رواية فرصه استثنائية البارت الرابع 4 بقلم دودو محمد
الفصل الرابع "4" من رواية فرصة استثنائية بقلم دودو محمد
صحيت مياده من نومها بصت بقرف على مروان وقامت من جمبه دخلت الحمام وقفلت الباب وراها وقلعت هدومها وفتحت الميه ووقفت تحتها وهى دموعها نازله منها واخدت شاور واتوضت وخرجت من الحمام لبست هدومها وأدت فرضها وخرجت من الاوضه وراحت على المطبخ ووقفت تحضر الفطار وحست بأيد مروان بتلف حاولين وسطها وقال
مروان :- صباح الفل يا قلبى
مياده :- بعدت عنه وقالت صباح النور وكملت تجهيز الفطار
مروان :-بصلها ونفخ وسابها ودخل الحمام
مياده :- نفخت ودمعه نزلت من عينيها مسحتها وحطت الاكل على الترابيزه ودخلت الاوضه صحيت عامر وغيرت ليه هدومه وقعدت تفطره وجه مروان وقعد ياكل
مروان :- انا النهارده هطلع من الشغل على امى
مياده :- وانا هروح عند عبدالرحمن علشان اطمن على مريم علشان ولدت امبارح
مروان :- نفخ وقال ما تكلميها بالتليفون وخلاص لازم تروحى يعنى
مياده :- اه لازم اروح
مروان :- ساعه واحده بس اللى تقعديها وتيجى علطول
مياده :- هو ايه اللى ساعه واحده انا مش رايحه عند حد غريب ده بيت اخويا
مروان :- اللى قولته يتنفذ بدل ما احلف ما انتى رايحه خالص
مياده :- بصت ليه بغيظ وكملت اكل عامر وقامت وقفت وشالت عامر واخدت شنتطها وقالت انا ماشيه
مروان :- استنى هنا
مياده :- فيه ايه تانى
مروان :- انتى حاطه روج فى شفايفك
مياده :- حاجه بسيطه
مروان :- مسك منديل ومسحه ليها وقال وانتى بتحطى روج لمين ها
مياده :- لنفسى يا مروان مش لازم اكون حطه الروج لحد، مش مسحته خلاص انا ماشيه وخرجت من باب الشقه ووقفت اتنهدت بحزن وغمضت عينيها بألم ونزلت وقفت تاكسى وراحت وصلت عامر الحضانه وراحت على المدرسه
---~•
فى المستشفى
ولدت مريم وجابت معاذ وكانوا قاعدين فى الاوضه هى وعبدالرحمن وسجده بنتهم اخد عبدالرحمن سجده على رجله وقال
عبدالرحمن :- ايه رأيك فى اخوكى معاذ
سجده :- حلو عايزه اشيله
عبدالرحمن :- مينفعش يا حبيبتى علشان لسه صغير تعالى اخليكى تبوسي النونو وشالها وقربها من معاذ باسته
مريم :- بتعب قالت المرادى تعبت فيها اوى عن يوم ما ولد سجده
عبدالرحمن :- معلش يا حبيبتى المهم انك قومتى بالسلامه وسى معاذ نور حياتنا
مريم :- انت عارف بعد كده لو قولتلى اسأل على اخواتك اهو ولد ومحدش فيهم هان عليه يجى ويسأل عليا
عبدالرحمن :- اتنهد وقال معلش يا حبيبتى كل واحده فيهم وراها أشغالها مش معقول هيسبوا شغلهم و يجوا اكيد هما ناوين يجوا لينا على البيت
مريم :- والله ، انا عارفه من الاول أنهم مش بيحبونى وعلى العموم كل واحده ليها يوم
عبدالرحمن :- خلصنا بقى يا مريم قولتلك كل واحده فيهم مشغوله بحياتها وشغلها واكيد هما لو فاضين مكانش واحده فيهم اتأخرت علينا
مريم :- اه ما انت زى كل مره هتيجى فى صف اخواتك ومش هتغلطهم حتى لو غلطانين فالح بس تيجى عليا انا
عبدالرحمن :- نفخ وقال شيلى اخواتى من دماغك يا مريم علشان متخربيش بيتك بأيديك فاهمه
