نوفيلا الشهد الفصل الحادي عشر 11 بقلم شهد حسن
رواية الشهد الفصل الحادي عشر 11
في صباح يوم جديد و مشرق
شهد قامت و دخلت اخدت شاور و خرجت بالبرنص وفتحت الستاره قبل ما تدخل تاخذ شاور بس فهد مصحاش قربت منه شويه
شهد : فهد قوم فهد
فهد بنوم : امم
شهد : قوم يا فهد مش انت هتروح الشغل النهارده
فهد شد البطانيه على وشه عشان اشعه الشمس
شهد شدت البطانيه من عليه فشدها وبقت فوقه
شهد بتلعثم : ف.. فهد..... ابعد عني
فهد بدأ يفوق
شهد : فهد انا نايمه فوقك ابعد شيل ايدك
فهد : اي دا انتي لسه ملبستيش
شهد بارتباك : ايوا يا فهد شيل ايدك لوسمحت
فهد بخبث : هااا بتقولي اه
شهد بصوت متحشر : ب.. بقولك ا..بعد عني
فهد : ماشي وبعد ايده
شهد قامت بسرعه وهي في قمه خجلها ولبست هدومها و حطت الميكب الخفيف بتاعها وشويه و فهد جهز وخرج
فهد بغيره : غيري هدومك دي يا شهدي
شهد : ليه بقى
فهد : البنطلون دا ضيق روحي غيريه ياله
شهد : لا انا مش هغيره هو حلو
فهد : لوسمحتي يا شهد ادخلي غيري البنطلون وعدي الليله دي على خير اتفضلي
شهد : فهد بقولك لا مش هغيره شكله عاجبني
فهد : هدومك فين
شهد : اهوا
طلع لها بنطلون واسع
شهد : انت بتعمل اه
فهد : البسي دا شكله حلو
شهد : لا مش هلبسه
فهد بضيق : طيب يا شهد ياله ننزل
شهد : استنى انا جهزت الفطار هتلاقيه برا ع الترابيزه
فهد بضيق : مش هاكل مش جعان
شهد : هتخرج من غير اكل يعني
فهد :ايوا هخرج من غير اكل وفتح الباب وخرج
شهد : فهد استنى
فهد : عاوزه اه
شهد : متضايق ليه
فهد : مش متضايق
شهد : طيب يا فهد
فهد : طيب
ونزلوا وكل واحد راح المكان المراد به
و منار و لينا في الجامعه بتاعتهم بسبب الامتحانات
هبه : في اه يا شهد فهد خارج متضايق ليه
شهد : قالي اغير البنطلون وانا قولتله لا هو اتضايق وخرج حتى مفطرش
هبه : فهد بيحبك و بيغير عليكي واللهي ي شهد حاولي تراضيه عشان خاطري
شهد : حاضر ي ماما
وراحت شهد جابت اكل من بره وراحت لمكان شغله
وسألت ع المكتب بتاعه وخبطت ع الباب
فهد : ادخل
شهد : فهد انا اسفه مش قصدي انك تضايق واللهي
فهد بضيق : مش متضايق يا شهدي انتي جايه ليه
شهد : جايبه ليك فطار عشان خاطري متزعلش وياله افطر
فهد : مش فاطر
شهد بزهق : يوه بقى يا فهد ياله عشان خاطري يعني مليش خاطر عندك
فهد : ليكي يا شهدي بس انا زعلان منك
شهد : من اه بقى عشان قولتلك ع البنطلون معلش مش هتتكرر وهلبس اللي انت هتطلعه ليا ها ياله بقي
فهد : ماشي انتي فطرتي
شهد : لا مفطرتش
فهد : ليه بقى
شهد : كنت هفطر معاك بس انت اتضايقت مني ومشيت
فهد : طيب ياله نأكل
شهد : لا بدل ما يحصل حاجه
فهد : مش هيحصل ياله بقي
شهد : ماشي يا فهد
وقعدوا فطروا
**
مراد بيكلم لينا ف الفون
مراد : ازيك ي لينا
لينا : الله يسلمك انت عامل اه
مراد : الحمدلله بخير
لينا : يارب دايما
مراد : انا وانتي يارب
لينا : الحمدلله النهارده اخر يوم النهارده
مراد : ياله ربنا ينجحك عاوزك تحددي معاد مع والدك النهارده عشان هطلب ايدك
لينا بخجل : حاضر باي بقي
مراد : باي
وقفل معاها
**
ميريام بخبث : مقولتليش بقى يا خالتو البت اللي فهد متجوزها دي تبقي شغاله اه
هبه بحده : اسمها شهد يا ميريام و دكتوره جراحه قلب ممتازه ابحثي عنها ف مواقع التواصل الاجتماعي هتلاقيها
