رواية خيانة بلا مبرر الفصل الخامس والفصل السادس بقلم وفاء رشدي عبر دليل الروايات للقراءة والتحميل pdf
رواية خيانة بلا مبرر الفصل الخامس
ليلى : أهدى بس يا نوال
الموضوع مش هيتم دا مجرد طيش
نوال : انتى بتقولى أنهم بيحبوا بعض
ليلى : انتى عارفه أن دى مشاعر طبيعيه ولازم يحسوا بيها من ناحية بعض
نوال سرحت
فلاش باك
نوال دخلت على ليلى لقيتها بتعيط
نوال : ايه يا ليلى مالك ياحبيبتى بتعيطى ليه
ليلى : احمد عايز يتجوز عليا
نوال : ايه بتقولى ايه ايه الى يتجوز عليكى دى
ليلى : عايز يخلف تانى
نوال : يخلف تانى ايه دا ابنك لسه صغير دا لسه عنده سنتين
ليلى : ماهو انتى عارفه يا نوال أن انا مخلفه مهاب بعد ١٠ سنين محرومه من الخلفه
نوال : طيب دا ادعى أنه يحمد ربنا أنه رضاكم بعد طول انتظار
ليلى : اصل بعد ما ولدت مهاب قالى انى ما استخدمش اى وسيله علشان يحصل حمل تانى على طول
نوال : هو انجنن ولا ايه وهو ما بيحمدش ربنا ليه
انا هقول لسمير وهو يشوف له صرفه معه
ليلى ب انفعال : لا انتى عارفه سمير دا ممكن يطلقنى منه وانا بحبه لو سابنى هموت
نوال : وهى يتحضن ليلى طيب ياحبيبتى هتعملى ايه
نروح ل الدكتوره
ليلى : ما انا روحت وقالت انتى عارفه أن مش كان فى امل فى الحمل قبل كدا ولكن برحمة ربنا ربنا كرمك
ف كل ب يد الله ممكن تحملى بعد مده وممكن لا
نوااال : ياسبحان الله واحد عنده طفل وعايز يتجوز تانى علشان يخلف تانى
واخواكى كل ما أكلمه على موضوع الخلفه يقولى مش دلوقتى
ليلى : ربنا يهديه فعلا سمير صعب اووى
نوال : طيب تحبى أكلمه انا
ليلى : هو سافر وجاى بعد شهر
نوال : سافر فين
ليلى : تبع الشغل
نوال : انا مش مطمنه
ليلى : وانا كمان حاسه ان فى واحده فى الموضوع وبيتلكك ب الخلفه
نوال : يبقى كدا لازم اخوكى يعرف
ليلى : لا ارجوكى يانوال لا
نوال : بصى انتى تجهزى شنطتك وتسافرى عنده وماتسيبش جوزك وربنا هيحلها أن شاء الله
انتى عارفه الفندق إلى نازل فيه
ليلى : ايوه سمعته وهو بيحجز قبل مايسافر الفيوم
ليلى : طيب ومهاب
نوال : سبيه معايا
ليلى : وشغلك
نوال : هأخد اجازه بس انتى روحى ل جوزك وحافظى عليه
ليلى : ياحبيبتى تسلميلى يارب
ليلى سافرت ل جوزها
نوال بتلعب مع مهاب دخل عليها سمير
سمير : ازيك يا حبيبتى
نوال : اهلا يا حبيبى عامل ايه
سمير : الحمد لله
ودى مهاب ل ليلى علشان عايز ارتاح شويه
نوال بتردد : ليلى سافرت ل جوزها
سمير : ايه يعنى ايه سافرت ل جوزها وابنها دا ما اخدتوش معها ليه
نوال : أهدى بس يا حبيبى
مافيهاش حاجه يعنى لما مهاب يبقى معانا لغاية لما يرجعوا بالسلامه
سمير بعصبيه : لا فيها انتى عارفه انى ما بحبش دوشة الاطفال وكمان شغالك ولاناويه تأخديه معاكى الشغل كمان
نوال : لا هأخد اجازه من الشغل
سمير : انتى بتصرفى من دماغك وانا ولا اكنى موجود
نوال : يا حبيبى انت مكبر الموضوع اوى
سمير : لا انا مش مكبر مواضيع
حاجه من اتنين يا تتصلى بيها ترجع ي ابنها يسافر لها
نوال : انا مش عارفه انت بتعمل كدا ليه دا حتى الاطفال احباب الله
سمير : لكن انا مش بحبهم