مريم :- شالت معاذ ورضعته وقالت واحده عايشه الدور انها مظلومه والتانيه عامله فيها السفيره العزيزه والتالته عامله فيها طيبه وهى تعبانه
عبدالرحمن :- بغيظ تعبان يلف على رقابتك يا شيخه ويريحنى من لسانك ده دى بقت حاجه تقرف وخرج وسابها
مريم :- زعلان اوى على جوز العوانس اخواته والتالته السهونه حاجه تقرف وقعدة ترضع ابنها
---
فى الشركه
دخلت علياء المكتب بتاعها وقعدت عليه وبصت لمراد وقالت
علياء :- ما تدخل
مراد :- لاء هروح اشوف شغلى بقى انا قولت اوصلك بس للمكتب عايزه حاجه
علياء :- لاء شكرآ
مراد :- ابتسم ليها وقفل الباب
علياء :- قامت من على الكرسى وراحت فتحت الباب علشان تتأكد أن مراد راح على مكتبه
ساره:- محتاجه حاجه يا فندم
علياء :- بقرف لاء شكرآ ودخلت وقفلت الباب وقعدت على الكرسى بتاعها تانى وقالت وبعدين بقى فى ام موضوع البت دى وسكتت شويه وقالت وانتى شاغله بالك بيها ليه وانتى مالك تحبه ولا لاء سكتت شويه وقالت ما هو برضه ابو بنتى وزين متعلق بي واكيد لو اتجوزها هتخده منهم وقالت بسرعه لالالا يتجوزها ايه مستحيل ده يحصل وبعدين قالت مستحيل ليه، دى أو غيرها اكيد هيجى يوم ويتجوز يعنى مش هيقعد يترجى فيكى مدى الحياه سكتت شويه وقالت معقول فى يوم من الايام مراد يحب ويتجوز واحده غيرى لالالا مستحيل مراد يحب غيرى هو بيحبنى انا يووووه بقى انتى فيه ايه مالك بالظبط مش على بعضك ليه مش ده اللى اغتصبك وخسرك حاجات كتير جايه دلوقتى تفكرى فيه فؤقى يا علياء فؤقى وبدأت تشوف شغلها
---
فى المدرسه
دخلت مياده المدرسه وملامح وشها حزينه دخلت قعدت على الكرسى فى الاوضه الخاصه بالمدرسين وبدأت تشوف شغلها دخل زميلها مجدى وقعد جمبها وقال
مجدى :- صباح الخير يا ميس مياده
مياده :- صباح النور يا مستر مجدى
مجدى :- عامله ايه
مياده :- الحمدالله انت اخبارك ايه
مجدى :- اهو الحمدالله ابنك عامل ايه
مياده :- الحمدالله كويس
مجدى :- ممكن أسألك سؤال
مياده :- اتفضل طبعآ
مجدى :- هو ليه دايمآ بشوفك حزينه كده
مياده :- مش حزينه ولا حاجه الحمدالله
مجدى :- انا حاسس انك لسه واخده منى موقف من ساعة ما اتقدمت ليكى زمان وكلمتك بأسلوب وحش
مياده :- لاء خالص ليه بتقول كده وبعدين كل شئ قسمه ونصيب وانا دلوقتى متجوزه وسعيده الحمدالله
مجدى :- بس انا لحد دلوقتى مقدرتش اتجوز واعيش مع واحده غيرك يا مياده انا بحبك وحياتى متوقفه عليكى انتى وبس
مياده :- لو سمحت يا مستر مجدى انا دلوقتى ست متجوزه وبحب جوزى ومينفعش اللى حضرتك بتقوله ده ياريت بلاش طريقتك دى علشان انا مش هقبل بيها وقامت وقفت وقالت عن اذنك وخرجت من الاوضه وسابته
مجدى :- اتنهد وبص عليها وهى خارجه وقعد يشوف شغله
---
عند سمر
خلصت سمر شغلها ونزلت من المعمل ولسه هتركب عربيتها سمعت صوت مهند بصت ليه بأستغراب وقالت
سمر :- مهند خير
مهند :- واحشتينى
سمر :- والله يعنى انت جاى ليا لحد هنا علشان تقولى واحشتينى
مهند :- ايوه واروح وراكى لو كنتى فين علشان اشوف عيونك الحلوين دول
سمر :- بصت على الأرض بكسوف ومردتش عليه
مهند :- رايحه عند عبدالرحمن
سمر :- ايوه
