الفصل الأخير وهو الثاني والثلاثون "32" من رواية فتاة فى زمن قاسي بقلم الكاتبة دودو محمد
 |
| فتاة فى زمن قاسي بقلم دودو محمد |
رواية فتاة فى زمن قاسي الفصل الأخير "النهاية"
عند سمر
نزلت سمر من فوق وقعدت على الكرسى وقالت
سمر :- صباح الخير
مياده وعلياء:- صباح النور
علياء :- رايحه فين كده
سمر :- رايحه الشغل
مياده :- النهارده يوم فرح اخوكى
سمر :- ومال الشغل ومال فرح اخويه الفرح بليل هكون خرجت من الشغل وجيت
مياده :- علشان تجهزى نفسك
سمر :- يعنى هجهز نفسى فى كام ساعه هو انا العروسه
مياده :- سبحان مغير الاحوال فين سمر اللى كانت وهى رايحه الشغل بس كانت بتقعد بكام ساعه قصاد المرايا
سمر :- قامت وقفت وقالت سمر دى الله يرحمها عن اذنكم وخرجت وسابتهم وركبت عربيتها وراحت على شغلها
علياء :- كفايه يا مياده مش كل ما تشوفيها تفكريها بالماضى احنا ما صدقنا انها بدأت ترجع تعيش حياتها الطبيعيه وتنزل شغلها
مياده :- مش قصدى والله انا كنت عايزه بس انها تاخد اجازه النهارده
علياء :- سبيها براحتها
وفى الوقت ده نزل عبدالرحمن وقال
عبدالرحمن :- صباح الخير يا بنات
مياده وعلياء :- صباح النور يا عريس
مياده :- كل ده نوم فيه واحد فرحه النهارده يقوم دلوقتى
عبدالرحمن :- انتى ليه محسسانى أن قايم الضهر ما احنا لسه بدرى اهو وبعدين هقوم بدرى اعمل ايه إذا كانت العروسه نفسها لسه نايمه
مياده :- مريم دى تموت فى النوم زى عينيها وضحكت
علياء :- ربنا يسعدك يا حبيبى خلى بالك منها وحطها فى عينيك واوعى تيجى عليها فى يوم من الايام حافظ عليها واتقى ربنا فيها وعاملها معامله حسنه
عبدالرحمن :- انتى اللى بتقوله كده يا علياء
علياء :- اه انا اللى بقول كده اشمعنا يعنى
عبدالرحمن :- علشان المشاكل وكده وعلشان اللى عملته معاكى زمان
علياء :- اللى حصل زمان نسيته يا عبدالرحمن وبعدين دى هتبقى مرات اخويه وفى نفس الوقت عمة بنتى يبقى ليه هتمنى ليها الشر
عبدالرحمن :- يسلملى القلب الطيب ده يا ناس وباس ايديها وقعدوا ياكلوا
مياده :- مش كنا قولنا لمراد يجى يفطر معانا هو ومنار
علياء :- وهى بتاكل قالت انتى حره اعملى اللى عايزه تعمليه
مياده :- عبدالرحمن اطلع الجنينه وقول لمراد يجى يفطر الراجل من صباحية ربنا هنا واكيد نزل من غير فطار
عبدالرحمن :- ماشى وخرج وقال مراد صباح الخير
مراد :- صباح النور عامل ايه يا عريس
عبدالرحمن :- الحمدالله تمام يلا تعالى
مراد :- اجى فين
عبدالرحمن :- هات منار وتعالى علشان تفطروا
مراد :- لاء شكرآ انا شبعان
عبدالرحمن :- تعالى بس علشان خاطر منار
منار :- اه يا بابا انا جعانه اوى
مراد :- اتنهد وشال منار ودخل من الجنينه وقعد على الكرسى اللى قصاد علياء وقال ازيك يا علياء
علياء :- وهى بتاكل من غير ما تبص ليه قالت كويسه
مراد :- وعامله ايه فى الحمل
علياء :- زى اى واحده حامل وبصت ليه بقرف
منار :- بابا اكلنى
مراد :- ها م.م.ماشى يا حبيبتى وقعد يأكل منار ويبص لعلياء
مياده :- كل يا مراد انت بتأكل منار ومش بتاكل
مراد :- انا شبعان الحمدالله انا دخلت اكل منار بس
علياء :- وقفت وقالت الحمدالله
مياده :- رايحه فين
علياء :- هدخل الجنينه اطمن وأشوف ايه اخر التجهيزات
مياده :- ماشى بس بلاش تتعبى نفسك اوى
علياء :- متقلقيش وسابتهم ودخلت الجنينه
مراد :- مياده معلش خدى اكلى منار
مياده :- اه طبعآ هاتها
منار :- لاء انا عايزاك انت اللى تأكلنى يا بابا
مراد :- معلش يا مونى علشان عايز اتكلم مع مامى شويه
مياده :- قامت شالتها وقالت كده برضه يا مونى مش عايزه خالتو مياده تأكلك انا زعلانه منك علشان انتى كده مش بتحبينى
منار :- انا بحبك يا خالتو بس بحب بابا اكتر
مراد :- ابتسم ليها ولعب فى شعرها وقال وانا بموت فيكى يا قلبى
مياده :- روح انت يا مراد متشغلش بالك بمنار
مراد :- شكرآ يا مياده ودخل الجنينه وراه علياء ودور بعينه لاقها واقفه عند الكوشه بتاعة عبدالرحمن ومريم راح عندها ووقف وراها وقال علياء
علياء :- كانت سرحانه فى الكوشه وبتبص عليها بوجع وحزن واول ما سمعت صوت مراد اتخضت ولفت ليه وقالت افندم
