سيد :- البت اهى جايه
مهند :- نفخ الدخان فى الهوا وقال بنت اللذينا بتفلت منى كل مره
سيد :- طيب ما تتجوزها
مهند :- اتجوز منين بلا نيله يا شيخ اتنيل وبعدين هى جسمها بس اللى عجبنى مش اكتر وداس على شفته من تحت بأسنانه وقال عليها جسم نااار
سيد :- هى من نحية جسمها فهى ملهبيه
مهند :- ما تحن علينا يا جميل وارمى علينا نظره
علياء :- بصت ليه بقرف ونفخت وقالت استغفر الله العظيم على قرف كل يوم ده
مهند :- مسيرك تبقه فى حضنى دايب من الشوق يا عسل
علياء :- بصوت واطى ربنا يريحنى منك يا شيخ ومشيت بسرعه علشان تبعد عنه
مهند :- ااااااه يخربيت كده عليها جسم وراه عبايتها دى ناااااار
سيد :- احم اسكت اسكت اخوك جاى
مهند :- يعنى وكيل النيابه داخل علينا متفقعش مرارتى انت كمان
مراد :- مهند تعال معايا
مهند :- عايز ايه
مراد :- بص على أصحاب مهند وقال قولتلك امشى عايزك
مهند :- نفخ ومشى معاه
مراد :- أرمى القرف اللى فى ايدك ده
مهند :- أرمى ايه انت عبيط دى محشيه
مراد :- ايه القرف اللى بتقوله ده وشدها من أيده ورماها فى الارض وداس عليها
مهند :- يخربيت غباءك حد يدوس على النعمه برجليه
مراد :- انت بتسمى الاراف ده نعمه ربنا يهديك يا مهند يارب
مهند :- انت عايز ايه منى اخلص
مراد :- اطلع خد شاور وغير هدومك المقرفه دى والبس حاجه محترمه علشان العريس اللى جاى لأختك مش اى حد دى ناس محترمه اخوه صاحب الشركه اللى شغال فيها
مهند :- وانا مالى اصلا انا مش هقعد معاكم
مراد :- انت عبيط ازاى مش هتقعد معانا مش اخوها
مهند :- مليش فى الجو ده انا اقعد معاه انت وبابا وفكك منى
مراد :- يا ابنى هو عارف أننا اتنين اخوات ولاد لازم تقابله معانا اعمل حاجه واحده صح فى حياتك
مهند :- يووووه بقى ما انا عارف مش هخلص من زنكم امشى يا اخويه قدامى ومشوا الاتنين وراحوا على البيت علشان يجهزوا نفسهم
««««««««««««««««««««««««««
عند علياء
طلعت على السطح ودخلت قعدت على الكنبه وهى حاسه بإرهاق شديد وفى الوقت ده سمعت صوت بينادى عليها قامت بصعوبه وتعب شديد بصت من البلكونه وقالت
علياء :- ايوه يا عم عبده
عبده :- فاضيه يا علياء
علياء :- سكتت شويه فكرت وقالت ايوه يا عم عبده فاضيه
عبده :- طيب يا بنتى انزلى ساعدى ام مريم علشان فيه عريس جاى يتقدم لمريم النهارده
علياء :- حاضر يا عم عبده شويه وهنزلها واتنهدت ودخلت على المطبخ علشان تاكل لقمه قبل ما تنزل لتحت بصت فى الحله لاقت شوية اكل صغيرين جدآ سخنتهم ولسه هتاكلهم افتكرت اخواتها مفيش ليهم اكل رجعته تانى علشان لما يرجعوا يلاقوا حاجه ياكلوها وخرجت من المطبخ اخدت البوك بتاعها وفتحت الباب ونزلت لاقت مروان طالع على السلم ابتسمت ليه بحب وقالت ازيك يا مروان
مروان :- الحمدالله يا علياء انتى عامله ايه
علياء :- بأبتسامه الحمدالله كويسه المهم عملت ايه فى الوظيفه اللى كنت رايح تقدم فيها
مروان :- الحمدالله اتقبلت وهروح من اول الاسبوع استلم الشغل
علياء :- بفرحه بجد مبروك
مروان :- الله يبارك فيكى يا علياء عن اذنك وسابها ودخل شقته
علياء :- بصت عليه بحب واتنهدت ونزلت عند شقة عم عبده ورنت الجرس
حكمت :- فتحت الباب وقالت تعالى يا بنتى
علياء :- مبروك لمريم يا خالتى ربنا يكملها على خير ويسعدها يارب