مهند :- وانا كمان رايح يلا نروح سوا
سمر :- اوك يلا
وركبوا الاتنين العربيه سوا وشغل مهند العربيه وراح بيها على شقة عبدالرحمن وبعد وقت وصلوا عند البيت ونزلوا الاتنين من العربيه وركبوا الاسانسير وطلعوا بى ونزلوا عند الشقه وراحوا رن مهند الجرس وفتح ليهم عبدالرحمن وسلم عليهم وقال
عبدالرحمن :- انتوا جاين مع بعض ولا ايه
مهند وسمر دخلوا من الباب وقفل عبدالرحمن الباب وراهم
مهند :- ايوه
عبدالرحمن :- تعالوا اتفضلوا
ودخلوا التلاته قعدوا فى اوضة الضيوف
سمر :- مراتك عامله ايه دلوقتى
عبدالرحمن :- الحمدالله كويسه ثوانى هدخل اجيب البيبى وأبلغ مريم انكم هنا وسابهم وخرج من الاوضه
مهند :- بص لسمر بحب وقال عقبالنا
سمر :- بتحلم
مهند :- قام قعد جمبها ومسك ايديها وقال ليه بحلم يا سمر مش اتفاقنا انك تدينى فرصه
سمر :- مش قادره يا مهند
مهند :- لاء هتقدرى يا سمر علشان خاطرى كفايه بعد لحد كده خلينا نتجوز ونعوض اللى فات من عمرنا بقى
سمر :- اتنهدت وقالت مش وقته الكلام ده يا مهند
مهند :- طيب امته وقته يا سمر علشان نتكلم فيه
سمر :- لما احس نفسى مؤهله للكلام فى الموضوع ده يا مهند
مهند :- ماشى يا سمر وانا هفضل وراكى ومش هييأس
وفى الوقت ده دخل عبدالرحمن وهو شايل معاذ ومد أيده بيه لسمر
سمر :- شالته من ايد عبدالرحمن بحب وبصت لعبد الرحمن بفرحه وقالت سميته ايه
عبدالرحمن :- معاذ
سمر :- قربته منها وباسته واخدته فى حضنها وقالت ماشاءالله جميل اوى يا عبدالرحمن
مهند :- مسك أيده وباسها وقال ربنا يخليه ليكم ويباركلكم فيه يارب
عبدالرحمن :- اللهم امين
مريم :- دخلت وسلمت على مهند وحضنته ومدت ايديها بقرف لسمر وقالت اهلا
سمر :- حمدالله على السلامه عقبال ما تفرحى بي وتشوفيه احلى عريس فى الدنيا
مريم :- عقبالك يوه ولا عقبالك ازاى وانتى اتجوزتى واطلقتى من قبل ما يلمسك اصلا
مهند :- مريم اتلمى
عبدالرحمن :- حطى لسانك جوه بؤقك ولمى الدور احسنلك
مريم :- وانا قولت ايه بس مش هى دى الحقيقه
سمر :- انتى عندك حق دى الحقيقه يا مريم
مريم :- قامت اخدته منها وقالت هاتى ابنى خنقتيه بس يا حبيبى عمتو الحربايه خنقتك
سمر :- اصل انا مش هرد على واحده مريضه زيك يا بنتى ده انتى هتفرقعى من كتر الغل والغيظ منى براحه على نفسك احسن ما يحصلك حاجه وعيالك محتاجينك
مريم :- بقى انا هتغاظ منك انتى يا بومه ليه هو انا أطلقت قبل ما جوزى يلمسنى وبقيت الانسه المطلقه ولا بقيت مبهدله وشكلى بقى يقطع الخميره من البيت
مهند :- مريم كفايه بقى زوديها اوى كده
عبدالرحمن :- انتى عارفه لو نطقتى كلمه واحده تانى لاختى هخليكى تروحى مع اخوكى عند امك فاهمه
مريم :- فيه ايه، انتوا الاتنين عليا علشان مين دى وشاورت على سمر
سمر :-لا يا عبدالرحمن بلاش تنكد عليها وهى لسه والده وبعدين غصب عنها دى مريضه وليس على المريض حرج ادعولها ربنا يشفيها من غلها ده
مريم :- خلاص ارتحتى كده لما نكدى عليا يا حربايه
سمر :- وانا مالى انتى اللى نكدى على نفسك وقامت وقفت وقالت مبروك ما جالك يا عبده وسلمت عليه
