رواية نور الفهد البارت العاشر 10 بقلم شيماء زايد
رواية نور الفهد الفصل العاشر 10
فهد: نرمين دى تبقى اختى فهمتى دلوقتي
نور بصدمه: ايه ازاى اختك وانتوا مش عايشين مع بعض
فهد: لإنها مش عايزه حد يعرف ان اخوها وعايزه تعيش بحريه بدون قوايد
نور بعدم فهم: ياعنى ايه مش فاهمه
فهد: ياعنى مش حابه تكون مشهوره ونفس الوقت مش هاحبسها فحبت تعيش بعيد عنى وبعدين انتى مالك بتدخلى فى اللى مالكيش فيه ليه
نور: عشان انا مراتك ومن حقي اعرف
فهد: وانا جوزك ومن حقي اعرف انتى وكريم تبقوا ايه لبعض
نور بتوتر: مش لازم تعرف
فهد: كل ما اكلمك عنه تتوترى ومبترديش اشمعنا عايزه تعرفى عنى كل حاجه وانا معرفش عنك اى حاجه ليه ردى
نور: معرفش معرفش وفجأة اغمى عليها
فى المستشفى عند نرمين
نرمين بفرحه:ايه جابك هنا يا مجنون
:مقدرتش استحمل وكمان كنت خايف عليكي اوى يا حبيبتى
نرمين بدلع ممزوج بفرحه:ومش خايف من اخويا يا كيمو
كيمو:اللى بيحب مبيخافش أبداً يا قلبى وبعدين مين اخوكى دا عشان اخاف منه
نرمين بخوف:فهد دا كريم يا فهد
كريم بخوف بيبوص وراه:والله العظيم مش وبعدين فتح ملقاش حد عرف انها بتهزر
ونرمين فضلت تضحك وهى بتقلد صوته:اللى بيحب مبيخافش أبداً ومين اخوكي دا عشان اخاف منه هاهاهاها
كريم هو بياخد نفسه:نينينينينينيني على فكره انتى بايخه اوى ودا احترام ليه مش خوف على فكره
نرمين وهى بتكتم ضحكتها وبتتريق عليه:امممم احترام وهما الاتنين بصوا لبعض وفضلوا يضحكوا
(دا انت هاتتنفخ يا كيمو والله بعد ما يعرفوا انك كريم اياه والله كنت فى عز شبابك الله يرحمك مقدما 💃)
نروح لنور وفهد
بعد ما اغمى على نور
فهد بخوف عليها:نور فوقى ايه اللى حصلك دا دم قومى يانور
وبعدين فهد شال نور وطالعها فوق واتصل على الدكتوره وجاتله وقالها اللى حصل دخلت تكشف عليها وهى طالعه
فهد وهو خايف عليها: مالها يا دكتوره هى اغمى عليها ليه وكانت فى دم جاى من مناخيرها
الدكتوره: بص هى بسبب انهيار عصبى دا اولا ثانيا انا شاكه انى فى حاجه فى مخها بس لازم نعمل اشاعه على الدماغ
فهد بخوف عليها: شاكه فى ايه
الدكتوره: مش لازم نسبق الاحداث بكره نعرف بس لازم ترتاح وبلاش ضغط عليها ماشى يا استاذ فهد
فهد :حاضر اتفضلى اوصلك
خرجت الدكتوره وفهد وصلها وبعدين راح لنور قعد جنبها
فهد:اكيد فى حاجه وراكى يا نور وانا خايف عليكى اوى كدا ليه
نور وهى بتصارع فى احلمها بحبك خاين سيب ايدى بابا لا متروحش منى وفضلت تقول كلام مش مفهوم
فهد:نور مالك فيكى ايه من حبيبك ومين الخاين وماله باباكى
نور:بابا بابا متسبنيش وبعدين هدت ونامت
فهد:ايه اللى حصلك يانور فهمينى بكره اعرف كل حاجه ولقاها ماسكه ايده وبتقوله متسبنيش متسبنيش
فهد:مش هاسيبك يانورى مش هاسيبك ابدا
