رواية احببتها بعد عذابها الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم منار رمضان
رواية احببتها بعد عذابها البارت 24 الرابع والعشرون
باب المخزن اتفتح فجأة
علوان بخوف : صقرر
رحمة : بخوف صقر صقرر هووو
صقر بحدة : اخرصوا خالص انتوا الاتنين
علوان : ع فكرة انا مليش ذنب هى اللى قالتلى
صقر : انا عارف كل حاجه كنتى عايزة ايه يا مدام رحمة عايزة منى ايه بعد اللى عملتيه فينا رجعتى تانى ليه
رحمة : انا معملتش حاجه فى حد
صقر بعصبية : وابويااا معملتيش حاجه فيه لما حرقتيه وهو صاحى وكان بيتخنق وبتقوله اولع يا شناوى كده معملتيش حاجه
رحمة : انا مكنتش بحبه ولا كنت بطيقه بس انا
صقر : بس انتى جريتى ورا الفلوس شوفتى راجل غنى جريتى انتى عارفه انا مكسوف انك امى عارفه يعنى ايه مكسوف منك يعنى انتى متنفعيش تبقى ام أو أى حاجة تانية
رحمة بدموع لأول مرة تحس بلالم : وده كلامك انت ولا كلام احلام
صقر : احلام عمرها ما جابت سيرتك فى حاجة وحشة ودائما كانت بتحاول تحلى صورتك ادامنا بس انا عارفين حقيقتك كويس جدا
رحمة بعياط وترجى : هتسامحنى يا صقر
صقر : عمرى ما اقدر اسامحك ولا اصفالك انتى لما قتلتى ابويا انتى كمان موتى معاه يعنى ملكيش وجود فى حياتنا اصلا
رحمة : خلاص اعمل فيا اللى انت عايزه اقتلنى احبسنى مش هعترض ولا اقولك حاجه
صقر : انا اللى هعمله يمكن يخليكى تحسى بالندم شويه
رحمة : اللى انت عايزه
صقر : مراد زى ما قولتلك
مراد : ماشى يا صقر
مراد اخد رحمة ومشى
علوان : انت عايز منى ايه تانى حرام عليك
صقر وهو بيشمر ايديه : هو انا عملت اولانى عشان اعمل تانى
علوان : ما رجالتك قاموا بالواجب وزيادة كمان
صقر وهو بيضربه : وانا مليش دعوه صقر فضل يضرب فيه لحد ما نزف دم من كل جسمه واغمى عليه
صقر طلع لعادل
صقر : الكلب ده لما يفوق تسلمه لاحمد
عادل : حاضر يا صقر بيه
رحمة بحزن : يعنى هى دى اخرتها يا مراد
مراد بكره : انتى اللى وصلتينا ووصلتى نفسك لكده بسبب طمعك خليكى هنا يمكن ربنا يغفر لك او يسامحك
فى قصر صقر
احلام : صقر عملت ايه
صقر : متخافوش
حور : انت كويس يا صقر ايه الدم ده
صقر : انا كويس ده من علوان الكلب
احلام : رحمة فين يا صقر
صقر : خليت مراد يوديها دار مسنين
الكل : ايييه
صقر : ايه استغربتوا ليه اومال كنتوا عايزين ايه
احلام : بس احنا متخيلناش انك تعمل كده
صقر : وانا معنديش استعداد انى افضل اعيش فى قلق بسببها وأفضل خايف أنها تاذى حد منكم وده اللى مش هسمح بيه ابدا
لينا بدموع : مش ممكن تهرب من هناك
صقر حضنها : لا مش ممكن لانى مشدد عليها الحراسة هناك وموصى بصراحه انا كنت ناوى أدخلها المصحة بس قولت أنها هتبقى فى وشى وان ام صقر الشناوى فى مصحة
حور : طيب انت كده ارتحت
صقر : بتنهيدة طوووويلة يعنى
احلام : ده اللى كانت تستاهله من اللى عملته
صقر : خلاص موضوعها خلص على كده مش عايز حد يتكلم فيه تانى مفهوم
الكل : مفهوم
مراد : صقر كده تمام
صقر : خلصت
مراد : أيوة وكلمت المدير وفهمته
صقر : تمام ياريت ننسى بقا الموضوع ده ومن بكره أن شاء الله ننزل الشركة
مراد : نعااااااام ياخويا ننزل ايه عشان مش سامع
صقر : الشركة يا مراد انت نسيتها ولا ايه وكمان الصفقة اللى اتاجلت دى العملاء كلمونى ولازم نمضى الورق
مراد : انا عرف أن معرفتك زفت والله من ساعة ما اتجوزت وانا مشوفتش يوم عدل هو مين بس اللى كان باصصلى فى الجوازة السودة دى
بقلم منار رمضان
حور : بتقول على جوازك من سارة صاحبتى جوازة سودة انا هقولها
مراد : انتى مسكتى فى الكلمة يا ريرى ولا ايه انا بهزر بس جوزك ده رخم وانا مش نازل شركات
صقر بحدة : مررررااد مين ريرى دى
مراد باستغراب : ايه انا بكلم حور
صقر : اسمها حرم صقر الشناوى او مدام حور إنما حور وريرى لا لم نفسك ياخويا
مراد : اوبا الغيرة اشتغلت دى زى اختى يا اهبل انت
صقر : عارف انها زى اختك بس هى مش اختك وملكش دعوة بيها يا مراد
حور : خلاص ياصقر هو عمل ايه يعنى ده بيهزر واحنا كلنا بنهزر
صقر : انتى كمان حسابك معايا بعدين يا يا يا ريرى
يتبع..