الفصل الثلاثون "30" من رواية فتاة فى زمن قاسي الفصل بقلم الكاتبة "دودو محمد"
 |
| فتاة فى زمن قاسي بقلم دودو محمد |
رواية فتاة فى زمن قاسي البارت الثلاثون 30
فى النيابه
كان وكيل النيابه بيستجوب مراد وعلياء فى قضية الاغتصاب وسأل علياء هل مراد اغتصابها بصت ليهم هما الاتنين ومردتش عليهم كرر السؤال تانى وقال
وكيل النيابه :- ها ردى على سؤالى يا علياء
علياء :- بصت لوكيل النيابه واخدت نفس عميق وقالت لاء يا باشا
مراد :- بصلها بصدمه
وكيل النيابه :- انتى متأكده من كلامك ده ولا مضغوط عليكى من حد
علياء :- لاء حضرتك محدش ضغط عليا هى دى الحقيقه محصلش الكلام ده يا باشا
مراد :- قولى الحقيقه يا علياء
وكيل النيابه :- بس هو اعترف على نفسه وقال إنه تم اغتصابك تحت تأثير مخدر وانتج عنه حمل وإنجاب طفله
علياء :- غمضت عينيها بوجع واتنهدت وردت لاء يا باشا محصلش اغتصاب ولا حاجه اللى حصل ما بينا ده كان بكامل إرادتنا احنا الاتنين
مراد :- لالالا بلاش تقولى كده يا علياء قولى الحقيقه ارجوكى
علياء :- بتمنى من حضرتك يا باشا تقفل القضية علشان سمعتى انا وبنتى واكيد لو كان حصل اغتصاب كنت اعترفت بده ومنكرتش
النيابه :- طيب اتفضلى أمضى هنا على اقوالك
علياء :- مضت ولفت بصت لمراد والدموع فى عينيها وخرجت
مراد :- والله العظيم اللى انا قولته كله حصل انا اغتصبتها من اربع سنين يا باشا
وكيل النيابه :- صاحبة القضيه نفسها أنكرت ده ورفضت الدعوه يبقى كده مفيش قضيه أمضى هنا وتقدر تمشى
مراد :- بس انا لازم اتعاقب
وكيل النيابه :- اتفضل أمضى وامشى
مراد :- مشى ببدء وراح مسك القلم ومضى وخرج لاقه مهند ومياده ومريم واقفين بص ليهم وقال علياء راحت فين
مهند :- مشيت مع عبدالرحمن
مياده :- ليه يا مراد تعمل كده انت باللى عملته ده بتفضح نفسك وعلياء وبنتك
مراد :- بدموع تعبت عايز اعمل اى حاجه تكفر عن ذنبى انا تعبت من تأنيب الضمير والله العظيم احساسه صعب جدآ فوق ما تتخيلوا الموت اهون مليون مره من الإحساس بالذنب اربع سنين حياتى وقفت على اللحظه دى ومش عايزه تمشى قولت يمكن لما اعمل كده يخف العذاب اللى بحس بيه ده انا نفسى بنتى تتكتب على أسمى وتنادينى بابا زى اى بنت بتنادى على ابوها وعلياء مش راضيه تقربها منى
مهند :- عارفين انه احساس صعب بس لازم تنسى بقى
مريم :- وبعدين انت تتعب نفسك ليه علشان بنتك برضاها ولا غصب عنها منار بنتك وسهل اوى تكتبها بأسمك ومعاك اللى يثبت
مياده :- أهدى شويه احنا عايزين نهدى مش نشعلل وبصت لمراد وقالت اهدا بس وسيب علياء عليا وان شاءالله ربنا يهديها وكل شئ يتصلح
مهند :- روح انت يا مراد وروح مياده واختك وانا هروح مشوار صغير كده وجاى وراكم
مراد :- بوجع ماشى ومشى هو ومريم ومياده على البيت
««««««««««««««««««««««««««««««««
فوق السطح
وصلت علياء مع عبدالرحمن وهى دموعها على خدها ودخلت قعدت على الكنبه ودعكت رجليها بألم وخرجت سمر وقعدت جمبها وقالت
سمر :- عملتى ايه
علياء :- بدموع أنكرت واتنازلت عن القضيه
سمر :- طيب مدام عامله كده برضاكى بتعيطى ليه
علياء :- بدموع انا لو عليا كنت اعترفت بكل حاجه وخليته يتعدم بس اللى مانعنى اعمل كده بنتى هتبقى صعبه عليها لما تكبر وتعرف اللى حصل