عبدالرحمن :- طيب خليكى لما تتغدى
سمر :- ربنا يخليك يا حبيبى وسابتهم ومشيت
مهند :- بص بغيظ لمريم وقال هتفضلى طول عمرك غلاويه وسلم على عبدالرحمن ومشى
عبدالرحمن :- بص لمريم بغيظ
مريم :- خافت منه وخرجت من الاوضه وراحت اوضتها
عبدالرحمن :- لله الامر من قبل ومن بعد وهز راسه يمين وشمال وخرج من الاوضه
مهند :- نزل يجرى وراه سمر وقال سمر يا سمر
سمر :- وقفت وقالت خير يا مهند
مهند :- وقف قصادها وقال متزعليش من مريم هى كده طول عمرها مسحوبه من لسانها
سمر :- عارفه ومش باخد على كلامها
مهند :- انا السبب فى وجعك يا سمر علشان لو مكنتش طلقتك مكانش قالتلك الكلام ده
سمر :- اتنهدت وقالت اللى حصل حصل يا مهند ممكن اروح احسن خلاص تعبانه ومش قادره اقف
مهند :- لاء مش هتروحى
سمر :- ليه بقى أن شاءالله
مهند:- هنتغدا مع بعض ممكن
سمر :- يا مهند بقولك تعبانه والله
مهند:- علشان خاطرى
سمر :- اتنهدت وقالت ماشى يا مهند وركبت العربيه
مهند :- ابتسم بفرحه وركب العربيه وشغلها وراحوا على مطعم ودخلوا قعدوا وطلبوا الاكل وقال سمر تعالى نتجوز بقى وكفايه لحد كده
سمر :- تانى يا مهند ما قولتلك مش وقته
مهند :- لاء هو ده وقته تعالى نتجوز علشان نخرس كل الالسنه اللى بتتكلم عليكى دى
سمر :- اللى يتكلم يتكلم محدش ليه عندى حاجه
مهند :- اتغيرت كل حاجه فيكى الا عندك وقوتك يا سمر
سمر :- مش يمكن دول السبب اللى مخلينى اكمل الحياه
مهند :- انا قوتك فى الحياه يا سمر وافقى بقى أننا نرجع لبعض ونتجوز كفايه هجر بقى حرام
سمر :- اتنهدت وقالت بص علشان انا مبقتش حمل مناهده وكلام كتير يوم ما هلاقى نفسى مستعده للخطوه دى هبلغك يا مهند ارجوك بلاش تزن عليا كتير فى الموضوع ده ممكن
مهند :- اتنهد وقال ماشى يا مغلبانى وجه الاكل وقعدوا ياكلوا مع بعض
---
فى الشركه
انتهى وقت العمل وخرجت علياء من المكتب بتاعها ولاقيت مراد واقف مع ساره اتنهدت بغيظ وراحت عنده وقالت
علياء :- خلاص بقى هنا المقر الرسمى بتاعك
مراد :- بعدم فهم مقر رسمى، تقصدى ايه يا علياء
علياء :- بغيظ لاء ولا حاجه وسابته ومشيت
مراد :- بص لساره وقال مالها دى وطلع يجرى وراها وقال علياء يا علياء استنى بس
علياء :- وقفت وقالت نعم
مراد :- فيه ايه مالك
علياء :- مليش ممكن امشى بقى
مراد :- استنى بس انا عملت حاجه زعلتك منى
علياء :- معرفش
مراد :- اتكلمى بقى انا مقدرش اشوفك زعلانه منى قوليلى بقى مالك
علياء :- مفيش يا مراد ومش معنى ان اتكلمت معاك كويس ابقى نسيت اللى انت عملته معايا زمان
مراد :- بصلها بوجع وقال و لزمته ايه الكلام ده يا علياء
علياء :- لاء انا بفكرك بس لتكون نسيت وسابته ونزلت وقفت تاكسى ومشيت
مراد :- بصلها واتنهد ورجع تانى اخد ساره ونزلوا ركبوا العربيه ومشى مراد بيها
---
فى شقة عبدالرحمن
وصلت علياء وطلعت رنة الجرس وفتح ليها عبدالرحمن وسلم عليها ودخلها وقفل الباب
علياء :- مبروك ما جالك يا حبيبى يتربى فى عزك يارب
عبدالرحمن:- الله يبارك فيكى يا حبيبتى ويخليلك ولادك يارب
علياء :- قعدت وقالت سميته ايه بقى
عبدالرحمن :- معاذ
