رواية مكالمة بالغلط الفصل الثامن 8 بقلم شيماء فرج
رواية مكالمة بالغلط الفصل الثامن 8
سمير بعد مانزل من البيت هو وبوسى ركبوا العربيه من غير ماينطق ولا كلمه
بوسى:حبيبى حمد الله على السلامه
سمير:الله يسلمك
بوسى:انت مش بتكلمنى ليه
سمير:حنتكلم بس لما نقعد فى مكان
بوسى:هو انا ماوحشتكش
سمير وقف العربيه مره واحده خلى بوسى زاد رعبها المرتين إللى شافته فيهم كان فى منتهى الرقه معاها أول مره تشوفه مكشر كده
سمير بهدوء:انتى شيفانى عيل صغير حتضحكى عليه بكلمتين
بوسى:انا والله ماقصدش حاجه من دى
سمير:انتى كلمتينى انهارده كام مره
بوسى ساكته ومش بترد
سمير بعصبيه :ردى عليا لما اكلمك تردى
بوسى:كلمتك اربع مرات
سمير:قولتيلى انك خارجه أو عندك درس
بوسى:لأ
سمير:كنتى فين وماتكدبيش عليا علشان انا متأكد انك ماعندكيش دروس
بوسى:كنت عند رشا صاحبتى لكن بصراحه قولت ان عندى درس علشان بابا مش يوافق انى اخرج غير للدروس وبيقول انك سايبنى امانه عنده
سمير:وماكلمتنيش تقوليلى ليه
بوسى:خفت انت كمان ماتوافقش
سمير:وانتى لما تحبى تعملى حاجه وخايفه انى ماوفقش حتعمليها
بوسى:لا بس انا كنت عاوزه اروح اشوفها علشان تعبانه
سمير:انا ماليش دعوه روحتى ليه انا بسأل سؤال محدد انتى حتعملى إللى فى دماغك سواء وافقت او رفضت
بوسى:لأ والله اخر مره
سمير:هى لازم تكون اخر مره لانى مش حسمح بكره تانيه مفهوم بلاش تضطرينى اوريكى سمير تانى خالص خلينى دايما سمير حبيبك إللى ممكن يجيبلك نجمه من السما علشان يرضيكى
بوسى ببكاء:خلاص والله العظيم مش حعمل كده تانى انت اصلك مش عارف بابا بيعاملنى ازاى
سمير:بصراحه عنده حق انتى شكلك متعبه جدا
بوسى:كده انا متعبه
سمير:خلاص بلاش عياط انا مش حستحمل ازعلك فى اليوم الوحيد إللى عرفت اشوفك فيه
بوسى:ربنا يخليك ليا يعنى خلاص مش زعلان منى
سمير:بوسى انا بحبك وبجد مش عاوز ازعل منك انا نفسى افرحك وادلعك واعيشك واعيش معاكى احلى ايام عمرى بلاش تزعلينى تانى
بوسى بابتسامه:حاضر ياحبيبى
سمير:خلاص سماح المره دى بس
بوسى:بحبك اوى
سمير:وانا كمان يامدوخانى بموت فيكى
سمير اكتفى بأنه يوريها جزء من غضبه لكن لو كررتها حتشوف إللى عمرها ماشافته
بوسى:هو احنا رايحين فين
سمير:انا عاوز اتغدى وانتى اكيد جوعتى
بوسى بشقاوه: ايوه انا رجعت البيت اصلا علشان كنت جعانه
سمير:لا والله كنتى اتأخرتى كمان علشان كنت نزلت دورت عليكى وجيبتك بطريقتى
بوسى بطريقه كوميديه:لا ياباشا بريئه والله
سمير:ههههههه ايه يابنتي انتى شيفانى ظابط بحقق معاكى
بوسى :ماهو انت بتتكلم زى الظباط
سمير:وانتى شوفتى ظباط فين بقى
بوسى:فى التليفزيون لا اطمن لسه مادخلتش أقسام بوليس
سمير منفجرا فى الضحك:لسه مادخلتش يعنى ناويه طيب كويس انى اعرف كام واسطه علشان ماتضربيش هناك
بوسى:هى حصلت للضرب لا الاكشن ماليش فيه خالص
سمير :هههههههه لا ده انتى كوميديانه كمان
بوسى:ده كان زمان خلاص بقى
