رواية مكالمة بالغلط كاملة جميع الفصول من الفصل الأول للأخير بقلم الكاتبة شيماء فرج عبر دليل الروايات للقراءة والتحميل pdf
رواية مكالمة بالغلط الفصل الأول
رجعت من المدرسه زهقانه وحاسه ان ناقصها أهم حاجه فى حياتها صاحبتها إللى مابيفرقهم غير النوم مسكت التليفون لقيته بتدور على رقم صاحبتها لقت تليفونها المتهالك مسح كل الأرقام وكل البيانات إللى عليه وقفت محتاره تفتكر رقم نور صاحبة عمرها ضغطت على الأرقام إللى كانت فكراها وقالت تجرب
الفرحه ملت قلبها اخيرا سمعت جرس
بوسى:الو
رجل بصوت اجش:ايوه مين معايا
بوسى:مش ده رقم نور محمد
الرجل:لا ياشاطره ده رقمى الرقم غلط
بوسى بخجل:أنا اسفه
قفلت الخط وهى مكسوفه ومتغاظه من كلامه
بوسى لنفسها :ايه شاطره دى اما راجل قليل الذوق
قعدت وهى فاقده الأمل انها توصل لصاحبتها غير الصبح تانى يوم فى المدرسه
غيرت لبسها وخرجت لمامتها بشقاوتها المعهودة
بوسى :ماما يا ماما ياماما نونا يلا احكيلى الحدوته
الام:ايه يابنتي انتى مش حتكبرى أبدأ حدوتة ايه إللى احكيها ياشحطه انتى
بوسى وهى بتبوس امها:هى الاغنيه كده يعنى اغيرها اما عاوزه اكل
الام:وانتى لازم تغنى علشان تاكلى دلوقتى أبوكى واخوكى يرجعوا وتحضر الغدا
بوسى :احبك انت يابتاع المواعيد المنتظمة
الام:وحياة امك لو ما سكتى لأكون مسكتاكى بالشبشب
بوسى وهى متصنعه الحزن:واهون عليكى ياماما يا اما يااماتى
الام بضحك:اه يا وجع راسى البنت مجنونه بالاغانى
بوسى:خلاص خلاص اما داخله أرتاح شويه لحد ما يرجعوا
الام:روحى يااختى وريحينى منك
دخلت بوسى ارتاحت شويه وبعدها خرجت على صوت اخوها على الصغير هو وباباها بعد مارجعوا كانت امها حضرت الغدا وبدأوا فى الاكل وطبعا ماخلاش من شقاوتها ودمها الخفيف
....
ونسيب بوسى وعيلتها فى اسكندريه ونروح لمدينه تانيه الغردقه واللى عايش فيها سمير الكردى رجل أعمال صاحب شركة سياحه عمره سته وأربعون عام لا يظهر عليه عمره من يراه لايعطيه سن أزيد من ثلاثون عام امواظبته على الرياضه والطعام الصحى
سمير كام قاعد فى اجتماعه بعد مارد على المكالمة الخاطئة إللى جاتله من شويه لكن كان مستغرب نفسه انه مش قادر يركز فى اجتماعه وكل تفكيره فى صوت الشقيه إللى كلمته لحد ماقطع تفكيره وشروده احد موظفينه
الموظف:ننسق مع فندق ايه ياباشا علشان الفوج الإيطالي
سمير:...........
