رواية قسوة قلبك البارت الثالث والعشرون 23 بقلم هاجر العفيفي
رواية قسوة قلبك الفصل الثالث والعشرون 23
فى منزل جيانا
أمجد خرج من أوضته وكانت والدته قاعده بتقرأ فى المصحف اول ماشافته عايز يتكلم صدقت وقفلت المصحف
كريمه : فى حاجه يا أمجد
أمجد بتردد : أ اه كنت عايز أبلغك ان فى ضيوف جايه النهارده
كريمه بااستغراب : ضيوف ضيوف مين ياابنى
أمجد : هتعرفى كل حاجه فى وقتها أنا قلت أبلغك بس وسابها وخرج
كريمه استغربت من كلامه وطريقته : يارب استر مش مطمنه
وفى الوقت ده خرجت كاميليا من غرفتها
كريمه : راحه الكليه يابنتى
كاميليا : أه ياماما بس بعد اذنك أنا هتأخر ساعه بس كده
كريمه : راحه فين
كاميليا مش عارفه تقولها ايه حاولت تكدب غصب عنها وبتوتر : أ اصل ممكن المحاضرات تطول النهارده
كريمه : ماشى ياحبيبتى قدام مصلحه مفيش مشكله بس متتأخريش أووى
كاميليا : حاضر عن اذنك ياماما وخرجت
كريمه : اتفضلى يابنتى
ومسكت المصحف تانى وكملت قراءه
***
فى شقة شادى
كان قاعد هو وشيرى بيتكلموا
شادى : مالك ياشيرى مش طبيعيه النهارده خالص
شيرى بتوتر : ق قولتلك تعبانه ياشادى شويه
شادى : الف سلامه عليكى ياقلبى
شيرى : الله يسلمك
شادى : ايه عايزك تفوقى كده علشان شويه كده وهنكلم الفلوس
شيرى : فلوس ايه
شادى : ميرا انتى نسيتى ولا ايه مش هيا مصدر الفلوس واكيد هتضطر تدفع متقدرش ترفض
شيرى : انت ليه واثق كده
شادى : علشان عارفها هبله وبتخاف من أقل حاجه
شيرى بتوتر : م ممكن
وفى الوقت ده الباب خبط جامد لدرجة ان شادى وشيرى اتنفضوا من شدة الخبطه
شادى بخوف : ياترى مين
شيرى بخوف : مش عارفه
وفى لحظه الباب اتكسر ودخلت الحكومه وشادى لسه هيهرب مسكوه ومسكوا شيرى برضوا
شادى : أ ا انا معملتش حاجه انتوا مسكنى كده ليه
الظابط : هتعرف دلوقتى
والعساكر دخلت تفتش ومسكه الكيس ال فى هيروين ال شيرى حطته
العسكرى : لقينا ده يافندم
الظابط : اممم حلو ده
شادى بصدمه : ايه ده أنا م م معرفش عنه حاجه
الظابط : الكلام ده تقولوا فى النيابه ياخفيف
وشدوه ونزلوه ركبوه البوكس فى اعتراض من شادى
بقلم هاجر العفيفي
فى قسم الشرطه
قصي كان بيكلم فى الفون باانتصار
قصي : هههههههههه تمام مع السلامه
معاذ : ضحكنى معاك ياابنى
قصي : انت فاضى ولا ايه النهارده
معاذ : اه قاعدلك على قلبك عندك مانع
قصي : لاء اجهز يااخويا علشان هتيجى معايا بليل بقا
معاذ : برضوا مصمم
قصي : مش أنا ال برجع فى كلامى هو فين عمر
معاذ : مش عارف مختفى من بدرى وكلمته فونه مغلق
قصي : تلاقيه خرج ولا حاجه بقولك ايه أنا همشى هاروح أجهز تمام
معاذ : ايوه ياعم فرحك النهارده حد قدك
قصي : الله اكبر انت بتنق ليه يابنى انت مش متنيل خاطب
معاذ : اه خاطب قدامك 10 سنين على ماهى تحن عليا ونكتب الكتاب
قصي : ههههههههه مجانين وربى يلا سلام