سمير :يعنى انا إللى نكدت عليكى ولا ايه
بوسى :لا ياحبيبى انا بضحك معاك
سمير: بس تعرفى ان دمك خفيف وانا بموت فى شقاوتك دى
بوسى :انا جعانه ولا انت مش ناوى تغدينى ماتخافيش ممكن اعزمك انا
سمير:ايوه ممكن تسلفينى احسن انا عريس لقى وصرفت كل فلوسى على الديكورات إللى مراتى طلبتها
بوسى:بجد يا حبيبى انا طلبت حاجات مكلفه اوى كده
سمير:ههههههه انتى صدقتى ولا ايه ياقلبى انتى تؤمرى وانا انفذ
بوسى:خوفتنى فكرت انى زودت عليك
سمير:يلا بقى علشان نتغدى وبعدها محضرلك مفاجأه
بوسى:ماشى يلا بينا
وصلوا عند سان ستيفانوا جراند بلازا وده يعتبر أكبر مول موجود فى اسكندريه وموجود فيه أشهر المطاعم ده غير الفندق الخاص بيه بوسى كانت يتخلف تدخل الاماكن دى لانها عارفه ان مرتب باباها فى شهر مايكفيش عزومة غدا واحده هناك
دخلت سمير وهو ماسك ايد بوسى فى ايده وكأنه خايف لتهرب منه
بوسى:انا حنتغدى هنا
سمير:مش عاجبك ياحبيبتى نغيره
بوسى:لا طبعا عاجبنى بس هو غالى جدا
سمير:بوسى حبيبتى مش عاوزك تقولى كده تانى اما عارف انك خايفه عليا وعلى فلوسى لكن هى موجوده الحمد الله وكتير كمان ليه ماتتمتعيش بيها مش دى فلوس جوزك حبيبك
بوسى:حاضر زى ماتحب
سمير:خلاص يلا ادخلى
دخلوا المطعم الإيطالي بالفندق وطلبوا الغدا وخلصوه فى جو مليان حب وكلام عن الفيلا والتصميمات
وبعدهاواخدها فى جوله جوه المول جابلها اجمل وأحدث البرفانات العالميه وبعدها جابلها ملابس للخروج وملابس بيت ولانجيرى على ذوقه هو لان بوسى كانت مكسوفه منه جدا غير انها لسه ماتفهمش اوى ايه المناسب ليها لكن سمير بعين الخبره قدر يحدد إللى يناسبها واشتراه وأخيرا خرجوا من المول واخدها على محل مجوهرات فى منطقه جليم وبوسى تعرف انه للطبقه الارستقراطيه فى الاسكندريه ودخل معاها المحل
سمير:لو سمحت عاوز أطقم شبكه لازوردى
الجواهرجى :تحت امرك ياافندم حجيب لحضرتك أحدث تشكيله
جاب أطقم شكلها رائع وكلها من الماركه المعروفه لازوردى
سمير وهو بيحاوط بذراعه كتف بوسى:حبيبى نقى شبكتك
بوسى بفرحه:شبكتى انا حتكون لازوردى بتاع اليسا ونانسى
سمير:انتى عندى اغلى منهم كلهم يلا نقى بقى
بوسى وقفت مذهوله من جمال الاطقم وكان كلها من الذهب الابيض وسمير طبعا هو إللى طلب من الصايغ كده عجبها طقم هادى وبسيط جدا لكن ماعجبش سمير انه يبان كانه سلسله وفيها ورده من المنتصف لكن اختار طقم أقيم الكوليه مرصع بالفصوص ونازل منه دلايه على شكل الدمعه والحلق بنفس الشكل والاسوره والخاتم
بوسى كانت مبهوره بالطقم وبكل الاطقم وسمير كان معجب لانها قنوعه ومش طماعه واختارت أرخص طقم بالرغم من انها كانت معجبه بالطقم إللى هو اختاره
سمير:حبيبى خلاص كده ده عجبك
بوسى:أيوه جميل
سمير:لو سمحت عاوز الدبل والمحبس الدبل تكون بلاتين من فضلك وطبعا الصايغ جابلهم الدبل قاسوها وكتبوا عليها الاسامى كانت فرحة بوسى بسمير وعطاياه ملهاش حدود حست ان تضحيتها فى محلها وان ربنا عوضها ماكانتش تعرف ان غضب ربنا من غضب اهلها عليها وان مال الدنيا مايعوضش خوف الأب وحنان الام