ميريام : ايوا وفهد بيحبها ولا اي
فاطمه : قولي بيعشقها حبها من اول نظره
ميريام : طيب
فاطمه : وبيغير عليها اوي مش صح يا هبه
هبه : ايوا طبعا
لينا : السلام عليكم ي اهل البيت عاملين اه البيت كان ناقصكم من غيري اكيد بس معلش هطلع اخد شاور وانزل اقعد معاكم خمسه امواه
هبه : يلهوي اي دا كل دا كلام بس ماشي ياله اطلعي
فاطمه :دا مين دا اللي هيتجوزها
لينا : هقولك يا تيته بس لما انزل
هبه : هتقولي اي ي بت
لينا : هقولكم مين اللي هيتجوزني ياله تشاو
وطلعت غرفتها اخدت الشاور بتاعها ونزلت اتعشت
وخلصت اكل
هبه : مقولتيش بقى مين العريس اللي بتقولي عليه
لينا : عارفه مراد يا ماما
هبه : ايوا دا صاحب فهد و شريك ابوكي ف الشركه ولد اخلاق واحترام و مفيش احسن منه دا اللي كان بيدربك صح
لينا : صح و عاوز يأخد معاد مع بابا
هبه : تمام هقوله انا بليل لما يجي
قاسم : تقولي اه يا هبه
لينا : تقولك اقصد يعني بابا مراد عاوز ياخد معاك معاد
قاسم بابتسامه : خليه يجي بكره ان شاء الله الساعه سته
لينا : تمام
قاسم : انتي اه رايك فيه
لينا بخجل : اللي تشوفه يا بابا عن اذنكم بقى هطلع انام
قاسم بخبث : تمام ي حلوه بس ي خساره الولد دا ربنا بيحبه عشان كدا هيبتليه
لينا : يعني انا بلوه حتى لو بلوه أجمل بلوه ربنا ابتلاكم بيها ولا تنكروا
قاسم : لا طبعا ننكر اه بس
لينا : ايوا كده بس. هي الساعه ١٢ونص و فهد و شهد لسه مجوش
قاسم : اه فعلا هتلاقيهم شويه و جايين
لينا : ماشي
**
شهد : الحمد لله العمليه نجحت وهنفضل ٢٤ ساعه تحت العنايه وبعدين هننقلها غرفه عاديه اتطمنوا
الرد : شكرا جدا
شهد : العفو يا امي عن اذنك انا بقى
نرمين : دكتوره شهد فونك رن
شهد : طيب هاتيه يا نرمين
نرمين : اتفضلي يا دكتوره
شهد : شكرا
نرمين : العفو
شهد : يا نهار ابيض دا فهد رن ١٠ مرات
ورنيت عليه
شهد : ألوو يا فهد
فهد بقلق : اه يا شهدي مبترديش ليه
شهد : معلش يا فهد والله كنت بعمل عمليه ولسه خارجه دلوقتي
فهد : حصل خير اخرجي اوصلك بعربيتي احسن احنا دلوقتي بقينا متأخرين
شهد : بس
فهد : مبسش ياله اخرجي
شهد : حاضر
وخرجت ركبت العربيه جنبه
فهد : بايت عليكي مرهقه اووي
شهد : اه فعلا النهارده كان يوم طويل اوي وكان عندي عمليه كمان ودا اللي آخرني زياده
فهد : الحمدلله ان شاء الله خير
شهد : إن شاء الله
وفضلوا نص ساعه ف الطريق وشهد من الإرهاق والتعب نامت ووصلوا فهد بص عليها لقاها نايمه محبش يقلقها خرج و فتح بابا العربيه وشالها وطلع بيها بهدوء نيمها ع السرير وقلع ليها جزمتها ودخل اخد شاور وخرج نام ع الكنبه
بس لقاها بترتعش وهي نايمه قرب منها لقاها سخنه جدا قفل المكيف وشالها دخلها الحمام قلعها هدومها و نزلها تحت المياه البارده و طبعا كل دا وهي مش حاسه بنفسها من أثر التعب وخرجها لبسها هدومها و.عمل لها كمادات واعطاها علاج وفضل طول الليل يعمل كمادات
فهد : ليه بس كده يا شهد مينفعش تتعبي نفسك كده انا معتش هسيبك كل الفتره دي ابدا اكيد هتصحي تعملي حرب بسبب اللي حصل النهارده ربنا يستر و يخليكي ليا يا شهدي
شهد نو كومنت طبعا لأنها نايمه
ونام وهو قاعد ع الكرسي
يتبع الفصل الثاني عشر اضغط هنا