الفصل السابع والعشرون "27" من رواية فتاة فى زمن قاسي بقلم الكاتبة المتميزة "دودو محمد"
- للدخول إلى فهرس الرواية كاملة، حيث يوجد به جميع الحلقات أضغط هنا
 |
| فتاة فى زمن قاسي بقلم دودو محمد |
الفصل السابع والعشرون (27) من رواية فتاة فى زمن قاسي
ملحوظة للوصل إلى جميع فصول الرواية أكتب في جوجل (فتاة فى زمن قاسي مدونة دليل أو "deliil.com")فى المستشفى
بدء مراد يفتح عينيه واحده واحده وبص حاوليه بصعوبه لاقه نفسه نايم فى الأوضه ومريم قاعده جمبه ولابسه اسود وبتعيط وامه نايمه على الكنبه ولابسه اسود ومهند قاعد فى الجمب التانى من السرير وحزين واول ما مريم شافته فتح عيونه قامت تجرى وراحت عنده وقالت
مريم :- حمدالله على السلامه اخيرآ فؤقت هروح ابلغ الدكتور«««««««««««««««««««««««««««««««
مراد :- بدموع منار بنتى فين انا عايز منار بنتى
مهند :- اهدا يا مراد منار كويسه متقلقش وفأقت الحمدالله
مراد :- بدموع بلاش تكدب عليا يا مهند انا عارف ان بنتى ماتت
مهند :- والله العظيم منار عايشه ومحصلش ليها حاجه
مراد :- عايشه امال هما لابسين اسود ليه
مهند :- بدموع بابا تعيش انت يا مراد
مراد :- بدموع بابا م.م.مات امته
مهند :- من تلت ايام
مراد :- تلت ايام ليه هو انا نايم بقالى قد ايه
مهند :- انت دخلت فى غيبوبه فى الاوضه بتاعة منار لحظة ما بابا مات من تلت ايام ولسه فايق دلوقتى
مراد :- بدموع ااااه يا بابا حتى الدفنه بتاعتك اتحرمت منها الله يرحمك يا بابا موت وانت زعلان منى حقك عليا يا بابا ياريت كنت انا اللى موت وارتحت من العذاب ده وبص على أمه وقال واكيد امى زعلانه منى علشان كنت أنا السبب فى موت بابا
مهند :- بص على أمه بحزن وقال لاء امك من ساعة ما سمعت خبر موت بابا الله يرحمه وهى نايمه النومه دى بتقوم تاكل لقمه بالعافيه وترجع تنام تانى
مراد :- اتنهد بوجع وقال اااااااه يا أبا الله يرحمك يارب الصبر من عندك يارب وفى الوقت ده دخل الدكتور وقال
الدكتور :- حمدالله على السلامه يا استاذ مراد
مراد :- بحزن الله يسلمك يا دكتور
الدكتور :- حاسس بأيه دلوقتى
مراد :- صداع فى دماغى شديد
الدكتور :- ده طبيعى حاسس بحاجه تانى
مراد :- لاء
الدكتور :- كشف عليه وقال تمام كله تمام الحمدالله
مراد :- بنتى عامله ايه يا دكتور
الدكتور :- البنوته فأقت الحمدالله وبقت زى الفل وهتخرج هى ومامتها النهارده واهو انت كلها يومين وتحصلهم
مراد :- انا عايز أخرج النهارده ارجوك يا دكتور
الدكتور :- مينفعش
مراد :- ليه مش لسه كنت بتقول دلوقتى أن بقيت تمام
الدكتور :- ايوه بس لازم تفضل تمانيه وأربعين ساعه تحت الملاحظه علشان نشوف الغيبوبه عملت معاك مضاعفات ولا لاء
مراد :- انا حاسس نفسى كويس يا دكتور ابوس ايدك خرجنى النهارده
الدكتور :- مينفعش والله عايز تخرج يبقى تمضى إقرار على نفسك بكده
مراد :- امضى مفيش مشكله
الدكتور :- تمام حمدالله على السلامه مره تانيه عن اذنكم وخرج وسابهم
مهند :- ليه يا مراد هتخرج خليك هنا احسن علشان لو حصلك مضاعفات
مراد :- انا لازم أخرج من هنا لازم اخد بنتى فى حضنى واضمها
مريم :- عندك الايام الجايه كتير لما تخرج ابقى احضنها براحتك المهم دلوقتى صحتك
مراد :- مش هبقى كويس غير لما اخد بنتى فى حضنى انا هخرج من هنا النهارده يعنى هخرج
مهند :- اهدا طيب واللى انت عايزه هيحصل وفى الوقت ده الباب اتفتح ودخلت مياده ومعاها منار
مراد :- بفرحه منار
مياده :- حمدالله على السلامه يا مراد واديته منار
مراد :- بفرحه الله يسلمك يا مياده وقعد يبوس فى منار وقال عامله ايه يا حبيبتى
منار :- الحمدالله انت بقيت كويس يا عمو
