الفصل الرابع "4" من رواية فتاة فى زمن قاسي بقلم الكاتبة المتميزة "دودو محمد"
- للدخول إلى فهرس الرواية كاملة، حيث يوجد به جميع الحلقات أضغط هنا
 |
| فتاة فى زمن قاسي بقلم دودو محمد |
الفصل الرابع من رواية فتاة فى زمن قاسي
ملحوظة للوصل إلى جميع فصول الرواية أكتب في جوجل (فتاة فى زمن قاسي مدونة دليل أو "deliil.com")فى كلية العلوم
دخلت سمر الجامعه وراحت عند انجي وقالت
سمر :- صباح الخير يا بكبوظه
انجي :- صباح النور يا سموره
سمر:- هيثم جه
انجي :- لاء لسه
سمر :- مش ملاحظه ان هيثم بقى يتأخر اليومين الدول
انجي :- ايوه بيتأخر كتير اليومين دول انا بقول أنه ممكن يكون بيخرج اليومين دول مع واحده
سمر :- بجد مين قالك
انجي :- بقولك ممكن انا بخمن بس
سمر :- لاء يا اختى بلاش تخمنى وفرى تخمينك ده لنفسك وفى الوقت ده دخلت عربيه فخمه جدآ ونزلت منها ملك وبصت اتجاه سمر ونزل من الباب التانى شاب فى قمة الوسامه لبس نضارة الشمس بتاعته وبص لملك وقفل الباب والاتنين مشوا اتجاه سمر
سمر :- واوووو مين ده يا بت يا انجى
انجي :- وانا هعرف منين تلاقيه قريب ملك علشان جاي معاه فى العربيه
سمر :- بأعجاب بقى القمر ده قريب ام صورم دى
انجي :- بس طيب احسن جاين علينا
ملك :- هاي
سمر :- بقرف هاي
ملك :- عاملين ايه يا حلوين
انجي :- تمام كويسين
ملك :- احب اعرفكم على ابن خالتى ادم سليم الطحاوي صاحب اكبر شركه سياحه فى مصر
سمر :- بأنبهار واووو انت صاحب شركة الطحاوى للسياحه
أدم :- انتى تعرفيها
سمر :- اكيد طبعآ مين ميعرفهاش دى شركه كبيره اوى وبشوف الاعلانات بتاعتها فى التليفزيون
أدم :- دى مش فى مصر بس وكمان فى العالم كله
سمر :- طبعآ انا فرحانه اوى أن انا قابلتك النهارده
انجي :- وحضرتك بقى بتعمل ايه هنا فى الجامعه عندنا
أدم :- جيت اوصل ملك علشان عربيتها بتتصلح عند المكانيكى وطلبت منى اجى معاها تعرفنى على أصحابها
انجى :- رفعت حاجبها لفوق وقالت ومن امته ملك بتعتبرنا أصحابها سبحان مغير الاحوال
سمر :- ضربت انجى فى كتفها وقالت ملك دى حبيبت قلبى وعمرى ما ازعل منها أبدآ
انجى :- والله وده من ايه أن شاءالله
سمر :- اسكتى بقى
ملك :- بضحكة لؤم انتو حبايب قلبى انا كمان وبصت لادم وغمزت ليه
أدم :- طيب هروح انا بقى يا ملك عايزه حاجه
سمر :- ها م.م.ما تخليك قاعد معانا شويه
أدم :- مش فاضى ورايا شغل كتير وسابهم ومشى
سمر :- لوكه هو ابن خالتك ده فى كلية ايه
ملك :- فى كلية تجاره
سمر :- مع اخويه عبدالرحمن يعنى
ملك :- بجد
سمر :- ايوه ط ط.طيب هو مرتبط
ملك :-لاء بس انتى بتسألى ليه
سمر :- ها و.و ولا حاجه كنت بسأل بس
ملك :- اوك هو هيثم مجاش لسه ولا ايه
انجى :- لاء مجاش
هيثم :- احلى صباح عليكم يا قمرات
ملك :- صباح الفل يا هيثم
انجى :- صباح الخير
سمر :- صباح النور
شادي :- غريبه انتوا التلاته متجمعين طيب تيجى ازاى
انجي :- ده انت هتشوف العجب والله يا ابنى
سمر :- ليه بس دى ملك حبيبتى
ملك:- وانتى قلبى يا سموره
هيثم:- لا والله طيب ازاى كده
ملك :- انت عرفنى يا هيثم قلبى ابيض ومش بعرف اكره حد
