رواية مصيبة اقتحمت حياتي الفصل الخامس عشر 15 بقلم سارة سمير
مصيبة اقتحمت حياتي البارت الخامس عشر 15
مالك: احب اعرفكم بى جى جى مراتي
الكل واقف مصدوم من السمعه
هدى بغضب: اه البتقوله دا يا مالك
مالك بضيق: السمعتهو كلم انا اتجوزت والوقفه دى جنبى تبقى مراتى
سريا بصيت لى جى جى من فوق لتحت: مراتك اتكسف على دمك جايب واحده المكان المقرف البتشرب منه وبتقول عليها مراتك طب كنت استنطف حته وانت جاى تتجوز
مالك: تيتا لو سمحتى بلاش تغلطى فيها لانها مراتى وكرامتها من كرمتى ومسمحيش حد يتكلم عنها كده
سريا لهدى: دى اخرت تربيتك يا هدى هانم ابنك راح اتجوز واحده من المقرفين البيتروم تحت اى واحد معا فلوس وكمان اتجوز من غير علمنا..... بصت لمالك....
ياخبيت املى فيك يا مالك كنت مفكرك بنى ادم كويس بس انت اسبتلى العكس
دا كله مالك واقف مصدوم ومش عارف يتكلم
معتز: هو اتفق معاكى على كام عشان تمثيلى انك مراته وانا هديكى ضعف المتفقين عليا وتمشى حالا
جى جى بحزن: رامى انا عايزه امشى لوسمحت
مالك بعضب: بابا احنا مش بنمثيل هى مراتى وبكرا هوريكم القسميه.... بص لى جى جى.... دا بقا بيتك زى ما هو بيتى وهتقعدى فيه فاهمه والمش هيحترمك يبقا مبيحترمنيش وسعتها هسيبلهم البيت وهاخدلك بيت لوحدك ونعيش فيه
الكل فى زهول تام من كلام مالك
مالك: اى يا رامى معندكيش كلمتيان عايز تقولهم زى الباقى ولا ايه
رامى بخزلان من مالك: معنديش لانه دى حياتك وانت حر فيها... بعد اذنكم... سايبهم ومشيه
مالك: بعد اذنكم انا طالع انا ومراتى.... طلع وسابيهم
هدى: انت هتسيبه يطلع ومعا البتاعه دى
معتز: امال اعمل ايه لو رفضت وجودها هيسيب البيت ويمشى انتى عايزه يسيب البيت
هدى: لا بس برضه مش عايزه البتاعه دى فى بيتى
سريا: ياريت ياهدى تسيبك من النادى والندوات بتاعتك دى وانتبهى على ولادك والحقيهم قبل مايوقعو نفسهم فى حفره منقدرش ننقذهم منها... سبيتهم ومشيت بحزن على مالك والعمله
هدى قعدت بغضب: كده يا مالك تتجوز من ورانا ولا تتجوز واحده من المامه البيبعو نفسهم بالفلوس
معتز قعد هوكمان بحزن: احنا اهملنه ولادنا وجرينا وراء الفلوس والشهره
هدى: مادا كله عشانهم عشان يعشو حياه مرتاحه
معتز: متكبريش يا هدى احنا غلطنه واهملنه ولادنا ودلوقتى جايه وقت اننا نهتم بيهم ونعوضهم عن الفتقدوه منانه
***
مالك قاعد على السرير وحاطط راسه بين ايدها
جى جى قعده جنبه: مش عايز تقولى ايه سبب قرارك انك تتجوز بالسرعه دى
مالك رفع راسه وبصلها: اتجوزت
جى جى: مين دى... اوعى تقول ريم
مالك هز دماغه بحزن: ايوا هى ريم اتجوزت اقرب حد ليا
جى جى بعدم فهم: حد من صحابك
مالك ابتسم بحزن: رامى... اتجوزت رامى اخويا
جى جى بصدمه وحطت ايدها على بوقها: ينهار ابيض
طب ورامى عارف انك بتح...