مراد :- انا بقيت كويس دلوقتى بس بعد ما شوفتك بس ممكن اطلب منك طلب
منار :- قول يا عمو
مراد :- ممكن تقوليلى يا بابا
منار :- بس انت مش بابى بابى مسافر
مياده :- ارجوك اصبر عليها شويه هى لسه صغيره ومش فاهمه حاجه واكيد لما تكبر شويه هتفهم كل حاجه
مهند :- اصبر عليها يا مراد
مراد :- نفسى اسمعها منها اوى
مياده :- معلش بكره تسمعها كتير بس انا لازم اخدها دلوقتى وارجع تانى عند علياء انا لما عرفت انك فؤقت من مريم قولت اجبها ليك واجى اطمن عليك
مهند :- شكرآ يا مياده انتى جدعه اوى
مياده :- العفو يا مهند انتوا جمايلكم علينا من زمان اوى وانا عارفه أخلاق مراد ايه وان اللى حصل ده غصب عنه وعلشان كده عملت ليه حاجه بسيطه أن جبت ليه بنته يشوفها وشالت منار وخرجت بيها
مراد :- يارب صعبه عليا والله لما بنتى تقولى يا عمو وتبقى مكتوبه على اسم حد تانى غيرى
مهند :- الصبر وكل حاجه هتبقى تمام
مراد :- طيب وعلياء عامله ايه
مهند :- الحاله النفسيه صعبه جدآ عندها بسبب فقدنها الجنين وجسديآ شوية الكسور اللى عندها بس استريح انت دلوقتى وان شاءالله كل حاجه هتكون كويسه وبص لمريم وقال خلى بالك منهم وخرج وسابهم وراح جاب اكل وبعد وقت رجع دخل الاوضه تانى عند مراد وقال خدى يا مريم كلى وصحى ماما تاكل واكلى مراد
مريم :- طيب وانت
مهند :- متشغليش بالك بيا وسابهم وخرج راح خبط على باب اوضت علياء فتحت ليه سمر وقالت
سمر :- نعم
مهند :- خدى الاكل
سمر :-شكرآ احنا اكلنا عبدالرحمن جاب لينا اكل
مهند :- خدى الاكل يا سمر انتى مراتى وملزومه منى انا فاهمه
سمر :- بلاش تعيش الدور يا مهند دى مهمه بتقوم بيها وكل واحد هيروح من طريق
مهند :- شايف انك شميتى نفسك شويه وبدأتى ترجعى سمر القديمه
سمر :- خرجت من الاوضه وقفلت الباب وقالت بغيظ بطل بقى كل ما تشوفنى توجعنى بكلامك وتعايرنى باللى حصل خلاص غلط ودفعت التمن وتمنه كان غالى جدآ وكفايه بقى تذل فيا محدش طلب منك انك تتجوزنى انت اللى عملت شهم واتجوزتنى خلصنا بقى انا تعبت
مهند :- مسكها من دراعها وقال واحده زيك تعيش طول عمرها مكسوره من عملتها وسمعتها اللى زى الزفت مش تكون متفرعنه زيك كده صحيح الطبع غلاب وانتى هتفضلى طول عمرك كده يا سمر
سمر :- اه انا هفضل طول عمرى كده مش عجبك طلقنى وتبقى عملت فيا معروف وسبنى اعيش حياه ودنيا جديده ونضيفه مفيهاش اى ذكريات من الماضى
مهند :- وسختك هتفضل معاكى مدى الحياه يا سمر لأن اللى فيه طبع عمره ما هيغيره
سمر :- داست على أسنانها بغيظ وقالت انا بكرهك يا مهند بكرهك ودخلت الاوضه وقفلت الباب فى وشه
مهند :- بص على الباب ونفخ وحدف الاكل فى الارض ومشى وسابه
فى اوضت علياء
كانت قاعده على السرير وأخواتها قاعدين حاوليها ودخلت سمر ونفخت وقعدت على السرير وقالت
سمر :- انا مش مسمحاكم على اللى عملته فيا ده ملقتوش غير اللى اسمه مهند ده وتجوزهونى
مياده :- يعنى كنت عايزه نعمل ايه بعد ما الزفت ده هرب ومجاش الفرح نسيبك تتفضحى
سمر :- والله العظيم الفضيحه كانت اهون عليا من الجوازه دى
علياء :- بوجع وحزن ربنا ما يكتبها عليكى الفضيحه يا سمر أصلها صعبه اوى وبتوجع اوى اوى ودموعها نزلت منها
سمر :- انا اسفه يا علياء
علياء :-بدموع متتأسفيش يا سمر كلنا ضحية مجتمع ذكورى ظالم دايمآ بيحاسبوا الواحده على غلطه ممكن متكونش ليها يد فيها وضحيه فى ساعة شهوة راجل، دايمآ بيلومو الواحده على غلطه ملهاش ذنب فيها ويحملوها هى كل الغلط ويفضلوا يقولوا أن هدوم الواحده هى السبب ضحكتها السبب كلامها السبب نظرتها السبب وكله بيثير الراجل إنما الراجل ملهوش ذنب ذئب وديع بس غرائزه بتثير من اى حاجه ومع ذلك هو بريئ والذنب على البنت وبس يلعن ابو ده مجتمع