علياء :- الله اسم جميل اوى
عبدالرحمن :- هروح اجيبه ليكى وخرج وبعد شويه جابه ومد أيده بيه لعلياء
علياء :- شالته وباسته وقالت ربنا يحميه ويحرسه يارب زى القمر شبهك وانت صغير يا عبده
عبدالرحمن :- بجد
علياء :- اه والله ومراتك عامله ايه
عبدالرحمن :- جايه دلوقتى ياريت كنتى جيتى من شويه سمر ومهند كانوا هنا ولسه ماشين من شويه
علياء :- بجد كويس أن سمر جات انت عارف ان الاتنين مريم وسمر مش بيتفقوا مع بعض
عبدالرحمن :- وده اللى حصل فعلا وفي الوقت ده جرس الباب رن وقام عبدالرحمن فتح ودخل هو ومراد وساره اول ما علياء شافت ساره اتعصبت اكتر
مراد :- ولما انتى جايه هنا مقولتيش ليه كنت جبتك معانا
علياء :- لاء شكرآ مبحبش اكون عزول
مراد :- عزول وفى الوقت ده دخلت مريم واول ما شافت ساره حضنتها وقالت
مريم :-سرسور مرات اخويه المستقبليه وبصت بأستفزاز لعلياء
علياء:- اول ما سمعت كده اتغاظت اكتر
مريم :- حضنت مراد وسلمت على علياء وقعدت وقالت منورين يا جماعه
مراد :- حمدالله على السلامه يا مريم
مريم :- الله يسلمك يا حبيبى عقبال ما أشيل ولادك يارب وبصت لساره وغمزت ليها وقالت وعقبالك يا سرسور يارب
علياء :- عقبال ما تفرحى بي وتشوفيه عريس قد الدنيا
مريم :- ميرسى واخدته من علياء وقالت تعالى يا حبيبى روح لمرات خاله واديته لساره
مراد :- بص لمريم بأستغراب
ساره :- بص يا مراد حلو اوى ازاى
مراد :- ابتسم لساره وقال فعلا جميل اوى
علياء :- وقفت بغيظ وقالت انا ماشيه
عبدالرحمن :- رايحه فين بس خليكى اتغدى معانا النهارده
علياء :- معلش يا حبيبى علشان الولاد لوحدهم وسلمت عليهم ونزلت وسمعت صوت مراد بينادى عليها وقفت وغمضت عينيها
مراد :- ما انا لازم افهم مالك يا علياء مش قادر اشوفك وانتى كده
علياء :- مالى ما انا زى الفل اهو روح انت كلم بس اللى واقفه ومستنياك هناك دى
مراد :- بص وقال قصدك ساره
علياء :- هو فيه غيرها واقفه مستنياك
مراد :- لاء بس ما توقف عادى ايه المشكله هى اصلا صممت تيجى معايا علشان هى ومريم أصحاب وجات تبارك ليها على المولود
علياء :- اه ما هى صديقتها وكمان مرات اخوها المستقبليه صح
مراد :- انا معرفش هى تقصد الكلمه دى على مين بس ايآ كان اللى تقصده ده دخله ايه بزعلك انتى
علياء :- انت عبيط ولا بتستعبط يا مراد
مراد :- نعم
علياء :- لاء ما هو حاجه من الاتنين يا فاهم وبتستعبط يا مش فاهم وعبيط
مراد :- انتى فيه ايه مالك النهارده
علياء :- مليش مليش وسابته ومشيت
مراد :- طلع يجرى وراها ووقف قصادها وقال ما انا مش هسيبك غير لما تفهمينى مالك
علياء :- اللهم طولك يا روح يا ابن الناس ابعد عن سكتى وخلينى امشى بدل ما اتشل
مراد :- بعد الشر عليكى من الشلل يا علياء
ساره :- مراد يا مراد
مراد :- ثوانى يا ساره
علياء :- روح لمراتك المستقبليه يا مراد مينفعش تسيبها واقفه لوحدها كده
مراد :- مراتى المستقبليه ايه الكلام اللى انتى بتقوليه ده
علياء :- والله ده مش كلامى ده كلام اختك
مراد :- غمض عينه وفتحها وبص ليها بصدمه وقال علياء انتى غيرانه عليا
