رواية قسوة قلبك البارت الرابع عشر 14 بقلم هاجر العفيفي
رواية قسوة قلبك الفصل الرابع عشر 14
فى المستشفى
الدكتور بلغ سميه ومحمود ان ميرا فاقت ويقدروا يدخلولها وبالفعل دخلوا وكانت ميرا فى اثر البنج امها دخلت قعدت جمبها واتحدثت
سميه بقلق : ميرا حبيبتى انتى بخير
ميرا بتعب : متخافيش يامامى انا كويسه
سميه بدموع : ليه تعملى كده يابنتى ليه تتعبينى انا
محمود : حمد الله على السلامه يابنتى
ميرا بتعب : الله يسلمك يابابى انا عايزاكم تسامحونى علشان خاطرى
سميه : مسمحاكى طبعا ياحبيبتى
محمود : ادعى ربنا هو ال يسامحك
ميرا بتعب ودموع : هو فين ابيه قصي انا عارفه ان مش طايق يشوفنى بس والله عايزه اعتذرلوا اخليه يسامحنى مبحبش ازعلوا
محمود : يابنتى انتى متعرفيش هو كان خايف عليكى ازاى بس هو جالوا شغل مهم وكان لازم يمشى
ميرا : انا كنت عايزه اخلصكم منى علشان ترتاحوا انا عارفه ان جيبالكم مشاكل كتير
سميه : بعد الشر اياك تعملى كده تانى
محمود : مش انتى المتحكمه فى عمرك دى بايد ربنا مش انتى ال تقولى اعيش امتى واموت امتى ربنا يشفيكى ويقومك بالسلامه انا هنزل اشوف حساب المستشفى وخرج من الاوضه ونزل
سميه : نامى شويه ارتاحى ياميرا
ميرا بتعب : حاضر يامامى ونامت
وامها راحت جلست على الاريكه
--
فى صباح اليوم التالى
فى منزل جيانا
استيقظت بدرى وقامت دخلت الحمام اخدت شاور واتوضت وخرجت لبست هدومها وادت فرضها وخرجت تحضر الفطار وبعدها صحت والدتها وكاميليا
كريمه : يابنتى مصحتنيش احضر الفطار ليه
جيانا بحزن : انا فاضيه ياماما مش ورايا حاجه
كاميليا لاحظت حزنها : طب مصحتنيش اساعدك ليه بس
جيانا : خلاص ياجماعه انا معملتش معجزه ولا الاكل مش عاجبكم بقا
كريمه : لاء طبعا انتى مبتعمليش حاجه وحشه تسلم ايدك ياحبيبتى
كاميليا : تسلم ايدك ياجوجو
جيانا : تسلموا يارب وقامت وقفت انا خارجه
كريمه باستغراب : راحه فين يابنتى
جيانا : راحه ادور على شغل كاميليا هتشرحلك بقا علشان متاخرش سلام وخرجت من المنزل
كريمه وجهت كلامها لكاميليا بتساؤل : فى ايه يابنتى فهمينى ايه ال حصل
كاميليا بتنهيده : انتى عارفه ياماما ال حصلها ده تعبها اووى قررت تشتغل تشغل نفسها شويه علشان متتعبش اكتر وانا حاولت اقنعها ان اروح معاها رفضت رفض تام ومقدرتش اضغط عليها اكتر من كده علشان انتى عارفه ال هيا فيه
كريمه بحزن على ابنتها : ياعينى عليكى ياحبيبتى يارب فرح قلبها واسعدها
كاميليا : امين يارب العالمين انا همشى دلوقتى ياماما علشان الحق الكليه
كريمه : ماشى ياحبيبتى ربنا معاكم يارب
كاميليا : يارب وخرجت من المنزل ونزلت ركبت تاكسى وطلعت على الكليه
--
فى قسم الشرطه
قصي كان بيجهز نفسه للعمليه الجديده ومعاذ دخل عليه
معاذ : ايه خلاص ماشى
قصي : اه بس هاروح مشوار صغير كده وبعد كده هاطلع