نوال : بس انا بحبهم وعايزه ابقى ام ودا من حقى الى حرمنى منه بحجة لسه بدرى ونتمتع بحياتنا والكلام الفارغ دا
سمير : انا كلامى فارغ
طيب انا قولتها كلمه وانتى حره أما اشوف الكلام الفارغ بتاعى دا هيتنفذ ولا لاء
نوال بتحدى : واذا ما تنفذش ايه الى هيحصل
سمير : الى ما تنفذش كلامى ما تلزمنيش
نوال ب اندهاش : انت بتقول ايه
سمير : الى سمعتيه
إما تتصلى ب ليلى تيجى اما بكره الولد يسافر لها اما كل واحد يروح ل حاله
نوال : وقدرت تقولها ياسمير
سمير ب إصرار : ايوه
نوال اخدت مهاب ودخلت اوضة الضيوف وبكت بحرقه على حظها وعلى قسوة قلب جوزها
ليلى سافرت وراحت على الفندق وسألت على احمد جوزها
عرفت أن قاعة الفندق بتجهز علشان فرحه تانى يوم
ليلى ماتفاجأتش زى ما يكون قلبها كان حاسس بس هى تعمل ايه لازم الجوزه دى ما تمش
سألت على رقم الاوضه بتاعته وطلعت ل جوزها فوق
وخبطت على الباب فتح وجاله زهول من المفاجاه
احمد : ليلى انتى ايه الى جابك وعرفتى ازاى المكان
ليلى بفرحه مصتنعه : حبيبى وحشتنى جدا اصلى ليك عندى مفاجاه حلوه اوى ومش قدرت استنى لما تيجى ولا اقولها لك فى التليفون
احمد : مفاجأة ايه
ليلى : انا حامل
الخبر نزل على احمد كالصاعقه
احمد : حامل
ليلى : ايوه يا حبيبى
ايه رأيك فى المفاجاه دى وقولت بالمره نحتفل بالمناسبة دى ونقضى شهر عسل جديد
احمد زى ما يكون افتكر حاجه مهمه : اها يا حبيبتى طبعا مفاجاه حلوه خالص
انا كمان عندى ليكى مفاجاه الشغل اتلغى وكنت هرجع بكره
نبقى نرجع مع بعض بقى
ليلى بمكر : وشهر العسل
ليلى عارفه أنه هيطلب منها أنهم يرجعوا علشان موضوع الفرح الى هيتعمل فى القاعه والعروسه ومايتكشفش ادامها
احمد : هنبقى نقضيه فى اى وقت تانى وفى مكان احلى من دا بكتيير
ليلى : تمام يا حبيبى يلا ننام بقى علشان انا تعبانه من السفر
ولا اقولك نتعشى الاول
ليلى عملت نفسها نايمه وحاسه ب احمد جوزها سهران طول الليل بيقكر يعمل ايه ويلغى الجوازه ازاى
سمعت أحمد بيتكلم فى التليفون بصوت واطى
انا اسف ياحبيبتى موضوع جوزنا هيتأجل علشان لازم اسافر ضرورى بكره علشان عندى حالة وفاه
غصب عنى طيب هعمل ايه
ناس ايه ومعازيم مين قولى لهم عنده حالة وفاه
لا لسه انا هبقى اتصل بيهم فى الفندق علشان ألغى
ايوه ما انا عارف انى قولت هأجل بس انا مش عارف الميعاد هيبقى امتى بالظبط ف هلغى وبعد كدا لما احدد الميعاد هبقى احجز من تانى
سلام
ليلى فرحانه اوى انها عرفت تفشكل الجوازه حتى لو شويه لغاية لما تفكر هتعمل ايه تانى بس فى نفس الوقت محتاره مش عارفه تعمل ايه فى موضوع الحمل الى كذبت فيه دا
وهى بتفكر نامت من تعب السفر ومش حاست بنفسها غير وأحمد بيصحيها بدرى علشان يرجعوا القاهرة
ليلى : ايه يا احمد انت مستعجل اوى كدا ليه ما لسه بدرى هنسافر دلوقتى
احمد : ايوه علشان لازم اروح الشركه هما عايزينى هناك بدرى
ليلى : حاضر هقوم اهو
ليلى عارفه أن الشركة مش عايزاه ولا حاجه بس هو عايزهم يسافروا بدرى علشان العروسه مش تشوفها معه
وفعلا سافروا بدرى وروحوا البيت
ليلى ل احمد : ايه مش هتروح الشركه