سمر :- عملتى الصح يا علياء
علياء :- فين منار لسه نايمه كل ده
سمر :- ها ل.ل.لاء مش نايمه
علياء :- امال فين هى
سمر :- دعكت ايديها فى بعض وقالت م.م.منار عند خالتى حكمت
علياء :- بصت ليها بصدمه وقالت بنتى تحت بتعمل ايه ازاى يا سمر تنزليها تحت دى الامانه اللى سبتها ليكى
سمر :- فيها ايه يا علياء ما هى جدتها برضه وهتخاف عليها زيك واكتر كمان
علياء :- وقفت وقالت بنتى متنزلش عند الناس اللى تحت تانى فاهمه ونزلت عند حكمت ورنت الجرس
حكمت :- فتحت الباب وقالت تعالى يا بنتى
علياء :- فين بنتى
حكمت :- متقلقيش يا بنتى منار فى عينيا من جوه دى بنت ابنى الغاليه اللى وجودها جمبى بينسينى وجع الدنيا كلها
علياء :- انا عايزه بنتى
حكمت :- قاعده جوه كنت بأكلها تعالى خديها
علياء :- غمضت عينيها بوجع ودخلت وراها لاقت منار قاعده على الكرسى والأكل قدامها
منار :- اول ما شافت امها قامت جريت واترمت فى حضنها
علياء :- شالتها وباستها وقالت عامله ايه يا حبيبت مامى
منار :- كويسه يا مامى وتيته دى طيبه اوى قعدت تلعب معايا كتير وعملت ليا اكل طعمه حلو اوى تعالى خدى حته
حكمت :- مشيت ايديها على شعر منار وقالت روح قلب تيته انتى يا منار
منار :- بحبك اوى يا تيته قد الدنيا دى كلها
حكمت :- بحب قالت وانا بحبك اكتر من نور عينيا يا منار
علياء :- بصت لحكمت وبصت لمنار واتنهدت بوجع وقالت يلا يا منار
منار :- خلينى قاعده مع تيته شويه
حكمت :- سبيها يا بنتى قاعده معايا شويه ملحقتش اشبع منها
علياء :- بصت لحكمت واتنهدت ونزلت منار وقالت متتعبيش تيته
حكمت :- بفرحه ربنا يخليكى يا بنتى ويريح قلبك ويبعد عنك كل ظالم
علياء :- بصت ليها ومشيت وسابتها وفتحت الباب لاقت مراد ومريم قصادها غمضت عينيها علشان تحبس دموعها وحاولت تبعد عن الباب علشان هما يدخلوا وهى تطلع
مريم :- شايفه أن رجلك انتى واختك اخدت على هنا
مراد :- مريم اسكتى واتفضلى ادخلى على اوضك
مريم :- من غير ما تقول داخله وسابتهم ودخلت
علياء :- حاولت تمشى وقف قصادها مراد نفخت وقالت ممكن تخلينى امشى
مراد :- ليه خرجتينى من الحبس وانكرتى اللى حصل
علياء :- علشان بنتى وسمعتها
مراد :- وانتى يا علياء
علياء :- بصت ليه بقرف وقالت وانا ايه
مراد :- وانتى مش ناويه تسامحينى
علياء :- اللى انت عملته فيا صعب اسامحك عليه العمر كله حتى لو كان غصب عنك
مراد :- عارف أنه صعب بس مش مستحيل
علياء :- بصت ليه ومردتش عليه وفى الوقت ده جت منار تجرى وقالت
منار :- بابا عمو مراد جه
مراد :- فرح وشالها وقعد يبوس فيها وقال حبيبت بابا واحشتينى
منار :- وانت واحشتنى اوى يا بابا عمو مراد
مراد :- ابتسم وقال بلاش تقولى بابا عمو مراد قولى بابا بس
منار :- حاضر
مراد :- باس ايديها وقال حضرك الخير يا قلب بابا من جوه وبص لعلياء وقال شكرآ يا علياء انك سمحتى لينا نشوف منار ونقعدها معانا شويه
علياء :- انا معملتش كده علشانك انا عملت خاطر بس لست الكبيره اللى متعلقه بيها إنما لو عليك انت مكنتش هخليك تلمح خيالها حتى
منار :- بابا مش انت بابا
مراد :- بصلها بأستغراب وقال ايوه انا بابا
