رواية عشقت ملاك الفصل الرابع عشر 14 - هاجر جمال

رواية عشقت ملاك البارت الرابع عشر 14 بقلم هاجر جمال

رواية عشقت ملاك الفصل الرابع عشر 14

مالك:"ملاكى."

"نظرت له وهى تبكى بعينيها الزرقاء بطفوله مما الم قلبه من وضعها هذا فضمها اليه وظل يملس على شعرها بحنان وتركها تفرغ كل ما بداخلها بعد مده من الوقت تقريبا هدأت هى قليلا"

مالك بهدوء:"مش انتى عارفه انى مش بحب اشوفك بتعيطى."

ملاك بحزن شديد:"عارفه،بس يا مالك مش قادره اصدق خلاص انى مش هشوفهم تانى مش هقعد معاهم تانى مش هضحك واهزر معاهم تانى مش هعرف احكلهم على حاجه كل دا ضاع فجأه كده،مش مش عارفه هقدر اكمل حياتى ازاى من غيرهم هقدر اعيش ازاى من غيرهم كانو هما كل حياتى،دلوقتى حاسه انى وحيده رغم انت موجود جنبى وخلتى وخالى وترنيم بس حاسه بالوحده،حاسه انى بموت بالبطئ اوى."

مالك بحنان:"شششششش بعد الشر عليكى يا ملاكى من الموت انتى صدقينى هتقدر تعيشى وتكملى حياتك عادى،اى نعم مش هتقدرى تنسيهم ودا مش لوحدك احنا كمان بس هنعمل اى ربنا عايز كده،ثم اكمل بمرح خفيف،وبعدين يا ستى اعتبرينى بابا وماما ."

ضحكت بخفه:"بابا وماما الاتنين هتعملهم ازاى دول."

فرح لانه نجح فى اخراجها قليلا من الحزن وتحدث بغرور مصطنتع:"شكلك لسه متعرفيش مين هو مالك سمير اللى يقدر يعمل اى حاجه."

ابتعدت عنه قليلا وتحدثت بابتسامه:"يا راجل على الثقه المنفوخه."

مالك بدهشه:"تانى ثقه منفوخه تانى،اكمل بتوعد،طيب شوفى انا هعمل اى."

"نظر له بتساؤل ثم فجأت عندما بدأ يغدغدها بشده وهى بدأت تضحك بطفوله وبصوت عالى وهو يضحك معها ايضا"

ملاك:"ههههههه خلاص يا مالك هههههههه مش قادره هههههههه مش هقول كده تانى ههههههه."

مالك بضحك:"لا مش خلاص عشان تتعلمى يا ملاكى ههههههه."

"ظلوا على هذا الوضع،وكان دلال وسمير فى الخارج امام الغرفه وسمعوا ضحكاتهم فابتسموا على ابنهم الذى استطاع ان يخرج ملاك من الجو الحزين والاهم جعلها تضحك بهذا القدر،ثم ذهبوا الى غرفتهم وهم سعداء،فى الداخل"

ملاك بتعب من الضحك:"حرام عليك بوقى وبطنى وجعونى من كتر الضحك."

مالك بخبث:"عشان تبقى تقولى ثقه منفوخه تانى،عارفه لو سمعتك بتقوليها تانى."

ملاك رافعه يديها مستسلمه:"حرمت يا باشا خلاص."

مالك:"ههههه باشا ماشى ماشى،بكره لما تبقى مراتى هربيكى من اول وجديد."

ملاك بخوف مضحك:"ليه بس كده يا مالك ما احنا كنا كويسيين ايه اللى حصل."

ضحك مالك وامسك خديها:"يا ملاكى بهزر معاكى يا خلاثى على الخدود يا ناس."

"ضحكت برقه وضحك معها ثم امسك يديها وقبلها بحنان وحملها وتوجه نحو ووضعها على الفراش"

مالك بهدوء:"يلا عشان المدرسه،البسى هدومك وحضرى شنطتك."

ملاك وهى تتمسك بذراعه:"طب توصلنى انت عشان مش عايزه اروح بالباص."

مالك بابتسامه:"حاضر يا ستى،مستنيكى تحت."

ملاك:"حاضر."