مراد :- لسه مش قادره تسامحينى
علياء :- قولتلك متحلمش يا مراد اللى بينى وبينك بنتك وبس
مراد :- كفايه تعذيب فيا يا علياء انا فرحت طبعآ لما بنتى اتكتبت بأسمى بس فرحتى هتكمل لما تسامحينى
علياء :- هيفرق معاك ايه اسامحك ولا لاء
مراد :- هيفرق معايا كتير يا علياء انا بحبك من قبل ما يبقى ليا بنت منك بحبك من زمان اوى انا عمرى ما ظهرت ده ليكى لأن اخلاقى مكانتش تسمح اقرب منك ولا اتكلم معاكى احنا اتربينا مع بعض فى بيت واحد كنت بحميكى من اى حد يفكر يقرب ليكى كنت بخاف عليكى من الدنيا بحالها انا قلبى طول عمره محتفظ بحبك وقافل عليه عمرى ما فكرت فى واحده غيرك ولا عمرى هفكر فى غيرك انا هفضل احبك لاخر يوم فى عمرى وهعيش عمرى كله ليكى حتى لو مكنتيش ليا انا كل اللى بحلم بيه بس مشوفش نظرة الكره اللى فى عينيكى ليا دى
علياء :- شايف الكوشه دى
مراد :- كان نفسك تقعدى علي واحده زيها
علياء :- بصت ليه بأستغراب وقالت وانت عرفت منين
مراد :- علياء انا بفهم عينيكى من غير ما تتكلمى بحس اللى جواكى من غير ما تقولى انا حفظك اكتر من نفسك
علياء :- اهو انا بسببك اتحرمت منها اتحرمت البس الفستان الابيض اللى اى بنت تحلم تلبسه بسببك مجربتش احساس الليله دى ايه ولا الفرحه اللى بنت بتحس بيها بسببك انت اتحرمت من حاجات كتير اوى ومازلت بتحرم منها صدقنى مهما اتأسفت ليا اسفك مش هيمحى وجع السنين اللى عشته بسببك وكسرت قلبى من حاجات خسرت طعمها من المره الاولى شعور صعب تحس بيه لانك مش بنت ومخسرتش حاجه زى ما انا خسرت كل حاجه
مراد :- عارف انك اتعذبتى واتوجعتى بسببى كتير بس فى المقابل انا كمان اتعذبت انا كنت بتعالج يا علياء وانا عايش بره لأن وصلت لحاله كان ممكن اموت نفسى فيها أو أذى اى حد وصلت لحاله كان ممكن اخسر فيها نفسى واتبع خطوات الشيطان واشرب كل حاجه محرمه انا اتعذبت زيك يا علياء واتعالجت ومازلت بتعالج اللى حصل معاكى تعبنى جسديآ وأثر عليا بالسلب انا بسبب اللى حصل ما بينا بقى عندى وسكت شويه وغمض عينه وقال أنا مقدرش اقرب من اى واحده يا علياء الليله اللى حصل فيها ده موتت روحنا احنا الاتنين خسرتنا حاجات كتير يمكن انتى اتجوزتى وقدرتى تعيشى حياتك وحامل فى ابنه إنما أنا واقفت حياتى خلاص وصعب اكمل مع غيرك
علياء :- بصت ليه ومكانتش عارفه ترد عليه وتقوله ايه قالت أنا أول مره اسكت ومعرفش ارد عليك معرفش ايه السبب بس بتمنى تنسانى وتعيش حياتك مع واحده تقدر تساعدك وتسعدك وسابته ومشيت
مراد :- بص عليها وهى ماشيه وقال سعادتى معاك انتى يا علياء ومشى وراها ودخل شال منار وقعد يلعب معاها
«««««««««««««««««««««««««««««««««
انتهى اليوم وبدأت المعازيم تتجمع فى الجنينه راحت مياده عند الاوضه اللى فيها مريم وخبطت على الباب وفتحت ودخلت وقالت
مياده :- خلصتى يا مريم
مريم :- ايوه خلصت
مياده :- بسم الله ماشاءالله قمر يا حبيبتى ربنا يسعدك
مريم :- ميرسى هو عبدالرحمن فين
مياده :- مستنيكى تحت هبلغ مراد انك جهزتى علشان يجى يخدك
مريم :- اوك
مياده :- نزلت بلغت مراد طلع عند مريم ودخل الاوضه وباس راسها وقال مبروك يا حبيبتى
مريم :- الله يبارك فيك يا حبيبى عقبالك يارب
مراد :- ابتسم ليها وحط دراعها فى دراعه ونزل عند عبدالرحمن وسلم عليه وبارك ليه وسلمها ليه
عبدالرحمن :- مبروك
مريم :- بكسوف الله يبارك فيك وراحوا قعدوا فى المكان المخصص ليهم
مهند :- مبروك يا عبدالرحمن مبروك يا مريم
عبدالرحمن :- الله يبارك فيك يا مهند
مريم :- الله يبارك فيك يا حبيبى عقبالك يارب
مهند :- اتنهد وقال يلا يا عريس علشان تكتب الكتاب
عبدالرحمن :- اوك وقام وراح قعد جمب المأذون والجمب التانى مراد وحطوا أيديهم فى ايد بعض وقالوا وراه المأذون وبعد وقت خلصوا واخد مهند الورق ومضى مريم عليه
عبدالرحمن :- راح عند مريم وباس راسها وابتسم ليها وقال مبروك
مريم :- بكسوف الله يبارك فيك والكل بارك ليهم جات سمر ومدت ايديها وقالت
سمر :- مبروك يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- بص الاتجاه التانى وقال شكرآ