مياده :- الكلام ده ينطبق عليكى انتى يا علياء إنما سمر هى اللى باعت نفسها بأيديها محدش غصبها على حاجه
سمر :- غلط ودفعت تمن غلطتى اعمل ايه تانى علشان اكفركم عن ذنبى ده
علياء :- سمر اتضحك عليها وغلطت يا مياده وبصت لعبدالرحمن وقالت سامحها يا عبدالرحمن احنا ملناش غير بعض
عبدالرحمن :- علياء قفلى على الموضوع ده أن قولتلكم عندى أختين بس والتالته ماتت اللى ترمى نفسها فى حضن راجل وتبيع نفسها وشرفها ومتفكرش فى حد حرام تعيش انا لو كنت سبتها تعيش فأنا سبتها تعيش علشان خاطركم انتم إنما بالنسبه ليا ماتت
سمر :- مسكت أيده وقالت عبدالرحمن اهون عليك انا اختك الصغيره حبيبتك اختك غلطت غلطه كبيره واعترفت بده سامحنى ده ربنا غفور رحيم واحنا بشر ومحدش معصوم من الغلط ورحمة بابا وماما سامحنى
عبدالرحمن :- سحب أيده من ايديها وقال مياده خليها تبعد عنى وعرفيها متحاولش تكلمنى تانى علشان لحد ما اموت لسانى مش هيخاطب لسانها
مياده :- سامحها علشان خاطرنا يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- لو فضلتوا تتكلموا فى الموضوع ده كتير انا همشى ومش هتشوفوا وشى تانى ولا هتعرفوا طريق ليا فاهمين وسابهم وخرج
سمر :- دموعها نزلت منها وقعدت فى الارض وقعدت تعيط
منار :- مامى هى خالتوا بتعيط ليه
علياء :- بدموع خالتوا تعبانه شويه
منار :- اه زى عمو مراد
علياء :- اتعصبت وقالت متجبيش سيرته تانى يا حبيبتى
منار :- ده طيب اوى وحتى قالى قوليلى يا بابى
علياء :- قالك تقوليلى يا بابى هو انتى شوفتيه
منار :- اه كنا عنده انا وخالتوا مياده ونايم على سرير زى ده بالظبط يا مامى
علياء :- بصت بغيظ لمياده وقالت ليه يا مياده تعملى كده
مياده :- اتوترت وقالت ك.ك.كان لازم اعمل كده يا علياء ده ابوها برضه ومن حقه يشوفها ومتنسيش أنه دخل فى غيبوبه تلت ايام بسبب الخوف عليها بلاش تحرميه منها مش بقولك سامحيه بس على الاقل بلاش تعاقبيه بالبنت علشان كده حرام كفايه عليه موت أبوه
علياء :- بنتى لاء يا مياده مش هسمح ليه يقرب من بنتى فاهمه
منار :- مامى اللحقى خالتو سمر نامت فى الارض
مياده :- بصت بخوف وخضه لاقت سمر مغمى عليها طلعت تجرى وخبطت على وشها وقالت سمر يا سمر شكلها اغمى عليها تانى هروح اشوف دكتور بسرعه وخرجت تجرى وجابت الدكتور وفوق سمر
علياء :- وهى قاعده على السرير قالت هى ايه حكايتها يا دكتور بيغمى عليها كتير اوى
الدكتور :- طبيعى هى عندها ضعف والضغط واطى علطول عندها بيسبب ليها اغماء والضغط النفسى ليه عامل كبير فى الموضوع ده
مياده :- طيب والحل يا دكتور
الدكتور :- حاولوا تخرجوها من الضغط ده خدوها يومين تشم هوا فى اى مكان هادى واهتموا بالتغذيه كويس وهى أن شاءالله هتكون كويسه عن اذنكم وخرج وسابهم
علياء :- بدموع واخرت اللى انتى فيه ده ايه يا سمر حاولى تنسى يا حبيبتى
سمر :- بدموع انسى ازاى وكل اللى حواليا بيوجعنى وبيحاكمنى اربعه وعشرين ساعه انسى ازاى وكله بيعاقبنى ورافضين يدونى فرصه
مياده :- اخدتها فى حضنها وقالت انتى عندك حق ومن هنا ورايح مش هسمح لحد يجرحك بكلامه وعبدالرحمن يهدا شويه وانا هكلمه واخليه يسامحك ومسحت دموعها وقالت لازم ننسى الدموع دى بقى اللى بقت شئ أساسى فى حياتنا احنا لازم نعيش
علياء :- انا قررت اعمل حاجه وانتوا وراحتكم
مياده :- ايه هى
علياء :- اتصلى بالمحامى
مياده :- ليه
علياء :- اسمعى الكلام بس يا مياده
مياده :- حاضر ومسكت تليفونها واتصلت بالمحامى وبلغته أن يجى المستشفى لعلياء وقفلت السكه