"قبل راسها وخرج من غرفتها متجها نحو الاسفل بعد قليل نزلوا والديه ونظروا له بسعاده وانتماء ففهم ما يرمون اليه وبعد قليل نزلت ملاك بملابس المدرسه وحقيبتها على ظهرها وعلى وجهها ابتسامه"

احب سمير التلاعب قليلا وغمز لملاك:"الله دا احنا بقينا مبسوطين على اخر يا حبيبه خالو،ثم نظر لمالك،البركه فى مالك بقى."

"ضحكت دلال على زوجها المرح وضحكت ملاك بخجل بينما مالك كان ينظر لوالده بضيق لانه مازال يقول لها (حبيبه خالو) وايضا يغمز لها"

مالك بجديه:"اسبقينى انتى على العربيه يا ملاك."

ملاك:"حاضر."

"توجهت نحو الخارج حتى تنتظره كما قال ثم نظر لوالده بضيق فحاول سمير كبت ضحكاته"

سمير بتماسك:"فى اى يا بنى بتبصلى كده ليه."

مالك بضيق:"بلاش يا بابا تقول حبيبه خالو دى تانى وبطل تقعد تغمز لملاك."

دلال بحده مصطتنعه:"ولد عيب ازاى تكلم ابوك كده."

سمير بضحك:"سيبيه يا دلال سيبيه،متغاظ عشان بقولها حبيبه خالو هههههه."

مالك بغضب:"بابا."

سمير بضحك:"على فكره دى زى بنتى مفيهاش حاجه انت مكبر الموضوع بس."

"تنهد مالك بيأس من والده ثم خرج من المنزل ونزل سمير ودلال فى الضحك على ابنهم"

سمير بابتسامه:"شوفتى الواد كان هياكلنى عشانها."

دلال بابتسامه:"بغير عليها موت يا سمير."

سمير براحه:"الحمدلله اطمنا على ملاك من دلوقتى،وانا عارف ان مالك هيحافظ عليها كويس اوى."

دلال:"الحمدلله."

"فى الخارج فى سياره مالك كان يسوق السياره وهو يفكر فى افعال والده وهو يعلم جيدا انه يفعل كل هذا حتى يثير غضبه ويرى مدى حب او عشق مالك لملاك،نظر بجانبه لملاك وجدها تنظر له ببراءه وعيون قطط فتعجب وعلم انها تريد شيئا"

مالك بابتسامه:"قولى قولى عايزه اى."

ملاك بتعجب:"عرفت منين انى عايزه اقول حاجه."

مالك بثفه:"انا بفهم من نظره الناس هما عايزين اى."

ملاك بمرح:"يا مالك بقى بطل النفخه الكدابه دى."

مالك بتعجب:"يعنى خلصت من الثقه المنفوخه اخترعتى النفخه الكدابه،ثم هز راسه بيأس، ممفيش فايده فيكى ابدا يا ملاكى،قولى عايزه اى على طول."

ملاك بطفوله:"يعنى كنت عايزه اروح الملاهى."

مالك بابتسامه:"حاضر يوم الاجازه هوديكى بس اعملى حسابك دى اخر خروجه عشان الامتحانات وبعد ما تخلصى وعد منى هوديكى اى مكان انتى عايزه دا غير طبعا هديتى ليكى."

ملاك بسعاده وهى تتشبث بذراعيه:"انت احلى مالك فى الدنيا."

قبل راسها وقال:"وانتى احلى ملاك فى الكون."

"كانت ترنيم جالسه فى الباص الذى يتوجه نحو المدرسه وتمسك بهاتفها تعبث به نظرت بالصدفه من شباك الباص وجدت على فى سيارته وينظر لها بابتسامه فنظرت له بصدمه و وجدته يفعل حركه الهاتف بيده دقيقه و سمعت صوت رنين هاتفها ففتحت المكالمه ووجدته على الذى يتحدث"

على بابتسامه:"هتفضلى مصدومه كده كتير."

ترنيم بصدمه:"انت ازاى ماشى جنب الباص وجبت تليفونى منين."

على بمرح:"عيب عليكى تسألى السوال دا دا انا على يا ترنيم."

ترنيم بابتسامه:"لا بجد جبته منين."

على بابتسامه:"بعدين هبقى اقولك،المهم عايز اقولك حاجه."

ترنيم باهتمام:"حاجه اى."

على بحب:"هاجى اتقدملك."

ترنيم:"...."

يتبع الفصل 15 اضغط هنا