سمر :- سحبت ايديها واتنهدت بحزن ومدت ايديها لمريم وقالت مبروك
مريم :- سلمت عليها وقالت الله يبارك فيكى يا طليقت اخويه مش هقدر اقولك عقبالك علشان العرسان بتطفش منك علطول
عبدالرحمن :- بعصبيه مريم
سمر :- ابتسمت ليها وقالت مش هرد عليكى علشان اللى عندك ده نقص وعلشان شيفانى احسن منك بتقولى الكلام ده ومره تانيه مبروك يا مرات اخويه وسابتهم ومشيت
مريم :- بغيظ سامع اختك قالت ليا ايه
عبدالرحمن :- انتى اللى جرحتيها بالكلام الاول تستاهلى اللى قالته ليكى
مريم :- والله من اولها كده بتنصر اختك عليا
عبدالرحمن :- انتى اللى جريتى شكلها من الاول وبعدين انا واخواتى البنات ملناش غير بعض ومحدش يقدر يدخل ما بينا ويفرقنا عن بعض يا مريم ياريت تحطيها حلقه فى ودانك علشان مش هقبل انك تهينى اخت من اخواتى فاهمه
مريم :- بغيظ فاهمه
عبدالرحمن :- شاطره
مريم :- بصت ليه بغيظ وقعدت تتابع الفرح
««««««««««««««««««««««««««««««««
عند مياده
كانت بتستقبل المعازيم وكان واقف جمبها مروان وقال
مروان :- ايه اللى انتى لابسه ده ملفت اوى للأنظار والميكب اللى انتى حطاه ده كتير اوى ايه لزمته بس
مياده :- رفعت عينيها لفوق وقالت الفستان مفهوش اى حاجه ملفته والميكب طبيعى جدآ على فكره مش اوفر ولا حاجه مناسب لمناسبه وياريت تهدا شويه يا مروان
مروان :- طيب خفى الروج ده شويه
مياده :- لاء ومش همسح حاجه يا مروان
مروان :- انا لو عليا مش عايز حد غيرى يشوفك بغير عليكى من عيون الناس كلها
مياده :- على فكره انا كمان بحبك وبغير عليك بس واثقه فيك وعمرى ما عملت معاك ربع اللى انت بتعمله معايا ده
مروان :- علشان انا راجل وبغير على حبيبتى انا واثق فيكى بس مش واثق فى الناس اللى حواليكى
مياده :- مش هاخد معاك لا حق ولا باطل كالعاده
مروان :- علشان كلامى صح
مياده :- لاء علشان انت مش بتقتنع غير باللى فى دماغك وبس
مروان :- بحبك
مياده :- مجنون
مروان :- بقيت مجنون بيكى اعمل ايه مش لو كنتى وافقتى أن اجى اتقدملك كان زمنا احنا كمان بنتجوز
مياده :- كنت موافقه بس بعد موضوع مستر أحمد خلتنى افكر مليون مره فى الارتباط ده و اجل الفكره دلوقتى
مروان :- وانا وعدك أن انا هتغير
مياده :- لما أتأكد من تغيرك ده ابقى اوافق
مروان :- المأذون موجود تعالى نكتب الكتاب
مياده :- انت اتجننت لاء طبعآ
مروان :- مسك ايديها وسحبها وراح عند علياء وقال انا عايز اتجوز مياده واكتب الكتاب حالا
مياده :- مروان بلاش جنان
مروان :- انا ابقى مجنون لو سيبتك النهارده وبص لعلياء وقال ها ايه رأيك
علياء :- والله دى حياتها هى والرأى رأيها هى
مروان :- وافقه علشان خاطرى
مياده :- شكلك اتجننت على الاخر والله
علياء :- وافقى يا مياده هو بيحبك
مياده :- وانا كمان بحبه بس موضوع غيرته الزياده ده مخوفنى منه
مروان :- والله العظيم هتغير علشانك
مياده :- يا مروان اهدا شويه
مروان :- ها قولى موافقه بقى قبل ما المأذون يمشى
مياده :- ضحكت وقالت مجنون
مروان :- ها ردى
مياده :- بحب موافقه
مروان :- بفرحه ايوه بقى خليكى هنا متتحركيش لحد ما اجيب اخوكى من جمب عروسته علشان نكتب الكتاب وسابهم ومشى
علياء :- حضنت مياده بفرحه وقالت مبروك يا ميزو
مياده :- الله يبارك فيكى يا حبيبتى انا فرحانه اوى
علياء :- ربنا يفرح قلبك ويسعدك يا حبيبتى
مروان :- جه ومعاه عبدالرحمن وقال جبته من جمب عروسته
عبدالرحمن :- ها ايه رأيك
مياده :- ابتسمت وقالت موافقه يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- حضنها وقال مبروك يا حبيبتى
مروان :- بسرعه بقى قبل ما المأذون يمشى
عبدالرحمن :- حاضر يا عم المستعجل اهدا
علياء ومياده :- بصوا لبعض وقعدوا يضحكوا
مروان :- شاف المأذون ماشى قال يا عم المأذون استنى متمشيش فيه كتب كتاب تانى هنا وطلع يجرى جابه
وقعد المأذون وجهز الاوراق وقعد عبدالرحمن ومروان كل واحد فى جمب وحطوا أيديهم فى ايد بعض وقعدوا يقولوا وراه المأذون
مياده :- مسكت ايد علياء بتوتر وفرحه
علياء:- طبطبت على ايديها بحب وابتسمت ليها