الموظف:سمير باشا ياباشا
سمير:هاااا كنت بتقول حاجه
الموظف:ايوه ياافندم كنت بسأل حضرتك حنسكن الفوج الإيطالي أى فندق
سمير:شوف العروض وبلغنى بيها
الموظف:حاضر ياباشا أوامرك
انهى سمير الاجتماع لانه حس انه مش مركز فى حاجه ومش حابب يبان قدام موظفينه كده
خرج الموظفين وسابوا رئيسهم لشروده فى صوت البنوته الشقيه إللى شغلت تفكيره على عكس عادته فسمير بحكم شغله وعلاقاته بتترمى عليه سيدات المجتمع لكن هو حاسس احساس غريب بيشده لصاحبة الصوت
سمير لنفسه:ايه الجنان إللى انت فيه ده بقى على اخر الزمن تتشد لواحده ماتعرفهاش واحده صوتها بيقول أنها طفله واحده كل إللى قالته رقم فلانه واسفه
لا انا اكيد اتجننت ولا بقيت مراهق على اخر الزمن
وفضل سمير يهز راسه بالرفض انه ازاى يتشغل كده
عدى وقت العمل ورجع فيلته وهو مش عارف يشيلها من تفكيره قرر يكلمها دور فى تليفونه على الرقم إللى اتصلت منه وضغط اتصال لكن كانت الرساله الصوتيه بتقول الهاتف الذى طلبته غير متاح حاليا
فضل سمير زى المجنون يحاول يتصل اكتر من مره لكن فى كل مره يسمع نفس الرساله
نرجع عند بوسي إللى بعد مااتغدت عملت الشاى وشربته هى وامها وأبوها وبعدها دخلت تذاكر اصل بوسى فى تانيه ثانوى فنى لكن افتكرت ان تليفونها كان فاصل شحن وكانت بتشحنه خافت لتكون نور اتصلت بيها فتحت التليفون وطبعا جاتلها رساله بتقول ان الرقم (،،،،؛)حاول الاتصال بك لكن مفاجاتها فى عدد مرات الاتصال وانها كانت مائه مره خلتها تتصل على الرقم لكن بعد أول رنه لقت الرقم بيديها مشغول وفى نفس اللحظه لقيته رن
بوسي لقت الرقم متصل بيها كتير فأتصلت
بوسي : الوو مين معايا
هو : أنا سمير الكردي ، وأنتي مين
بوسي : يعني أيه أنتي مين ، حضرتك بتتصل بيا ليه .
سمير : أنتي اللي أتصلتي ، بيا الأول وقلتي الرقم غلط .
بوسي بعد أن تذكرت : أيوه فعلا وبكرر أسفي كان غلط ، أيه المشكلة ، مفيش حد بيتصل برقمك بالغلط .
سمير : لا مفيش ، ثانية أنا بسأل لأن صوتك مش غريب عليا وحاسس أني أعرفك كويس عشان كده قلت أتصل أتأكد .
طبعا سمير كان بيقول كده عشان كان حاسس أن التصرف اللي بيعمله ده تصرف صبياني أوي ومش لسنه وحاول أنه ميظهرش طيشه بأي طريقة ويتحجج بأي حجة .
كمل سمير وقال : أنا عايز أعرف أنت مين
وطبعا عشان بوسي لسه بنوتة صغيرة ردت بتلقائية وقالت : أنا بسنت
سمير : أممممم ، بسنت أيه عشان أتأكد بس
بوسي : لا كده أنت بتهزر .
سمير: أنا حأقولك علي حاجة واحدة بس ، أنا عمري ما بهزر ، بس أنا حاسس أحساس غريب أوي كأني أعرفك كويس كأنك حد قريب مني أوي مش عارف ليه .
بوسي : لا ده مش هزار ديه معاكسة وأنا مضطرة أقفل ، وفعلا قفلت بوسي وهيا سرحان في المكالمة .
وعند سمير كان خلاص الأحساس أتأكد جواه أنه لازم يعرف مين ديه ويوصلها ويشوفها كمان .