منار :- ومامى دى وشاورت على علياء
مراد :- ايوه
منار :- ليه مش عايش معانا زى بابى ومامى كانوا عايشين مع بعض
مراد :- بص لعلياء بتوتر وحاول يتوه الموضوع وقال ايه ده انتى كنتى بتاكلى
منار :- ايوه تيته كانت بتأكلنى
مراد :- طيب روحى لتيته خليها تغسل ايدك وبؤقك ونزلها وقال اجرى يلا
منار :- سابتهم وطلعت تجرى عند حكمت
علياء :- بصت ليه مده وقالت اعمل حسابك بكره هنروح نكتب منار بأسمك وسابته ومشيت
مراد :- مصدقش اللى سمعه بودنه بص على علياء وهى طالعه ودخل يجرى على أمه بفرحه وقال علياء وافقت تكتب منار بأسمى يا امى انا مش مصدق نفسى اخيرآ بنتى هتتكتب على أسمى
حكمت :- بفرحه علياء طيبه وبنت حلال هى بس مجروحه من اللى حصلها بسببك من زمان
مراد :- شال منار وقال اخيرآ هيبقى اسمك منار مراد عبده وضمها فى حضنه وقال يااااااه يا بنتى ياااااه الف حمد والف شكر ليك يارب
حكمت :- يلا ادخل خد حمام سخن كده وفوق وتعال كل لقمه
مراد :- مش عايز اسيب منار دقيقه واحده انا هقعد العب معاها طول النهار
منار :- بفرحه بجد هيييييييه
مراد :- شالها على كتفه بفرحه وطلع يجرى بيها
حكمت :- ربنا يخليها لينا ويجعلها فرحت ايامنا الجايه يارب
بقلم الكاتبة دودو محمد
عند مهند
راح العنوان اللى كان حازم متفق مع سمر عليه وبص على البيت بغيظ وقفل أيده بعصبيه وطلع رن الجرس وبعد وقت فتح حازم الباب واتفاجئ بمهند حاول يقفل الباب تانى فى وشه بس معرفش ومهند زق الباب ودخل مسك حازم من هدومه وقال
مهند :- بعصبيه انت ايه مش بتحرم لازم تضرب علشان تبطل وساخه عايز ايه من مراتى وضربه بالبوكس فى وشه وقال بتتصل بيها ليه تانى انطق
حازم :- بألم هى اللى اتصلت بيا وعايزانا نرجع لبعض تانى وانا اللى رفض وهددنى لو مسمعتش كلامها هتقول ليك أن انا اللى بتصل بيها وبهددها
مهند :- ضربه بالبوكس فى وشه وقال كداب كمان يعنى وسخ وكداب ده انتى نهايتك على ايدى النهارده
حازم :- مش كداب ومعايا الدليل انها بتكلمنى علطول ومقطعتش علاقتها بيا
مهند :- بص ليه بصدمه وقال دليل ايه ده
حازم :- طلع التليفون من جيبه وقال اهو وشغل ليه تسجيلات ما بينه هو وهى وهما بيتكلموا مع بعض فى التليفون
مهند :- كداب كداب مستحيل سمر تعمل كده مستحيل
حازم :- التسجيلات اهى وسمعتها بودنك
مهند :- داس على أسنانه بغيظ وبص لحازم بعصبيه وقعد يضرب فيه لحد ما وشه كله جاب دم واغمى عليه وقام وقف ونزل يجرى ووقف تاكسى وركبه ومشى بيه
««««««««««««««««««««««««««««««««
فى الشركه
فى مكتب أدم
كان قاعد على مكتبه وبيفكر هيعمل ايه مع ملك علشان يبعدها عن طريقه وفى الوقت ده الباب خبط ودخلت ريهام وقالت
ريهام :- انا كنت حابه اروح لعلياء
أدم :- كان سرحان ومش سامع حاجه
ريهام :- أدم يا آدم
أدم :- ها ايوه يا ريهام
ريهام :- كنت بقولك عايزه اروح لعلياء
أدم :- ليه فيه حاجه
ريهام :- لاء انا بس عايزه اشوفها
أدم :- اوك بعد الشغل هبقى اخدك عندها
ريهام :- قربت منه وقالت مالك يا آدم
أدم :- مفيش يا ريهام
ريهام :- لاء شكلك مشغول بحاجه كبيره قولها ليا يمكن اقدر اساعدك
أدم :- بص ليها بتوتر وقال ها
