رواية مصيبة اقتحمت حياتي الفصل العاشر بقلم سارة سمير.. ملحوظة قبل البدا عند البحث عن الرواية في جوجل اكتب "رواية مصيبة اقتحمت حياتي دليل الروايات" لكي يظهر لك جميع فصول الرواية كاملة
رواية مصيبة اقتحمت حياتي البارت العاشر 10
هدى ضربتها قلم على وشها بغضب:اخرصى يا كدابه..
رامى بصدمه:ماما ايه العهمتليه دا
هدى بحده:رامى ولا كلمه.....بصت لريم....وانتى يجربوعه بره بيتى ومشفكيش فيه مره تانيه
جايه عليهم معتز وسريا الشوافم هدى وهى بتضرب
ريم
سريا بغضب:انتى اتجننتى ياهدى انتى ازى تمدك اديك
عليها
هدى بغضب:براحتى امد ايدى على الشغلين فى بيتى براحتى
سريا بغضب:مش براحتك وانتى ملكيش ضربه على الشغالين وريم مش شغاله هى فرد من البيت زى الكل
معتز:فى ايه يا هدى وليه ضربت البنت كده
هدى:معتز لو سمحتى متدخليش فى الموضوع دا
سريا:ليه مش راجل البيت ولا ايه ياهدى هانم الصياد
انا عايزه اعرف بتمدى ايدك على البنت ليها
دا كله بيحصل وريم حزنيه وبتعيط ورامى بيبصلها وحزين عليها
هدى:الجربوعه ضربت سيرين الحوت ستها وتاج رأسها وطردتها وبتقولها انها هى هانم البيت وكلمتها هى البتمشى و عنيها على رامى وهتجوزه
هنا وريم بصت لرامى بصدمه ورامى كمان
رامى:انتى بتقولى ايه يا ماما
هدى:بقول ال سيرين قالته ليا
رامى بغضب:سيرين كدبه انا كنت واقف هى صحيح ضربتها بس مقتليش ليها كده
هدى:يا حلوه كنت واقف كمان اومال لو مكنيش واقف
كان حصل ايه
رامى:ماما سيرين دى كدابه و....
هدى بزعيق:اخرص يولد ايه البتقوله دا ازى تتكلم عن سيرين كده
سريا:متهدى بقا الواد قالك كدبه هتكدبيه هو كمان
هدى بغضب:لو سمحتى يا سريا هانم دا بيتى واحب اتصرف فيه براحتى ومحبيش حد يدخل فيه
معتز:هدى ايه البتقوليه دا دا بيتها قبل ميكون بيتك
فاهمه
هدى بصتله بغضب:الخلاصه البنت مشفهاش هنا وبكرا يا رامى تجهز نفسك انت ومعتز عشان نطلب ايد سيرين
رامى بصدمه:نعم
هدى:فى ايه عايزه افرح بيك واخترتلك عروسه شباب البلد بحلهم بيتمنو اشاره منها
رامى:بش مش انا...انا اسف مش هقدر انفذلك رغبيتك
دى انا مش هتجوز غير الانسانه الهشوفها مناسبه ليا
هدى بتحدى:بتكسر كلمتى طب والله لو موافقت تروح معيا لهسبلكم البيت وامشى ومحديش يعرفى مكان
سبيتهم ومشيه بغضب
ريم بدموع:انا واييه(والله)موقيت(موقلت)كده
سريا مسحتلها دموعها:احنا مصدقينك اهدى كده وتعالى ياله نلم هدومى ونرجع بتنه على راى المثل
الطلع من داره اقتل مقدراها
معتز:بتقولى اى يا ماما انتى مش هتسيبى البيت وريم هتفضل موجوده واعى اسمع مره تانيه تقولى هتسيبى
البيت
سريا:سبينى ارجع بيتى يامعتز انا براتح فيه اكتر
رامى بزعل:كده يا تيتا بعد متعودنا عليكى هتسبينا
سريا: على عينى يحبيبى بس....
