رواية مصيبة اقتحمت حياتي ريم ورامي الفصل السابع عشر 17 بقلم سارة سمير
رواية مصيبة اقتحمت حياتي البارت السابع عشر 17
تانى يوم ريم بتصحه من النوم وبتفتح عينها لقت فى وشها رامى
ريم قامت بفزع :ايه دا انت ايه ايدخيك(الدخلك) هنا
رامى:انتى نسيتى انك مراتى ولا ايه
ريم بتزمر: يا(لا )مش ناسيه بس بيضه (برضه)متدخييش(متدخليش) عييا(عليا) وانا نايمه
رامى ابتسم ابتسمه صفراء:عشان مشوفيش شعرك المنحكيش دا وشاور على شعرها
ريم حطت ايدها على وسطها:نعممم من دى دا انا شعيى (شعرى)حييى(حرير) يابتاع سييين(سيرين)
رامى مسك نفسه من الضحك:طب اعدلى الاريل الواقف دا وابقا اتكلمى
ريم حطت ايدها على راسه وقعدت تعدل شعرها المنحكيش من اسر النوم
قعدت على السرير:احمم ايه سبب ايزيايه(الزياره) اى(ال) على ايصبح(الصبح) دى
رامى:حماتى عزمنى على الفطار عندك مانع
ريم:انت ايتها المياءه(المراءه)ايتى(التى)تجوزها ابى
ام ريم دخله الاوضه:عايزه ايه يا اخرت صبرى
ريم:مقويتيش(مقولتيش)ان ايافندى(الافندى)دا انك عازمه على ايفطاى(الفطار) ييه(ليه)
ام ريم:وقوليك ليه دا بيته زى ما هو بيتك يعنى يجى وقت ما هو عايزه وحتى من غير مايقولك ...بصت لرامى...فى اى وقت تجى يا حبيبى...
رامى راح ليها وحضنها :حبيبتى انتى يا حماتى مش زى ناس تانيه....بص لريم
قامت ريم وراحت لعندهم:خليها تنفعك كشرت وسبيتهم ومشيت
ريم:هى البت دى مش طالعك ليه
ام ريم:والله يبنى ماعرف العائله كلها هاديه وعقله لا هى مش عارفه دماغه طقه لمين
رامى:قصدك نصيبى طلع غير كل الناس واقعت فى وحده دماغه طقه....ابتسم... بس بحبه برضه
ام ريم: ربنا يحفظكم لبعض ومتتفرقوش ابدنا
رامى:امين يارب
ام ريم:طب يالا عشان نفطر سوا
رامى بتعب واضح:لا انا عايز انام بنتك المصونه مش عرفه عملت ايه فى سيرين وطول الليل قاعدين فى المستشفى جنب جانبها ويدوبك زوغت منهم وجايت على هنا
ام ريم طبطبت عليه:نام السرير عندك اهو ولما تقوم هعملك احلى فطار ليك
رامى:تسلملى يا حبيبتى
ام ريم طلعت وقفلت الباب وراها ورامى راح رمى نفسه على السرير بتعب
***
ريم:اى ايه يا ماما بتضيبنى(بتضربنى)عيى(على)ايدى
ييها(ليها)
ام ريم بغيظ:انت يبت معندكيش دم هتاكلى وجوزك على لحم بطنه ومناميش من انبارح
ريم:وانا مايى(مالى)حد قايها(قالها)ميقوييش(ميقوليش) ومينميش
ابو ريم:صحيح وهى ماله يا ام ريم
ريم:قويها(قولها)والنبى انت
ام ريم:يبت يا بريئه انتى يا ملاك مش انت عملتى حاجه فى خطبيته انبارح وتعبت واخدوها المستشفى ويحب عينى فضل طول الليل هناك ومنماش واكيد ماكليش حاجه من انبارح
ريم بغيظ:اويا (اولا)مسمهاش خطبيته در اسمها زفتهه او بلوته فاهمه يا ماما ثانيا احسن خييه (خليه)جعان محديش قايه(قاله) يقعد طول ايييل (الليل)جنبها
ام ريم :قومى يا بلوه انتى خدى الصنيه دى وروحى اكليه وكولى معه متخلهوش ينام على لحم بطنه كده غلط عليه