احمد : لا انا تعبان وطالع استريح
ليلى بأبتسامه : طيب ياحبيبى وانا هطمن على مهاب و هطلع لك على طول امووووء
ليلى : نوال نوال
نوال خرجت وعنيها متورمه من كتر العياط
ليلى : ايه رأيك فى المفاجاه دى
ايه دا مالك انتى كنتى بتعيطى ولا مش عرفتى تنامى من مهاب
وانت خارجه من اوضة الضيوف ليه هو سمير ماعرفش ينام من مهاب
انا عارفه ان مهاب هيتعبك
نوال قاطعتها : مهاب ماتعبنيش ولا حاجه
ليلى : امال فى ايه
نوال : قوليلى الاول عملتى ايه وسمير اتصل بيكى امتى
ليلى : سمير ما اتصلش بيا
نوال : امال رجعتى ازاى وليه
ليلى : لا ماهو انا مارجعتش لوحدى
نوال : انامش فاهمه حاجه
ليلى : طيب تعالى ندخل جوه واحكيلك كل حاجه
وفعلا دخلوا فى الاوضه وليلى بتحكى ل نوال وهى فرحانه
انها عرفت تفشكل الجوازة وشكها كان فى محله وبتدعي لها لأنها السبب انها سفرت ولحقت جوزها قبل ما يتجوز عليها
ليلى : مالك بقى فى ايه وسمير عمل معاكى ايه
نوال هى كمان حكت ل ليلى الى حصل بنها وبين سمير
ليلى : اخويا دا صعب اوى وانتى ليكى الجنه فعلا انك مستحملاه
معلش حبيبتى ربنا يعينك عليه بس انتى متجوزاه وعارفه طبعه الزفت
نوال : ايوه انا ماقلتش حاجه بس مش له الحق أنه يحرمنى من ابقى ام
بس تعالى هنا هتعملى ايه فى موضوع حملك الكاذب دا
ليلى : مش عارفه يانوال ربنا يحلها بقى
أن شالله أقوله بعد كام شهر انى سقطت وخلاص
نوال : وبعد كدا هتعملى ايه هتفضلى كدا كل ما يحب يتجوز هتقولى على نفسك حامل
ليلى : ايه يانوال انتى بتحبطينى ليه
نوال : يا حبيبتى انا مش بحبطك انا بس بعرفك أن الموضوع مش سهل
على العموم ربنا معاكى ويهدى
ليلى : ويهديلك سمير يا حبيبتى يارب
معلش بابا الله يرحمه كان كدا وكان قاسى اووى عليا انا وسمير وبالاخص سمير كان بيعامله معامله وحشه اووى وزى ما يكون ربت عنده عقده
نوال : ربنا يهديه
سمير لبس ونزل علشان يروح الشغل كانت ليلى خارجه من الاوضه
سمير : حمدالله على السلامه يا ليلى جيتى امتى نوال اتصلت بيكى
ليلى : الله يسلمك يا حبيبى عايزه اتكلم معاك يا سمير
سمير : انا مستعجل عندى شغل
ليلى : معلش هما ٥ دقايق بس مش هأخرك
سمير : طيب اتفضلى عايزه تقولى ايه
ليلى : انت مزعل نوال ليه
سمير : يعنى هى مش حكت ليكى
ليلى : يا سمير نوال بنت حلال وبتحبك ولو لفيت الدنيا كلها مش هتلاقى واحده زيها ادخل صالحها وطيب خاطرها دى طول الليل بتعيط وكمان دا انت حقت تحطها فى عينيك لانها كانت عايزه تساعد اختك وتخليها تقضى كام يوم مع جوزها وتفرحها وطبعا فرح اختك من فرحك صح ولا ايه
سمير : يا ليلى بس هى
ليلى مقاطعه لكلامه : مابسش يلا بقى ادخل صالحها
سمير دخل الاوضه على نوال
سمير : صباح الخير يا حبيبتى
نوال بصت ل سمير بعتاب : حبيبتك
سمير : طبعا حبيبتى ومراتى وكل حاجه فى حياتى
نوال : وهو حد بيقول لحبيبته كل واحد يروح لحاله
سمير : خلاص بقى مش هنفتح فى الى فات وضمها له وباسها بوسه حانيه على جبينها
يلا اطلعى ارتاحى انهارده هأخده لك اجازه
نوال ابتسمت :حاضر
سمير : يلا انا ماشى بقى علشان اتأخرت
نوال : مع السلامه