وبعدين هو نام جنبها على الكرسى وفضلت نور يجيلها الحاله وهو يفضل يهديها لحد ما وقفت عن الصراخ ونامت
فى الصباح
فاقت نور وافتكرت اللى حصل ولقت فهد جنبها نايم وفضلت تتامل فيه وازاى انه جميل وهو نايم
فهد: انا حلو اوى كدا
نور: ها
فهد: مش وقتها ها انتى عامله ايه دلوقتي
نور: الحمدلله فى زحام من النعم
فهد بإرتياح: الحمدلله اه لازم نروح المستشفى النهارده هانعمل شوية تحاليل بسيطه نطمن عليكى
نور: ايه ليه اللى حصل ما انا كويسه اهو
فهد: انا عارف انك كويسه بس هانطمن وخلاص
نور: بس
فهد: مابسش يالا قومى صلى وجهزى نفسك عشان نروح ومشى خرج من الاوضه
وهى بتبرطم: متعجرف وبكرهك
فهد دخل: سمعتك على فكره ومش عايزك تحبينى يالا خلصى بسرعه
نور: عااااا غبى وقامت صلت وجهزت ونزلت
فهد: جاهزه
نور: ايوا يالا
وركبوا العربيه ووصلوا المستشفى والدكتوره قابلتهم وقلتلهم جاهزين قالوا ايوا واخدت نور ودخلت لغرفة الاشاعه وفهد فضل متوتر وقال بدل التوتر دا اروح اشوف نرمين
راح لنرمين وخبط على الباب اتخضت كان كريم نايم على الكرسى جمبها وهى بتتأمله وهو نايم اتخضت من خبط فهد وقالتله قوم يا غبى فهد جه استخبى تحت السرير بسرعه هو دخل تحت السرير نرمين بتوتر :ادخل يافهد
فهد:المضه عامله ايه النهارده
نرمين:انا بخير طول ما انت بخير
فهد:الحمدلله يا حبيبتى انا ونور هنا بتعمل شوية تحاليل بسيطه
نرمين:تمام يا حبيبي هى مالها فى حاجه
فهد:لا اغمى عليها امبارح والدكتوره قالت لازم اعمل تحاليل نشوف فيها ايه بس
نرمين:تمام يا حبيبي هو صحيح هاخرج امتى اصلى زهقت الصراحه
فهد:هاروح اسأل الدكتوره وشوف نور واجيلك
نرمين:طيب تمام مستنياك
وقبل مايطلع سمع حد بيعطس ودا بسبب كريم شم ريحة ترابه ف عطس وهى اتظهرت ان هى اللى بتعطس وفهد مأخدش فى باله ومشى يشوف نور
كريم:طلع وقال اخوكى دا بيجى فى الاواقات الصعبه
نرمين فضلت تضحك:جبان بس بحبك
كريم:قولتى ايه
نرمين بإستعباط:جبان
كريم:اللى بعديها
نرمين:معرفش انا قولت ايه
كريم:على فكره انتى حبيبه مش سالكه
نرمين عارفه انت هاتقولى يالا يا فصيح امشى من هنا بسرعه قبل ما فهد يجى تانى
كريم:ماشى يا اختى سلام على فكره هاتوحشينى
نرمين:بطل محن وامشى قبل ما يجى بسرعه
مشى كريم بسرعه وخرج نرمين فى سرها وانت كمان هاتوحشنى
(يا محنه سيبى حبه للسناجل الغلابه مش كدا الله)
نروح لفهد ونور
نور خلصت وفهد راحلها
فهد:الاشاعه ها تظهر امتى يا دكتوره
الدكتوره:بكره بإذن الله
فهد:تمام يا دكتوره
فهد:نور يالا نروح نجيب نرمين عشان نمشى
نور:حاضر
وراحوا جابوا نرمين وركبوا العربيه وراحوا الفيلا
نرمين:والله يا فهودى وحشتنى الفيلا اوى وذكريتها
فهد:ماهو يا اختى لو تقعدى بس المرادى مش هاخليكى تمشى
نرمين:بس
فهد:مابسش هاتعيشى معانا وخلص الكلام
نرمين: تمام يا فهودى
نور فضلت بصالهم وتقول يا بختهم كان نفسى فى اخ ذيك يافهد