عبدالرحمن :- جاب الورق وقال مكتوبه ليكى تشاركينى الفرح أمضى يا عروسه
مياده :- ابتسمت وقالت قدرك بقى ومضت على الورق
عبدالرحمن :- باس راسها وحضنها وقال مبروك يا حبيبتى ربنا يسعدك يارب
مياده :- بحب الله يبارك فيك يا حبيبى
علياء :- حضنتها وقالت مبروك يا مياده ربنا يسعدك ويهنيكى يارب
مياده :- الله يبارك فيكى يا حبيبتى
سمر :- جات وقالت فكره مجنونه بس حلوه وحضنتها وقالت مبروك يا مياده فرحتلك والله العظيم انتى ومروان بقالكم كام سنه بتحبوا بعض وان الاوان تبقوا مع بعض تحت سقف واحد
مياده :- حبيبت قلبى ربنا يخليكى ويفرح قلبك يارب وفى الوقت ده جه مروان وحضن مياده ولف بيها وقال انا مش مصدق نفسى انك خلاص بقيتى مراتى
مياده :- بكسوف مروان نزلنى
مروان :- ايه مراتى ونزلها وحضنها وقال هخليكى اسعد واحده فى الدنيا دى بحالها
مياده :- بحب ربنا يخليك ليا
علياء :- مبروك يا مروان
مروان :- الله يبارك فيكى يا علياء
سمر :- مبروك
مروان :- الله يبارك فيكى
سمر :- عن اذنكم ومشيت وسابتهم
وراحت قعدت على الترابيزه لوحدها بعيد
أدم :- جه قعد على نفس الترابيزه وقال ازيك يا سمر
سمر :- الحمدالله عامل ايه
أدم :- انا تمام الحمدالله
سمر :- ابنك
أدم :- اه عمر
سمر :- ممكن اشيله
أدم :- اه طبعآ خدى اهو
سمر :- شالته وباسته وقالت ذنبه ايه يجى الدنيا من ام مجرمه وتتعدم وهو يعيش يتيم
أدم :- انا السبب يا سمر عيشتى الغلط هى اللى وصلتنى لكده فى الاخر
سمر :- معلش محدش بيتعلم ببلاش كلنا بنغلط مفيش حد مبيغلطش بس المهم اننا منكررش نفس الغلط ونتعلم منه
أدم :- انا اسف يا سمر
سمر :- اسف على ايه
أدم :- على اللى حصل منى زمان
سمر :- كلنا غلطنا مش انت بس يا آدم
أدم :- انا مسافر هعيش فى دبى واربى ابنى هناك
سمر :- ربنا يخليه ليك وتشوفه احلى عريس
أدم :- يارب
سمر :- قعدت تلاعب فى عمر وتضحك ليه
عند مهند
كان قاعد ومتابع سمر واتغاظ لما شاف أدم قاعد معاها وبيتكلموا مع بعض قام وقف وراح عند سمر وقال
مهند :- سمر عايز اتكلم معاكى
سمر :- مفيش ما بينا كلام يا مهند
أدم :- احم طيب انا هسيبكم تتكلموا مع بعض هاتى عمر
سمر :- اقعد يا آدم مفيش كلام ما بينى وبينه
مهند :- بلاش عند
سمر :- وانا هعندك ليه اخويه خطيبى جوزى انت حيالله طليقى ومع ايقاف التنفيذ
مهند :- اقسم بالله لو ما قومتى معايا دلوقتى
سمر :- هتعمل ايه يعنى على فكره حلفانك مش هيأثر عليا نصيحه متحلفش علشان انت مش حمل صيام تلت ايام
مهند :- شايف قلبك جمد
سمر :- اه جمد من قسوتك عليا فاكر ولا افكرك
مهند :- كنت مجروح سعتها
سمر :- وانا مجروحه دلوقتى
مهند :- يعنى ايه
سمر :- يعنى انسانى زى ما انا نسيتك ونسيت صنف الرجاله كلها ومدت ايديها لادم بعمر اديته ليه وقامت وسابتهم
مهند :- بص عليها وهى ماشيه واتنهد وغمض عينيه
أدم :- نصيحه منى اتمسك بيها سمر اتغيرت وشكلها بتحبك بجد بس كرامتها واجعها حاول ومتزهقش لو بتحبها بجد وسابه ومشى
مهند :- قعد على الكرسى وقعد يفكر فى كلام أدم
بقلم الكاتبة دودو محمد
انتهى الفرح
وروح عبدالرحمن ومريم على الشقه اللى كان عمر كاتبها بأسمه وفتح الباب وقال
عبدالرحمن :- اتفضلى يا عروسه
مريم:- ابتسمت ليه بكسوف ودخلت
عبدالرحمن :- قفل الباب وراح قعد على الكنبه وحط رجل على رجل وقال شرفتى شقتنا يا عروسه
مريم :- ش.ش.شكرآ ولسه هتقعد
عبدالرحمن :- استنى هنا هتعملى ايه
مريم :- بأستغراب هقعد
عبدالرحمن :- وقف وقال مفيش وقت علشان نقعد وشالها ودخل بيها الاوضه ونزلها على الأرض
مريم :- اتكسفت وابتسمت ليه
عبدالرحمن :- قرب من شفايفها وباسها وبعد وقت بعد عنها ووقف وراها شال الطرحه بتاعة الفستان ومد أيده فتح السوسته بتاعة الفستان وباس ضهرها العريان الظاهر من السوسته وباس رقابتها ولفها ليه وقرب من شفايفها وباسها ولسه هينزل الفستان
مريم :- بكسوف ن.ن.نصلى الاول
عبدالرحمن :- غمض عينه واخد نفس وقال ا.ا.اه طبعآ انا هدخل الحمام اغير هدومى واتوضه وباس خدها ودخل الحمام
