رواية مصيبة اقتحمت حياتي الفصل الواحد والعشرون 21 بقلم سارة سمير
رواية مصيبة اقتحمت حياتي البارت الواحد والعشرون 21
مالك: بعد اذنكم ... خرج وسابهم لقا جى جى واقفه بره وبتعيط واول ما شفته مسحت عيونه
مالك:بتعيطى ليه
جى جى بكدب:مش بعيط دى...
مالك باستهزاء:دى حاجه دخلت فى عنيا وهى الخلتيها تدمع....مكشوفه قوى انك بتكدبى....ها بتعيطى ليه
جى جى بكذب:صعبان عليا ريم ورامى
مالك ابتسم:مكشوفه برضه ها هتقولى بتعيطى ليه ولا لا
جى جى:مالك هو أنا وحشه
مالك باستغراب:ليه بتقولى كده
جى جى بدموع:عشان مش بتحبنى هو انا مستهليش اتحب انت مش بتحبنى وماما وبابا مش بيحبونى فاكيد انا وحشه
مالك مسحلها دموعها:من قال انحنا مش بنحبك
جى جى بجزن:تصرفاتكم اكبر دليل على كده
مالك اخد نفس طويل:جى جى عايزك تفهمى حاجه انا مش من النوع المش بيقدر يعبر عن مشاعره مبعرفيش انا عارف انه عيب فيا وحولت كتير اصلحه بس لاسف معرفتيش
جى جى:يعنى ايه
مالك بتوضيح:يعنى انا حاسس بجاجه تجاهك بس مش عارف اعبرلك عن احساسى دا
جى جى ابتسمت:بجد
مالك ابتسم على بابتسمتها:ايو كده اضحكى ونورى الدنيا بضحتك الزى الشمس البتنورى دنيتى
جى جى حضنته بفرحه:بحبك بحبك موت
مالك بعد عنها:بطلى بقا تعيطى مش عايز ديجا تطلع نكديه زيك
جى جى باستغراب:ديجا مين
مالك ابتسم:بنوتى ال فى بطنك هسميها خديجه على اسم البنوته الكانت فى الحديقه وهدلعها بديجا زيها
جى جى: ماك هو انت لسه بتحب ري....
مالك حط صابعه على بوقها: انتى مراتى وانتى التستهلى حبى انتى وبنوتى وبس
جى جى اخدت نفس طويل:انا بحمد ربنا انى عوضنى عن حنان وحب اهلى الفقدته بيك انا اكتفيت بيك من الدنيا كلها ربنا ما يحرمنى منك يارب
مالك باس ايدها وجبينها:ولا منك
عدى اسبوع اتحسن فيه رامى وريم وبقوا كويسين والدكتور كتبلهم على خروج
"فى اوضه ريم"
ريم:هو يامى(رامى) خايج (خارج) هو كمان
ام ريم:اه الدكتور راحله من شويا وكتبله على خروج النهارده هو كمان
ريم:طب انا هيوح(هروح) اسيم(اسلم) عييه(عليه) قبى(قبل)ما مشى
ابو ريم:روحى يبنتى عبال متكون امك خلصت شنتطك
ريم خرجت من اوضتها وراحت لاوضه رامى وخبطت
ودخلت
ريم بابتسمه:عامى(عامل) ايه ديوقتى(دلوقتى)
رامى نزل من على السرير وراحلها بلهفه ومسك ايدها
رامى:ايه الجابك هنا مش على سريرك ليه
ريم بهزار:بيقويو(بيقولو)جوزى ايشبح(ااشبح)كده وييه(والله)اعيم(اعلم)عامى(عامل)حادثه وانا جايه اشوفه
رامى اخدها وراح قاعدها على السرير:انتى عامله ايه دلوقتى
ريم ابتسمت:كويسيه ايحمدييه(الحمدلله)وايدكتوى(والدكتور)كتبيى
(كتبلى)عيى(على)خيوج(خروج)وسبيت ماما بتجهز ايشنطه(الشنطه)عشان نمشو