علياء :- ها ل ل لاء وانا هغير عليك ليه
مراد :- ومعناه ايه اللى انتى بتعمليه ده لو مكانش غيره
علياء :- لسه هتمشى
مراد :- مسكها من دراعها وقال ردى عليا يا علياء انتى غيرانه عليا صح
علياء :- بتوتر س.س سيب دراعى يا مراد
مراد :- ردى عليا طيب
علياء :- بعصبيه سيب دراعى يا مراد بقولك
مراد :- ساب دراعها وقال طيب أهدى
علياء :- لسه هتمشى
مراد :- وقف قصادها وقال تعالى اركبى معايا اوصلك
علياء :- لاء
مراد :- بلاش عند يا علياء امشى معايا يلا
علياء :- قولتلك لاء
مراد :- تعالى معايا بس اوصل ساره لبيتها واروح معاك اشوف الاولاد وافهمك كل حاجه
علياء :- بصت ليه وقالت تفهمنى ايه
مراد :- بخصوص ساره
علياء :- اتنهدت ومشيت قدامه وركبت العربيه جمبه
مراد :- ابتسم بفرحه وراح عند ساره وقال اركبى يا ساره يلا
ساره :- لو فيه مشكله اركب انا اى تاكسى
مراد :- مدوخنيش معاكم بقى اركبى انتى كمان
ساره :- حاضر وركبت العربيه من وراه
مراد :- شغل العربيه ومشى بيها راح وصل ساره لبيتها وراح على الفيلا هو وعلياء
---~•
فى شقة مياده
وصلت مياده الشقه بعد ما راحت عند عبدالرحمن وباركت ليهم وسابت عامر على الكنبه ودخلت غيرت هدومها وأدت فرضها وخرجت من الاوضه ودخلت المطبخ وعملت الاكل ودخلت غسلت الهدوم ونشرتها وروقت البيت وفى الوقت ده وصل مروان ودخل باسها فى خدها وقال
مروان :- واحشتينى
مياده :- ابتسمت ليه وقالت ادخل غير هدومك يلا على ما احضر الاكل على الترابيزه
مروان :- ماشى ودخل غير هدومه وخرج من الاوضه وقعد على الكرسى وقال عملتى ايه النهارده
مياده :- ولا حاجه زى كل يوم بالاضافه أن روحت عند عبدالرحمن باركت ليهم
مروان :- وهو بياكل وقال وجيتى على هنا علطول
مياده :- بصت ليه وقالت يعنى هكون روحت على فين يا مروان طبعآ جيت على هنا
مروان :- ماشى انا قولت تكونى روحتى عند اختك علياء ولا حاجه
مياده :- لو كنت روحت عند علياء كنت اتصلت بيك وعرفتك قبلها
مروان :- ماشى وكملوا اكل وبعد وقت خلصوا وشالت مياده الاطباق و غسلتها ودخلت نامت على السرير بتعب
مياده :- ااااه مش قادره النهارده اليوم كان متعب اوى
مروان :- بقولك ايه يا مياده
مياده :- امم
مروان :- ايه رأيك نجيب عربيه بالتقسيط واهو تريح الواحد من تعب المواصلات دى
مياده :- بس انت شايف الظروف عامله ازاى يا مروان هندفع قسطها منين
مروان :- من مرتبى
مياده :- طيب والبيت
مروان :- من مرتبك
مياده :- اتنهدت وقالت خايفه اقولك نجيب يقصر معانا فى مصروف البيت
مروان :- انا تعبت من المواصلات وزحمتها يا مياده
مياده :- اتنهدت وقالت ماشى يا مروان بس حاول متجيبش حاجه غاليه اوى هات حاجه فى المعقول
مروان :- اى حاجه بس توصلنا الشغل وتجيبنا منه
مياده :- ماشى صح امك عامله ايه
مروان :- تعبانه اوى يا مياده كنت بفكر اجيبها تعيش معانا وتخدميها بالمره
مياده :- فوق راسى طبعآ بس انت مش شايف أن الحمل كده هيكون صعب عليا اوى
مروان :- لو على حضانة عامر هروح اوديه الصبح واجيبه وانا جاى وانتى ترجعى من الشغل تشوفى اللى وراكى فى البيت وتخدى بالك من امى