وبعد وقت وصل المحامى ودخل الاوضه عند علياء وشويه وخرج ومشى وعبدالرحمن اخد اخواته ومشوا من المستشفى
««««««««««««««««««««««««««««««
انتهى اليوم والكل روح بيته ونام وبدأت شمس يوم جديد بنورها الساطع فى سماء القاهره ليبدء مراد بفتح عيونه على صوت أخته مريم وهى بتقول
مريم :- مراد قوم بسرعه عندى خبر ليك مهم
مراد :- خير يا مريم خبر ايه ده
مريم :- علياء واخواتها رجعوا شقة السطح تانى
مراد :- قام قعد على السرير بصدمه وقال ايه اللي انتى بتقوليه ده
مريم :- والله العظيم انا سمعت صوت حد فوق طلعت بصيت سمعت صوتهم جوه فى الشقه
مراد :- معقوله يعنى هما سابوا الفيلا ورجعوا عاشوا هنا خلاص وبص جمبه على السرير التانى وقال مهند انت يا ابنى
مهند :- امممم
مراد :- قوم بسرعه
مهند :- طلع راسه من تحت المخده وقال ايه فيه ايه
مراد :- علياء واخواتها رجعوا الشقه فوق
مهند :- بصدمه ايه مين قالك
مراد :- مريم سمعت صوتهم فوق
مهند :- يعنى ايه الكلام ده
مريم :- يعنى هما سابوا كل حاجه ورجعوا عاشوا فى الحاره
مراد :- لو ده اللى حصل بجد يبقى الفرصه جات لحد عندى وبنتى هتبقى جمبى علطول ويمكن كمان اقدر اخليها تسامحنى
مهند :- حلو معنى كده أن سمر هتبقى عايشه هنا جمبى واقدر وابتسم وسكت
مريم :- ابتسمت وقالت رجوعهم هنا هيسهل علينا حاجات كتير احم اقصد عليكم يعنى يلا بقى قوموا وتعالوا معايا عند ماما علشان نايمه ومش راضيه تصحه
مراد :- لازم نحاول نخلى ماما صاحيه لأنها بتهرب من الواقع بالنوم ده
مهند :- موت بابا تعبها اوى الله يرحمه
مراد :- الله يرحمه حاول تنزل تفتح المحل تانى يا مهند بلاش تقفله بابا كان متعلق بالمحل ده اوى
مهند :- من غير ما تقول هو ده اللى هعملوا يلا قوم معايا وقاموا خرجوا من الاوضه ودخلوا عند امهم وقالوا
مراد :- ماما يا ماما
حكمت :- امممم
مهند :- قومى يلا حضرى الفطار احسن احنا جعانين
حكمت :- عندكم اختكم انا تعبانه وعايزه انام
مريم :- ما انتى عارفه يا ماما أن انا مش بعرف اعمل اكل ولا اقف فى المطبخ اصلا
حكمت :- يا ولاد سبونى انام بقى
مراد :- قومى يا ماما علشان خاطرنا اقعدى معانا زى الاول
حكمت :- بدموع القاعده ملهاش لازمه مدام ابوكم مش فيها
مهند :- يا ماما حرام عليكى اللى انتى بتعمليه فيكى وفينا ده بابا الله يرحمه وانتى كده بتتعبيه فى نومته واحنا محتاجينك جمبنا
مراد :- قومى يا ماما يلا علشان عندنا خبر حلو ليكى
حكمت :- مبقاش فيه حاجه حلوه فى حياتى خلاص من بعد موت ابوكم
مريم :- منار حفيدتك حبيبتك هنا
حكمت :- قامت قعدت بسرعه وقالت بفرحه بجد فين هى
مراد :- هنا بس مش عندنا فى الشقه رجعوا عاشوا تانى على السطح
حكمت :- بفرحه بجد يعنى بنت ابنى هتبقى جمبى علطول انا لازم اشوفها وقامت وقفت
مهند :- يا ماما استنى مش هينفع تطلعى ليهم اصبرى وانا هكلم مياده تنزلها ليكى
حكمت :- انا عايزه حفيدتى يا مراد ده ربنا بعتها ليا فى الوقت ده علشان تعوض غياب ابوكم
مراد :- ربنا بعت لينا منار علشان تنور حياتنا كلنا وانا مش هسكت هكتبها باسمى و هعيشها فى حضننا هعوض السنين اللى عاشت فيها بعيد عننا
مهند :- اهم حاجه بالهدواه يا مراد بلاش تتسرع علشان علياء متعاندش معاك وتيجى بنتيجه ع
كسيه
مراد :- عارف يلا بقى يا ام مراد قومى حضرى لينا الفطار وخلينا نتجمع مع بعض زى زمان
مريم :- وانا هعمل معجزة الزمان وهدخل اساعدك فى المطبخ يلا وقامت حكمت ودخلت المطبخ وحضرت الفطار وساعدتها مريم وقعدوا يفطروا
«««««««««««««««««««««««««««««
على السطح
فتحت علياء عينيها على صوت خبط على الباب خبطت على كتف سمر وقالت
علياء :- سمر يا سمر قومى شوفى مين«««««««««««««««««««««««««««««««