ريهام :- قربت ليه اكتر وقالت بقولك انا جمبك ووقت ما تحب تتكلم هتلاقينى موجوده
أدم :- بلع ريقه بتوتر وبص على جسمها وبص على شفايفها وقرب منها ولسه هيبوسها بعد عنها فاجئه وقام وقف وقال بتوتر ا.ا.انا اسف مش عارف كنت هعمل كده ازاى
ريهام :- قربت منه وقالت بس انا مش زعلانه مشاعرك هى اللى خلتك تفكر فى كده زى ما مشاعرى برضه متقبله فكرة قربك منى
أدم :- بصلها بصدمه وقال نعم
ريهام :- قربت منه جدآ وقالت زى ما انت سمعت ومشيت ايديها على شفايفه وقالت انا ست زى اى ست ليا مطالبى الشخصيه واكيد يعنى انا مش مسؤوله عن احساسى وشعورى غصب عنى يعنى
أدم :- انتى ايه اللى بتقوليه ده يا ريهام انتى كنتى مرات اخويه الله يرحمه اللى لسه ميت مكملش شهر ازاى تسمحى لنفسك تعملى كده وتقولى كده
ريهام :- اخوك ههه اخوك اصلا مقربش منى من كام سنه من ساعة ما تجوز علياء كان حرمنى من ابسط حقوقى الشرعيه وانا ست واكيد بعد السنين دى كلها اقابل شاب زيك مشاعرى هتميل للقرب منك
أدم :- كان بيبص ليها بصدمه وهى بتتكلم
ريهام :- لفت دراعها حاولين رقابته وقالت ما تيجى تسهر معايا النهارده
أدم :- ها
ريهام :- قربت من شفايفه وباسته وقالت تعال اسهر معايا بليل وهنسيك كل همومك
أدم :- بلع ريقه بصعوبه وبعد ايد ريهام عنه وقال انتى ازاى بالوقاحه دى انا اخو جوزك وعم ولادك ازاى تفكرى تعملى كده وازاى تفكرى أن انا هوافق اعمل معاكى كده انتى بجد طلعتى واحده *****
ريهام :- ليه كل ده متحسسنيش انك نضيف اوى طول عمرك وانت عايش حياتك بالطول والعرض مع كل واحده شويه ولا ملك اللى انت عايش معاها فى الحرام كل ده عادى مش و*** صح
أدم :- بس انتى بالذات مقدرش اعمل معاها كده انتى كنتى مرات اخويه فاهمه يعنى ايه يعنى حتى لو انا فيا الصفات الوسخه كلها مستحيل هنام على سرير مع مراته ام ولاده
ريهام :- اخوك فين اخوك اخوك مات خلاص مبقاش ليه وجود فى الدنيا والحى ابقى من الميت
أدم :- انا بجد مصدوم فيكى وسكت شويه وقال استنى انتى تعرفى موضوع ملك ده منين
ريهام :- ها اخوك كان قايل ليا عنها
أدم :- عمر الله يرحمه مكانش يعرف حاجه اصلا عن موضوع ملك ده وبعدين اخويا ازاى مكانش بيجى عندك وأزاى قال ليكى الموضوع ده
ريهام :- ها ا.ا انا قولت مقربش منى بس كان بيجى عادى يبص على ولاده وكان بيحكى ليا كل حاجه
أدم :- مش عارف ليه حاسس انك كدابه يا ريهام
ريهام :- وانا هكدب ليه
أدم :-بقرف اطلعى بره مكتبى يا ريهام
ريهام :- براحتك انت الخسران وصدقنى قربك منى كان هينقذك من حاجات كتير اوى عن اذنك وسابته وخرجت
أدم :- ازاى عمر كان متجوز واحده زى دى ازاى انا لازم افهم الموضوع ده لازم ورجع قعد على الكرسى تانى
««««««««««««««««««««««««««««««««
فى السطح
كانوا الاربعه قاعدين بياكلوا وقالت علياء
علياء :- انا هكتب بكره منار بأسم ابوها
التلاته بصوا لبعض بأستغراب
مياده :- عين العقل يا علياء وربنا يهديكى عليه وتسامحيه هو كمان
علياء :- عمرها ما هتحصل يا مياده انا لو كنت هكتب بنتى بأسمه فده علشان خاطر بنتى متعلقه بيه وعايزاها تعرف حقيقتها وأبوها الحقيقى وهى صغيره بس مش اكتر انما هو بالنسبه ليا ولا حاجه مجرم وسرق منى اعز ما املك وعمرى ما هسامحه على اللى عملوا فيا ده