ونزل من المكتب وخرج من القسم بأكمله وركب عربيته وطلع على الفيلا
***
فى فيلا الجارحى
فى غرفة ميرا
كانت راحه جايه ذهاباب وايابا بتفكر ياترى ايه ال هيحصل المفروض شادى هيكلمها وبرضوا هيهددها هى شبه مطمنه علشان قالت لأخوها بس برضوا عندها نسبة قلق وفى الوقت ده باب غرفتها خبط
ميرا : ادخل
قصي دخل وقال : عامله ايه
ميرا بتوتر : مش تمام خالص
قصي : لاء المفروض تبقى تمام على الأخر كل حاجه خلصت
ميرا بدهشه : كل حاجه ايه بالظبط
قصي : موضوع الزفت شادى ده خلا بح
ميرا نطت من الفرحه : بجد أنا مش مصدقه وحضنت قصي جامد
قصي ضمها فى حضنه وقال : أه بجد خلاص انسى الموضوع واعتبريه محصلش
ميرا بفرحه : ياااااه أخيرا هاعرف أنام من غير تفكير ولا تعب نفسى
قصي : اممم ياستى نامى طبعا واه صحيح فى حاجه كمان
ميرا بتساؤل : ايه هى
قصي : هتروحى الكليه تانى من بكره بس بشرط
ميرا : بجد طب شرط ايه
قصي : انا ال هوصلك كل يوم واجيبك
ميرا بابتسامه : ايوه بقا أنا اطول قصي باشا بنفسه يوصلنى
قصي : بتثبتينى يعنى ماشى المهم عايزك تجهزى النهارده
ميرا بااستغراب : ليه
قصي : هتيجى معايا رايح اكتب كتابى
ميرا بصدمه : كتب كتاب مين !!
قصي : أنا
ميرا بصدمه : طب وبابا وماما رايهم ايه ولا هما ميعرفوش وانت ليه مستعجل كده وفجأه يعنى
قصي : هههههه كل دى اساله بس هجاوبك على جزء
منها أنا كلمت بابا من فتره وهو عارف كل حاجه وهو فعلا هيجى معايا لكن ماما انا عارف انها مش هتيجى علشان مش فاضيه وانتى أهو قولتلك وهتيجى معايا لكن ليه مستعجل وفجأه هتعرفى ده كله مع الوقت ها هتيجى ولا
ميرا : لاء طبعا هاجى
قصي : تمام اجهزى بقا على بليل كده ولو شوفتى ماما بلغيها لو عايزه تيجى
ميرا : تمام
قصي باس راسها وخرج من اوضتها واتوجه لأوضته
ومسك فونه وطلع رقم عمر وكلمه
قصي : ألو ياعمر انت فين ياابنى مش هتيجى ولا ايه
عمر : لاء طبعا أكيد جاى بس كنت فى مشوار كده
قصي : اممم ماشى ياعم المهم متتأخرش
عمر : ماشى
قصي قفل معاه ودخل ياخد شاور
***
عند عمر
هو كان مع كاميليا لما قصي كلمه بس هى معندهاش علم خالص عن كتب الكتاب خالص
كاميليا بااحراج : شكلك وراك شغل وانا معطلاك
عمر : لاء ده قصي عايزنى فى مشوار
كاميليا : امم ماشى أنا همشى بقا علشان قولت لماما مش هتأخر
عمر : لسه بدرى
كاميليا : معلش مره تانيه
عمر : طب يلا هوصلك
كاميليا : هتعبك
عمر : متقوليش كده يلا
ودفع الحساب وخرجوا ركبوا العربيه وشغل العربيه ومشيوا
وبعد وقت وصل قدام منزل جيانا
ونزلت كاميليا من العربيه
عمر : هابقا اكلمك ردى علطول مش تذلينى
كاميليا بابتسامه : حاضر
وسابته وطلعت
عمر بص عليها لحد مااختفت وابتسم وشغل العربيه تانى ومشى
عند كاميليا
طلعت لقت كريمه بتنضف