ريم بمشاكسه:حوش يا حج امى بتخاف عيى(على)حد تانى اتيكنت(اتركنت)عيى(على)اييف(الرف) هههه
ام ريم :قومى يالى هترفعلى الضغط انا مش عارفه الواد داه عحبه فيكى ايه
ريم:انتى امى انا ويا(ولا)امه هو انا بشك فيكى يا ست انتى
ابو ريم:هههه قومى ياحبيبتى اكلى جوزك
ريم وقفت:عشان خطرك انت يا حج ....اخدت الصنيه ومشيت على اوضتها
ام ريم:انا مش عرفه دى هتبقا زوجه وام ازى وهتشيل مسئوليه ربنا يعينك يا رامى يبنى
ابو ريم:بنتى زينت البنات كلها يا ام ريم وبكرا تشوفى وترفعى راسك بيها
ام ريم بغيظ:والله ما فى حد مدلعها ومبوظها غيرك انتى
ابو ريم:براحته بنتى وتتدلع براحتها
***
ريم دخلت الاوضه وقفلت الباب وراه
راحت قعدت على السرير وحطت الصنيه
ريم:انتى يا افندى يايى(يالى)احتييت(احتليت) اوضتى
رامى فتح عيونه بنوم:ريم فى حاجه انا نمت كتير
ريم:يا (لا)انت مكميتيش(مكملتيش) خمس دقايق نوم
رامى بنوم:طب مصحاينى ليه حرام عليكى نفسى انام ساعتيان قبل مروح الشغل
ريم:قوم افطى(افطر) وابقا نام بعدها
رامى اتعدل وقعد :جايبلى فطار
ريم:اه ماما عميت(عملت)ايفطاى(الفطار)وقايتى(وقالتى)يوحى (روحى)اكيى(اكلى) جوزك
رامى ابتسم:ست بتفهم مش عارف مش طالعها ليه
ريم بتزمر:يعنى انا مش بفهم
رامى ماسك ايدها وباسها:لا يا حبيبتى انت ست المفهوميه كلها والنبى جعان خلينى اكل وانام ساعتيان عشان خطرى
ريم:انا هاكيك(هاكلك) بايدى يا حبيبى ومتخافيش هسيبك تنام براحتك قبل متيوح(متروح)ييشيكه(للشركه)
رامى ضيق عنيه:بت انا مش مرتحتك انا مش عارف انتى عملتى ايه انبارح فى الزفته سيرين
ريم بابتسمه:ويا(ولا)حاجه شويه عصيى(عصير)مانجه عيى(على)عصيى بيتقال(برتقال)وشويه بودره هرش وبس وضمت شايفها لتحت
رامى:دا كله وبس ...استنى عندك عرفتى انها عنده حساسيه من المانجا منيان
ريم:سمعته وهى بتاكلم الشغاله وبتقولها شيلى عصير
المانجا دا من قدمى عشان عنده حساسيه منه
رامى:امم عشان كده خطلتى عصير المانجا بى عصير البرتقال
ريم:اه دا انا كنت هعميت (هعملت)حاجات تانيا بس قويت(قولت) كفايه كده عييه(عليها) اصيها (اصلها)صعبت عييا(عليا)
رامى بصوت وطى: ست مفتريه
ريم رفعت حاجبه وبحده:بتقوى(بتقول) حاجه
رامى:لا يا حبيبتى يالا ناكل
كلو سوا وسط مشاكسه ريم لرامى واكلته بايدها كمان وبعيدها سبيته ينام وبعدها بساعتيان صحيت واخدها رامى وراحم سوا الشركه
***
بعد شهرين
مالك باستغراب:مالك يا جى جى بقالك كام يوم مش كويسه كده وحسك متوتره دايما
جى جى لنفسه :اتشجعى وقوليله وهو فى الاخر لزمن يعرف
مالك:جى جى ردى عليا فى مشكله ولا حاجه مخليكى متوتره كده
جى جى اخدت نفس:اه فيه
مالك:طب متقولى فيه يمكن اشوفلك حل بدل حالتك المش عجبنى كده
جى جى اخدت نفس طويل:مالك انا حامل.. يتبع الفصل الثامن عشر اضغط هنا