مالك: لا ولاهيا حته عرفه انى بحبه
جى جى: بس استنا هنا هما ازى اتجوزم انا مسمعتيش خبر جوازهم
مالك: انا معرفيش بس الصبح مريم السكرتريه جابتلى البوصتيه ولفت نظرى اول ظرف وكان من مكتب مأذون فتحته واتصدمت انه فيه قسميه جواز رامى وريم
جى جى: عشان كده قررت نتجوز وبالسرعه دى ومن غير ما حد يعرف
مالك: اه... قام واقف... انا خارج هروح النايل كيلب عايزه حاجه
جى جى ابتسمت: لا خلى بالك من نفسك
مالك: حاضر.... سايبها وطلع من الاوضه
****
ريم باستغراب: مايك(مالك) يا يامى(رامى) من ساعه
ما خيجنه(خرجنه) وانت ساكت وحزين
رامى: مافيش متشغليش بالك
ريم حطت ايدها على ايدها ال على التربيزه: يو(لو) مشغلتيش بايى(بالى) بيك هشغييه(هشغله) بمين
رامى: انا مخرجك عشان ابسطك مش عشان اشيالك همومى
ريم ابتسمت: احكى وهون من عيى(على) قيبك(قلبك)
رامى اتنهد: مالك اتجوز
ريم ضيقت عنيه: ومتعزمنيش كده انا زعيت(زعلت) منك
رامى:ريم مالك اتجوز من غير علم باى حد من العائله
ريم باستغراب:ييه(ليه)عمى(عمل) كده
رامى:مش عارف بس حاسس انه فى حاجه خليته عمل كده ايه هى الله اعلم
ريم:يا خويا انهايده(انهارده)خبى(خبر)بفيوس(بفلوس)بكيا(بكرا)يبقا ببلاش
رامى ابتسم على كلامه:كلامك بيريحنى ديما
ريم:طب يايا(يالا)يا خويا عشينى عشان ايجع(ارجع)بديى(بدرى) اصى(اصل)جوزى يستعوقنى اصى(اصل)مابيحبنيش اتاخيى(اتاخر)بيه(بره)
رامى:والله
ريم ضحكت:ايوا زى مابقويك (مابقولك)كده
رامى شاور لجرسون وجايه الجرسون وطلب عشاء
ريم:هو حد قالك انى بحبك قبل كده
رامى ابتسم:لا انت اول واحده
ريم بفرحه:بجد
رامى:اه والله
**
تانى يوم فى الشركه الصياد
مالك بيخبط على باب مكتب رامي
رامى:ادخل
مالك داخل وقفل الباب وراح عند مكتب مالك وحط ورقه على المكتب
رامى:ايه دا
مالك:دى قسميه جوازك الماذون بعتهالك انبارح وانا نسيت ادهلك
رامى بلع ريقه:مالك انا....
مالك وراسه فى الارض:مش محتاج تقول حاجه انت حر فى حياتك وانا مليش حق ادخل فيها
رامى واقف وراح وقف قصاده:انت بتقول ايه انت اخويا وصاحبى وكل ماليا فى الدنيا وكنت نفسى تعرف اول واحد بس كنت متضر اخبى لحد ما اخطب
سيرين وفتره وهسيبها وهعلن جوازى انا اسف انا عارف انى غلطان ومن حقك تزعل وانا استهال اى حاحه تعملها فيا
مالك:متقوليش كده انا كنت نفسى اشركك فرحتك ده كل المزعلنى
رامى:منت برضه عملت زى ومقتليش
مالك بحزن:شكلنا ملنيش نصيب نشارك بعض فى فرحتنا....بس على العموم الف مبروك
رامى ابتسم:الله يبارك فيك....ومبروك انت كمان
حضنه بعضهم بحب
***
فى بيت ريم
ريم بتفرك عنيه من النوم
ريم:ايه الدوشه اي(ال)على ايصبح(الصبح)دى يا ماما
ام ريم:دا رامى بعتلك فستان وشويه حاجات عشان تحضرى خطوبته هو سيرين
ريم كان وشه كان شبه الريكشان ده🙂
ام ريم:اوعى يبنتى تسمعى كلام جوزك وتروحى الخطوبه
ريم:عيب يا ماما انا يزمن(لزمن) اسمع كيام(كلام)جوزى قيه(قره)عينى
ام ريم:بت اتلمى واسمعى الكلام مفيش مرواح يعنى مفيش مرواح لخطوبه دى
ريم:يا (لا) هيوح(هروح) وهبيكيهم(وهبركلهم) بطييقتى(بطريقتى)
يتبع الفصل السادس عشر اضغط هنا