رامى:وانا كمان كتبلى على خروج وماما بتجهز الشنطه ومالك تحت مستنينا بالعربيه
ريم:تمام وانا هيوح(هروح)بيتنا ويما(ولما) توصل بايسيامه(بالسلامه)ابقا طمنى عييك(عليك)
رامى:لا انتى هتروحى معايا على بيتنا الكل عرف انك مراتى والصحافين كمان نشرو الخبر
هدى:لا مينفعيش يا رامى
رامى:مينفعيش ليه يا ماما
هدى:لان ريم مش هتدخل البيت تانى غير وهى عروسه
ريم ورامى بصو لبعض بصدمه
هدى:ايه مالكم مبليم لبعض كده ليه
رامى:اصلا فكرنكى هتعرضى
هدى:انا اتعلمت الدرس كويس الناس مش بالمظاهر والفلوس المهم النفوس ومعدن الواحد
رامى راح لهدى بفرحه وحضنها:انتى احلى ام فى الدنيا
هدى بحب:وانت ومالك بحبكم قد الدنيا كلها ومن انهارده مش هتعرض على حاجه عوزنها المهم تكون مبسوطين وجانبى
هدى شاورت لريم تجليها وريم راحتلها وهدى شدتها
لحضنها هى كمان وريم حضنتها بفرحه
بعدو عن بعض
هدى مسكت ايد ريم حطتها فى ايد رامى:عاوزكم تكون جنب بعض فى الحزن قبل الفرح الحياه مش دايما وردى عوزكم تسمعو لبعض قبل متحكم على بعض والاهم تفضلو تحبو زى اول مره ماشفتو بعض
كبرو الحب المبنكم وكمان عاوزكم تتحسنو بسرعه عشان اعملكم فرح محصليش ويكون عندى حفيد قريب زى مالك وجى جى
ريم انكسفت
رامى بعت لريم عربيه وتوصلها لبيتهم وهو كمان وصل لبيتهم وبعدين اتصل بيها وطمنها على عليه وهو اطمن عليها
" الساعه تسعه بالليل"
كانو قاعدين يتفرجو على التلفزيون وفجاءه ناس اتنين ملثمين بيكسرو الباب
ريم واهلها بيتفزعو منهم
ام ريم:انتو مين وعايزين ايه
واحد من الملثمين راح لعند ريم وشالها على كتفه
ريم بزعيق:سيبنى يا جدع انتى
الراجل الملثم:اخرسى خالص يبت
امها بتشد ريم من الراجل بس التانى شدها وزقه على الارض
ريم بفزع:ماما
الشخص نزلها وخبطها بالمسدس وريم فقدت الوعى
ابو ريم:سيبو بنتى يا كلاب
الشخص الملثم:اخريص يا راجل انت ومسمعيش صوتك فاهم
جمو يمشو ام ريم مسكت رجل الراجل الشايل ريم
الشخص الملثم قعد يشد رجله معرفيش
الراجل الملثم:خلص عليه بسرعه
ابو ريم:لا اوعو تقربو منها
الشخص الملثم٢ زق ابو ريم من على الكرسي وقعه على الارض
الراجل الملثم ٢طلع مسدس وحط فيه كاتم لصوت وضرب نار على ام ريم
الملثمين اخدو ريم ومشيو
ابو ريم: حرام عليكم يا كفره....عيطت.....قومى يا ام ريم...قومى يا حبيتى قومى
ام ريم غرقانه دم
رن تليفون ريم المرمى على الارض لانها كانت مسكه بتورى امها الفستاين الافراح عشان تختار معها فستان للفرح
ابو ريم حاول يحرك نفسه عشان يوصل لتليفون بس مش قادر عيط من قليلت حلته وعجزه بس بعد محاولات كتير وصل لتليفون الكان بطل رن
ابو ريم اتصل برامى الرد بسرعه:ريم حبيبتى
ابو ريم بدموع:الحقنى يا بنى خطفو ريم وقتلو ام ريم ريم..