رامى:تيتا احنا محتاجينك جنبا بترجاكى اوعى تمشيى
سريا:حاضر يحبيبى بس عشان خطرك انت
رامى حضنها:حبيبتى يا تيتا
معتز:تعالى يا ماما نرجع مكانا وانتو يولاد كمل شوى يالا بسرعه الريحه جوعتنا
رامى:حاضر
ريم سعدت رامى بهدوء وحزم ومتكلمتيش خالص
رامى:ريم مالك
ريم بحزن:مفيش
رامى بحزن:مش متعود عليكى كده
جات عليهم واحده من الخدمات
الخدمه:اتفضلى سريا هانم بعتلك داه وبتقولك حطيه على وشك
رامى اخده منها كيس التلج :شكرا
الخدمه:العفوا.....سبيتهم ومشيت
رامى حطلها الكيس على خدها
ريم:اااه
رامى:معليش استحمليه عشان خدك ميعلميش
ريم هزت دماغها
رامى:اسف ليكى نيابه عن ماما
ريم بدموع:متاسيفيش انت ميكيش (ملكيش)ذنب فى حاجه
رامى:ولا انتى.....بس هخدلك حقك منها الكدبه دى
ريم بمكر:يا (لا)دى حسابها عندى متقييش(متقليش)
رامى ابتسم:اموت فيكى وانتى شرسه
ريم ابتسمت :بايد(بارد)
رامى:اغلطى اغلطى وخلى حسابك عندى يزيد
ريم:ايحساب(الحساب) يوم ايحساب(الحساب) يشبح
*****
فى نايل كيلب
جى جى ومالك قاعدين على التربيزه
مالك سرحان وبيفكر فى ريم ومبتسم
جى جى:حلوه
مالك فاق من شروده:هاا
جى جى:بقولك حلوه
مالك باستغراب:هى مين دى
جى جى بتشرب من الكاس:الوخده عقلك مش اسمها
ريم برضه
مالك:عرفتى منان اسمها
جى جى:انت معظم الوقت بتقولى بحبك يا ريم مش يا جى جى على فكره
مالك:اسف يا جى جى لو بجرحك بس مش بيبقا قصدى والله و....
جى جى ابتسمت:عرفه ومش زعلنه انا اخرى اقضى معاك شويه وقت وخلاص ام حب دا مش للزى
مالك:الحب مش للزيك ليه بقا نقصك ايه
جى جى:انا واحده رخيصه مش للحب انا لتسليه وتقضيه وشويه وقت حلوين وبس ام الحب دى لبنات النضاف الزى ريم احكلى عنها بقا
مالك:انت مش رخيصه يا جى جى يمكن ملقتيش حد يدلك على الطريق الصح واحنا لما مبلقيش حد يورينا الطريق ويسعدنا بنختار الطريق السهل وهو الغلط هو مش مبرر بس احنا بنعملها حجه وخلاص....اما يستى عن ريم فى هى بنوته مجنونه وطايشه دخلت حياتى فى وقت كنت محتاج لحد زيها فى حياتى
جى جى:حلوه
مالك:بريئه وشرسه فى نفس الوقت هديه ومجنونه
وضحكاتها دى حكايه لوحدها
جى جى:مالك بقولك حلوه
مالك اتنهد:اجمل واحده شافتها عنيا
جى جى: قوم نروح الشقه انا زهقت من القعده هنا
مالك قام واقف:يالا
جى جى ابتسمت وقامت انكجيته:يالا يحبيبى
***
ريم نزلت قدم عمارتهم محسن السواق مشيه وكانت لسه هتدخل لقت حد من وراها رش حاجه قدم وشها وبعدبها فقدت وعيها
بعد فتره بتفوق بتلاقى نفسها على السرير فقلب اوضه
ريم بتحاول تقوم فابتحيس بوجع فى دماغها:اااه يانى دماغها حسه فيه ماتش كويه(كوره)
وائل قاعد على الكرسى جنب السرير:بعيد الشر عنك من التعب يحبيبتى
ريم اول بتسمع صوت حد بتنفض على السرير وتقوم تقف عليه وبتبص على الصوت فبتلاقى
ريم بصدمه:انت
وائل بابتسمه سمجه:اه انا
ريم بغضب:عايزه منى ايه وخطفتنى ييه(ليه)
وائل وقف بنفس الابتسامه:عايزك يقطه
ريم بغضب:عايزنى يعنى ايه
وائل راح لسرير واقف عليه وبيقرب منها:تعالى وانا هقولك
ريم لمحت مقص عند التسريحه جريت على هنا ومسكته
ريم:افتح ايباب(الباب)وخيجنى(وخرجنى)من هنا
وائل:لما اصفى حسابى معاكى الاول يقطه دخول الحمام مش زى خروجه يحلوه
ريم بشراسه قربت منه وغورته فى دراعه دراعه:ايقطه(القطه)بتخبيش(بتخربيش)يخفيف مش بيتيعب(بيتلعب)معها....وراتحت ضربه برجلها فى بطنه
وائل:اااااه يبنت.....مسكته وقعت فى الارض وقعدت تعض فيه.....
يتبع...
يتبع الفصل الحادي عشر اضغط هنا