كاميليا جريت عليها : ايه ده ياماما بتعملى ايه ومستنتنيش لما أجى ليه وفين جيانا
كريمه : أمجد يابنتى فاجأنى ان فى ضيوف جايه النهارده وجيانا خرجت من شويه لو كانت تعرف كانت ساعدتنى
كاميليا باستغراب : ضيوف مين
كريمه : قالى هتعرفى كل حاجه فى وقتها
كاميليا : طيب هاغير هدومى وأجى اساعدك
كريمه : ماشى يابنتى ربنا يخليكى
كاميليا : ويخليكى لينا يارب
ودخلت أوضتها غيرت هدومها وخرجت تساعد كريمه
***
فى احدى الكافيهات
كانت جيانا قاعده مع ميرنا بيتكلموا وحكت ليها ال عملوا باسم معاها
ميرنا بصدمه : باسم يعمل كده يلهووى
جيانا : كلهم صنف واحد محدش كويس أبدا
ميرنا : متزعليش نفسك ياجيانا أهم حاجه ان ربنا بعتلك قصي ده فى الوقت المناسب بس على قكره من طريقك كلامك عليه ومطاردته ليكى واضح ان بيحبك أووى
جيانا بصدمه : أنتى كمان هتقولى كده ياميرنا
ميرنا : هو حد قالك كده قبلى
جيانا : أه كاميليا أختى والبجح عايز يتجوزنى أتجوزه ازاى وانا مش بحب أقابلوا أصلا
ميرنا بخبث : طب عينى فى عينك كده
جيانا اتهربت منها
ميرنا : امممم أفهم من كده أنك بتكرهيه
جيانا مسرعه بلا وعى : لاء طبعا
ميرنا ابتسمت : انتى هجننينى قريب والله مش بتحبيه ومش بتكرهيه أومال ايه بقا
جيانا : عادى بقا المهم انتى عامله ايه
ميرنا : اتهربى اتهربى أنا تمام الحمد لله
جيانا : دايما يارب يلا اشربى العصير
والاتنين فضلوا يتكلموا كتير
***
فى منزل معاذ
كان بيتكلم فى الفون مع ريتال
ريتال : رايح معاه يكتب الكتاب ايه السرعه دى
معاذ : شوفتى ناس بتحب السرعه مش زى مركون على جمب
ريتال : ههههههههههه
معاذ بغيظ : يابت انتى بتغيظينى
ريتال : يعنى مضحكش أعيط يعنى
معاذ : لاء ياقلبى أضحكى براحتك وأنا هعيط شكلك كده مستنا أبقا لواء علشان تحنى عليا صح
ريتال : امممم هافكر
معاذ : مش ناويه تقولى ليا كلمه حلوه طيب قبل مااقفل
ريتال : اقفل يامعاذ الله يسهلك
معاذ : شحات الغرام أنا حرام عليكى بس ماشى ليكى يوم ياجميل
ريتال بخجل : سلام وقفلت علطول
معاذ : سلام يامغلبانى
وخلص لبس وجهز ونزل كان عمر مستنيه وركب معاه عربيته
عمر : انت شايف ابن عمك أنا مش مرتاحلوا
معاذ : والله ولا أنا ياابنى بس هو مش بيسمع كلام حد
عمر : ربنا يستر
معاذ : يلا علشان منتاخرش ويعملنا شهرين حبس
عمر : ههههههههههه عندك حق وشغل العربيه وطلعوا
على فيلا الجارحى
***
فى فيلا الجارحى
كانت سميه صوتها عالى
سميه : يعنى أنا أخر من يعلم
ميرا : يامامى أهدى
سميه : مفيش حاجه اسمها أهدى أنا مبقاش ليا لازمه هنا
قصي ببرود : والله انتى مش فاضيلنا علشان نبلغك
سميه بغيظ : انت مصمم تغيظنى صح بطل برود
قصي : والله براحتى المهم هتيجى ولا لاء
سميه بغيظ : هاجى أشوف مجايبك انت مش بتجيب خير أبدا
قصي : طيب
وفى الوقت ده فونه رن برقم عمر عرف انهم وصلوا
