نوفيلا الشهد الفصل العاشر 10 بقلم شهد حسن
رواية الشهد الفصل العاشر 10
بعد مرور شهر واحداث لا تذكر
تجاهل شهد لفهد و حب لينا و مراد و أسر و منار
وكل منهما بنفس النمط الحياتي فهل من تغيير ام لا
هبه : بنت خالتك جايه النهارده و بتقول هتقعد شهر
لينا : ربنا يعدي الايام دي على خير انتي عارفه انها كانت عاوزه تتجوز فهد دا غير انها بقى كانت مسافره و هترجع والأحوال بين فهد و شهد مش متظبطه تماما
فاطمه : فعلا والبت دي اصلا سوسه
هبه : عارفه والله بس اعمل اه اقول لاختي لا
فاطمه : لا طبعا اوعي تعمليها يا هبه
هبه : ما انا عارفه
لينا : انا هعدلها لو عملت حاجه و اسكتم دلوقتي لان شهد وفهد نازلين
و سكتم
شهد : صباح الخير يا تيته صباح الخير يا ماما صباح الخير يا لينوا
الكل : صباح النور يا حبيبتي
شهد : هو بابا راح الشغل ولا اه
هبه : اه يا حبيبتي راح الشغل
شهد : يروح ويرجع بالسلامة ان شاء الله
فاطمه : إن شاء الله
هبه : بنت خالتك جايه النهارده على فكره يا فهد راجعه من السفر على هنا شهر
فهد : دا بجد
هبه : اه والله
فهد بصوت واطي : هي ناقصه عكه كفايه اللي انا فيه دلوقتي
لينا : بتقول حاجه يا فهد
فهد : لا ابدا
فاطمه : طيب ياله عشان نفطر
و الكل قعد ع السفره
ودخلت الضيفه الجديده
ميريام : ازيكم يا جماعه
و راحت حضنت الكل وسلمت على فهد
لينا : نسيتي تسلمي على شهد مرات فهد يا ميريام
ميريام بغيظ : اه معلش ازيك يا حلوه
شهد : الحمدلله بخير
لينا : تعالي اوريكي اوضتك يا ميريام
ميريام : طيب ماشي
و طلعت و شافت غرفتها و حطت هدومها و نزلت ببرموده و قميص حمالات و حطت الميكب الزياده بتاعها و نزلت
شهد اتضايقت منها و متعرفش ليه
لينا : شهد تعالي عاوزه اقولك حاجه
راحت شهد مع لينا
لينا : بصي يا شهد من الاخر كده ميريام بتحب فهد لاكن فهد مش بيحبها تمام ف هي اكيد هتبقى عاوزه تعمل اي حاجه تضايقك ف تحاولي تعملي انك متجوزه فهد بكامل ارادتك لأنها بنت بجحه تمام وانتي حره اعملي اللي يريحك
شهد : طيب ماشي.
ورجعوا ما كان ما كانوا
لينا : روحي اقعدي جنب فهد واعملي اللي هقولك عليه بالحرف الواحد
شهد : لا طبعا
لينا : اسمعي كلامك احسنلك يا شهد
شهد : ماشي
وراحت شهد قعدت جنب فهد
فهد بصوت واطي : قعدتي جنبي ليه مش انتي ع طول مش بترضي
شهد بغيظ : ملكش دعوه.
فهد : ماشي
طبعا ميريام كانت هتولع و عاوزه تعرف بيتكلموا ف ايه.
ميريام بمياعه : وحشتني والله ي فهد
فهد : وانتي كمان دا انا حتى يعتبرك زي لينا اختي
ميريام بضيق : ايوا طبعا
ميريام بنفس المياعه : انت بقى متجوز البنت دي عن حب ولا جواز صالونات
فهد بعشق لشهد طبعا : متقوليش حب قولي عشق.