مياده :- مفيش مشكله يا مروان هاتها تعيش معانا وانا هحطها فى عينى متقلقش
مروان :- ربنا يخليكى ليا يا حبيبتى ومسك ايديها وباسها وقال تصبحى على خير
مياده :- ابتسمت ليه وقالت وانت من أهله
مروان :- مش هتنامى
مياده :- لاء هنام ونزلت راسها على المخده
مروان:- مد أيده تحت راسها واخدها فى حضنه وغمض عينه ونام
مياده :- رفعت راسها وبصت على مروان وهو نايم
مروان :- ضمها اكتر فى حضنه وباس راسها وناموا الاتنين
---
فى فيلا علياء
وصلوا الاتنين عند الفيلا ونزلوا من العربيه ودخلوا جوه وقعدت علياء على الكنبه وبصت ليه وقالت
علياء :- اقعد
مراد :- قعد وابتسم ليها وقال انا طاير من الفرحه يا علياء علشان بتغيرى عليا
علياء :- ا ا انا مش بغير عليك ولا حاجه انت حر دى حياتك انت وانا هغير عليك ليه
مراد :-ابتسم ليها وقال لاء خالص واضح انك مش بتغيرى
علياء :- بلاش تريقه يا مراد قولتلك مش بغير عليك
مراد :- ماشى وسكت
علياء :- بصت ليه بغيظ وقالت ما تنطق
مراد :- انطق ايه
علياء :- بلاش طريقتك المستفزه دى قول حكايه اللى اسمها ساره دى
مراد :- ضحك وقال طيب أهدى أهدى خلاص هقولك ساره بنت يتيمه ساكنه فى اول الشارع عندنا هى اللى بتصرف على امها وأخوها الصغير وامها جات وطلبت منى اشوف ليها شغل بس شغل يكون امين وواثق فى الناس بتاعته علشان ساره غلبانه اوى ومش بتعرف تتعامل مع الناس اوى ووصتنى عليها ، بس علشان كده جبتها تشتغل معانا فى الشركه وباخد بالى منها وبوديها واجبها معايا
علياء :- والله يعنى انت الحارس الشخصى بتاعها بقى
مراد :- انا حارس شخصى لواحده بس فى الدنيا دى كلها، ليكى انتى يا علياء ومفيش حد غيرك سكن قلبى ولا عمر عينى هتشوف غيرك
علياء :- ابتسمت ليه وبعدين قالت احم انا ميهمنيش يعنى إذا كنت بتحبها ولا لاء هو فضول مش اكتر
مراد :- عناديه
علياء :- ضحكت وقالت هقوم اخليهم يحضروا الاكل
مراد :- وانا هطلع ابص على الأولاد
علياء :- ماشى وسابته وراحت المطبخ وهو راح يطمن على الأولاد
---
فى فيلا أدم
دخل أدم الفيلا وبص على سلوى وعمر فى الفيلا ملاقاش حد طلع فوق وخبط على باب اوضة عمر ودخل لاقه سلوى نايمه وفى حضنها عمر قرب منهم وقعد يبص عليهم وهما نايمين ولسه هيخرج من الاوضه اتخبط فى رجله فى الكرسى وصحيت سلوى من نومها مفزوعه وبصت حاوليها لاقيت آدم وقف ومغمض عينه قامت وقفت بسرعه ومسحت على وشها وقالت
سلوى :- .ا.اانا مش عارفه نمت ازاى بس عينى راحت فى النوم وانا بنيم عمر انا ماشيه
أدم :- ماشى مفيش مشكله امشى
سلوى :- لسه هتخرج عمر عيط بصت ليه بصدمه وقالت ايه ده انت صحيت ليه بس وراحت عنده و اخدته فى حضنها وقالت بس يا حبيبى بس انا جمبك اهو
أدم :- قرب من سلوى ومشى أيده على شعر عمر وقال مالك يا حبيبى وحاول يشيله
عمر :- مسك فى سلوى وقعد يعيط
سلوى :- مالك بس يا حبيبى ما انت كنت كويس وحطت ايديها على دماغه لاقيته حرارته مرتفعه بصت لادم وقالت عمر حرارته مرتفعه اوى لازم نخده لدكتور يكشف عليه
أدم :- بقلق لاء خليه انا هجيب ليه الدكتور هنا واتصل بالدكتور وشويه وجه وكشف على عمر وقال