بعد شهر نوال حست بدوخه وتعب فى الشغل كشفت عرفت انها حامل طارت من الفرح أن ربنا رضاها رغم استعمال الوسيله
راحت تبشر سمير وهى خايفه من ردت فعله
نوال : سمير انا عايزه اقولك على حاجه
سمير : قولى يا حبيبتى
نوال بتردد : انا حامل
سمير بصدمه : ايه بتقولى ايه
بتأكيد مش حامل بس بتشوفى رد فعلى صح صح
نوال : لا انا حامل بجد
سمير بنفعال شديد : ازاى هو انتى مش عامله حسابك ولا انتى عملتى كدا علشان تحطينى ادام الأمر الواقع
نوال : ابدا ربنا الى يعلم وتعالى معايا عند الدكتوره وانت هتعرف أن الحمل حصل على الوسيله يعنى ربنا هو الى رايد انى ابقى ام وانت تبقى اب
سمير : انتى هتجننينى الى فى بطنك دا لازم ينزل
نوال ب انفعال : ابدا مش هيحصل حتى لو هنسيب بعض حتى لو على موتى فاهم
سمير : يعنى ايه
نوال بتحدى : يعنى الى سمعته
سمير : هنشوف
وسابها وخرج
نوال فاقت من شرودها على صوت سمير وهو بينادى عليها وعلى ليلى وعلى چيچى وعمر بصوت عالى وبأنزعاج
ياترى فى ايه وسمير منزعج ليه عرف الموضوع الى حصل بين چيچى وعمر ولا فى حاجه تانيه
هنعرف الحلقه الجايه
الفصل السادس
كلهم جريوا علشان يشوفوا فى ايه
نوال وليلى : فى ايه يا سمير
سمير : مهاب عمل حادثه وفى المستشفى
ليلى وقعت واغمى عليها
نوال سندت ليلى وعمر وچيچى وبيفوقوا فيها
چيچى : مستشفى ايه يا بابا ومين الى اتصل بحضرتك وحالته اخبارها ايه
ليلى فاقت وهى بتصرخ ابنى ماله يا سمير انا عايزه اروح ل ابنى دلوقتى واطمن عليه
راحوا المستشفى ومهاب كان فى العمليات
عرفوا أن العربيه انقلبت به بسبب السرعه الجنونيه
كلهم كانوا مستغربين لأن فى العاده مهاب مش بيسوق بسرعه
بتأكيد كان فى حاجه
الدكتور خرج من اوضة العمليات
سمير : خير يا دكتور فى ايه ومهاب عامل ايه
الدكتور : انت أبوه
سمير : خاله بس زى ابوه خير
ليلى : ابنى يادكتور ابنى عامل ايه
الدكتور : اطمنى الحمد لله
چيچى بتعيط هى وعمر
نوال وقفه بعيد زى مايكون مش مستوعبه ان مهاب فى هو الى عمل الحادثه
الدكتور : انا عايز حضرتك شويه
سمير : خير يا دكتور
الدكتور دخل المكتب هو وسمير
سمير : خير يادكتور
الدكتور : احنا عملنا العمليه وكانت قريبه جدا من العصب البصرى وممكن يفقد البصر
سمير بتأثر : ايه
طيب هو عامل ايه دلوقتى
الدكتور : هيبقى تحت الملاحظة ٤٨ ساعه وبعد كدا هنشوف
چيچى وهى بتعيط : لا يا مهاب انا مش كنت بتكلم جد لما قولت أبعد عنى ومش عايزه اشوفك تانى
عمر بيقرب منها وهو بيعيط وبيحط ايه على كتفها : هيبقى كويس وهيقوم بالسلامه أن شاء الله
چيچى بصت ل عمر واترمت فى حضنه وهى بتعيط : مهاب ياعمر مهاب انا مش مصدقه نفسى
انا عايزاه يقوم يشتمنى أو يضربنى مش مشكله بس يقوم
عمر : هيقوم يا حبيبتى وهيبقى كويس
نوال فى دنيا تانيه خالص حاسه انها فى حلم
چيچى راحت ل نوال : ماما
نوال بتبص عليها لكن مش بترد
چيچى : مهاب هيبقى كويس ياماما هيبقى كويس
نوال : هو مهاب ماله ما هو كويس صح هى حاجه بسيطه صح
چيچى : ايوه يا ماما أن شاء الله
سمير خرج من عند الدكتور
ليلى جريت عليه : ابنى عامل ايه ياسمير