سمر :- يوووه يا علياء بقى خلى مياده انا عايزه انام
علياء :- يا بنتى انا لو مكنتش متجبسه كنت قومت فتحت انا قومى يلا
سمر :- هوف حاضر وقامت وخرجت من الاوضه بصت على عبدالرحمن لاقته نايم على الكنبه والغطا واقع من عليه حطته عليه وراحت فتحت الباب وقالت ا.ا انت جاى هنا ليه
أدم :- فين علياء يا سمر
سمر :- جوه فى الاوضه
أدم :- ممكن اقابلها
سمر :- طيب خليك ثوانى هنا ودخلت عند علياء وقالت ده اللى اسمه أدم عايز يقابلك
علياء :- طيب تعالى سندينى أخرج ليه اهم حاجه اخوكى نايم ولا صاحى
سمر :- وهى بتسندها قالت لاء فى سابع نومه
وخرجوا الاتنين بره الشقه خالص وقعدت على الكنبه اللى على السطح وقالت
علياء :- ادخلى اعملى حاجه لادم يشربها يا سمر
سمر :- هوف حاضر تشرب ايه
أدم :- لاء شكرآ مش عايز حاجه انا جاى اتكلم كلمتين مع علياء وماشي علطول
سمر :- احسن برضه
علياء :- يا بت اتلمى
سمر :- انا داخله جوه احسن الجو هنا خنقه وسابتهم ودخلت
علياء :- متزعلش من سمر هى بس بتهزر
أدم :- لاء من حقها طبعآ تعمل اكتر من كده المهم انتى ليه عملتى كده
علياء :- عملت ايه
أدم :- اتنازلتى على الفيلا والشركه لمرات عمر وعياله
علياء :- لان هما الأحق دلوقتى وحطت ايديها على بطنها بحزن وقالت ابنه وخسرته والبنت مش بنته ومش من حقها مليم واحد من فلوس اخوك وانا مش محتاجه حاجه كفايا اللى عملوا معايا وهو عايش والفيلا والشركه جزء بسيط برده لريهام مرات عمر وعياله علشان كنت سبب ظلمهم لما اخد عمر منهم
أدم :- انتى طيبه اوى يا علياء وانا اسف على كل حاجه عملتها معاكى بتمنى تسامحينى
علياء :- اكيد هسامحك ومش هزعل منك علشان انت اخو عمر
أدم :- بتمنى انك ترجعى تعيشى فى الفيلا تانى وتنزلى الشركه
علياء :- خلاص يا آدم مبقاش ينفع انا رجعت لحياتى القديمه اه كانت فقيره بس كنت عايشه من غير احساس بالذنب أن اخد حق مش من حقى
أدم :- على فكره ريهام هى اللى طلبت منى اجيلك واطلب منك ترجعى الفيلا تعيشى معاها هى بتتصل بيكى وتليفونك مقفول
علياء :- مش معايا تليفون تليفونى راح فى الحادثه
أدم :- طيب قولتى ايه
علياء :- انا اسفه مش موافقه انا خلاص اخد قرار مش هسيب هنا مهما حصل وهرجع اشتغل خدامه زى زمان
أدم :- خليكى عايشه هنا براحتك بس بلاش تنزلى تشتغلى تانى فى البيوت اللى انتى محتاجه كله انا هوفره ليكى ومصاريف منار كلها عليا
علياء :- لاء طبعآ بنتى انا اللى هصرف عليها من شقايه يا آدم وشكرآ جدآ على شعورك واهتمامك ببنتى
أدم :- علياء منار هتفضل بنت اخويا واختى حتى من بعد ما عرفت الحقيقه
علياء :- شكرآ يا آدم
أدم :- وقف وقال انا همشى وابقى اسمحى ليا اجى أسأل عليكى وعلى منار
علياء :- اه طبعآ تيجى فى اى وقت تنورنا
أدم :- ربنا يخليكى عن اذنك ونزل فى نفس الوقت اللي كانت مريم نازله فيه بص ليها وقال ازيك يا مريم
مريم :- كويسه
أدم :- مريم انا اسف
مريم :- اسف على ايه مش فاهمه
أدم :- علشان كل اللى عملته معاكى زمان
مريم :- اه انت تقصد على جرح قلبى ووجعه لا يا راجل بسيطه متحطش فى بالك
أدم :- انا عارف ان اللى عملته معاكى صعب بس طمعان فى كرم قلبك انك تسامحينى
مريم :- وايه اللى حصل يعنى غيرك كده
أدم :- حاجات كتير حصلت أنا مش عايز حاجه غير انك تسامحينى
مريم :- بتحلم يا آدم انا عمرى ما هسامحك لو بتموت قدامى كده وبصت ليه بقرف ومشيت
أدم :- اتنهد ونزل وراها ركب عربيته ومشى بيها
عند انجى وهيثم
كانت راكبه انجى العربيه مع هيثم وهى متعصبه وقالت
انجى :- ممكن افهم انت مش عايز تسامح سمر ليه البنت بقى فيها اللى مكفيها وانت كل ما اجبلك سيرتها تتعصب