انجى :- بصوت واطى ده انتى هتولعى فى نار جهنم من الكدب ده يا شيخه
هيثم :- ابتسم وقرب من انجى وقال مفيش احسن منك انت فى الدنيا كلها
انجي :- بصت ليه بصدمه وقالت ها
هيثم :- غمز ليها وقال شششش وحط أيده على كتف شادي ومشوا
انجى :- بصت عليهم وهما ماشين بصدمه
سمر :- انجى يا انجى
انجى :- ها ن.ن.نعم
سمر :- مالك يا بنتى
انجي :- م.م.مفيش
ملك :- هو هيثم كان بيقولك ايه
انجي :- ك.ك.كان بيقولى ايه حصل علشان انتى وسمر تحبوا بعض كده
ملك :- بعدم تصديق والله
انجي :- ا.ا.ايوه
ملك :- اوك امشوا يلا هنتأخر ومشوا التلاته مع بعض
«««««««««««««««««««««««««««««
فى المقابر
كانت علياء قاعده سرحانه فى ذكرياتها مع ابوها وامها وفاقت على ايد على كتفها رفعت عينيها لفوق وقالت
علياء :- ميادة بتعملى ايه هنا
ميادة :- سألت عليكى فى المصنع رضوي قالت انك مشيتى وعرفت أن هما طردوكى وقولت اكيد هتكونى هنا
علياء :- بدموع ليه بيحصل ليا كده يا مياده انا عملت ايه لدنيا علشان توجعنى اوى كده
ميادة :- قعدت جنبها فى الارض وقالت انتى عمرك ما عملتى حاجه غلط يا علياء الغلط مننا احنا علشان رمينا عليكى الحمل وشيلناكى فوق طاقتك نسينا انك بشر زينا من لحم ودم نسينا انك بنى ادمه عندها قلب ومشاعر نسينا أن ليكى حق زينا انك تعيشى وتتحبى وفكرنا فى نفسنا بس حقك علينا يا علياء احنا السبب فى كل اللى بيحصلك ده
علياء :- اترمت فى حضن مياده وعيطت وقالت انا عايزه اروح عند بابا وماما يا مياده مش عايزه اعيش الدنيا دى تانى الزمن ده بقى قاسى اوى عليا انا تعبت ومبقاش عندى طاقه استحمل كل اللى بيحصل ده
مياده :- بدموع ضمتها فى حضنها وقالت بعد الشر عليكى يا علياء احنا من غيرك منسواش متقوليش كده تانى بلاش توجعى قلبى عليكى
علياء :- مسكت فى اختها جامد وصرخت وقالت يااااااارب يارب انا تعبت
مياده :- اصرخى يا علياء طلعى كل اللى جواكى
علياء :- بدموع من كتر الوجع صوتى مش قادر يطلع يا مياده حاجه كاتمه صرختى جوايا
مياده :- قومى يا علياء يلا يا حبيبتى انا اخد اجازه النهارده من الشغل علشان اقعد معاكى قومى يا حبيبتى
علياء :- سندت على مياده وقامت من على الأرض ومشيت معاها على البيت
مياده :- تعالى يا لولو ريحى وانا هدخل احضرك لقمه تاكليها
علياء :- منين بس مفيش اكل فى التلاجه
مياده :- جبت حتة لحمه هعمل عليها اى حاجه
علياء :- ليه بس احنا علينا فلوس كتير الشهر ده ويا عالم الشهر الجاى هناكل منين الشغل اللى كنت بقبض منه راح والناس هتبطل تشغلنى عندها
مياده :- متشغليش بالك بحاجه انا جبتها من معايا وانا هتكفل بالمصاريف كلها يا علياء ارتاحى بقى وسبينى اشيل انا الحمل شويه
علياء :- لاء يا مياده فلوس شغلك خليها علشان تتجوزى بيها انا هنزل ادور على شغل تانى بكره
مياده :- يا ستى شايفه العرسان يعنى واقفه طوابير لما يجى وقتها يبقى يحلها ربنا يكون انتى لاقيتى شغل سعتها
علياء :- الحمل هيبقى تقيل عليكى
مياده :- مهما يتقل مش هيكون زى ما انتى اتحملتى وشلتيه وباست راسها وقالت ارتاحى وانا هدخل اعمل الاكل وسابتها وخرجت
