رواية تزوجت مجنونة الفصل التاسع 9 بقلم سارة سمير
رواية تزوجت مجنونة البارت التاسع 9
رحمه بعياط:اصل اصل خايفه على اسماء هتموت زى ماما انا والله بحبها من اول ماشفتها خايفه اخسرها زى ماما
ادم حضنهت:ششش اهدى ياريرى هى مش هتموت مامتك كانت تعابنه وعندها ورم وعشان كده ماتت عشان مرضتش تنزلك فالورم زاد حتى بعد ماشلت الرحم بس الورم انتشر في الجسم كله اهدى بقا عشان خطرى واسماء الحمد الله كويسه ما عندهاش حاجه ان شاء الله ربنا يكمله على خير وتقوم بالسلامه
رحمه:بجد اصل كل ماعرف واحدها حامل بخاف عليه جدا بخاف تسيب ابنها او بنتها لوحدها زى انا... كان نفسى اعيش يوم واحد مع ماما وبعدها تموت انت عارف انها ماتت من قبل ماتشوفنى كان نفسى تحضنى واشم ريحتها كنت عايزه احفظ ريحتها وافصل فكرها بس مليش نصيب
ادم كان قلبه بيقطع عليه ادم رحمه بنسبله طفله كان موجوع على وحده فى سنها جوها وجع كبير قوى محتفظه بيه لنفسه وبتدريه بجنونها موت امها عقدها وعمله فوبيا على الناس الحوامل
ادم بيمسحلها دموعها: متخافيش ما فى ناس بتحمل وتولد وتعيش صح
رحمه هزت دماغه:اممم
ادم :خلاص ادعلها ربنا يكملها على خير وتقوم بالسلامه
رحمه:يارب
ادم:يالا ننزل عشان كده عيب نسيبهم كده وانتى اصلا طلعتى ومبركتيش ليهم
رحمه:يالا
رحمه لسه واخدها ان فى حضنه انكسفت وطلعت من حضنه
ادم:ايه دا هى ريرى بتكسف لاوالله ما مصدق
رحمه بغيظ:بارد
نزلت رحمه ومعا ادم وبركت لاسماء ومازن وكملو سهرتهم مع بعض بضحك وهزار بس ادم كان عيونه بيطلع شرار من جواه غيره رهيبه من نظرات اياد لرحمه وكل شويه يبوسها من خدها ورحمه تنكسف وتوتر منه وعد اسبوع ادم خلاص اتأكد انو حبها خلاص واتمنى انه هى كمان تحبه ورحمه جواه مشاعر واحسيس جواه متلغبطه ومش عرفه معنى مشاعرها واحسياسها دى ايه
وفى يوم ادم راجع من الشغل لقه كالعاده رحمه بتحط الاكل على السفره
ادم:السلام عليكم
رحمه:وعليكم السلام ورحمة اللة وبركاته
ادم:هدخل اغير واجى نتغدى سوا
رحمه:ماشى
راح ادم لاوضته وغير هدومه ورجعله تانى
وهما قعدين على السفره وبياكلم
ادم:ريرى
رحمه:نعم
ادم:فى واحد صحبى عزمنا على يوم فى البحر فى شرم باليخت بتاعه ايه رايك نروح
رحمه بفرحه وبتسقف زى الاطفال :هييييه هييييه انا بحب البحر قوى
ادم:طب وضبى حاجتك عشان هنروح الصبح
رحمه:😊ماشى
تانى يوم الصبح ادم اخد رحمه وراحو شرم لصحبه وركبو اليخت
فى اليخت فى نص البحر
رحمه وقفه لواحدها على حافه اليخت بتشم الهواء ومبسوطه بالهواء
ادم جيه من ورائها:ريرى شكله مبسوطه قوى
رحمه:امممم فوق ما تتاخيل انا بنبسط بالبحر ورحته قوى
ادم:ريحته هو البحر ليه ريحه
رحمه:اممم بس يا خساره
ادم:خساره ايه
رحمه:نفسى انزل البحر بس اولا مابعرفش اعموم ثانيا مش هينفع
ادم:انا ممكن اعلمك ثانيا مش هينفع ليه
رحمه:احمم عشان انا مجبيه ولبسى واسع لونزلت البحر باللبسل دها هدومى احمم هتلزق على جسمى وتفصله ومينفعش عشان اليخت عليه رجاله كتير
ادم قلع التشيرت اللبسه وشاله
رحمه بصدمه:بتعمل ايه نزلنى
ادم هو ماشى بيه:تؤتؤ مينفعش ريرى نفسه فى حاجه ومتعملهاش اخدها وراحو عند السلم البينزل لتحت لبحر وادم نازل بيه
رحمه:خلاص مش عايزه انزل انا خايفه قوى
ادم:متخافيش ثقى فيه ماشى
رحمه هزت دماغه بمعنى موافقه
نزلو البحر وادم علمه ازى تعوم وهى تعلمت بسرعه وكانت مبسوطه وفرحنه