قفلت بوسى الخط وهى مش مصدقه ان فى ناس كده
لكن سمير اتعلق اكتر بمجنونته الشقيه صحيح هو لسه مايعرفش حاجه عن شقاوتها الحقيقيه لكن صوتها كان كفيل يوصله نبزه عن الشقاوة دى حاول الاتصال بيها كتير لكن هى كانت بتقفل عليه الاتصال فى كل مره
هى كمان كانت تقدر تقفل التليفون خالص لكن حست باستمتاع من انه يتصل كتير وهو واضح ان صوته راجل كبير مش شاب طايش حاولت تذاكر ومعرفتش تركز هى كمان وسمعت صوت دقات قلبها وهى مش مصدقه معقول كل ده يحصلها من مكالمه بالغلط
سمير بعد محاولاته ماكان نتيجتها الفشل وبوسى مش بترد قرر يعرف عنها كل حاجه من رقم تليفونها وحالفه حظه بعد مااتصل بصديق ليه فى شركه الاتصالات إللى بيتبعها الرقم بتاعها وبالرغم من أن بيانات العملاء حاجه سريه لكن الواسطه والمحسوبية بتغير كل حاجه وكان رد الصديق
الاسم :بسنت عبدالله
المهنه:طالبه
رقم البطاقه:٠٥٤*****٠٠٨٥٤
العنوان:٢٥ شارع .. الاسكندريه
سمير:الف شكر ياجميل تسلملى ياغالى
الصديق:احنا فى خدمة معاليك ياباشا مع السلامه
سمير:سلام
قفل سمير التليفون وهو بيبص فى الورقه إللى سجل فيها بيانات بوسي وركز مع خانة العمر
سمير لنفسه:ياااه انتى صغيره اوى ايه إللى انا بعمله ده انا باينى اتجننت ولا ايه انا انزل اقابل أى واحده من صحباتى وانا ارجع ناسى اهلها كمان والله ياست بسنت بقى انتى تشغلينى كده ده انتى من دور ولادى لو كنت خلفت يلا الله يرحمها ايلينا بقى من بعدها معرفتش اتجوز صحيح كانت مش مصريه لكن كانت ونعم الزوجه
خبط بايده على ركبتيه وقام ينزل يشوف واحده تنسيه صاحبة الصوت إللى شغله
نزل سمير يلف بعربيته وتوجه الكافيه إللى بتقعد عليه شلته كلها وقابل هناك تسنيم هانم صاحبه شركة الصرافه المعروفه وطبعا بعد وقت طويل اخدها وراحوا يكملوا سهرتهم عنده فى الفيلا لكن بالرغم من أنوثتها الطاغيه وجمالها الفتان لكن ماكانش عارف يشيل صوت بوسى من راسه
اما الانسه بوسى هى كمان زى ما تكون اتجننت وعقلها فضل يودى ويجيب ياترى شكله ايه وعنده كام سنه ده بيقولى انه كبير يااه انا طول عمرى كان نفسى ارتبط براجل كبير يعتبرنى بنته وحبيبته ويعوضنى عن أبويا وزعيقه وشخطه ونطره اه يا اما نفسى اشوفك يااسمك ايه انت الا هو قاللى اسمه اسمه ايه
اه صحيح قاللى سمير
نامت بوسي وهى بتفكر فى سمير زى ما سمير مانام وهو بيفكر فى بسنت وياترى حيطلع شكلها ايه وحتكون ايه شكل علاقتهم لكن اخد قراره يقطع الشك باليقين ويروح على العنوان المكتوب فى بياناتها الصبح ويشوفها قام لبس هدومه ونزل اخد عربيته وطلع على الطريق الصحراوي علشان يسافر على اسكندريه قبل معاد مدرستها بعد ماعرف من سنها وانها طالبه اتأكد انها اكيد بتروح مدرسه وبالفعل وصل قبل المعاد وقدر بسهوله يوصل للعنوان فضل مستنى فى عربيته تحت البيت لكن جاله شك أن ممكن تكون فى اكتر من بنت ساكنه فى البيت وتكون فى نفس عمرها بس لحسن حظه او يمكن تدابير القدر زى ماانشغل بيها من صوتها وده مش طبيعى ان تيجى صاحبتها وتنادى عليها من تحت البلكونه
نور:بوسسسسسىى
بوسى:ايوه يانور انا نازله استنى
افتكر سمير ان دى صاحبتها إللى كانت بتسأل عليها فى المكالمة الغلط واتاكد ان دى هى فتاته المقصوده
نزلت بوسى لصاحبتها ويريتها مانزلت سمير عقله طار بعد ماشاف ملاك نازل قدامه لابس الجيب الكحلى والقميص الروز ورافعه شعرها الاسود القاتم زى سواد الليل على شكل ذيل الحصان وشاف عيونها السودا الواسعه إللى ولا كأنها مرسومه عند أبرع رسامى اللوحات ولكن هذه خلقة الخالق سبحانه ابدع وصور فى اجمل بنوته لأ ومش بس شكلها ده كمان فضل ماشى جنب الرصيف وهى وصاحبتها ماشيين يضحكوا ويتكلموا وسمعها وهى بتحكيلها عن المكالمة الغلط واحساسها بعدها وده شجعه ينزل يكلمها
..ياترى حيكون ايه رد بوسى على سمير ومعقول يكون القدر والنصيب هو اللى دبر كل شئ..