علياء :- بصت على مياده وهى ماشيه ودموعها نزلت منها واتنهدت بوجع وقالت يارب ادينى القوه اللى اكمل بيها لحد ما اجوزهم واطمن عليهم وقامت غيرت هدومها وراحت عند مياده المطبخ ووقفت ساعدتها
«««««««««««««««««««««««««««««
فى كلية التجاره
دخلت مريم ودورت على آدم لاقته داخل لسه من باب الجامعه راحت عنده وقالت
مريم :- انت كنت فين كده مش قولتلى أنك جيت من شويه
أدم :- ها ك.ك.كنت بشترى حاجه من هنا قولت لحد ما انتى توصلى
مريم :- أدم انا بدأت اشك فى تصرفاتك
أدم :- ها ل.ل ليه بس يا حبيبتى انتى عارفه انا بحبك قد ايه معقول تشكى فى حبيبك ادم
مريم :- يا حبيبى انا بثق فيك بس انت اليومين دول بتعمل حاجات غريبه تخلينى اقول كده
أدم :- قرب منها وقال طيب خلاص متزعليش
مريم :- زقته وقالت ادم مليون مره اقولك مش بحب الطريقه دى
أدم :- مش قصدى حاجه يا روحى انا كنت بصالحك
مريم :- بعصبيه برضه مش بحب الطريقه دى صالحنى بس وانت بعيد
أدم :- يا حبيبتى انتى دلوقتى خطيبتى وكلها سنتين وتبقى مراتى يعنى عادى لما ابوسك ولا امسك ايدك ولا احضنك
مريم :- أدم ايه اللى انت بتقوله ده انت ليه مصمم تخوفنى منك
أدم :- خلاص يا حبيبتى متزعليش
مريم :- اوك
أدم :- بحبك
مريم :- ابتسمت ليه وقالت وانا بعشقك وشافت عبدالرحمن معدى قالت كفاره لأختك يا عبدالرحمن كويس انها عرفت تخرج امبارح من القسم ما هى دى اخرت الخدامين اللى بيشتغلوا فى البيوت ويمدوا أيديهم على حاجه مش بتاعتهم وقعدت تضحك
عبدالرحمن :- داس على أسنانه وبصلها بغيظ ومردش عليها وسابها ومشى
مريم :-بغيظ لسه زى ما هو متكبر ومفيش حاجه بتكسره
أدم :- سيبك منه هو دلوقتى مكسور بس مش عايز يظهر ده تعالى يلا يا حبيبتى
مريم :- اوك يلا
««««««««««««««««««««««««««««
فى الحاره
انتهى النهار وجاء الليل
عند مهند كان واقف مع صاحبه سيد فى الحاره كالعاده وبيعاكس فى البنات
سيد :- شوفت ايه اللى حصل امبارح
مهند :- ايه
سيد :- مش الحكومه اخدت البت علياء بليل
مهند :- بصدمه ايه طيب متعرفش اخدوها ليه
سيد :- بيقولوا سرقت خاتم الماظ من واحد أكابر اوى
مهند :- لاء طبعآ مستحيل علياء تعمل كده
سيد :- وانت مالك بتتكلم كده بثقه
مهند :- لان انا متأكد أن علياء مستحيل تمد ايديها على حاجه مش بتاعتها وبعدين هى ملهاش فى السكه الشمال دى
سيد :- انت وقعت فى حبها ولا ايه
مهند :- سبق وقولتلك انا مش بحبها أنا عجبنى جسمها مش اكتر ومش معنى ان انا بعاكسها يبقى هى وحشه هى متربيه معانا وعارفين هى ايه
سيد :- سيبك من السيره الهم دى خد مسى يا زميلى
مهند :- اخد السيجاره منه وقال هات احسن بتاعة امبارح اخدها منى مراد ورماها فى الارض وداس عليها بجزمته
سيد :- اخوك ده مجنون ازاى يدوس بجزمته على النعمه كده
مهند :- وهو بينفخ الدخان فى الهوا قال ما هو كده طول عمره مش وش نعمه
سيد :- بقولك ايه يا زميلى
مهند :- اممم قول
سيد :- ما تاخد تجرب الحبايه دى بيقولوا انك تخدها من هنا تخليك فى عالم تانى من هنا
مهند :- لا يا عم مليش فى البرشام انا أخرى سيجاره محشيه
سيد:- اسمع كلامى بس دول بيقولوا بتخليك اسد وحش علشان تعرف تعمل الواجب مع البت علياء وبالذات أنها قعدت فى البيت دلوقتى واخواتها علطول مش بيبقوا فى البيت