هيثم :- علشان بكرهه وبكره اللى عملته فيكى زمان ولو انتى نسيتى انا عمرى ما هنسى اللى عملته معاكى يا انجى وانتى بتصدقى اللى هى فيه ده بكره ترجع انيل من الاول ومتسألش فيكى
انجى :- يوووووه بقى يا هيثم هو هو نفس الكلام بتاع كل مره انت لو شوفتها دلوقتى هتصعب عليك والله
هيثم :- انا مش عايز اشوف وشها ومن الاخر بقى انا مش عايزك تعرفيها تانى
انجى :- ايه اللى انت بتقوله ده يا هيثم لاء طبعآ مش هعمل كده سمر صديقة عمرى ومش هبعد عنها مهما حصل
هيثم :- حتى لو قولتلك يا انا يا هى
انجى :- بصت ليه بصدمه وقالت انت بتقول ايه
هيثم :- زى ما سمعتى يا انجى يا انا يا هى
انجى :- بصت ليه بدموع وقالت روحنى يا هيثم
هيثم :- ردى عليا الاول يا انجى
انجى :- روحنى يا هيثم بدل ما أنزل واركب تاكسى
هيثم :- ماشى يا انجى براحتك وشغل العربيه ومشى بيها وروحها على البيت ونزلت انجى من غير ولا كلمه وطلعت على بيتها
««««««««««««««««««««««««««««««
فى السطح
صحيت مياده من نومها وخرجت وقالت
مياده :- صباح الخيرمياده :- انت ايه يا اخى معندكش دم يعنى بعد اللى عملته فيا وقولته جاى بكل برود تقولى واحشتينى والمطلوب منى ايه اقولك وانت كمان واحشتنى ده انت مستفز بجد كنت فين اليومين اللى فاتوا وقت ما كنت ضعيفه ومحتاجك جمبى تقوينى كنت فين وانا قلبى بيتقطع من بعادك عنى ومن اللى احنا كنا فيه لاء يا مروان أفعالك كرهتنى فيك وبجد مبقتش حابه اشوف وشك تانى وفى الوقت ده الاتوبيس جه بصت ليه بقرف وركبت الاتوبيس
التلاته :- صباح النور
مياده :- انتوا صاحين من بدرى ولا ايه
عبدالرحمن :- انا لسه صاحي دلوقتى
علياء :- واحنا صاحين من شويه يلا ادخلى الحمام وتعالى علشان نفطر
مياده :- لاء افطروا انتوا انا يدوب هغير هدومى وهنزل الشغل
سمر :- انتى نازله النهارده
مياده :- ايوه
سمر :- وانا كمان هنزل الشغل
مياده :- انتى مش هينفع
سمر :- ليه بقى أن شاءالله
مياده :- علشان انتى دلوقتى واحده متجوزه ولازم جوزك هو اللى يقول تنزلى ولا لاء
سمر :- نعم مين ده اللى يقول انزل الشغل ولا لاء على فكره مهند ده ملوش كلمه عليا وياريت تخليه يطلقنى
مياده :- اتلمى يا سمر مش هنرجع زى زمان مهند مش هيطلقك دلوقتى الراجل كتر خيره عمل اللى عليه واتجوزك وقال إنه هيطلقك بس مش دلوقتى علشان كلام الناس
سمر :- يبقى خلاص انا حره مش هستنى أوامر من حد
مياده :- ايوه اظهرى وبانى يا سمر شكلك رجعتى شديتى حيلك تانى
علياء :- بس كفايه انتى وهى انتوا مش بتزهقوا من الخناق
سمر :- انتى مش سماعها بتقول ايه مهند مين ده اللي استنى أمر منه
علياء :- استحملى لحد ما يطلقك وبعد كده ابقى انزلى الشغل براحتك
سمر :- بقولكم ايه انا هنزل الشغل يعنى هنزل الشغل ومحدش ليه عندى حاجه ودخلت الاوضه بتاعتهم
عبدالرحمن :- بنى ادمه معندهاش دم ولا كأنها عامله حاجه ورجعت انيل من الاول ياريت كنتوا سبتونى اقتلها واخلص منها
مياده :- وتودى نفسك فى داهيه ليه مهند هيعرف يظبطها
علياء :- انتى عارفه لو اللى اسمه مهند ده عاملها حاجه يا مياده انا هوريه
مياده :- علياء ابوس ايدك بلاش دلع تانى فى سمر كفايه اللى وصلت ليه ده بسبب دلعك فيها لو كنتوا سمعتوا كلامى من الاول سبتوا مهند يتجوزها مكانش كل ده حصل سيبو مهند براحته وهو هيعرف يخليها تمشى على العجين متلغبطهوش
عبدالرحمن :- وانا ده رأى جوزها وهو حر معاها
علياء :- بصت ليهم هما الاتنين وسابتهم ودخلت الاوضه عند سمر لاقتها قاعده على السرير وبتعيط دخلت قعدت جمبها على السرير وشدتها فى حضنها وقالت شششش أهدى يا حبيبتى
سمر :- بدموع انا عارفه أن انتوا عمركم ما هتثقوا فيا تانى بس انا فعلا محتاجه فرصه تانيه يا علياء اثبت ليكم أن انا اتغيرت فعلا