نرمين بمرح: ايه يا نونو سرحانه فى والله فهد واخد عقلك ايوا ياسيدى الله يسهله
نور ل اول مره تضحك: لا ياستى بحسدكم اصل ماليش اخوات
الداده سمعتها وقالت فى سرها كان نفسى اقولك السر اللى مخبياه بس مينفعش دلوقتي
فهد بسرحان: ضحتك طلعت حلوه
نرمين بخبث: اممم وانت كمان واقع اوى يا فهودى ها
فهد فاق وضربها على قفاها زى اى اخ مصرى مش محترم: لم نفسك يا لمضه هانم
نرمين: اه ايدك تقيله اوى وعلى فكره انت واقع اوى ها وقامت هربت قبل ما ضربها تانى
فهد: هى بتهزر عادى
نور بخجل: لا ولا يهمك وفضلوا باصين لبعض وبعدين كل واحد راح اوضته وبدلوا ملابسهم
وفهد فضل سرحان بسبب ضحكة نور وبعدين نام ونور كانت هاتنام بعد ما صلت ورايحه تجيب مايه سمعت نرمين وهى بتتكلم فى التلفون ودخلت عليها فجأه ونرمين قغلت التلفون وخبته تحت المخده
نور راحت جنبها:امممم ياعنى بتخافى من الانيان ومش بتخافى من ربنا اللى شايفك اربعه وشرعين ساعه
نرمين بخجل:انا اسفه
نور: متتأسفيش ليا انا انسان اعتذرى للى خلقنا هو اللى شافك مش انا
نرمين:بس هو بيحبني
نور:وربنا برضو بيحبك حبيه ومتضبهوش
نرمين:عندك بس هو هايجي بتقدملى
نور:يدخل الباب من بابه مش من شباكه زى الحرامى
نرمين:خايفه من اخويا ميوفقش وانا بحبه
نور:متخافيش انا هاقنعه خليه يجى وملكيش دعوه ومتغضبيش ربنا مهما حصل ماشى يا حبيبتى
نرمين:تمام
نور: يالا تصبحي على الجنه
نرمين:وانتى من اهلها
وخرجت نور وراحة تنام
فى الصباح قاموا وجهزوا وفهد راح شغله ونور مقدرتش فحبت ترتاح شويه نرمين نزلت قعدت معاها
نرمين:انتى احلى مرات اخ فى الدنيا دى كلها
نور ضحكت:اممم اكيد حاجه حصلت عشان كدا فرحانه اوى
نرمين:قولتله اللى قولتيه بس بطريقتى انا وقرر انه يجى يتقدملى الاسبوع الجاي
نور:طب كويس مبارك عليكى يا قلبى
نرمين حضانتها:الله يبارك فيكي يا حبيبتى وخرجت من خضنها حاول تقنعى اخويا بقى
فهد من وراهم:تقنعنى بإيه
نور:انت جيت امتى
فهد:لسه جاى دلوقتي قولولى تقنعونى بإيه
نور:إن انا وهى نخرج نخرج نجيب الاشاعه وبعدين نخرج شويه
فهد بتوتر:لا هاروح اجيب انا الاشاعه وروخوا اخرجوا انتوا
نور:تمام
نور ونرمين جهزم وراحوا يتفسحوا شويه
نور بعد ما خلصوا شوبنج:ايه رابك نروح ناكل رز بلبن عند مطعم.......
نرمين:تمام
وصلوا المطعم ونور طلبت رز بلبن ونرمين طلبت ايس كريم
نرمين:تعرفى اللى انا بحبه دا بيعشق حاجه اسمها رز بلبن زبك كدا
نور:والله طب كويس عشان كدا عرف يختار صح 😂
نرمين بضحك:عندك حق اصل اللي يحب الرز بلبن بيبقى بيختار صح 😂
وفضلوا يدردشوا ويضحكوا
نسبهم ونروح لفهد
فهد:ها يا دكتوره فى حاجه
الدكتوره:مش هاقدر اخبى عليك
فهد:قلقتينى يا دكتوره فى ايه
الدكتوره:نور عندها..
فهد بصدمه:ايه
يتبع الفصل الحادي عشر 11 اضغط هنا