حكمت:- يارب يا بنتى عقبال ما ربنا يسعدك يا حبيبتى ويرزقك بأبن الحلال اللى يريحك من التعب ده
علياء :- ربنا يخليكى يا خالتى يلا نبدء علشان نلحق نخلص قبل ما يجيوا
حكمت:- يلا يا بنتى انا هدخل المطبخ اعمل الاكل والحلويات وانتى شوفى البيت وكده ونضفيه
علياء :- حاضر يا خالتى عن اذنك ودخلت قلعت العبايه بتاعتها وبدأت تشيل السجاد وتنفضه ودخلت اوضت مريم وابتسمت ليها وقالت مبروك يا مريم
مريم :- بعجرافه ميرسى
علياء :- ابتسمت ليها بأحراج وقالت ممكن بس تسيبى الأوضه شويه لحد ما ارتبها
مريم :- هوف طيب بسرعه انا ورايا حاجات كتير مش فاضيه وزقتها وخرجت من الاوضه
علياء :- بصت عليها بوجع وهى خارجه واتنهدت وبدأت ترتب الاوضه وشويه وخلصت وخرجت من الاوضه وقالت خلاص انا خلصت الاوضه
مريم :- بصت ليها بقرف ودخلت اوضتها
علياء :- بدأت تكمل تنضيف البيت وخبطت على باب اوضت مهند ومراد
مهند :- ادخل
علياء :- عايزه انضف الاوضه لو سمحتوا
مراد :- وقف وخرج من الاوضه من غير ولا كلمه
مهند :- بص على مراد وهو خارج وراح عند علياء وقرب منها وقال منوره يا قمر
علياء :- بعدت عنه وقالت لو سمحت اطلع من الاوضه خلينى اخلص
مهند :- قرب تانى ليها وقال مالك بس مستعجله كده
علياء :- رجعت لوراه وقالت لو سمحت مينفعش اللى انت بتعمله ده
مهند :- وانا عملت ايه بس يا قمرايا وفى الوقت ده حس بأيد على كتفه بتسحبه بيبص لاقه مراد اخوه قال فيه ايه يا ابنى انت
مراد :- بتعمل ايه هنا تعال معايا
مهند :- روح وانا جاى وراك
مراد :- شده وقال قولتلك امشى معايا احسن ما اقول لبابا وماما
مهند :- داس على شفيته اللى من تحت بأسنانه وقال فلتى منى تانى المرادى بس هجيبك
مراد :- شده وقال امشى بقى وخرجوا من الاوضه
علياء :- اتنهدت بوجع ودموعها نزلت منها والباب اتفتح مره تانى بتبص لاقته مراد
مراد :- من غير ما يبص ليها قال اسف بس ممكن اخد الفون بتاعى
علياء :- مسحت دموعها وقالت ح.ح.حاضر ثوانى اجيبه ليك وراحت جابت الفون ومدت ايديها بيه وقالت اتفضل
مراد :- اخده منها وقال شكرآ وخرج من الاوضه بسرعه
علياء :- شافت شغلها وبعد وقت خلصت تنضيف وخرجت مريم من اوضتها وقالت
مريم :- ماما يا ماما
حكمت:- ايوه يا بنتى
مريم :- كل ده مخلصتيش ادم زمانه على وصول
حكمت :- خلاص يا بنتى خلصنا كل حاجه
مريم :- بصت لعلياء وقالت انتى لسه هنا مش خلصتى خلاص روح شقتك يلا
علياء :- بأحراج ح.ح.حاضر ولبست العبايه بتاعتها ولسه هتمشى
حكمت :- استنى يا بنتى
علياء :- نعم يا خالتى
حكمت :- دخلت المطبخ وشويه وخرجت مدت ايديها بصنية اكل وقالت خدى يا بنتى اتعشى انتى وأخواتك
علياء :- لالالا يا خالتى احنا عندنا اكل الحمدالله ومستورين
حكمت :- اسمعى الكلام يلا
علياء :- مدت ايديها بأحراج واخدت من ايديها الصينيه وقالت ربنا يخليكى يا خالتى
حكمت:- وخدى يا حبيبتى اجرتك اهى
علياء :- خلاص والله يا خالتى خلى مريم زى اختى وانا عملت كده مش علشان فلوس
حكمت :- عارفه يا حبيبتى بس ده تعبك وحقك
علياء :- ربنا يتمم ليها على خير يارب عن اذنك
حكمت :- فتحت ليها الباب وقالت خدى بالك وانتى طالعه يا حبيبتى
علياء :- حاضر وخرجت من باب الشقه وطلعت على شقتها فوق السطح وحطت الاكل على الترابيزه