مهند :- مين قالك أنها قعدت
سيد :- البت نجاة اختى قالت ليا أن صاحب المصنع طردها
مهند :- مشى أيده على صدره وقال يعنى اخيرآ هتمتع بجسمها ده
سيد :- اسمع كلامى وخد الحبايه دى
مهند :- بص ليه واخد الحبايه وحطها فى جيبه
سيد :- عيش وادعيلى يا زميلى هتخليك فى عالم تاااااانى ومش حاسس بالدنيا وهتخليك اسد وبعدين قال بخوف اخوك جاى
مهند :- اموت واعرف بتخاف منه كده ليه
سيد :- اخوك صعب اوى انا مش عارف انتوا ازاى توأم مختلفين تمامآ عن بعض
مهند :- نفسى أبويه وامى يفهموا كده أننا مختلفين عن بعض
مراد :- تعال معايا يا مهند
مهند :- خير فيه عريس جاى لأختك النهارده كمان
مراد :- لاء يا اخويه بس عايزك فى موضوع مهم
مهند :- بعدين بعدين
مراد :- شده من دراعه وقال امشى معايا يا اخى
مهند :- نفخ ومشى معاه وطلعوا الشقه ودخلوا اوضتهم وقال اتفضل ارغى وصدعنى
مراد :- بقرف ارغى ده اسلوب كلام بذمتك
مهند :- مررررراد هتتكلم علطول ولا امشى
مراد :- انت اكيد عرفت بموضوع علياء
مهند :- اه عرفت بس بتسأل ليه
مراد :- انا حاسس بحاجه وبتمنى يكون احساسى غلط
مهند :- حاسس ايه
مراد :- انا حاسس ان اللى حصل لعلياء ده وراه اختك مريم
مهند :- مريم اختك ازاى
مراد :- يعنى احنا لو فكرنا بالعقل اختك مريم مش بتحب علياء وحطاها دايمآ فى دماغها وامبارح الصبح كانت بتطلب من بابا أنه يخرجهم من البيت وهى متغاظه منهم وبعدين اللى حصل ده حصل يوم ما اختك اتخطبت لادم
مهند :- بس الولا سيد بيقول مسكوا معاها خاتم الماظ اختك هتجيب الخاتم الالماظ ده منين
مراد :- هقولك الخاتم ده بتاع ادم هو اللى جابه لمريم علشان يساعدها تطلعهم من البيت واكيد هى اللى حطته عند علياء امبارح وكمان تتدخل استاذ عمر فى الموضوع ده بيأكد كلامى ده
مهند :- اممممم بس مستحيل اختك تفكر تعمل كده
مراد :- عندك تحليل تانى للى حصل لعلياء
مهند :- لاء انا الصراحه استبعد موضوع أن علياء تمد ايديها وتسرق
مراد :- صح علياء متربيه معانا وعارفين اخلاقها
مهند :- طيب وايه المطلوب منى
مراد :- اختك مريم مستحيل تقول ليا الحقيقه عايزك انت تدخل وتتكلم معاها و توقعها فى الكلام هى بترتاح ليك فى الكلام اكتر منى
مهند :- اختك مريم بترتاح معايا انا فى الكلام من امته ده احنا علطول ماسكين فى بعض ومش طايقين لبعض كلمه
مراد:- حاول معاها يا مهند اعمل حاجه مفيده فى حياتك
مهند :- انت ايه الاهتمام الزياده ده بعلياء ايه الحكايه
مراد :- ها م.م.مفيش حكايه ولا حاجه كل ما فى الأمر صعبانه عليا من اللى حصل ليها
مهند :- مراد انت بتحب علياااااااء
مراد :- ها ل.ل لاء
مهند :- بصدمه لاء ايه نهار اسوح يعنى من دون البنات كلها ملاقتش غير علياء وتحبها
مراد :-م.م مالها علياء متربيه معانا وعرفنها كويس
مهند :- طيب كويس أنك عرفتنى قبل ما الفاس تقع فى الراس
مراد :- يعنى ايه مش فاهم
مهند :- لاء متحطش فى بالك انت ولسه هيمشى
مراد :- رايح فين
مهند :- هروح اشوف اختك
مراد :- طيب
مهند :- خرج وقفل الباب واتنهد وقال كنت هضيع الدنيا الحمدالله عرفت قبل ما اعمل اى حاجه وراح خبط على باب اوضت مريم