مريم :- حطت ايديها على خدها وقالت يا لهوى على الكسوف هو الجواز صعب كده واتنهدت وقلعت الفستان ولبست قميص نوم والروب الخاص بيه وفوقهم الاسدال وبعد وقت خرج عبدالرحمن وقال
عبدالرحمن :- ادخلى اتوضى يلا
مريم :- ح.ح.حاضر ودخلت الحمام اتوضت وخرجت وقفت وراه عبدالرحمن وصلى عبدالرحمن الركعتين وقال الدعاء وبص ليها وقرب من راسها وباسها وقال ربنا يبارك ليا فيكى ويرزقنا الذريه الصالحه يارب وقام وقف ووقفها قصاده وقلعها الطرحه ورفع الاسدال وقلعه ليها وحدفه على الأرض وشد حزام الروب وقلعه ليها وباس كتفها العريان وقرب من شفايفها وباسها ومد أيده نزل حمالة القميص ووقعه على الأرض وشالها حطها على السرير وقرب منها و(سكتت شهرزاد عن الكلام الغير مباح)
««««««««««««««««««««««««««««««««
فى فيلا عمر
طلعت علياء ومياده وسمر كل واحده منهم على اوضتها وناموا وبدأت علياء تحس بخبط بسيط فى ضهرها فتحت عينيها وقامت قعدت وحطت ايديها على بطنها ووشها بدء يعرق قامت وقفت وفضلت تروح وتيجى فى الاوضه وكل وقت يجى ليها الطلق فضلت تستحمل لحد ما حست انها خلاص هتولد مسكت تليفونها وجابت رقم مراد اللى ادهولها علشان لو منار حبت تكلمه اتصلت بيه وانتظرت الرد
مراد :- رد بخضه وقال خير يا علياء منار فيها حاجه
علياء :- بألم منار كويسه بس انا اللى بولد
مراد :- بتولدى طيب انا جاى حالا
علياء :- حطت التليفون على السرير وخرجت خبطت على باب اوضت مياده
مياده :- فتحت وقالت بصدمه علياء مالك
علياء :- بوجع بولد يا مياده الحقينى
مياده :- ط.ط.طيب تعالى البسك واخدك المستشفى
علياء :- انا اتصلت بمراد وهو زمانه جاى بس لبسينى بسرعه
مياده :- حاضر حاضر ودخلت معاها الاوضه وطلعت ليها هدوم ولبستها ليها وبعد وقت جه مراد ورن الجرس ونزلت مياده فتحت الباب
مراد :- بخوف علياء عامله ايه دلوقتى
مياده :- بدموع تعبانه اوى يا مراد ثوانى هطلع اجيبها
مراد :- اجى اشيلها
مياده :- علياء مش هترضى ثوانى وهنكون عندك وطلعت مياده جابت علياء ونزلت
مراد :- اول ما شاف علياء بتتألم اتصدم وخاف عليها جدآ وقال هى الولاده كده عادى ولا هى تعبانه
مياده :- لاء هى الولاده كده فى منار كانت كده برضه
مراد :- طيب ركبيها بسرعه
مياده :- ماشى ماشى وركبت علياء وركبت جمبها وركب مراد وشغل العربيه ومشى بيها
علياء :- مسكت فى مياده بألم ودموع وقالت اااااااه يارب مش قادره
مياده :- معلش يا حبيبتى استحملى
علياء :- مستحمله بس مش قادره خلاص يا مياده اااااه
مراد :- بص على علياء ودموعه نزلت منه وزود السرعه وبعد وقت وصلوا على المستشفى ونزلت مياده ونزلت علياء من العربيه ودخلوا التلاته المستشفى ودخلت اوضت الكشف علياء وكشف عليها الدكتور وقال إنها ولاده ودخلت اوضت العمليات علشان يولدها وفضلت مياده ومراد قلقانين عليها ورايحين جاين وبعد وقت خرجت الممرضه وقالت
الممرضه :- مبروك المدام جابت عريس زى القمر ومدت ايديها بالبيبى
مراد :- اخده منها وأيده بترتعش وقال و.و.وهى عامله ايه
الممرضه :- كويسه الحمدالله
مراد :- بص للبيبى وبص لمياده وابتسم ليها
مياده :- دنيا غريبه فى نفس المكان عمر الله يرحمه شال منار بنتك وهى لسه مولوده وكان نفس نظرتك وفرحتك والنهارده انت اللى شايل ابنه
مراد :- قرب من راسه وباسه ودمعه نزلت منه وقال ربنا يخليك ونشوف احلى عريس يارب واذن ليه فى ودنه واداه للمرضه وبعد وقت خرجت علياء ودخلت الاوضه
ودخل عندها مراد ومياده
مياده :- حمدالله على السلامه يا لولو
علياء :- الله يسلمك يا مياده
مراد :- ربنا يخليه ليكى وتفرحى بيه
علياء :- ابتسمت ليه وقالت شكرآ
مياده :- قررتى هتسميه ايه
علياء :- مش عارفه مفكرتش فى اسم ليه لحد دلوقتى
مراد :- سميه زين حلو جدآ الاسم ده
مياده :- الله حلو اوى الاسم ده يا علياء
علياء :- زين هو فعلا الاسم حلو
مياده :- يعنى قررتى ايه
علياء :- هسميه زين وزى ما عمر اختار اسم منار هو اختار لابن عمر اسم زين
مراد :- ابتسم ليها وفى الوقت ده جه البيبى اخده مراد من الممرضه وباس راسه بحب وحنان ومد أيده بيه لعلياء
