رواية عشقت ملاك الفصل العاشر 10 - هاجر جمال

رواية عشقت ملاك البارت العاشر 10 بقلم هاجر جمال

رواية عشقت ملاك الفصل العاشر 10

"عندما رائ على يدخل حاول ان يكون هادئ حتى لا يغضب عليه بسبب ما قال له اخر مره"

مالك بجديه:"خير يا على."

على بحزن:"انا اسف يا صاحبى،انا مكنتش اقصد ازعلك بكلامى."

مالك بهدوء قبل العاصفه:"قرب يا على."

على بتعجب:"اقرب لى،طب ماشى ماشى اهو"

"وبمجرد اقترابه منه لكمه مالك فى وجهه مما اثأر تعجب على من هذا ثم فوجئ عندما راى مالك يحتضنه بحب"

مالك بضيق:"الضربه ديه عشان بعد كده تفكر فى الكلام قبل ما تقوله،والحضن دا عشان واحشنى يا صاحبى."

على بمرح:"يا جدع خلتنى قولت على نفسى يا رحمن يا رحيم،يااااه واحشنى اوى يا صاحبى."

مالك:"وانت كمان."

على بهدوء:"انا اسف مره تانيه."

مالك:"خلاص بقى يا بنى انت هتدخلى فى دراما."

على بفضول:"طب قولى بقاا عملت اى مع ملاك."

"ابتسم بحب عندما تذكر ذلك اليوم الجميل وبدأ فى سرد كل ما حدث فى هذا اليوم مما جعل على يفرح بشده من اجل صديقه"

مالك بتنهيده:"بس يا سيدى هو دا كل اللى حصل،اد اى انا فرحان عشان اعترفتلها بحبى،ثم تحدث بحزن قليل،رغم لسه مش بتحبنى زى ما بحبها بس المهم انها قبلت بحبى ليها."

على بابتسامه:"متقلقش يا مالك اكيد هيجى اليوم اللى هتحبك فيه زى ما انت بتحبها بالضبط ويمكن اكتر كمان بكره تقول على قال."

مالك:"اتمنى يا على اتمنى."

على:"الا قولى صح ملاك معندهاش صحاب ولا حاجه ينوبك ثواب يا اخ مالك ."

مالك بضحك على صديقه المرح:"اه عندها بس دى فى سنها يا على."

على بلامبالاه:"واى يعنى اشمعنا انت."

مالك بتعجب:"مكنش كلامك دا من يومين،ايه اللى حصل يعنى."

على بمرح:"يا عم بقى انت هتفضل شايل فى قلبك،غيرت راى خلاص ارتحت كده."

مالك:"ماشى."

على:"ماشى ماشى اى،هتضبطنى ولا اى."

مالك:"يا بنى اعمل اى يعنى اروح اقولها معلش يا ملاك صاحبى عايز يتعرف على صاحبتك اللى لسه مفهاش اصلا."

على بتفكير:"اه صح انا لسه مشفتهاش،برضو مليش دعوه اتصرف يا مالك."

مالك:"طيب خلاص هفكرلك فى حل وهقولك."

على بمرح:"اجدع صاحب وربنا."

مالك:"هههههه ماشى يا خويا،يلا طرئنا بقى."

على بتمثيل:"اى دا انت بتطردنى يا مالك."

مالك:"ايوه يلا على مكتبك يا كلب."

على وهو يقوم ليخرج:"طيب براحه يا عم برستيجى،وقبل ان يخرج،اوعى تنسى اخوك ها."

مالك بغضب:"برا يا على قبل ما ارجع فى كلامى."

على بسرعه:"خلاص خارج اهو."

"وخرج على من مكتب مالك بخطوات سريعه قبل ان يضربه مالك ثم ضحك مالك على صديق عمره المرح،وجلس مره ثانيه على مكتبه وتذكر ملاكه ونظر فى ساعته وجد باقى عده ساعات زفر بغضب وحاول ان يشغل نفسه فى العمل"

"فى المدرسه عند ملاك"

ترنيم بابتسامه:"شكلك بيقول انك مبسوطه."

ملاك بابتسامه توتر:"اصل مالك اا.."

ترنيم بتساؤل:"ماله مالك؟!."

ملاك بتوتر:"مالك اعترفلى بحبه."

"وضعت يديها على وجهها لتغطيه من كثره الخجل وشهقت ترنيم من الصدمه"

ترنيم بصدمه:"اعترفلك بحبه دا بجد."