مريم :- من جوه ادخل
مهند :- دخل وقال بتعملى ايه يا بت
مريم :- وانت مالك انت جاى اوضى علشان تسألنى بعمل ايه
مهند :- ما تتكلمى عدل معايا واتظبطى يا بت
مريم :- مهند انت عايز ايه
مهند:- هعوز ايه من وشك الفقر ده كتك القرف فى شكلك وخرج وسابها وراح تانى عند اخوه فى الاوضه
مراد :- انت لحقت
مهند :- اختك أسلوبها مستفز ولو اتكلمت معاها كلمتين على بعض هطلع روحها بأيدى وبعدين حتى لو هى اللى عملت كده وانت عرفت هتعمل ايه مش خلاص طلعت من القسم بلاش وجع قلب بقى
مراد :- تصدق انا غلطان أن اعتمد عليك عمرك ما هتنفع فى حاجه أبدآ ونام على السرير وغمض عينه
مهند :- بقولك ايه متصدعنيش متعملش حبيب على قفايا
مراد :- روح يا مهند خلاص روح
مهند :- والله العيشه فى البيت ده تقصر العمر وخرج من الاوضه ورزع الباب وراه وراح فتح باب الشقه ونزل
مراد :- حط أيده على راسه وقال بألم ايه الصداع ده ياربى وغمض عينه ونام
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
فى شقة علياء
اتجمعوا الاربعه على الطبليه وقعدوا اكلوا وقالت سمر
سمر :- مش انتى يا لولو اللى عامله الاكل ده صح
علياء :- لاء مياده اللى عملته
مياده :- ايه مش عجبك ولا ايه
سمر :- لاء حلو بس مش زى اكل لولو
مياده :- ما اكيد طبعآ مش هيبقى زى اكل لولو انا مهما عملت مش هوصل لنفسها فى الاكل بيبقى ليه طعم تانى خالص
علياء :- ليه بس والله الاكل طعمه جميل اوى ولا انت ايه رأيك يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- كان سرحان ومش بيرد عليها
علياء :- عبدالرحمن انت يا ابنى
عبدالرحمن :- ها ايوه
علياء :- ها ايه بنكلمك وانت ولا هنا
عبدالرحمن :- انا تقريبآ عرفت مين اللى عمل فيكى كده
علياء :- عمل فيا ايه
عبدالرحمن :- اللى كان سبب فى دخولك القسم
علياء :- بجد مين
عبدالرحمن :- مريم
علياء :- مريم مين
عبدالرحمن :- مريم بنت عم عبده
علياء :- ايه اللى انت بتقوله ده لاء طبعآ وهى هتعمل معايا كده ليه
عبدالرحمن :- علشان تنتقم منى علشان ضربتها بالقلم لما قالت عليكى خدامه
علياء :- بس هى هتجيب خاتم زى ده منين وايه علاقتها بصاحب الشركه اللى اخوها شغال فيها
عبدالرحمن :- الخاتم بتاع خطيبها اللى هو يبقى اخو صاحب الشركه يا علياء
علياء :- وقفت بصدمه وقالت فعلا مراد قال إن اخو صاحب الشركه يبقى خطيب أخته معقوله مريم تعمل فيا كده انا لازم أتأكد من كلامك ده ولبست العبايه
مياده :- يا بنتى هتعملى ايه
علياء :- هنزل عند عم عبده وفتحت الباب ونزلت
مياده وسمر و عبدالرحمن نزلوا يجروا وراها
علياء :- خبطت على الباب وقعدت ترن الجرس
حكمت :- فتحت وقالت علياء تعالى يا بنتى
علياء :- فين مريم يا خالتى
حكمت :- مريم فى اوضتها
علياء :- نادى عليها معلش يا خالتى عايزاها ضرورى
حكمت :- حصل حاجه ولا ايه يا بنتى
علياء :- هتعرفى كل حاجه دلوقتى
مراد :- انسه علياء فيه ايه
علياء :- نادوا مريم وهتعرفوا كل حاجه
حكمت :- طيب ثوانى وراحت جابت مريم
مريم :- بكبرياء نعم عايزه ايه
علياء :- ليه عملتى كده
مريم :- عملت ايه