الفصل الثاني
نزل سمير من عربيته علشان يكلم بوسى
سمير:انسه بسنت
بوسى:نعم حضرتك تعرفنى
سمير:انا سمير الكردى إللى كلمتك امبارح فى التليفون
بوسى بذهول:افندم هو حضرتك
سمير:أيوه انا وكنت عاوز اتكلم معاكى شويه ممكن بس قبل ماترفضى لازم تعرفى انى سايق حوالى عشر ساعات علشان اشوفك
بوسى :بس انا معرفكش علشان اتكلم معاك
نور:هو حضرتك عاوز منها ايه انت مش واخد بالك ان احنا فى الشارع وماينفعش تقف حتى ترد عليك
سمير:وعلشان انا عارف ان احنا فى الشارع قولت عاوز اشوفها فى مكان
بوسى :انا مش عارفه أقولك ايه بصراحه لكن ممكن تخليها مكالمة تليفون
سمير :خلاص انا حرجع دلوقتى الغردقه علشان عندى شغل وحكلمك مع انى كنت حابب أول كلام لينا يكون وجها لوجه
بوسى :معلش مش حقدر اقابلك
سمير :ماشى مع السلامه
بوسى :سلام
مشت بوسى هى ونور وسمير فضل ماشى وراهم بعربيته لحد مادخلت المدرسه
مشى سمير وابتدى طريق الرجوع الغردقه وطول ماهو ماشى كان فكره مشغول ياترى إللى بيعمله ده صح ولا غلط هو ازاى يطاوع نفسه ويسافر المسافه دى ويرجع تانى يقول لا بس دى طلعت ملاك دى قمر بس حعمل بيها ايه دى صغيره يرجع تانى يفكر انت ماسمعتش كانت بتقول عنك ايه لصاحبتها وفضل ماشى قلبه يقوله كمل وعقله يرفض الموضوع خلص الطريق ووصل الغردقه وطبعا الوقت كان طويل
اما بوسى فى الوقت ده كانت خلصت مدرسه ورجعت البيت وقعدت مستنيه تليفونه بالرغم من أن نور صاحبتها حذرتها وقالتلها ده شكله كبير بس مش باين عليه انما هى مش مقتنعه وحاسه ان قلبها طاير من الفرحه ان راجل بالشياكه دى والجمال ده عاوز يكلمها لكن هى برده كانت خايفه ليكون عاوز يتسلى بيها أو يعمل معاها حاجه غلط وطبعا هى مش حتقبل بكده أبدأ
عدى وقت طويل من بعد رجوعها من المدرسه وكل شويه تبص على التليفون وأخيرا لقيت التليفون بيرن
بوسى:ألو
سمير:عامله ايه اتأخرت عليكى
بوسى :لاابدا اكيد على ماوصلت
سمير:كان نفسى اقعد معاكى فى أى مكان
بوسى:هو حضرتك عاوز ايه منى بالظبط انا لا اعرفك ولا تعرفنى
سمير:انا مش حكدب والف وادور زى الشباب لأنى مش منهم انا راجل لا سنى ولا مركزى يسمحولى انى اعمل كده انا فى حاجه شدتنى ليكى من أول مكالمة تليفون ايه هى انا معرفش تقدرى تقولى نصيب انى اسمع صوتك وانشغل بيكى واجى اشوفك تعجبينى اكتر يمكن كلامى غريب ويمكن تكونى أول مره اسمعيه بحكم سنك الصغير لكن دى الحقيقه
بوسى:حضرتك عمال تقولى سنك سنك هو انت عندك كام سنه
سمير:حقولك وما تتخضيش عندى سته وأربعين سنه
بوسى بصدمه:ياااه ده انت أكبر منى بثلاثين سنه
سمير:انا عارف انه فرق كبير جدا بس انا مشدودلك جدا لكن طبعا لو رافضه أى كلام بينا انا حقفل وانسى أى حاجه
بوسى:بصراحه مش عارفه اقولك ايه انا حاسه انى مبسوطه وانا بكلمك وفرحانه جدا بكلامك طبعا
لكن ماكنتش اعرف سنك
سمير:خلاص انا بعتذر وانسى أى كلام انا قولته
بوسى:لا طبعا أوعى تقفل
سمير:طبعا
بوسى :ايوه طبعا
سمير:تعرفى ان طبعا دى جميله اوى منك ومميزه