معاذ : اوك ربنا معاك
قصي : يارب بس عايز منك طلب
معاذ : ايه هو
قصي : عايزك تراقب البنت ال اسمها جيانا عايز اعرف اليومين دول بالذات بتروح فين
معاذ بصدمه : ايه هسيب الشرطه واشتغل جاسوس لسيادتك
قصي : لاء انت هتعمل كده كخدمه مش اكتر
معاذ : انا مش عارف انت شاغل بالك ليه بيها ماتسيبها ياعم فى حالها بقا
قصي بصوت عالى : معااااااذ هتعمل ال قولتلك عليه ولا لاء من غير كلام كتير ودخول فى تفاصيل
معاذ بخوف : ايه ياعم هتاكلنى هاعمل يااخويا
قصي : ارجع من العمليه الاقيك جبتلى معلومات ماشى
معاذ : ماشى
قصي : يلا سلام انا ماشى
معاذ : مع السلامه
قصي نزل ركب عربيته وطلع على المستشفى ال فيها اخته وبعد وقت وصل المستشفى وطلع على الاوضه ال فيها ميرا ولسه هيدخل قابل والده
محمود : ايه ياابنى عامل ايه
قصي : تمام يابابا
محمود : ايه رايح الشغل تانى ولا هتروح الفيلا
قصي : لاء ورايا شغل بس جيت اشوف ميرا قبل ماروح
محمود : ماشى ياابنى ربنا معاك
قصي : تسلم يابابا ودخل غرفة ميرا
كانت ميرا نايمه على السرير بس تعبانه شويه اول ماشافته فرحت بس مقدرتش تقوم
ميرا بفرحه وتعب : ابيه قصي كنت فين سالت عليك كتير
قصي حاول يتصنع الجمود : كنت فى الشغل عامله ايه دلوقتى
ميرا حست بطريقة كلامه معاها حزنت اووى بس هى متاكده ان مش هيسامحها بسهوله ردت بحزن : الحمد لله تمام
قصي : تمام انا همشى بقا
ميرا مسرعه : ليه كده انت لحقت
قصي : ورايا شغل ومينفعش اقعد سلام وسابها وخرج وهو حزين على حال اخته بس مينفعش يسامحها بسهوله كده هى مغلطتش غلطه سهله نزل ركب عربيته ومشى بيها
ميرا دموعها نزلت وسميه دخلت عليها ال كانت بره بتجيب حاجات
سميه بلهفه : مالك ياميرا تعبانه ولا ايه انادى للدكتور
ميرا : لاء ياماما مش تعبانه انا حزينه نفسى ابيه قصي يسامحنى
سميه : هو جه هنا اكيد هو ال نكد عليكى
ميرا : لاء ياماما ده كان بيطمن عليا ومشى علشان وراه شغل ربنا معاه
سميه بتريقه : ااه شغل شغل اهم من اخته
ميرا : انتى عارفه ياماما الحكومه مبترحمش
سميه : مش مهم المهم ارتاحى انتى بس
ميرا بصت لوالدتها بقلة حيله : حاضر
بقلم هاجر عفيفي
فى كلية العلوم
دخلت كاميليا وسمعت همس البنات وهما بيتكلموا وبيجيبوا سيرة جيانا
البنت الاولى : ههههههه وعامله نفسها محترمه علينا صحيح ال نفتكروا موسى يطلع فرعون
البنت التانيه : ده كان كل ماحد يكلمها تعمل نفسها ملهاش فى الكلام ده ده اتمسكت وباتت ليله فى القسم منضمنش بقا اتمسكت فى ايه
البنت الاولى : ههههههه علمى علمك
البنت التالته : بس بقا صاحبتها هناك اهى مش عايزين مشاكل
البنت التانيه : ليها عين تيجى بعد فضيحة صاحبتها
كاميليا كانت بتسمع كلامهم كله بس خلاص فاض بيها راحت عندهم