علياء :- مدت ايديها اخدت زين من مراد باسته من خده وضمته فى حضنها واتنهدت بوجع وقالت الله يرحمك يا عمر حته منك
مياده :- الله يرحمه ومسكت ايد زين باستها وقالت صغننه اوى نفس ايد منار لما اتولدت
علياء :- م.م.ممكن تطلع بره
مراد :- بعدم فهم ليه فيه حاجه
علياء :-ا.ا.ايوه عايزه ارضع البيبى
مراد :- ا.ا.اه ماشى عن اذنكم وخرج من الاوضه وسابهم
مياده :- انتى مش ملاحظه ان انتى اول واحد لجأتى ليه النهارده كان مراد
علياء :- بدأت ترضع زين وقالت ع.ع.عادى يعنى ما هو أبو بنتى وبعدين مكنتش اعرف حد غيره عبدالرحمن مش هينفع علشان كان فرحه النهارده وادم بيحضر نفسه علشان مسافر وهو اللى جه فى بالى فى وقتها مش جريمه يعنى
مياده :- انا مقولتش جريمه بس شايفه أن علاقتك اتحسنت معاه شويه ياريت تنسى اللى فات وتبدأوا مع بعض صفحه جديده
علياء :- مستحيل يا مياده انا عمرى ما هنسى اللى فات
مياده :- يا ستى سقطيها من حساباتك خليها غلطه مش مقصوده
علياء :- بصت ليها ومردتش عليها
وبعد وقت طويل اخد مراد مياده وعلياء وروحهم على الفيلا وروح هو على بيتهم ونام
««««««
اشرقت شمس صباح يوم جديد بنورها الساطع فى سماء القاهره لتبدء سمر بفتح عيونها قامت قعدت على السرير واتنهدت بوجع ورجعت شعرها لوراه وافتكرت الكلام اللى قاله ليها مهند وقامت دخلت اخدت شاور وخرجت لبست هدومها وأدت فرضها ونزلت وقالت
سمر:- صباح الخير
مياده :- وهى بتفتح عيونها بالعافيه قالت صباح النور وقعدت عينيها تغمض وهى قاعده
سمر :- بأستغراب انتى يا بنتى مالك بتنامى وانتى قاعده كده هو سى مروان قعد يتكلم معاكى طول الليل ولا ايه
مياده :- لاء يا اختى كنت مع اختك علياء فى المستشفى
سمر :- بأستغراب فى المستشفى ليه مالها علياء
مياده :- علياء ولدت وجابت زين
سمر :- لا والله ازاى ده
مياده :- تعبت بليل بعد الفرح واتصلت بمراد وروحنا المستشفى ولسه جاين من شويه
سمر :- طيب ليه سبتونى نايمه كنتوا صحونى
مياده :- ما احنا قولنا انتى خليكى هنا علشان منار متبقاش لوحدها
سمر :- ماشى هروح الشغل ولما ارجع ابقى اطلع اشوف زين علشان زمانهم نايمين باى وخرجت وركبت العربيه بتاعتها وراحت على شغلها ونزلت من العربيه ولسه هتدخل المعمل سمعت صوت بينده عليها بصت على الصوت لاقيته هيثم بصت بأستغراب وقالت هيثم خير
هيثم :- بصى بقى يا بنت الناس ابعدى عن انجى مراتى من يوم ما دخلتى حياتنا واحنا علطول فى مشاكل وبسببك بيتها هيتخرب لو صحيح انتى اتغيرتى وخايفه على بيت صحبيتك ابعدى عنها وسبيها تعيش حياتها
سمر :- طيب انت ليه عايز تبعدنا عن بعض انا بحب انجى ومقدرش استغنى عنها
هيثم :- من امته وانتى بتعرفى تحبى حد انتى بتحبى نفسك وبس ومسيرك هتوجعيها زى ما عملتى قبل كده، ده اخر كلام عندى ابعدى عن انجى يا سمر وبص ليها بقرف ومشى وسابها
سمر :- اتنهدت بوجع ودخلت المعمل تشوف شغلها وقررت انها هتبعد عن انجى علشان تحافظ ليها على بيتها
««««««
فى شقة عبدالرحمن
صحيت مريم من نومها وفتحت عينيها ببطئ ورفعت راسها وبصت على عبدالرحمن وهو نايم وابتسمت بحب ومشيت ايديها على خده
عبدالرحمن :- فتح عينه وابتسم ليها وباس راسها وقال صباحيه مباركه يا عروسه
مريم :- ابتسمت بكسوف ونزلت عينيها
عبدالرحمن :- احلى واجمل يوم فى حياتى امبارح لما بقيتى فيه مراتى انا اسعد راجل فى الدنيا علشان ربنا رزقنى بيكى
مريم :- وانا كمان فرحانه اوى أن انا بقيت مراتك
عبدالرحمن :- بتحبينى يا مريم
مريم :- ابتسمت بحب وقالت اوى اوى وندمانه على كل لحظه جراحتك فيها بكلامى ولا بأفعالى انا اسفه ليك بجد
عبدالرحمن :- اللى فات مات يا مريم احنا ولاد النهارده
مريم :- انا بحبك اوى يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- وانا بحبك يا مريم
مريم :- لسه هتقوم
عبدالرحمن :- رايحه فين
مريم :- د.د.داخله الحمام اخد شاور
عبدالرحمن :- شدها فى حضنه وقال خليكى فى حضنى شويه
مريم :- نامت فى حضنه وقالت حاضر
عبدالرحمن :- قرب من شفايفها وباسها بوسه طويله وبعد وقت بعد عنها