بوسى بخجل:شكرا
سمير :شكرا على ايه انتى كلك على بعضك جميله وزى القمر كمان
بوسى:بس عاوزه اسألك سؤال
سمير:انتى تسألى كل إللى انتى عوزاه
بوسى:انت عرفت عنوان ازاى
سمير:من رقم تليفونك عرفت كل بياناتك حتى رقم بطاقتك إللى لسه عملاها معايا
بوسى:ياااه ده انت واصل اوى كده
سمير:طبببببعا
بوسى:هههههه انت بتقلدنى
سمير:معقول انا اعرف اقلد قمرى
بوسى بهيام مراهقه:قمرك انا قمرك
سمير:طبعا قمرى وخايف اقول حبيبتى تقولى عليا مجنون بس انا بجد حاسس انى اعرفك من زمان وحاسس انى رجعت مراهق من أول وجديد لدرجة انى مش مصدق ان رجل الأعمال إللى كلمته بتحرك ناس قدامك انتى زى عامل زى الطفل الصغير
بوسى:بس ده كتير عليا اوى
سمير:مافيش حاجه اكتر عليكى
بوسى:ربنا يخليك
سمير:لا الدعوه الصح ربنا يخليك ليا علشان انا عاوز اكون ليكى انتى وبس
بوسى:هو حضرتك مش متجوز طبعا
سمير:لا انا كنت متجوز ومراتى اتوفت من سنتين
بوسى:البقاء لله
سمير:الملك والدوام لله وحده
بوسى:بس انت ماقولتليش عاوز منى ايه بالظبط
سمير:عاوز احبك واتجوزك ولا اهلك حيمنعوا
بوسى:ايوه طبعا
سمير:أنا اهم حاجه عندى انتى لو انتى وافقت انا حعرف ازاى اقنعهم
بوسى:انا لسه مش عرفاك لكن مشدوده انى اتكلم معاك
سمير:وده مؤشر حلو جدا خصوصا ان دى أول مكالمه بينا ومش حتكون اخر مكالمه
بوسى :حتكلمنى تانى امتى
سمير:انا لو عليا حفضل اكلمك علطول لحد ماتكونى معايا هنا
بوسى:..
سمير:سكتى ليه ضايقتك
بوسى:لا طبعا
سمير :اهى طبعا دى حتخلينى اجى اخطفك دلوقتى مت وسط اهلك
بوسى:هااا ياخبر انا نسيت أهلى وقعدت اكلمك حقفل احسن بابا يدخل عندى ولا حاجه وتبقى وقعتى سوده
سمير:لا ياحبيبى وانا مش ححب ان حد يضايقك شوفى الوقت المناسب رنى عليا وانا اكلمك
بوسى :حاضر أول مايناموا حكلمك
سمير:حستناكى مع السلامه ياقمر ى
بوسى :مع السلامه
قفلت المكالمة وهى خلاص دايبه فى هواه مهما كانت هى طفله وهو راجل محنك تيجى ايه دى فى حريمه إللى عرفهم خبرته أضعاف خبرتها لكن هى ايه حيعرفها لامها تعرف وتنصحها ولا أب مصاحبها علشان يعرفها الصح من الغلط ونرجع نقول يمكن تكون مسألة نصيب وقدر
خرجت بوسى تقعد مع اهلها شويه او بمعنى اصح توريهم نفسها قبل ماتدخل تختلى بتليفونها وتكلم حبيبها
بوسى لنفسها ألا هو انا فرحانه كده ليه يمكن علشان أول مره اسمع الكلام ده لالالا يابت علشان هو بيقوله من قلبه واللى بيخرج مت القلب بيوصل للقلب
بس ده كبير اوى ده يمكن اد أبويا هااا أبويا ده عمره ماحيوافق عليه لما يتقدملى ومش بعيد يقتلنى لو عرف انا الأحسن أبعد عنه يرجع قلبها يقولها انتى غبيه ده بيحبك وانتى عمرك كنتى تلاقى كده ده كلامه بيخلينى فى دنيا تانيه
يرجع عقلها وانتى تعرفى الدنيا التانيه منين يامفعوصه انتى
القلب يرد انا ده انا اعرف الدنيا التانيه والتالته اومال كل المسلسلات إللى بتفرج عليها دى ايه وبعدين ايه يعنى كبير ماهر سمر اتجوزت عدنان فى مسلسل العشق الممنوع