كاميليا بصوت عالى : مش معنى ان جيانا مش موجوده ان اسمح لوحده زيك انتى وهى تجيب سيرتها مفهووم كل واحده تحط لسانها فى بوقها وتسكت جيانا دى براقبتك انتى وهي وانا اتشرف ان اكون صاحبتها واختها وقسما بالله ال هتجيب سيرتها بكلمه وحشه تانى متزعلش من ال بيحصلها
البنت الاولى : هتعملى ايه يعنى بتهددينا
كاميليا ببرود : حاجه زى كده لكن هعمل ايه دى تسبيها لوقتها انا قولت اهو سيرتها متجيش على لسانكم تانى وبصتلهم بقرف ومشيت
البنات بصوا لبعض بغيظ وفضلوا يتوعدولها على الكلام ده ويتفقوا عليها
--
عند جيانا
بعد ماخرجت من بيتها فضلت تدور على شغل وفى كل المحلات والمولات لحد ماتعبت ودخلت اخر محل وكان كبيير جدا وبتاع ملابس بنات واكسسورات وكده دخلت كانت فى بنت قمر وبشوشه كده كانت واقفه
جيانا بتعب : بعد اذنك لو سمحت هو مفيش اى شغل هنا انا بلف من الصبح
البنت بابتسامه جميله : شكلك تعبان اووى اتفضلى ارتاحى ياحبيبتى وجابتلها كرسى وقالت انا اسمى ميرنا شغاله هنا وطبعا صاحب المحل هنا طالب بنات تشتغل وانا ارتحتلك اووى من اول ماشوفتك وياريت تشتغلى هنا
جيانا بابتسامه : انا ال ارتحتلك اووى والله ياميرنا انا اسمى جيانا
ميرنا : تشربى ايه
جيانا : لاء مش عايزه
ميرنا باعتراض مينفعش طبعا انتى شكلك مرهق هجبلك عصير برتقال يريحك شويه
جيانا بابتسامه : تسلمى حبيبتى بس هو صاحب المحل موجود
ميرنا : اه هاروح اديلوا خبر وابعتلك ام حسن بالعصير وسابتها ومشيت
جيانا ارتحتلها اووى بس برضوا قلبها مقبوض من المكان شويه
طلعها من شرودها وتفكيرها صوت صاحب المحل
كان شاب فى اواخر الثلاثينات
الشاب بصلها من فوق لتحت بنظرات مش مفهومه
ميرنا : ده بقا استاذ باسم صاحب الشغل
جيانا : اهلا بحضرتك
باسم بخبث : اهلا بيكى ياقمر هتنورينا هنا
جيانا مش مرتحاله بس هتعمل ايه مضطره ردت من غير نفس : شكرا منور بيكم
باسم : ميرنا هتفهمك كل حاجه عن الشغل ماشى
جيانا : بجد يعنى خلاص هشتغل
باسم : اومال بهزار طبعا بجد فهميها بقا ياميرنا
ميرنا : اوك حاضر
باسم مشى وسابهم
ميرنا بفرحه : يلا ياستى هتشتغلى معايا يلا بقا افهمك الشغل
جيانا : انا متشكره ليكى اووى مش عارفه اقولك ايه
ميرنا : متقوليش حاجه طبعا ياقمر يلا نشتغل
وابتدت تعلمها الشغل ويشتغلوا مع بعض
باسم دخل مكتبه وكان بيبص للفراغ بشرود
باسم فى نفسه : ايه الجمال ده كله دى فرصه محدش يقدر يضيعها هى ال جات بنفسها
--
فى المساء
فى المستشفى
كان محمود وسميه موجودين مع ميرا فى الاوضه
وبعد شويه من الوقت
فون محمود رن برقم عمر
محمود باستغراب : ده عمر خير ورد عليه
محمود بقلق : الو ياعمر خير
عمر بتردد : ازيك ياعمى
محمود باستغراب : بخير الحمد لله ياابنى وانت عامل ايه
عمر : بخير بص ياعمى الصراحه قصي وهو فى المهمه انضرب عليه نار وهو دلوقتى فى المستشفى
محمود اتخض وقام وقف بصدمه : انضرب بالنار ازااى
سميه وميرا اتصدموو
--