خرجوا من عند الصايغ واخدها يوصلها البيت وبعد ماطلعت وهو معاها طاير من فرحته بطفلته الجميله
سمير :معلش يا استاذ عبد الله اسف على التأخير بس كنا بنجيب شوية حاجات
عبد الله:ولا يهمك يا استاذ سمير براحتك
بوسى بفرحه :ماما سمير جابتلى الشبكه
الام:مبروك ياحبيبتى
بوسى لسه بتفرج لامها الشبكه والام من فرحتها دى مهما كان بنتها كانت حتزغرد لكن وقفت الزغروده فى ووراه نظرة عبد الله ليها
عبد الله :هاتى للاستاذ سمير حاجه يشربها مش كفايه انه مرضاش يتغدى معانا
الام فهمت ان جوزها بيقطع صلته بكل حاجه تخص بنته وسمير كمان فهم كده
عبد الله:استأذنك دقايق وارجعلك تانى
سمير:اتفضل
دخلت عبد الله لمراته وسمير فضل قاعد.مع بوسى
سمير:حبيبتى وقت مابابا يكون فى الشغل ابقى فرحى ماما الشبكه والحاجات إللى جبتيها هى كانت عاوزه تشوفها لكن باباكى منعها
بوسى:وانت عرفت ازاى
سمير:عرفت يابوسى اسمعى الكلام حرام خليها تفرح بيكى
بوسى:حاضر ياحبيبى
سمير:طيب خدى ياحبيبتى خلى الفلوس دى معاكى علشان لو أى حاجه عجبتك تشتريها علطول
بوسى:انا لسه ماصرفتش من الفلوس التانيه لا خليهم انا مش محتاجه حاجات تانى انت جيبتلى كل حاجه
سمير:بوسى اسمعى الكلام من غير نقاش يلا خديهم ومش عاوز افكرك خروج من غير مااعرف ممنوع وتأخير بره البيت ممنوع علشان مازعلش منك ياقلبى
بوسى:حاضر
سمير بتاكيد:بوسى أى وقت حاجى ولى وقت حقولك تفتحى الفيديو وياريت تخفى من رشا صاحبتك دى
بوسى:ليه كده دى اكتر واحده نفسها ان انا وانت نكون مع بعض
سمير:مش مرتاح لها يابوسى ده غير انى متأكد ان فكره الانتحار دى فكرتها مش فكرتك
بوسى:لا أبدأ دى فكرتى انا
سمير بحده:بوسى قولتلك ماتكدبيش عليا فى أى حاجه وانا خلاص مش عاوز اعرف لكن زى مابقولك حاولى تبعدى عنها نور انسانه محترمه وبتخاف عليكى
بوسى استغربت من كلامه جدا كانت متخيله انه حيكون متضايق من نور بعد.اللى عملته معاه
اما عبد الله راح لمراته المطبخ يلومها على فرحتها ببنتها
عبد الله:ايه ياام العروسه كنتى حزغردى لبنتك ونسيتى انها مقدرتناش
الام:عيله يا عبد الله لسه مش عارفه حاجه وانا كنت قاسى عليها وعلينا اوى
عبد الله :ايه قلبك حن ولا الشبكه بهرتك
الام:انا ام وفرحت بنتى حتى وان كانت غلط هى فرحتى اعمل ايه فى قلبى إللى بيغفر لها
عبد الله:ماتعمليش حاجه غير انك اسمعى كلامى احسن قسما بالله وخليكى تروحى معاها وساعتها حتبيعك برده
الام بقلة حيله:حاضر يا عبد الله
خرج عبد الله وبعده مراته معاها العصير
عبد الله اتفضل يا استاذ سمير
سمير :شكرا ان شاء الله انا حاجى الاسبوع الجاى علشان نشترى الفستان ونحجز الفندق
عبد الله:ربنا يتمم بخير
سمير:حستاذنك انا علشان لسه قدامى طريق سفر
عبد الله:مع السلامه ربنا ييسر لك طريقك
خرج سمير من بيت بوسى بعد ماسلم عليها واخد عربيته وبدأ طريقه