مريم :- بصت فى عينيه وقالت بحب انت اجمل حاجه حصلت فى حياتى يا بودى
عبدالرحمن :- ابتسم ليها بحب وقرب منها و(سكتت شهرزاد عن الكلام الغير مباح)
««««««
بعد مرور سنه
فى فيلا عمر
صحيت علياء من نومها على صوت عياط زين فتحت عينيها بصعوبه وقامت قعدت واخدت زين فى حضنها وقالت
علياء :- مالك بس يا روح مامى
زين :- ممممم
علياء :- مم جعان يا روح مامى تعال يا اتى اديك المممم بتاعك وقامت من على السرير ونزلت بيه تحت ودخلت المطبخ حضرت الاكل الخاص بيه وقعدت تأكله وفى الوقت ده نزلت منار من فوق وهى بتجرى وقالت
منار :- بابا جه بابا جه
علياء :- طيب قولى الاول صباح الخير يا مامى
منار :- سورى يا مامى صباح الخير وباست خدها وباست خد زين وراحت تفتح الباب لمراد
مراد :- شالها وقال واحشتينى يا روح بابا وحضنها وباسها
منار :- وانت كمان واحشتنى اوى اوى يا بابا
مراد :- شوفتى بابا جاب ليكى ايه
منار :- اخدتها منه بفرحه وقالت الله حلوه اوى يا بابا شكرآ
مراد :- حبيبت بابا انتى وباسها فى خدها ونزلها وقال العبى بيها على ما اروح اسلم على مامى وراح عند علياء وقال صباح الخير يا علياء
علياء :- صباح النور
مراد :- عامله ايه
علياء :- تمام الحمدالله
مراد :- راح واخد زين منها وباسه من خده وقعد يلاعب فيه وزين يضحك ليه
علياء :- ابتسمت على ضحك زين لمراد
مراد :- هو بقى عنده قد ايه دلوقتى
علياء :- النهارده اول عيد ميلاد ليه
مراد :- بجد كل سنه وهو طيب
علياء :- وانت طيب
مراد :- ربنا يخليه ليكى
علياء :- شكرآ
مراد :- رجع زين لعلياء وقال هروح الشغل دلوقتى وبليل جاى عيد الميلاد
علياء :- ماشى ربنا معاك
مراد :- محتاجه حاجه يا علياء
علياء :- لاء شكرآ
مراد :- السلام عليكم وراح باس منار ومشى وسابهم
علياء :- بصت على مراد وهو ماشى واتنهدت وقعدت تلاعب فى زين وفى الوقت ده جات مياده وشالته وقالت
مياده :- كل سنه وحبيب خالتو طيب
علياء :- قامت وقفت وراحت عندها بفرحه وحضنتها وقالت مياده واحشتينى
مياده :- حضنتها اكتر وقالت وانتى كمان يا حبيبتى واحشتينى اوى اوى
علياء :- اهون عليكى كل ده متسأليش عليا
مياده :- معلش والله غصب عنى الحمل تعبنى اوى
علياء :- انتى كده فى الشهر الكام
مياده :- الخامس
علياء :- ربنا يكملك على خير يا حبيبتى
مياده :-قعدت تلاعب زين فيه وقالت عبدالرحمن لسه مجاش
علياء :- زمانه جاى
مياده :- فين البت سمر
علياء :- نايمه فى اوضتها
سمر :- نزلت من فوق وقالت انا اهو وراحت حضنت مياده وقالت ايوه من لاقه أحبابه نسى اخواته مروان نساكى اخواتك يا واطيه
مياده :- مقدرش انساكم انتوا حياتى بس الحمل والله تعبنى اوى
سمر :- ربنا يكملك على خير وفى الوقت ده دخل عبدالرحمن وقال
عبدالرحمن :- كل سنه وانت طيب يا زينو
مياده :- بفرحه بودى واحشتينى وحضنته
عبدالرحمن :- عامله ايه بالبطيخه اللى فى بطنك دى
مياده :- تعبانه اوى والله وبصت لمريم وقالت عامله ايه يا مريم
مريم :- كويسه
مياده :- سجده حبيبت عمتها عامله ايه
عبدالرحمن :- مش بتخلينا ننام أبدآ والله
علياء :- سلمت عليه وقالت كلهم كده فى أول الشهور بيعيطوا كتير
عبدالرحمن :- يعنى هيجى يوم ونعرف ننام شبه الناس
علياء :- اكيد طبعآ وسلمت على مريم
سمر :- ازيك يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- كويس
سمر :- مش ان الاوان وتسامحنى بقى
عبدالرحمن :- مش وقته الكلام ده
سمر :- لاء وقته وحياة بنتك سامحنى
علياء :- خلاص بقى يا عبدالرحمن كفايه عليها كده انتوا داخلين على سنتين وانت زعلان منها
عبدالرحمن :- ما اللى حصل منها مش سهل يتنسى برضه
مريم :- هو ايه بقى اللى حصل علشان انت مش راضى تقولى
عبدالرحمن :- مريم اسكتى
سمر :- خليكى فى حالك يا بارده اخ واخته بيتكلموا بتدخلى فى. اللى ملكيش فيه ليه
مريم :- سامع اختك يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- قولتلك متدخليش فى اى حاجه تخصنى انا واخواتي
مريم :- كده يعنى انا بقيت وحشه
مياده :- انتى وحشه ازاى بس ده انتى بدر منور تعالى معايا عايزه اتعلم منك شوية فى تربية البيبى علشان اجهز نفسى واخدتها ومشيت