ملاك بخجل:"اه والله."

"وسردت لها كل ما حدث فى ذلك اليوم"

ترنيم بغمز لها:"والله كنت حاسه ان مالك عينه منك،ايوه بقا يا ملاااااك."

ملاك وهى تضع يديها على فمها:"بس اسكتى هتفضحينى."

ترنيم بضحك:"معلش من فرحتى ليكى بس والله،ثم تحدثت بجديه،طب وانتى يا ملاك بتحبيه؟."

ملاك بحيره:"هو اه انا بحبه طبعا عشان هو ابن خالتى وطيب وحنين معايا ومحترم،بس انا لسه مش بحبه الحب التانى."

ترنيم:"اها فهمتك،ثم اكملت بمرح،طب يارب يا ملاك تحبى مالك قريب ونلبس الدبل بقى."

ملاك:"هههههههههههه."

"بعد انتهاء اليوم الدراسى ركبت ملاك فى الباص مع صديقتها ترنيم وعندما وصل الباص الى الشركه وسمع مالك صوته انفض مسرعا الى النافذه ليرى حبيبته ومعشوقته او ابنته التى قرر ان يربيها ويدللها على يديه،ابتسم بحب عندما وجدها تنزل من الباص وتلوح لصديقتها وعندما رحل الباص دخلت الى الشركه فالتفت نحو الباب بمجرد ان طرقت الباب فتحه بسرعه واخذها وقفله ثم احتضنها بشده"

مالك وهو يهمس فى اذنيها:"وحشتينى يا حبيبتى."

ملاك بخجل:"حبيبتك."

ابتعد عنها قليلا ونظر فى عينيها وتحدث بحب:" ايوه حبيبتى وبنتى كمان وخطيبتى قريب ومراتى ان شاء الله لما تكملى 18 سنه."

ملاك بصدمه:"لا واحده واحده عليا يا مالك خطيبتك وهبقى مراتك."

مالك بابتسامه:"ايوه يا روحى مالك فى اى."

ملاك بتعجب:"مالك هو انت بتحبنى اوى كده لدرجه انك خلتنى بنتك وعايزنى ابقى خطيبتك وبعد كده مراتك."

مالك وامسك وجهها بين يديه:"بحبك بس انا عديت مراحل الحب من زمان انا بعشقك مش بحبك بس وبقيت مهووس بيكى يا ملاكى."

ابتسمت بخجل وتحدثت:"بحب اوى اسم ملاكى بحسه احلى من ملاك."

مالك:"ونسيتى حاجه انت اسم على مسمى اسمك ملاك وانتى فعلا ملاك،بس اوعى فى يوم تتغيرى ابدا خليكى ملاك على طول فاهمانى يا ملاك."

ملاك وهى تهز راسها بنعم:"فاهمه يا مالك."

مالك:"طيب تعالى،اخذها من يديها وجلسوا على الاريكه،ملاك انا هعزم على عندنا على الغدا بكره اى رايك."

ملاك بابتسامه:"اوكى موافقه حتى بكره اجازه اصلا."

مالك بتوتر:"طب اى رايك انتى كمان تعزمى صاحبتك مش اسمها ترنيم برضو."

ملاك:"اه اسمها ترنيم،ماشى هبقى اعزمها مفيش مشكله خالص."

مالك وهو يقوم من جانبها:"طب خمس دقايق وجايلك على طول وانا رايح عند على عشان عارفك هتقولى رايح فين."

ملاك بتعجب:"عرفت ازاى انى هسأل السوال دا."

مالك بثقه:"عيب عليكى انا مالك برضو افهمها وهى طايره."

ملاك بشقاوة:"الثقه المنفوخه على الفاضى دى لان اى حد مكانى هيسأل السوال دا على فكره."

مالك بتوعد:"ثقه منفوخه على الفاضى،ماااشى يا ملاكى لما ارجع هوريكى مالك هيعمل اى فيكى."

ملاك بمرح:"مش هتقدر تعملى حاجه على فكره."

مالك بغمز لها:"هتشوفى بس مترجعيش تلومى الا نفسك وتقولى كفايه يا مالك كفايه يا مالك ها."

"ضحكت بطفوله عليه وضحك معها ايضا ثم توجهه نحو الخارج وحذر السكرتير الخاص به من ان تخرج من المكتب ثم توجهه نحو مكتب على"

مالك بمرح:"ابسط يا عم هخليك تشوف البت بكره."

على:".." يتبع الفصل 11 اضغط هنا