علياء :- انتى عارفه انتى عملتى ايه لدرجاتى سواد قلبك يوصلك انك تأذى الناس بالطريقه دى انتى ازاى يجيلك قلب تعملى فيا كده ده احنا متربين مع بعض حتى يا ستى لو كنت خدامه عندكم ده ميخلكيش تأذينى بالطريقه دى
عبده :- طلع من تحت على الصوت وقال فيه ايه يا ولاد
عبدالرحمن :- فيه أن بنتك يا عم عبده هى اللى عملت فى علياء كده هى اللى حطت الخاتم عندها وبلغت عليها
عبده :- ايه الكلام اللى انت بتقوله ده يا ابنى
عبدالرحمن :- عندك اهى اسألها وبأمارة أن اللى خرجها اخو خطيبها
عبده :- بص لمريم وقال ردى يا بنتى انتى اللى عملتى فى علياء كده
مريم:- بصت الاتجاه التانى وقالت و.و.وانا هعمل كده ليه
عبدالرحمن :- انتى عارفه انتى عملتى كده ليه
علياء :- وقفت قصادها وقالت ليه عملت ليكى ايه علشان تأذينى كده ردى عليا
مريم :- بعصبيه بلاش شغل التماسيح والشحاته اللى انتوا واخدين عليه ده اه انا اللى عملت كده واللى عندكم اعملوه
علياء :- لييييه
مريم :- كده علشان.مش طايقه وجودكم فى البيت ومش هسكت غير لما ارميكم رمية الكلاب فى الشارع
عبده :- وقف قصادها ورفع أيده وضربها بالقلم وقال اخرسي انتى ازاى تعملى كده هى دى اخرت تربيتى فيكى
مريم :- بدموع انت بتمد ايدك عليا علشان الشحاتين دول يا بابا
عبده :- رفع أيده ولسه هيضربها بالقلم تانى
علياء :- مسكت أيده وقالت خلاص يا عم عبده حصل خير ومن بكره هنمشى انا واخواتى من الشقه اللى فوق السطح
عبده :- لاء يا بنتى مش هتتحركوا من البيت وبنتى هعرف اربيها من اول وجديد حقك عليا يا علياء يا بنتى
علياء :- معلش يا عم عبده كده كده مبقاش ينفع نعيش فى الحاره دى تانى الناس بقت تتكلم على اللى حصل امبارح
عبده :- يا بنتى اللى يتكلم يتكلم احنا عارفين انتى ايه وعارفين ادبك واخلاقك
علياء :- كده احسن يا عم عبده من بكره أن شاءالله هنمشى
مراد :- بزعل هتروحوا فين بس يا انسه علياء
علياء :- ارض الله واسعه
عبدالرحمن :- بص لمريم بغيظ وقال امشى يا علياء يلا مبقاش فيه داعى نقف هنا اكتر من كده
علياء :- بصت لمريم وقالت ليها بدموع متفكريش انك لما تعملى شر وتفضحى واحده غلبانه زى هيترد ليكى خير بالعكس ربنا هيجزيكى على قد نيتك إذا كانت خير ولا شر وانا لو عليا مسمحاكى علشان انتى وليه والفضيحه صعبه اوى وبتوجع وانا جربتها ربنا يهديكى ويصلح حالك ويستر عليكى من نفسك وبصت لاخوتها وقالت يلا بينا وطلعوا على شقتهم
عبده :- بص لبنته وقال ليه كده يا بنتى ليه
مريم :- بصت ليهم بغيظ ودخلت تجرى على اوضتها
حكمت :- تعال يا عبده ادخل اوضك ريح علشان كده الضغط هيعلى عليك
عبده :- بنتك ناويه تجيب اجلى يا حكمت
حكمت :- بعد الشر عليك يا خويه
مهند :- جه من بره وقال ايه ده فيه ايه
عبده :- بعصبيه والبيه الفاشل التانى شرف اهو
مهند :- بص حاوليه وقال مين تقصدنى انا
عبده :- وهو فيه مين فى البيت فاشل غيرك ربنا يقصف عمركم علشان استريح منكم العيشه معاكم بقت تجيب الهم وسابهم ودخل اوضه وحكمت دخلت وراه
مهند :- بأستغراب هو فيه ايه سبحان الله البيت ده بيتحول فى ثانيه
مراد :- بص ليه بغيظ ودخل الاوضه بتاعتهم