العقل يرد وعلشان كده خانته مع مهند
القلب بدوره لكن انا حكون مخلصه وهو حيدلعنى ويحبنى ويغير عليا اوى ايوه انا عاوزه اجننه واخليه يغير عليا
فاقت بوسى من جنانها على صوت أمها
الام:انتى يابنت مالك قاعده مسهمه كده وعماله تكشرى شويه وتبتسمى شويه اتجننتى ولا ايه
بوسى:يووه بقى ياماما ماانا كويسه اهو انتوا مش حتناموا انا داخله انام
الام:وانا كمان حدخل انام ورايا حاجات كتير بكره وانت يا عبده مش حتنام
الاب:انا قايم انا كمان يلا ياواد انت وهى كل واحد على اوضته ادخلوا ناموا وراكوا مدارس الصبح
دخلت اهل البيت كلهم يناموا وبودي بعد مااطمنت ان الكل نام طلعت تليفونها واتصلت على العاشق الولهان وطبعا قفل عليها الاتصال وكلمها هو
سمير:حبيبى لسه صاحى
بوسى:ايوه هو انت كنت نمت ولا ايه
سمير:انا صاحى ليه وانا كتكوت زيك ياكتكوتى انت
بوسى:لا انا كمان بسهر وخصوصا فى الصيف
سمير:أيوه البحر بقى اسكندريه وجمالها فى الصيف
بوسى:انا بحبها فى الشتا وبحب اوى امشى على البحر فى عز ما تكون المطر نازل
سمير:بس كده تتعبى ياقلبى
بوسى:انا متعوده على كده اناو اصحابى
سمير:خلاص يا ستى لما اجى عندك فسحينى على البحر فى الشتا
بوسى :ماشى
فضلوا يتكلموا حوالى ساعه وبعدها تليفونها فصل شحن كانت حتتجنن وتكلمه تانى اكل عقلها بكلامه وغزله فيها وهى لسه قلبها اخضر قامت حططت التليفون فى الشاحن ورنت عليه تانى كلمها
بوسى:معلش اصل تليفونى ده عقيم بيفصل شحن كل شويه
سمير:ولا يهمك ياحبيبى انتى كمان لازم تنامى علشان مدرستك الصبح
بوسى:حاضر تصبح على خير
سمير :الخير بالنسبه ليا انىاصحى على صوتك حتصحينى على صوتك
بوسى بفرحه:من عينيا
قفلوا التليفونات وسمير عامل زى الطفل إللى فرحان بلعبة العيد كان قلبه بيرقص من الفرحه نسى سنه ونسى حياته ومركزه واتهبل على عيله من دور عياله لو كان جاب ولاد
والانسه بوسى وماصدقت طبعا كلام حلو واهتمام وحنان هى مفتقداه
عدى الليل بكل أسراره وأشرقت شمس يوم جديد
فتحت بوسى عيونها وقبل ماتخرج من اوضتها تغسل وشها حتى مسكت تليفونها وكلمت سمير
سمير بنعاس:ألو
بوسى:انا اسفه صحيتك
سمير:لا ياحبيبى أبدأ انا لازم اصحى علشان شغلى
بوسى:عموما انا قولت اقولك صباح الخير قبل ماننزل
يمير:صباح الورد والفل احلى صباح على قمرى ودنيتى كلها
بوسى:ده كله ربنا يخليك ليا
سمير:ويخليكى ياحبيبتى ليا انا لوحدى
بوسى:ههههههه ان شاء الله
يمير:يلا ياقمر علشان ماعطلكيش وعلى المدرسه علطول اوعى تكلمى حد
بوسى بغرحه:حاضر
سمير:انتى بيكون معاكى تليفونك فى المدرسه
بوسى:ايوه طبعا
سمير:لا طبعا على الصبح يلا بسرعه اقفلى وروحى خلصى نفسك على المدرسه
بوسى:ماشى سلام
سمير:مع السلامه
قفلت التليفون وهى حاسه كأن فى فراشات بتطير قدامها وبعدها لبست وراحت على مدرستها بعد مانور صاحبتها نادت عليها زى كل يوم... ياترى حيكون ايه رأى نور صاحبتها وايه إللى فى نية سمير لبوسى .. يتبع الفصل الثالث اضغط هنا