نوال وعمر وچيچى هما كمان راحوا عنده علشان يطمنوا
سمير : الحمد لله بس هيبقى تحت الملاحظة ٤٨ ساعه هو محتاج الدعاء
كلهم عيطوا وهما بيدعوا أنه يقوم ب السلامه
سمير ل نفسه : امال لو عرفوا ان الحادثه ممكن تخليه مش يشوف تانى ربنا يستر
سمير : يلا كلكم روحوا وانا هبقى معه هنا
ليلى : انا مش هتنقل من هنا غير لما اطمن على ابنى
وچيچى : وانا مش همشى
سمير : انا قولتها كلمه كله يمشى وانا هبقى معه
ليلى : مستحيل امشى واسيب ابنى وحيدى
چيچى وعمر بصوا ل ليلى بستغراب
ليلى فاقت وعرفت انها قالت كلمه ما ينفعش تتقال حتى لو حصل ايه
ليلى بتردد : قاصدى ابن عمرى البكرى واخدت عمر فى حضنها وهى بتعيط
سمير مش حط فى دماغه حاجه وقال إنها بتلخبط فى الكلام من تأثير خوفها على ابنها
وچيچى وعمر قالوا كدا برضو أما نوال سرحت
فلاش باك
نوال راحت ل ليلى وهى بتعيط
نوال : شوفتى اخوكى
ليلى : فى ايه ماله وبتعيطى ليه
نوال : انا حامل
ليلى : يانهار ابيض مبرووك ودا خبر يزعل الف مبروك ياحبيبتى
نوال : ما اخوكى عايزنى أنزله
ليلى ب استنكار : ايه ازاى يعنى تنزليه اولا دا حرام
وكمان دا خير ربنا رزقه بيه ازاى يقول كدا
نوال : يقول الى يقوله انا مش هنزله حتى لو طلقنى
ليلى : يا حبيبتى مش هيطلقك ولا حاجه هو بس تلاقى المفاجاه بس
نوال : دا بيحسب أن انا الى عملت كدا علشان احطه ادام الأمر الواقع
ليلى : طيب بس براحه هو شويه كدا ويهدى وهقول ل احمد يكلمه اهو راجل زيه وهيموت على الخلفه تانى سبحان الله
يمكن يقنعه
ليلى راحت ل سمير هى واحمد علشان يكلموه بعد ما ليلى حكت ل احمد
ليلى : ايه يا سمير مبرووك
سمير : مبروك على ايه هى حكت ليكى انا قولت الى عندى وخلاص
احمد : اصبر بس يا سمير دا رزق وخير من عند ربنا والى انت طالبه دا حرام
دا انا كنت عايز ليلى تحمل بعد ولادة مهاب على طول
واول ما ليلى قالت لى انها حامل وانا طاير من الفرحه
هيبقى فى اتنين ملائكه فى البيت ومهاب يبقوا تلاته
وبعد مناقشات وشد وجذب واقناع من ليلى وأحمد ل سمير
سمير : خلاص انا موافق أنها تحتفظ ب الجنين بس هو عيل واحد بس وياريت تبقى بنت كمان
احمد وهو بيضحك : انت هتنقى الى يجيبه ربنا كله حلو
سمير : عايز أكمل كلامى
احمد : طيب يا عم سمير كمل
سمير : اهى مشت إلى فى دماغها وحملت علشان عايزه تبقى ام
الموضوع دا لو اتكرر تانى يبقى ماتلزمنيش ولا هى ولا الى هتجيبه ومش هعترف بيه كمان
ليلى : هو فى ايه ياسمير ايه الكلام الى بتقوله دا وايه الطريقه دى اتقى الله
سمير : هو انا بقول ايه انا بقول لو الموضوع دا اتكرر
ليلى : بس
احمد قاطعها : خلاص يا ليلى ماشى يا سمير مبروك يلا افرح بقى وفرح مراتك
سمير : هه افرح
احمد : ايوه تفرح يلا روح راضى مراتك
سمير : هو انا كنت عملت لها حاجه
ليلى وهى خارجه : ياساتر عليك ربنا يهديك
ليلى راحت ل نوال : علشان تفرحها
ليلى : خلاص ياحبيبتى هتحتفظى بالبيبى
نوال : بجد ربنا يخليكوا ليا ويكرمك انتى كمان ياحبيبتى يارب ويفرح قلبك زى ما فرحتينى
ليلى : بس ابقى خلى بالك بقى علشان قال .......