رحمه بضحكه طالعه من قلبه:حلو قوى احساس حلو وانتى عايم فى البحر حسه انى حاجه حفيفه قوى زى النسمه والبحر بيحركنى
ادم بسعاده لاسعادته هو بيحب يشوف ضحكته وغمزته ال بتبان اكترلما تضحك:يارب دايما تكونى مبسوطه
رحمه:احمم يلا نطلع عشان منبردش
ادم:يالا وقرب منه وشاله
رحمه:نزلنى خلاص انا بقت بعرف اعوم
ادم:تؤتؤ عشان محدش يشوف جسمك وهدومك ملزوقه عليه
رحمه:اه معلش نسيت
طلع ادم وهو شياله وراح لاوضتهم ودخل ونزله
ادم:ادخلى الحمام غيرى عشان متبرديش وانا هغير هدومى هنا
رحمه:ماشى اخدت رحمه هدومه من الشنطه الجايبه ودخلت الحمام غيرت وخرجت لقته غير هو كمان
ادم:يالا حازم نده علينا الغداء جاهز ومستينا على السفره
رحمه:يالاوطالعو لعند حازم ومراته
على السفره
الكل قاعد رحمه وادم وحازم ومراته نهله وامجد صاحبهم ومراته نسرين وعاصم وعصام اخوات حازم التؤم واصغر منه وبياكلم
نهله:مراتك حلوه قوى ياادم بس صغنونه قوى
ادم:امم انا عارف ان ريرى قمر مش محتاج رايك
نهله بغيظ:بارد
رحمه ضحكت:نفس الكلمه ال بقالها ليه
نهله ضحكت:حتى مراتك مش طايقك
ادم بغيظ:لم مراتك يا حازم بتقوم مراتى عليا
حازم بضحك:انا مليش دعوة نهولتى تعمل ال هى عايزه انت عايزنى اقوله حاجه عشان تنيمنى على السلم
الكل ضحك
امجد:والله الحب والجواز ضايعو هبتنا احنا منقدرش نقولهم ولا تبقى ليله سواد على الواحد الواحد بيخاف ويعملها كل العايزيه بدون نقاش
عصام وعاصم ضحكم
عصام:قونلكم خليكم بكرمتكم ومتجوزيشو مسمعتوش الكلام البس بقا
نهله:انا سمعه صوت كده مش غريب عليا... وبعدين بصت لعصام دا صوتك داه ياعصام ولا انا بتهيئلى
عصام بخوف مصتنع:مين انا لا انا حتى مفتحتش بقى اصلا
الكل ضحكم
حازم:رجعت فى كلامك ايه
عصام بخوف مصتنع:ياخويا العمر مش بعزقا
عاصم:كول ياخويا وانت ساكت احنا مش قدهم
ادم لحظ ان رحمه سقعنه وجسمه بتريعش
ادم:مالك يرحمه جسمك بيترعيش كد ليه
رحمه:مش عارفه حسه ان سقعنه قوى
ادم:شكلك اخدتى برد شكل مناعتك ضعفيه
رحمه:مش عارفه
حازم:خدها ياادم جوه فى دافيه جوه شغله وقعدها جنبها عشان تتدفى وفى شال هناك دفيه بيه برضه
اخدها ودخلو جوه وقعدها على الكنبه وشغل الدفيه وحط الشال عليه وقعد جنبه ومسك ايدها وبيدفه
ادم:لسه سقعنا
رحمه وجسمه بيترعش:اممم
ادم اخدها فى حضنه
حازم دخل:احمم كنت جاى اشوفك عرفت تشغال الدفيه ولا لا
ادم:احمم لا عرفت اشغله وهى كمان بقت كويسه
حازم ضحك:طب بعد اذنكم هسيبكم لوحدكم
ادم:هو عجبك لدرجى دى عادى ممكن تفضلى كده طول العمر انا معنديش مانع خالص
رحمه بعدت عنه بعصبيه وقعدت تضرب فيه:على فكره انت قليل الادب ومش هاقعد فى مكان تانى لوحدنه وقامت وسبيته وراحت اوضته
ادم:يا مجنونه شكلك هتغلبينى معاكى قوى
طلع ادم لصاحبه وكملو اليوم وخلص اليوم ورجعوا البيت
*تانى يوم ادم راجع من الشغل *
كانت رحمه بتحط الاكل على السفره اول لما سمعت صوت الباب جرت دخلت على اوضته
ادم دخل لقه السفره جاهزه بس رحمه مش موجدها استغرب جدا وقلق عليه راح عند اوضته وخبط عليه
ادم:رحمه رحمه
رحمه:نعم
ادم:ابه ياريرى انتى مش مجهزه الاكل ياله عشان ناكل سوه
رحمه:لا كل انت انا مش هاكل معاك
ادم:ليه يريرى بس انا عملت حاجه تضيقت
رحمه بعصبيه:ايه انت نسيت العملته انبارح
ادم:طب انا اسف
رحمه فتحت الباب:بجد
ادم:اه لا اذا انتى الطلبتى من كده
رحمه قعدت ضرب فيه:بارد بارد
ادم:خلاص يمجنونه
رحمه حست بوجع وفجاءه وقعت مغم عليه
يتبع....