مهند :- لاء ما انا لازم افهم فيه ايه ودخل وراه مراد وقال فيه ايه يا ابنى انت ابوك متعصب عليه
مراد :- وهو نايم على السرير قال بزعل علياء عرفت أن اللى عمل فيها كده اختك وقررت تسيب البيت هى واخواتها وتمشى
مهند :- عرفت طيب ومين قال ليها
مراد :- معرفش
مهند :- ما تقوم كده ورد عليا شبه الناس
مراد :- بقولك ايه مش ناقص صداع انا مصدع لوحدى
مهند :- طيب هى هتمشى تروح فين
مراد :- معرفش
مهند :- طيب هى معاها فلوس تأجر شقه تقعد فيها هى واخواتها
مراد :- معرفش
مهند :- هو ايه معرفش معرفش معندكش كلمه غيرها
مراد :- هعرف منين يا مهند ما انت عارف ان انا مليش كلام معاها اوى هتقولى بصفتى ايه
مهند :- طيب وانت يا اخويه مش ناوى تقول ليها انك بتحبها البت ماشيه وممكن متعرفش توصل ليها تانى
مراد :- طيب وبعد ما اعترف ليها بحبى ايه هيحصل ولا حاجه انا مش هقدر اوفر ليها السكن مش هقدر أخرجها من اللى هى فيه هظلمها معايا يا مهند
مهند :- وحياة امك ولما انت عارف كده حبيتها ليه من الاول ولا كنت ناوى تحبها كده من بعيد لبعيد ما تعترف ليها بحبك وهى لو بتحبك هتستناك لحد ما ربنا يفتحها عليك وتتجوزها ولو مش بتحبك تشوف انت نفسك ومتفكرش فيها تانى
مراد :- بس م
مهند :- قطعه وقال اسمع كلامى الصبح هيكون اخواتها فى الشغل اطلع ليها واعترف ليها بحبك
مراد :- مينفعش طبعآ اطلع ليها فوق وهى لوحدها
مهند :- وانا بقولك ادخل الشقه انا بقولك خليكم على السطح بكره اخر فرصه ليك اعترف ليها قبل ما تمشى ومتشوفش وشها تانى
مراد :- بتردد م.م.ماشى
مهند :- غير هدومه ونام على السرير وقال تصبح على خير
مراد :- وانت من أهله وقعد يفكر فى كلام مهند ليه
««««««««««««««««««««««««««‹«««
فى شقة علياء
دخلوا الاربعه الشقه وقعدت علياء على الكنبه بدموع وقالت
علياء :- كل واحد فيكم يحضر حاجته علشان لما ترجعوا كلكم بكره هنمشى
سمر :- طيب هنروح فين يا لولو
علياء :- مش عارفه لسه
مياده :- علياء انا عمرى ما اعترض معاكى على حاجه بس انتى شايفه أن الخطوه اللى هتخديها دى صح يعنى هنمشى ونروح فين واحنا مش معانا حق اوضه نقعد فيها ولا ناويه نقعد فى الشارع لكلاب السكك تنهش فى لحمنا
عبدالرحمن :- انا رأى من رأى علياء بعد اللى حصل ده مينفعش نقعد هنا دقيقه واحده
سمر :- انت بتعمل كده بس علشان كرامتك لكن مش بتفكر فينا احنا گ بنات هنقعد فين لما نسيب هنا
عبدالرحمن :- لاء طبعآ بفكر فيكم بس برضه قعدتنا هنا مش امان المرادى اختك خرجت منها الله اعلم المره الجايه ايه اللى هيحصل لينا من البنى ادمه الشر اللى اسمها مريم دى
علياء :- بدموع بس بس كفايه بقى انا قولت كلمه واحده هنمشى من هنا بكره يعنى هنمشى ودخلت الاوضه وسابتهم
مريم :- بصت لسمر ودخلوا وراه علياء وناموا على السرير من غير ولا كلمه
عبدالرحمن :- اتنهد وقال حسابك معايا يا مريم مبقاش انا لو مكنتش ادفعك تمن اللى عملتيه ده غالى اوى ونام على الكنبه وغمض عينه
علياء :- بصت على اخواتها لاقتهم ناموا قامت قعدت على الكنبه وضمت رجليها عند صدرها وقعدت تعيط لحد ما النهار طلع
- قراءة الفصل الخامس من رواية فتاة فى زمن قاسي أضغط هنا