علياء :- انا عارفه انك اتغيرتى بدليل دموعك دى عمرك ما كنتى تحبى تنزليهم قدام حد حتى احنا ودلوقتى بتعيطى عادى وبتتكلمى وتطلعى كل اللى جواكى وده اكبر دليل على انك فعلا اتغيرتى
سمر :- انتى عارفه انا بكره مهند ليه علشان كل ما يشوفنى يعايرنى باللى حصل معايا ده ويقولى كلام بيوجع اوى انا نفسى انسى اللى عملته ده وابدء من جديد بس محدش فيهم راضى يدينى فرصه لده
علياء :- انا معاكى وفى ضهرك واللى انتى عايزاه هنفذهولك يا سمر
سمر :- اترمت فى حضنها وقالت ربنا يخليكى ليا يا علياء
منار :- فتحت عينيها وقالت مامى بابى كان هنا وزعلان منك ومخاصمك
سمر وعلياء :- بصوا لمنار بأستغراب
علياء :- فين بابى يا حبيبتى
منار :- وانا نايمه جه وكان زعلان منك ومش عايز يكلمك وضحك ليا وسابنى ومشى
سمر :- مشيت ايديها على شعر منار وقالت ده حلم يا حبيبتى انتى بتشوفيه وانتى نايمه بس ومش بيحصل حقيقى
منار :- طيب انا عايزه ارجع اوضى تانى امته يا مامى هنمشى من البيت الوحش ده
علياء :- شالت منار وحطتها على رجليها وقالت ده بيتنا يا منار اللى هنعيش فيه علطول خلاص مفيش فيلا تانى
منار :- لاء انا عايزه اوضى واللعب بتاعتى وقعدت تعيط
علياء :- اتنهدت بحزن وقالت يا حبيبتى اسمعى كلام ماما الفيلا دى وحشه فيها حاجات تخوف وانا مشيت منها علشان خايفه عليكى منهم
منار :- اه علشان متعورش تانى والدكتور يدينى حقنه
علياء :- ايوه علشان كده
منار :- ماشى بس انا جعانه
علياء :- قولى لخالتوا سمر تقوم ونطلع ناكل كلنا مع بعض
منار :- يلا يا خالتو، منار جعانه اوى
سمر :- لعبة فى شعرها وقالت لاء مقدرش على جوع منار يلا بينا وخرجوا التلاته من الاوضه وبصت سمر لمياده وقالت مياده حضرى الفطار
مياده :- ما تحضرى انتى اتشليتى
سمر :- ما انتى عارفه مش بعرف وعلياء متجبسه ومش هتقدر تحضر مفيش غير انتى
منار :- علشان خاطر منار جعانه يا خالتو
مياده :- اتنهدت وقالت علشان خاطر منار هحضره ودخلت المطبخ حضرت الفطار وحطته ليهم ودخلت لبست هدومها وخرجت وقالت أنا ماشيه عايزين حاجه
علياء :- خلى بالك على نفسك
مياده :- حاضر باى ونزلت من على السلم وبصت على باب مروان واتنهدت بوجع ونزلت راحت تركب الاتوبيس لاقت مروان هو كمان واقف اتفاجئت بيه وهو اتفاجئ بيها مشيت بعيد عنه وسمعت صوته بيقول
مروان :- مياده يا مياده
مياده :- غمضت عينيها بوجع وحاولت تتحكم فى مشاعرها وبصت ليه وقالت افندم
مروان :- عامله ايه
مياده :- كويسه
مروان :- واحشتينى اوى على فكره
مياده :- لو سمحت اتكلم بأدب والتزم حدودك معايا
مروان :- انا عارف انك زعلانه منى بس غصب عنى بحبك وبغير عليكى وببقى واحد تانى خالص لما بشوفك مع اى راجل غيرى
مياده :- خلاص يا مروان كلامك ده مبقاش يهمنى لان انا كرهتك وخرجتك من حياتى
مروان :- كدابه يا مياده الكلام ده من وراه قلبك لأن عيونك فضحاكى
مروان :- بص ليها بوجع وراح وراها وركب الاتوبيس ووقف جمبها وقال مياده
مياده :- بصت ليه بغيظ وبعدت عنه وراحت مكان تانى
مروان :- راح وراها وقال ارجوكى اسمعينى
مياده :- مروان بلاش شغل المراهقين ده وياريت متجيش ورايا تانى علشان منزلش واروح الشغل مشى وسابته وراحت مكان تانى
مروان :- بص عليها وهى ماشيه واتنهد بوجع وبعد وقت كل واحد راح على شغله
««««««««««««««««««««««««««««««
فى الشركه
دخل عبدالرحمن الشركه ودخل على مكتبه وشاف مريم فى سكته بص ليها ودخل قعد على الكرسى بتاعه دخلت مريم وحطت الملفات قصاده مضاها ورجع بضهره لوراه اخدت مريم الملفات وخرجت وطلبت ليه القهوه وشويه ودخلتها ليه وحطتها على المكتب ولسه هتخرج