عبدالرحمن :- طيب بالمناسبه دى مش ناويه توافقى بقى على جوازى من مريم
علياء :- انا قولتلك يا عبدالرحمن عايز تتجوزها اتجوزها بس أنسى أن اروح معاك واطلبها ليك
عبدالرحمن :- ما انتى نزلتى عندهم تحت وسمحتى ليه يقرب من بنتك اشمعنا انا يا علياء انا مش هقدر اروح اتقدم لبنت وانتى مش معايا لأن انتى امى يا علياء وهتبقى صعبه عليا والله
علياء :- اتنهدت وقالت ماشى يا عبدالرحمن
وفى الوقت ده جرس الباب رن قام عبدالرحمن يفتح الباب لاقه مهند قال
عبدالرحمن :- خير يا مهند
مهند :- فين سمر يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- جوه
مهند :- ممكن ادخلها
عبدالرحمن :- اتفضل
مهند :- دخل وقال السلام عليكم
التلاته وعليكم السلام
مياده :- خير يا مهند
مهند :- انا اسف لو جيت ليكم فى وقت زى ده بس مكانش هينفع ينتهى اليوم من غير ما اعمل اللى ناوى اعمله ده
مياده :- بأستغراب تعمل ايه يا مهند
مهند :- بص لسمر وقال سمر انتى طالق
سمر :- بصت ليه بدموع وغمضت عينيها بوجع
مياده :- ليه يا مهند ليه
مهند :- علشان ده اللي لازم يحصل يا مياده ورقتها هتكون عندها وهى حره بعد كده تحافظ على نفسها ولا متحافظش دى حاجه بأيديها هى وبص لسمر مده ونزل وسابهم
سمر :- قعدت على الكنبه بكسره ووجع وقعدت تعيط
علياء :- قعدت جمبها واخدتها فى حضنها وقعدت تطبطب عليها وقالت فى ستين داهيه احنا اصلا كنا عارفين انه هيطلقك لان كان متجوزك فتره وخلاص المهم دلوقتى خليكى قويه وركزى فى حياتك ومستقبلك انتى لسه صغيره وقدامك كتير يا حبيبتى
سمر :- بدموع للاسف كلمة الطلاق دى كسرتنى يا علياء انا عارفه أن انا عملت كتير فى حياتى وان دى نتيجه طبيعيه بس وسكتت وحطت ايديها على وشها وقعدت تعيط وقالت صعبه عليا اوى اوى يا علياء
مياده :- ياااااه يا سمر اخيرآ حبيتى بجد وبقيتى انسانه زينا بس للاسف فؤقتى متأخر اوى بعد ما كله بقى يتهرب منك
عبدالرحمن :- كانت لازم تعرف أن هى دى نهاية الو**** وأنها مهما عملت مسيرها هتتعاقب على أفعالها تشرب بقى وتشوف مين هيقبل يعيش معاها بعد ما يعرف ماضيها الاسود
علياء :- بعصبيه مش وقت كلامكم ده سبوها فى حالها اللى فيها مكفيها بدل ما انتوا نازلين سلخ فيها خدوها فى حضنكم واحتواها خلاص غلطت وعرفت غلطها واتغيرت ادوها فرصه لتغير ده مترجعوهاش بأفعالكم دى للاسوء مش هسمح حد يتكلم معاها بالاسلوب ده ويجرحها فاهمين
عبدالرحمن :- بلاش دلع فيها بقى كفايه يا علياء انتى السبب فى اللى هى وصلت ليه ده بسبب دلعك الزياده فيها بقت شخص انانى مفكرتش لحظه واحده فينا وهى بتسلم نفسها لراجل غريب تستاهل اللى حصل ليها واللى هيحصلها علشان تعرف أن الشمال دايمآ آخرته سوده
علياء :- عبدالرحمن خلاص قولت محدش ليه دعوه بيها وبصت لسمر وقالت قومى معايا يا حبيبتى
سمر :- بصت ليهم بدموع وقامت وقفت
مياده :- دموعها نزلت منها وراحت عند سمر وشدتها فى حضنها وطبطبت عليها وقالت انا اسفه يا سمر والله العظيم بحبك واللى بعمله ده من خوفى عليكى وزعلى علشانك
سمر :- مسكت فيها وقعدت تعيط بوجع