شهد ابتسمت
و شهد طبعا اتخذ فرصه وشدها جنبه بزياده
شهد بصوت واطي : ابعد عني
فهد : لا
ميريام : حلوه البرموده دي ي فهد
فهد : ايوا جميله.
ميريام : ميرسي
شهد بغيظ : ممكن تسألي لينا او انا بما اننا بنات هنبقى عارفين اكتر من فهد
ميريام بخبث : لا معلش انا بحب رأي فهد
شهد بضيق : طيب تمام بعد اذنكم اصلي تعبانه شويه هطلع فوق
فاطمه : ماشي ي حبيبتي
لينا : اطلع معاكي ي شهوده
شهد : لا لا انا هطلع لوحدي
فهد قام مسك ايد شهد
فهد : هطلع معاها انا اطمنوا ياله ي شهدي
شهد بغيظ : لا يا فهد ملوش لازمه اقعد انت مع بنت خالتك هتلاقيها وحشتك
ميريام : اه فعلا
فهد : معلش بقى انا يا ميريام هبقي انزل بليل مع شهدي ياله يا حبيبتي
وطلعوا دخلو غرفتهم
شهد بغيظ : طلعت ليه مخلتكش مع ميريام بنت خالتك ليه
فهد : اه يا حبيبتي مفيش حاجه حصلت
شهد مقلده طريقه ميريام : وحشتني اووي يا فهد
فهد : هههه
شهد وهي بتضربه في صدره بايدها : بتضحك على اه يا بارد.
فهد مسك ايدها الاتنين : خلاص محصلش حاجه
شهد : ولا يحصل انا دلوقتى عرفت انت كنت بتضحك ليه قبل شهر و مقولتليش
فهد : مين دا قصدك على اه
شهد : قصدي انك كنت بتكلم ميريام ي استاذ
فهد : انا مكنتش بكلم ميريام انا كنت بكلم مراد صاحبي ع الواتس
وفتح فونه ووراها المحادثه
شهد بارتياح : تمام
فهد بقلق : انتي تعبانه مالك
شهد : ها مفيش صداع خفيف
فهد : امم ماشي
شهد : هنام ع الكنبه شويه
فهد : تمام و انا كمان هنام ع السرير
شهد : ماشي
فهد في نفسه : معرفش ليه حسيت بفرحه لما لقيتها متضايقه و متغاظه من معامله ميريام ليا حسيت انها غيرانه عليا مع ان بقالنا شهر و هي متجاهلاني تماما و ع طول بعيده
شهد : معرفش ليه اتضايقت مع ان انا مكنتش موافقه ع الجوازه دي بس هو طول الشهر متجاهلاه تماما و هو مقالش اي حاجه ولا غصبني على اي حاجه و هو مش بيحب يشوفني زعلانه أو متضايقه خالص و من يوم ما اتجوزنا اللي هو بقالنا شهر يعني مشوفتيش منه أي حاجه وحشه حسيت ان هو بتاعي انا وبس و محدش ليه حق انه يتدلع اي يتمايع عليه غيري ايوا بس مش عاوزه ابينله كده هستني شويه لما اتأكد من مشاعري ليه مع اني اتأكدت انه بيحبني ايوا بيحبني اوي كمان و ميستحقش مني التجاهل دا
فهد : في اه ي شهد قاعده تتقلبي كده ليه
شهد : ها ولا حاجه
فهد : ماشي
شهد : انا مش جايلي نوم
فهد بخبث : ولا انا تيجي ننزل
شهد بضيق : لا يا فهد مش هنزل انزل انت
فهد : لا مش هنزل انا كمان انا هقعد معاكي
شهد حسيت بفرحه جوايا و رديت عليه : ماشي
حسيت نفسي حرانه قولت اما ادخل اخد شاور وأخرج معرفش اي الجراءه اللي خليتني اجيب شورت جينز و بلوزه والبسهم بس بردو هفضل زي ما انا مش هيحصل حاجه يعني و بعدين سرحت شعري و خرجت
فهد : اي الجمال دا
شهد : شكرا
فهد : العفو بس قمر ١٤ يعني
شهد بخجل : شكرا ي فهد
فهد : العفو ي قلب فهد
شهد : طيب اه مش هنشغل التلفزيون و نقعد شويه و خلاص مليش مزاج انا
فهد بتوهان : اه
شهد اتكسفت اووي : فهد ركز و متفضلش مبحلق كده.