عبدالرحمن :- استنى هنا
مريم :- اتنهدت ووقفت وقالت نعم
عبدالرحمن :- وقف وراح عندها ووقف قصادها وقال متزعليش
مريم :- بأستغراب مزعلش على ايه
عبدالرحمن :- على اللى حصل منى فى المستشفى اعصابى كانت تعبانه ومكنتش عارف انا بعمل ايه
مريم :- اه لاء مفيش مشكله انا عارفه أن اللى حصل ده غصب عنك كلنا كنا اعصابنا مشدوده
عبدالرحمن :- يعنى مش زعلانه
مريم :- احم لاء بس عندى سؤال
عبدالرحمن :- اسألى
مريم :- انتوا رجعتوا تعيشوا على السطح تانى
عبدالرحمن :- ايوه
مريم :- ليه
عبدالرحمن :- علشان ده اللى المفروض يتعمل بعد ما علياء خسرت ابن عمر والبنت طلعت بنت اخوكى مش بنته
مريم :- يعنى مش هترجعوا تانى تعيشوا فى الفيلا
عبدالرحمن :- لاء
مريم :- بفرحه احسن
عبدالرحمن :- نعم
مريم :- احم اقصد اقول يعنى احسن علشان بنت اخويا هتعيش جمبنا وكده
عبدالرحمن :- قرب اكتر ليها وقال فرحانه علشان بنت اخوكى بس
مريم :- ها ا.ا.ايوه
عبدالرحمن :- قرب تانى ليها وقال متأكده
مريم :- ه.ه.هو فيه ايه
عبدالرحمن :- مشى أيده على خد مريم وقال مفيش
مريم :- بتوتر ل.ل.لو سمحت ابعد ش.ش.شويه
عبدالرحمن :- قرب اكتر ليها وقال ليه
مريم :- ع.ع.علشان حرام وعيب مينفعش ك.ك.كده لو سمحت ابعد
عبدالرحمن :- قرب اكتر ليها وقال خلاص نخليها حلال
مريم :- ت.ت.تقصد ايه
عبدالرحمن :- تتجوزينى
مريم :- ها
عبدالرحمن :- ت ت ج و ز ي ن ى ومشى أيده على شفايفها وقرب منها ولسه هيبوسها
مريم :- زقته بعيد عنها وقالت م.م.مينفعش اللى انت هتعمله ده مينفعش
عبدالرحمن :- غمض عينه وقال ما بقولك تتجوزينى
مريم :- وانا لسه مردتش عليك وحتى لو وافقت مينفعش تلمسنى غير بالحلال عن اذنك وخرجت وسابته
عبدالرحمن :- بص عليها وهى خارجه ورجع قعد تانى على مكتبه وقال بالحلال نخليها بالحلال وقعد يشرب القهوه بتاعته
«««««««««««««««««««««««««««««
فى السطح
دخلت علياء اوضتها تريح شويه وسابت منار مع سمر وكانت سمر قاعده تلاعب منار والباب خبط قامت فتحت الباب وقالت
سمر :- نعم عايز ايه
مهند :- عايز مراتى
سمر :- متلاقيش يا حيلتها
مهند :- انا سايبك بمزاجى يا سمر
سمر :- والله انت هتعيش الدور ولا ايه
مهند :- وانا ايه اللى يمنعنى اعيش الدور ما انتى مراتى فعلا وشدها ولف دراعه حاولين وسطها
سمر :- اتفاجئت من قرب مهند ليها زقته وقالت ابعد عنى يا حيوان
مهند :- ايه مشبهش الرجاله اللى كنتى بتنامى فى حضنهم على الأقل انا الوحيد اللى حضنه حلال
سمر :- انت واطى وزباله فعلا بنى أدم صايع وحشاش انا بكرهك وقعدت تضربه على كتفه وتقول سبنى ابعد عنى
مهند :- قال يعني انا اللى بحبك يا بنتى انا متجوزك علشان استر على فضحتك متنسيش بس سبب الجواز ايه يا مزه
سمر :- حيوان ابعد عنى بقولك
مهند :- شدها سندها على الحيطه وقال انا لو عايز اخد منك حاجه هخدها ومحدش هيقدر يمنعنى لكن انا اللى ميشرفنيش المس واحده جسمها رخيص ومع كل راجل شويه وقرب من رقابتها وغمض عينه وفى الوقت ده خرجت منار وقالت
منار :- خالتوا مين ده
مهند :- بعد عن سمر ونزل عندها وقال احم انا عمو مهند يا حبيبتى ومد أيده علشان يسلم عليها
منار :- بصت على ايده وطلعت تجرى على سمر ومسكت فيها بخوف وقالت لاء انت وحش علشان خليت خالتو سمر تعيط
مهند :- رفع راسه لاقه سمر دموعها نازله منها اتنهد بوجع وقام وقف
سمر :- شالت منار ودخلت جوه وقفلت الباب فى وش مهند
مهند :- قعد على الكنبه وحط راسه ما بين ايديه ونفخ وقال ليه يا مهند ليه وقام وقف ونزل فتح المحل
- قراءة الفصل الثامن والعشرون من رواية فتاة فى زمن قاسي أضغط هنا