قصي : انا خارج وانتى ياميرا هتيجى معايا ولا هتركبى مع بابا
ميرا : جايه معاك ياابيه
قصي : طب يلا
واخدها وخرجوا
سميه بصت لمحمود بغيظ : شايف عمايل ابنك
محمود : سيبيه براحته هو مش صغير وعارف مصلحة نفسه
- ملحوظة الرواية كاملة أكتب في جوجل "رواية قسوة قلبك دليل الروايات" أو أدخل مباشرة على (deliil.com)
فى منزل جيانا
أمجد : هى فين جيانا ياأمى
كريمه : هى قالت راحه تقابل صحبتها ياابنى زمانها جايه
أمجد : ماشى
وفى الوقت ده الباب خبط أمجد اتخض علشان عارف انها مش هتعدى على خير راح يفتح
وكاميليا كانت واقفه جمب كريمه
ودخل قصي واخته وبعد كده كلهم دخلوا
كريمه استغربت لكن كاميليا اتصدمت لانها عارفه انها حاجه وهتقع فيها جيانا
سميه دخلت بصت للبيت من فوق لتحت ومسلمتش على حد
لكن محمود سلم على كريمه
محمود : ازيك ياحجه
كريمه : الحمد لله بخير اتفضلوا
ميرا دخلت سلمت على كاميليا
ميرا : انتى جيانا
كاميليا بتوهان : ها
ميرا : انتى جيانا ولا لاء
كاميليا : أ ا انا أختها كاميليا
ميرا بابتسامه : اتشرفت بيكى أنا ميرا أخت قصي الصغيره
كاميليا : أنا ال اتشرفت بيكى ياحبيبتى وفى نفسها يلهوووى ده فخ معمول لجيانا ربنا يستر وبتبص لقت عمر بيبصلها بصتله بلوم وعتاب ان هى كانت معاه وهو مقالهاش وهو بصلها بأسف
كريمه : أهلا وسهلا نورتونا
محمود : بنورك ياحجه
قصي حط قدم فوق أخرى بغرور وبسخريه : أومال فين العروسه
كريمه وكاميليا بصوا لبعض بصدمه
كريمه : عروسه انت تقصد مين ياابنى
قصي ببرود : هو أمجد مقالكيش ولا ايه
أمجد بتوتر : جيانا فى مشوار وجايه متعرفش انك جاى
قصي ببرود : واحنا مستنين
كريمه : أنا مش فاهمه حاجه حد يفهمنى
أمجد : هافهمك بعدين ياأمى
وفى الوقت ده دخلت جيانا من باب الشقه
جيانا : ماما ياماما دخلت اتصدمت لما شافت قصي ومعاه أهله
جيانا بعصبيه : انت ايه ال جابك هنا يابنى ءادم انت
كريمه : عيب يابنتى دول ضيوفنا
جيانا بعصبيه : وأظن ياماما مش أى حد ندخلوا هنا اتفضل من غير مطرود
أمجد بصوت عالى : جيااااااناااااااا
قصي وقف ببرود : لاء مفيش واحده تكلم خطيبها كده ال هو هيبقا جوزها كمان دقايق
جيانا بصدمه : جوز مين انت بتقول ايه بتخرف
قصي : لاء بقول الواقع وال هيحصل وبلاش تطولى أكتر من كده علشان متزعليش
جيانا : يابجاحتك ياأخى انت بتهددنى قدام أهلى كمان
الجميع كانوا ساكتين منهم الخايف من ال هيحصل ومنهم المصدوم بس محمود اتكلم
محمود : قصي عيب كده مينفعش الاسلوب ده
جيانا : لاااااء هو متعود على الاسلوب ده دايما أنا مش موافقه على الجواز منك أظن أنا حره وليا حق أوافق أو أرفض وأنا برفض أهو
قصي ببرود : وأنا مفيش بنت ترفضنى وهتجوزك بمزاجك أو غصب عنك
جيانا بعصبيه أكتر : انت مبتفهمش
وفجأه أخوها أمجد صفعها على وشها والكل اتصدم وهى دموعها نزلت