فهد : احم احم بتقولي اه
شهد : بقول انا هفتح التلفزيون و هفضل قاعده مليش مزاج انزل
فهد : ولا انا بردو
شهد : امم ماشي
وفتحت التلفزيون وقعدت مكاني ع الكنبه
فهد روحت قعدت جنبها و عملت نفسي مش واخد بالي ولا كأن حاجه حصلت
شهد : في اي
فهد : اي عشان قاعد جنبك يعني
شهد : ايوا
فهد : معلش انا حابب اقعد جنبك لو عاوزاني اقوم عادي
شهد محبتش ازعله هو مش بيرضي يزعلني خالص : لا عادي خليك
فهد : ماشي
وفضلنا قاعدين فتره بنتفرج علي فيلم كوميدي و ضحكه شهد ماليه الاوضه و انا بقيت سايب الفيلم و بتفرج عليها
ميريام : انا طالعه انام في اوضتي
هبه : ماشي ي حبيبتي
و طلعت و طبعا غرفتها قريبه من غرفه فهد وسمعت ضحكه شهد و هيا بتولع
فهد : تدوم الضحكه يا قلبي
شهد : انا وانت يارب
فهد : تعرفي ان ضحكتك سمعت الجيران
شهد : معلش بقي مش بعرف اوطي صوت ضحكتي
فهد : انا بهزر معاكي انتي تعلي صوتك براحتك يا قلبي
شهد ابتسمت
و بقينا قاعدين ف الاوضه لحد بليل
شهد : انا هقوم احضر العشا
فهد : استني
شهد : في اه
فهد : هحضره معاكي
شهد : ملوش لازمه
فهد : هعمله معاكي
شهد : براحتك يا فهد
و نزلنا سوا لقينا ميريام هانم
فهد في نفسه : يادي النيله
شهد كنت عاوزه اغيظها زي ما غاظتني بس معرفتش اعمل اه لقيت فهد من نفسه حاطط ايده علي كتفي و مقربني منه بصيتله ضحكلي
شهد : فهد
فهد : نعم
شهد : ابعد شويه عشان اعرف احضر العشا
فهد : لا خلينا كده
شهد : طيب يا فهد
ميريام : صوت ضحكتك كانت واصله لحد اوضتي
فهد : عقبال ما توصل للجيران هو انا عندي اغلي من شهدي و ضحكتها
ميريام بغيظ: اه ماشي انا خارجه
فهد : اتفضلي
شهد مشيت شويه و بعدت عن فهد ولسه هكمل مشي ميريام تقريبا كانت قاصده تكعبلني بس فهد لحقني
ميريام : سوري شهد
فهد : حصل خير
و ميريام خرجت
شهد علي طول بحاول مبصش في عينه عشان بتخليني اتوه
وبدات احضر العشا و هو بيساعدني و خلصنا و شاله و طلعنا بيه ع الاوضه واتعشينا
فهد : خلي بالك من نفسك
شهد بعدم فهم : ماشي
فهد : على فكره انا هروح الشغل بكره
شهد : امم ماشي
فهد : شكلك عاوزه تقولي حاجه في اي
شهد : العياده بتاعتي يعني اروح انا كمان
فهد : ايوا تمام
شهد : اوك انام انا بقى تصبح على خير
فهد : و انتي من اهل الخير يا شهدي
وناموا
يتبع الفصل الحادي عشر اضغط هنا