سمر :- بصت على الصينيه وقالت الله ده اكل ده انا هموت من الجوع وقعدت تاكل
علياء :- انتى جيتى امته
سمر :- وهى بتاكل من شويه
علياء :- طيب اصبرى لما اخواتك يجيوا
سمر :- انا جعانه اوى مش هستنا حد وفى الوقت ده دخل عبدالرحمن ومياده
علياء :- كويس انكم جيتوا اختكم مش صابره
عبدالرحمن:- وايه الجديد فى كده ما هى علطول مفجوعه
مياده :- قعدت وقالت المهم عامله اكل ايه النهارده يا لولو
علياء :- دى خالتى ام مريم هى اللى ادته لينا بعد ما خلصت البيت
سمر :- خالتى ام مريم دى عليها شوية اكل مشوفتهوش على حد بس يغور من وش بنتها المغروره دى
علياء :- حرام متقوليش الكلمه دى على نعمة ربنا وكلى وانتى ساكته ولسه هتمشى
مياده :- مش هتاكلى
علياء :- بصت على الصينيه لاقته يدوب يكفي أخواتها التلاته قالت أنا اكلت الحمدالله كلوا انتوا وسابتهم ودخلت اوضتها هى واخواتها وقلعت العبايه ونامت على الكنبه بتعب وقالت ااااه يا جسمى يارب وحطت ايديها على بطنها من كتر الجوع وقالت يارب هونها من عندك يا كريم وغمضت عينيها بتعب وشويه ودخلت سمر ومياده الاوضه وشغلوا النور قالت وهى مغمضه عينيها اطفوا النور ده
مياده :- طيب هنغير هدومنا ونطفيه
سمر :- لولو يا لولو
علياء :- عايزه ايه يا سمر
سمر :- عايزه فلوس
علياء :- ليه
سمر :- عايزه اشترى كتاب مهم
علياء :- ما انتى لسه جايبه الاسبوع اللى فات كتاب برضه
سمر :- ها ا.ا.اعمل ايه يعنى ما هما اللى بيطلبوا مننا كده اعمل ايه
علياء:- بس انا مش معايا غير المية الجنيه اللى عملت بيها شقة عم عبده
سمر :- حلو حلو هاتيها بقى
علياء :- بس انا كنت محتاجها
سمر :- يا لولو هتحتاجى ايه يعنى اكيد مش هتشترى بيها هدوم ما انتى بتاخدى هدوم اى حد فينا
مياده :- خلى عندك شوية دم فلوسها وهى حره فيها مش هى اللى تعبت وشقية بيها
سمر :- وهى الكبيره بتاعتنا واحنا ملزومين منها مين هيجيب لينا طلبتنا هنروح نطلبها من حد غريب يعنى
علياء :: قامت وقالت خلاص انتى وهى وجابت الفلوس وقالت خدى اهى
سمر :- اخدت الفلوس وباستها وقالت اختى حبيبت قلبى ربنا يخليكى لينا يارب وراحت غيرت هدومها ونامت جنب مياده على السرير
علياء :- حد فيكم يطفى النور طيب
سمر :- مياده نامت وانا تعبانه مش قادره اقوم من مكانى قومى انتى اطفيه يا لولو
علياء :- قامت بصعوبه من على الكنبه وراحت طفت النور ورجعت غمضت عينيها ونامت لصبح
فى بيت عبده
وصل ادم مع اخوه عمر واستقبلهم مراد وابوه ودخلوا اوضت الضيوف وشويه ودخل مهند وسلم عليهم وقعدوا مع بعض واتفقوا على الخطوبه الاسبوع الجاي والجواز بعد التخرج وقال عبده
عبده :- روح هات اختك يا مهند
مهند :- ما يروح يجيبها مراد
عبده :- بأحراج احم قوم هات اختك يا مراد وبص بغيظ لمهند
مراد :- حاضر يا بابا وقام خرج من الاوضه وشويه وجت معاه مريم وسلمت على كله وقعدت على الكرسى اللى قصاد ابوها
عبده :- طبعآ مش محتاجين نسأل العروسه عن رأيها لانهم اكيد عارفين بعض من الجامعه احنا نقرأه الفاتحه علطول
عمر :- الجيل ده بيبقى متفقين مع بعض على كل حاجه احنا بنبقى صوره كده وضحك وقال ربنا يسعدهم نقراه الفاتحه بقى وبعد ما قرواه الفاتحه قال عمر نسيب العرسان يقعدوا شويه مع بعض بقى وبالمره تشربونى واحد قهوه ونتكلم مع بعض شويه