وحكت ليلى ل نوال الكلام الى سمير قاله
نوال : حاضر مش مشكله بس اهم حاجه ابقى ام ومش هتكرر تانى
بعد ثلاث اشهر
نوال ل ليلى : الحقينى يا ليلى الحقينى
ليلى : الحقينى انتى
نوال : فى ايه
ليلى : احمد عايزنى اروح اعمل سونار ويجى معايا علشان يشوف البيبى
انا بقكر اعمل نفسى سقطت قبل ما يقوللى تانى ويصمم انه يروح معايا
اها صح مالك انتى كمان
نوال : انا بقى عملت سونار
ليلى : طيب كويس ايه اخبار البيبى
نوال : لا مش كويس قاصدك قولى ايه اخبارهم
ليلى بأندهاش : اخبارهم ليه هما توأم
نوال : لا ثلاث توائم
ليلى وهى بتضحك : سبحان الله اصل ربنا مش بيتعاند
نوال : انتى بتضحكى وانا فى مصيبه
ليلى وهى بتضحك برضو : اصل مش لوحدك إلى فى مصيبه
نوال :طيب وبعدين
ليلى : انتى عارفه يا نوال انا لو اعرف اخد منك واحد احمل فيه وانتى تحملى فى الاتنين التانين هتبقى مشكلتى ومشكتك اتحلت مع أن مشكلتك مش هتبقى اتحلت اوى يعنى ياترى سمير هيعمل ايه لو عرف انك حامل فى ٣
نوال : انا جايه ليكى دلوقتى علشان تشوفى ليا حل
ليلى : طيب انتى عايزانى اعمل لك ايه يا نوال دلوقتى
مابقولك لو بأيدى احمل مكانك مش هتأخر
نوال وليلى بصوا لبعض زى ما يكون إلى بيفكروا فيه واحد
ليلى : طيب ايه رأيك انا بتكلم جد
نوال : لا ياختى دول ولادى انا
ليلى بزعل : ما انا عارفه انهم ولادك انا كنت بفكر معاكى بصوت عالى على العموم انا اسفه وكأنى مش قولت حاجه
نوال : انتى زعلتى انا مش قاصدى والله بس الموضوع هيبقى صعب اوى على اى ام
ليلى : انا مش زعلت ولا حاجه دا كلام هبل وانسيه
نوال : طيب هعمل انا ايه دلوقتى وهقول ل سمير ايه
ليلى : مش عارفه والله يا نوال ومش هينفع نكلمه تانى انا وأحمد انتى مش شوفتى شكله ولا طريقته كانت ازاى
نوال : انتى هتقوليلى ما انا عارفه جوزى
نوال بتردد : طيب اااه
ليلى : ايه بتفكرى
بصى يا نوال : احنا عايشين فى بيت واحد يعنى ابنك او بنتك هيكونوا فى حضنك وانتى الى هتربيهم برضو
نوال : ما انا عارفه
بس هيبقى معلش مكتوب فى الشهاده انك امه ودا ابنى انا
انا اسفه اصل الموضوع صعب اوى
ليلى: بصى حبيبتى فكرى كدا لما سمير يعرف أنهم ٣ ممكن يعمل ايه دا قال لو حملتى فى طفل تانى هي
نوال وهى بتقاطعها : عارفه
طيب انتى لو اخدتى بيبى هيبقى فيه اتنين هعمل ايه برضو
ليلى : اتنين اهون من ٣ ولو عايزه اخد الاتنين انا مش عندى مشكله
او اقولك ما تقوليش له أنهم اتنين ولما تولدى يبقى أمر واقع
ومش يقدر يقول حاجه
نوال : ماشى بس انا خايفه
ليلى سمعت الموافقه طارت من الفرح وقامت حضنتها وباستها
فرحت انها هتقدر تحافظ على زوجها
ليلى : ماتخافيش يا حبيبتى كل حاجه هتبقى كويسه أن شاء الله
نوال : طيب هتعملى ايه فى موضوع جوزك أنه عايز يروح معاكى عند الدكتوره