الدكتور :- متقلقوش عنده شوية احتقان صغيرين هى اللى مسببه ليه الحراره العاليه دى
سلوى :- طيب مفيش اى حاجه متخلهوش يتوجع
الدكتور :- هكتب ليه مضاد حيوي وخافض للحراره ولازم تعملى ليه كمادات بارده طول الليل
سلوى :- ها طول الليل
الدكتور :- ايوه وقطع الروشته ومد أيده بيها لادم وقال بالشفا أن شاءالله
أدم :- شكرآ يا دكتور واخد منه الروشته ودفع ليه الفلوس وراح وصله لحد الباب ورجع تانى
سلوى :- وهى شايله عمر ورايحه وجايه بيه وهو بيعيط قالت العمل دلوقتى ايه انا مينفعش اقعد هنا طول الليل
أدم :- معلش يا سلوى انا مش هعرف اخد بالى منه ومحتاج حد يراعى طول الليل
سلوى :- بس يعنى
أدم :- قطعها وقال انا هكلم مامتك
سلوى :- بصت لعمر بوجع ورجعت بصت لادم وقالت م.م.ماشى
أدم :- هنزل اجيب ليه العلاج ده وهكلم مامتك
سلوى :- ماشى وبصت لعمر وقالت بس يا قلبى متعيطش
أدم :- بص لعمر بزعل ونزل يجيب ليه العلاج
سلوى :- حطته على السرير وراحت جابت ليه ميه وفوطه وبدأت تعمل ليه كمادات وبعد وقت جه عمر واخدت منه سلوى العلاج واديته العلاج وبصت لادم وقالت قولت لماما
أدم :- ايوه وكانت رافضه ووافقت بصعوبه بعد ما اترجتها
سلوى :- كنت عارفه أن ماما مش هتوافق بسهوله المهم روح نام حضرتك وانا هخلى بالى منه
أدم :- بص على عمر وهو نايم على السرير وقال ماشى خلى بالك منه
سلوى :- متقلقش
أدم :- خرج وقفل الباب وراه
سلوى :- بدموع سلامتك يا حبيبى أنشالله انا وانت لاء انت احلى حاجه حصلت فى حياتى شوفت اطفال كتير بس مقدرتش احبهم زيك انا مش عارفه لو يوم ابوك اتجوز وقالى خلاص ملكيش دور معانا تانى ايه هيحصلى انا يومى مبقاش يمشى غير لما اشوفك والعب واضحك معاك ونامت جمبه على السرير واخدته فى حضنها وقعدت تعيط
أدم :- كان واقف وراه الباب وسمع كلام سلوى واتنهد وراح على اوضه
سلوى :- سهرت جمبه طول الليل تعمل ليه كمادات لحد ما عينها راحت فى النوم
أدم :- مقدرش ينام من كتر القلق على عمر قام خرج من اوضه وخبط على الباب محدش رد عليه فتح الباب ودخل لاقه سلوى واخده عمر فى حضنها ونايمه راح عندهم واطمن على عمر ولاقه الحراره نزلت قعد قصاد سلوى ومشى أيده على وشها واتنهد بحب
سلوى :- حسيت بأيد على وشها فتحت عينيها وبصت لادم بصدمه وقامت قعدت بسرعه واطمنت على عمر وقالت استاذ أدم ح.ح.حضرتك بتعمل ايه
أدم :- وقف وقال ها ك.ك.كنت بطمن على عمر
سلوى :- احم ع.ع.عمر الحمدالله بقى كويس والحراره نزلت
أدم :- ط.ط.طيب الحمدالله
سلوى :- ف.ف فيه حاجه تانى حضرتك
أدم :- ها ل.ل لاء انا هروح انام بقى
سلوى :- م م.ماشى
أدم :- بص لسلوى مده
سلوى :-بصت على الأرض بكسوف
أدم :- خرج من الاوضه وراح اوضه وقفل الباب وراه واخد نفس عميق وخرجه بهدوء وقعد على السرير وهو وشه كله بيجيب عرق ورجع بجسمه لوراه وبص على السقف وشاف صورة سلوى قصاد عينى ابتسم وغمض عينه ونام
سلوى :- راحت قعدت على السرير جمب عمر وقعدت تفكر فى أدم وتلعب فى شعر عمر وتبتسم لحد ما عينيها راحت فى النوم