عبده :- اه طبعآ اتفضل وخرجوا من الاوضه وسابوا مريم وآدم قاعدين مع بعض
أدم :- مبروك يا قلبى
مريم :- بكسوف الله يبارك فيك يا حبيبى
أدم :- امته بقى نخلص ونتخرج ونتجوز بقى
مريم :- المهم قولى عملت ايه فى اللى قولت عليه الصبح
أدم :- كله تمام يا حبيبتى المهم تكونى عملتى زى ما قولتلك
مريم :- عملت كده اول ما جابه السواق حطته زى ما قولتلى
أدم :- ساعه بالكتير وفضحتها هتكون على كل لسان فى المنطقه
مريم :- بغيظ احسن علشان يعرفوا هما ايه واحنا ايه واكسر مناخير اللى اسمه عبدالرحمن ده
أدم :- انتى تأمرى يا عمرى
مريم :- بحبك اوى يا آدم
أدم :- وانا بعشقك ياروح أدم
وبعد شويه روحوا على الفيلا بتاعتهم ودخلت مريم اوضتها تستنى فضيحة علياء وأخوها على نار
««««««‹‹««««««««««««««««««««
فى الشقه عند علياء
كانوا نايمين وسمعوا صوت خبط جامد على الباب الاربعه قاموا يجروا وفتح عبدالرحمن الباب واتصدم وقال
عبدالرحمن :- خير يا حضرت الظابط
الظابط :- فين علياء مسعد
علياء :- انا علياء يا حضرت الظابط خير
الظابط :- بص لعلياء وقال فين الخاتم الالماظ
علياء :- بعدم فهم خاتم الماظ بتاع مين حضرتك
الظابط :- بص للعساكر وقال ادخلوا فتشوا الشقه
عبدالرحمن :- طيب نفهم حضرتك فيه ايه
الظابط :- هتفهموا كل حاجه دلوقتى وشويه وجه العسكرى ومعاه الخاتم وقال
العسكرى :- الخاتم اهو يا فندم لاقيته فى البوك ده
الظابط :- البوك ده بتاع مين
علياء :- بصدمه بتاعى بس معرفش الخاتم ده بتاع مين
الظابط :- هاتوها
عبدالرحمن :- هاتوها ليه يا باشا اختى مستحيل تمد ايديها على حاجه مش بتاعتها
الظابط :- امال ده جه ازاى
علياء :- بدموع والله العظيم ما اعرف حاجه عنه ولا أعرف جه بوكى ازاى
الظابط :- الكلام ده قوليه فى القسم امشى معانا يلا
مياده وسمر :- واقفين بيعيطوا وماسكين علياء علشان متمشيش
عبدالرحمن :- اختى مظلومه والله العظيم مظلومه
الظابط :- قولتلك امشى معانا يلا
علياء :- بصت بدموع لاخواتها وقالت عبدالرحمن خلى بالك على اخواتك البنات
العسكرى :- انجرى يا بت قدامى ونزلوا على السلم وهما بيشدوها واخواتها بيجروا وراها وبينادوا عليها
الجيران كلها فتحت الباب تشوف فيه ايه والكل بيبص ليهم بأستغراب
عبده :- فيه ايه يا ابنى
عبدالرحمن :- بيقولوا على اختى أنها اخدت خاتم حد معرفش مين اختى عمرها ما كانت حراميه يا عم عبده
حكمت :- شهاده لله اختك طول عمرها بتدخل الشقه عندى عمرها ما مدت ايديها على حاجه
مريم :- كانت فرحانه فيهم وبتبص لعبدالرحمن بشماته
مراد :- امشى يا عبدالرحمن نروح وراها
عبده :- خليك معاهم يا ابنى انا لو اقدر اروح معاهم كنت روحت
مراد :- حاضر يا بابا
مروان :- وانا هاجى معاكم
عبده :- تعالوا انتوا يا بنات ادخلوا اقعدوا مع خالتكم ام مريم
مياده :- لاء يا عم عبده احنا هنروح معاهم
مروان:- سيبهم يا عم عبده انا هخلى بالى منهم وبص لمياده وقال امشى متقلقيش أن شاءالله خير
مياده :- بدموع يارب
ونزلوا كلهم واقفوا تاكسى وراحوا وراه علياء بعد ما الشارع كله اتفرج علي علياء وهى الحكومه وخداها
- قراءة الفصل الثالث من رواية فتاة فى زمن قاسي أضغط هنا