سمر :- ها يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- مردش عليها
سمر :- راحت حضنته وقالت بالله عليك خلاص بقى كفايه لحد كده وسامحنى
عبدالرحمن :- اتنهد وقرب أيده منها وضمها اكتر ليه وقال واحشتينى يا جزمه
سمر :- بفرحه وانت واحشتنى اوى اوى ومسكت فيه اكتر
علياء :- بفرحه ربنا يخلينا لبعض وميحرمناش من بعض أبدآ
وانتهى اليوم واجتمع الكل فى عيد الميلاد ولسه هيطفوا الشمع دخل أدم وقال
أدم :- استنوا اوعوا تطفوا الشمع من غيرى انا وعمر
علياء :- أدم حمدالله على السلامه وصلت امته
أدم :- لسه حالا جاى من المطار عليكم مقدرش محضرش عيد ميلاد ابن اخويه حبيبى وطفوا الشمع وولعوا النور
عبدالرحمن :- فتح علبه صغيره فيها سلسله رقيقه وقال كل سنه وانتى منوره حياتى النهارده اول سنه لينا مع بعض
مريم :- بفرحه وانت طيب يا حبيبى انا قولت انك نسيت
عبدالرحمن :- مقدرش انسى اجمل يوم فى حياتى
مريم :- حضنته بفرحه وقالت ربنا يخليك ليا يا حبيبى
كلهم سقفوا ليهم
وكلهم قعدوا مع بعض
سمر :- بصت ليهم كلهم بحب وفرحه واتنهدت ودخلت الجنينه وقعدت تفتكر اللى حصل ما بينها هى وانجى من سنه
««««««««««««««««««««««««««««««««
فلاش بااااااك
خرجت سمر من المعمل وكانت لسه هتركب العربيه بتاعتها سمعت صوت انجى بتنادى عليها غمضت عينيها بألم واخدت نفس وفتحت عينيها وبصت لانجى
انجى :- فيه ايه يا بنتى مش بتردى عليا ليه انا قلقت عليكى
سمر :- عادى يعنى كان عندى شغل ومكنتش عارفه ارد عليكى انا مش فاضيه ليكى يعنى
انجى :- سمر مالك بتتكلمى معايا كده ليه
سمر :- بتكلم معاكى ازاى يعنى ما انا بتكلم معاكى عادى ولا انتى هرمونات الحمل عندك طالبه نكد
انجى :- لاء مش عادى انتى زعلانه منى فى حاجه
سمر :- يووووه بقولك ايه انا مش فاضيه ياريت بعد كده متتصلش بيا وانا لو عايزه حاجه منك هبقى اطلبك فاهمه
انجى :- بدموع هيثم كان عنده حق لما قالى انك هيجى يوم وتجرحينى وترجعى معايا زى الاول انا مصدقتش كلامه وقولت ليه مستحيل سمر ترجع زى الاول بس طلعت غلطانه وهو عنده حق يا خساره يا سمر يا خساره وسابتها ومشيت
سمر :- دموعها نزلت منها وركبت عربيتها وقالت انا اسفه يا انجى كان لازم اعمل كده علشان تفضلوا جمب بعض ومتبعدوش عن بعض بسببى انا بحبك والله العظيم بحبك وشغلت العربيه ومشيت بيها ورجعت على البيت
««««
بااااااك
سمر فاقت من سرحانها على صوت مهند وهو بيقولها
مهند :- قاعده هنا لوحدك ليه
سمر :- اتنهدت وقالت عادى مفيش بس بحب اقعد لوحدى بعيد عن الدوشه
مهند :- قعد جمبها وقال مش كفايه يا سمر
سمر :- بصت ليه وقالت كفايه ايه
مهند :- كفايه عند وبعدك عنى
سمر :- عند؟! انا مش بعاند معاك ولا مع غيرك انا كده مرتاحه وانا عايشه لوحدى
مهند :- بس انا تعبان من غيرك
سمر :- دى مش مشكلتى دى مشكلتك انت يا مهند انا كنت فى ايدك وانت اللى ضيعتنى
مهند :- وعرفت غلطى واتأسفت ليكى وشرحت ليكى انا عملت ليه كده
سمر :- وانا قولتلك اللى مات جوايا صعب يرجع تانى انت كان معاك حق تفقد الثقه فيا وقتها وانا معايا حق أفقد الثقه فى كل نوع الرجاله دلوقتى انا اللى شوفته من وراكم صعب يخلينى اثق تانى فى اى راجل، انسانى يا مهند علشان هتستنانى على الفاضى انا حياتى لشغل وبس عن اذنك وسابته ودخلت جوه
مهند :- اتنهد ودخل وراها
مراد :- راح قعد جمب علياء وقال علياء مش ناويه تسامحينى بقى وتوافقى نبقى عيله واحده
علياء :- اتنهدت وقالت لو على المسامحه انا سامحتك ومن زمان لكن أننا نتجوز مش هينفع صعب اتقبل وجودك فى حياتى كزوج
مراد :- ليه مدام سامحتينى
علياء :- سامحتك علشان انت اب ممتاز مع بنتك لكن رفضك علشان مش هقدر اتقبل فكره انك زوج ليا وأشوف فى عيونك اللى انت عملته فيا زمان خلينا كده اب وام لبنت جميله مش اكتر من كده ارجوك
مراد :- اللى انتى عايزاه يا علياء بس انا عيشت عمره كله بحبك وهفضل لآخر يوم فى عمرى احبك...
علياء :- ابتسمت ليه وكلهم اخدوا صوره عائليه مع بعض
"تمت"
- لدخول إلى فهرس قراءة الرواية كاملة أضغط هنا