علياء :- شششش أهدى يا حبيبتى خلاص متزعليش وانسى كل اللى حصل ده تعالى معايا ودخلوا التلاته الاوضه بتاعتهم
««««««««««««««««««««««««««««««««
فى شقة عبده
دخل مهند وهو حزين وموجوع ومتكلمش ولا كلمه ودخل على اوضه وكان مراد قاعد بيلعب مع منار بصله بأستغراب وقال
مراد :- ماله ده
مريم :- هيكون ماله اكيد حاجه بسبب اللى ماتتسمى اللى اسمها سمر دى
منار :- متقوليش كده على خالتو سمر
مريم :- بت انتى اتكلمى عدل معايا انا عمتك برضه زى ما هى خالتك
منار :- لاء انتى وحشه إنما خالتو سمر حلوه
مريم :- جاتك نيله عليها طالعه لسانك طبق الاصل منها
منار :- وطالعه ليكى برضه يا عمتو
مريم :- مراد لم بنتك
مراد :- عيب يا مونى منتكلمش كده مع اللى اكبر مننا لازم نحترمه وزى ما سمر خالتو مريم عمتو برضه
منار :- حاضر يا بابا اسفه يا عمتو
مريم :- ماشى
حكمت :- قوم شوف اخوك ماله يا مراد
مراد :- حاضر يا امى وقام وقف
منار :- وقفت وقالت هاجى معاك يا بابا
مراد :- لاء يا حبيبتى خليكى هنا مع عمتو وتيته وانا جاى ليكى علطول
منار :- حاضر يا بابا
مراد :- لعب فى شعرها وابتسم ليها ودخل الاوضه عند مهند
منار :- عمتو العبى معايا
مريم :- العب معاكى؟! ليه شيفانى عيله قدامك
منار :- طيب ما خالتو سمر وخالتو مياده بيلعبوا معايا وخالوا عبدالرحمن كمان بيلعب علطول معايا
مريم :- ماشى هما بيلعبوا لكن انا مش بلعب مع حد وامشى يا بت بعيد
منار :- انا مش بحبك انتى وحشه وطلعت تجرى على جدتها واترمت فى حضنها
حكمت :- طبطبت عليها وبصت لمريم وقالت براحه على البنت شويه يا مريم بلاش تكرهيها فيكى
مريم :- متصدعنيش بقى وقامت وسابتهم ودخلت اوضتها
منار :- هى عمتو مش بتحبنى ليه يا تيته
حكمت :- باست راسها وقالت بالعكس عمتو بتموت فيكى بس هى تعبانه شويه وعايزه تنام المهم مش جعانه اعملك تاكلى
منار :- لا يا تيته شبعانه
حكمت :- طيب احطلك عصير
منار :- ماشى
حكمت :- وقفت ومسكت ايديها وقالت سندى تيته علشان كبرت ومش بتقدر تمشى زى الاول
منار :- مسكت ايديها وقالت تعالى يا تيته اسندك
حكمت :- ربنا يخليكى ليا يا روح تيته ودخلوا المطبخ
««««««««««««««««««««««««««««««««
فى اوضت مهند
دخل مراد وقعد قصاد مهند على السرير وقال
مراد :- مالك يا مهند
مهند :- مفيش
مراد :- مفيش ايه يا ابنى انت مش شايف منظرك عامل ازاى
مهند :- بحزن انا طلقت سمر
مراد :- بصدمه طلقتها طيب ليه
مهند :- م.م.مفيش حسيت انا وهى مش لايقين على بعض وبعدين فيه فرق كبير فى السن ما بينا
مراد :- مش مقتنع بكلامك الصراحه بس كل اللى انا شايفه انك بتحب سمر يا مهند ومش هتقدر تعيش من غيرها
مهند :- وقف وقال اه بحبها وعلشان بحبها مش هقدر اكمل معاها تانى كل ما هشوفها قدامى هفتكر حاجات كتير مش عايز افتكرها، بفضل احبها وانا بعيد عنها احسن ما أكرهها وانا قريب منها
مراد :- مش قادر افهم كلامك
مهند :- مش لازم تفهم كلامى المهم النتيجه فى الاخر ان انا وسمر أطلقنا
مراد :- طيب اتكلم وقول السبب يمكن نقدر نصلحه ونرجعكم لبعض
مهند :- مبقاش ينفع الرجوع يا مراد خلاص
مراد :- بصله بقلة حيله وقال ربنا يصلح حالكم يارب
مهند :- بصله بوجع وغمض عينه وسابه