ليلى : انا هقوله اننا هنروح سواء وطبعا هو مش هيقدر يقول اجى معاكى علشانك وهو كدا كدا مسافر مأموريه ٦ اشهر
نوال : طيب تمام طيب هنعمل ايه يوم الولاده
ليلى : هنبقى نتفق مع دكتور من الى مش بيفرق معاهم حاجه غير الفلوس
جه الطلق ل نوال فى اول التاسع
سمير راح ل ليلى : الحقى يا ليلى نوال جالها الطلق
ليلى سمعت كدا صرخت هى كمان على أساس أن جالها الطلق هى كمان
سمير بقى محتاس بيهم هما الاتنين واخدهم على المستشفى بتاعت الدكتور الى اتفقوا معه
ليلى قالت له عليه على أساس أنه الدكتور الى بيتابعوا معه طول الحمل
ليلى دخلت مع نوال على أساس أنها بتولد هى كمان
نوال ولدت ولدين وبنت
ليلى خرجت على الترولى ومعها بيبى
ونوال خرجت هى كمان ومعاها بنوته والولد التانى
وكل واحده دخلت فى اوضه
سمير عرف ان نوال ولدت تؤام
دخل الاوضه عندها هو بيزعق وبيقول : هو انتى ايه حكايتك معايا
بص لقى الدكتور واقف وماسك الولد وبيقوله البقاء لله
ونوال بتعيط
سمير : هو فى ايه
الدكتور : الولد اتوفى مع أنه كان نازل كويس جدا
نوال ل سمير وهى بتعيط : زى ما يكون عارف وحاسس انك مش عايزه وكنت داخل تزعق علشان جه الدنيا اهو سابها خالص علشان ماتزعلش
الدكتور : أهدى بس يا مدام هو فى اب مش هيعوز عياله دا قضاء ربنا سبحانه وتعالى
الدكتور ل سمير : اعذرها لان اعصابها تعبانه وطبعا لسه ولده
نوال بتبص ل سمير بعتاب
سمير باصص فى الأرض لان كلام نوال كله صح
سمير اخد البيبى وبص فى وشه حس بالحنين وب أنه عايز يعيط
الدكتور ل سمير : طيب اتفضل معايا علشان نخلص الإجراءات
فاقت نوال على صوت چيچى وهى بتنده عليها : يلا يا ماما علشان نروح
نوال : ومهاب
چيچى : بابا هيبقى معه وهو الى قال إن كلنا نمشى حتى قال ليا ول عمر أن احنا لازم نروح الكليه بكره بس طبعا مش هينفع نروح الكليه خالص غير لما نطمن على مهاب
نوال : طيب هو عامل ايه دلوقتى
چيچى : فى الرعايه وربنا معه ويخف ويقوم لينا ب السلامه يارب يلا يا ماما يلا
عديت ال ٤٨ ساعه كأنهم ٤٨ سنه
مهاب ابتدى يفوق
الممرضه ندهت على الدكتور
ليلى ونوال وچيچى وعمر جريوا علشان يدخلوا الممرضه منعتهم
وسمير متأهب وخايف أن كلام الدكتور يطلع صح ومهاب يفقد نظره
الدكتور خرج علشان يطمنهم
سمير بيبص له نظرت كلها تسأل : خير يا دكتور
ليلى : ابنى عامل ايه يا دكتور
نوال : مهاب فاق
چيچى : عايزه اشوفه
عمر : انا داخل له
الدكتور : براحه بس يا جماعه مش كدا هو الحمد لله عدى مرحلة الخطر وهيتنقل فى اوضه وكلكم هتطمنوا عليه أن شاء الله
سمير راح ورا الدكتور : خير يا دكتور
الدكتور : الصراحه
ياترى مهاب فقد نظره ولا فى ايه والدكتور هيقول ايه ل سمير
هنعرف الحلقه الجايه
- الفصل السابع أضغط هنا