رواية احببت رجلا احمد وريم البارت العاشر 10
رواية احمد وريم الفصل العاشر 10
وفى فرح ميار اعترف اخيــرا احمد بحبه لريم تعالوا نشوف حصل ايه
ريم: احمد انت بتقول ايه
احمد : بقول بحبك يااجمل حاجه فى دنيتى وبتمنى اعيش معاكى انتى وبس
وفجـــــأه ...ده الى هنعرفه دلوقتى
الحلقـــه العاشـــــره
احمد : بقول بحبك يااجمل حاجه فى دنيتى وبتمنى اعيش معاكى انتى وبس
ولسه ريم هتتكلم يجى معتــــز ويســـــلم على ريم بحراره كبيره جدا
معتـــــز : ريم عامله ايه ياحبيبتى
استغربت ريم معتــــز واحمـــــد كان هيمسكه يضربه
ريم : انا تمام يامعتز مالك فى حاجه
احمـــــد: انت شارب حاجه ياواد انت حبيبتك منين
معتـــز : عادى يادكتور مش تحط فى دماغكـ
عند اذنكم
ريم واحمد : اتفضــل
احمـــــد : ازاى يكلمك كده فى ايه ياريم ايه اللى بينك وبينه
ريم : انت اتجننت ولا ايه يااحمــــــد
احمــــــــد : طيب ياريم كلامنا هيكون بعدين وسبها ومشى
وهنــــا اضايقت ريم جدا من موقف معتز واحمـــــد
ريم : ليه يامعتز تعمل كده يارب خير ،وكمان ليه ياربى انا ماصدقت احمد بقى ليه انا وبس يجى يحصل كده وفرحتى تتهدم
بتروح ريم على طرابيزة اهلها وتجلس معاهم وطبعا معتز عنيه على ريم طول الفرح
وبينتهز معتــــز فرصـــة الرقص ســــلو ويروح عند ريــــــم علشان يرقص معاها
بيروح معتز لريم ويمـــد ايديه
معتـــز تسمحيلى بالرقصه دى ياريم
ريم : نعم
معتـــز : عايز ارقص معاكى
ريم تلتفت تبحث عن احمد ولكنها لا تجده
ريم محبتش تزعل معتز وقالت فرصه تشوف ماله
قامت ريم ترقص مع معتز وفى الرقصه
معتز: انتى حلوه اوى ياريم
ريم: شكرا يامعتز ، انت مالك يامعتز
احمد بيدخل يدور على ريم بعنيه يلاقيها على الاستيدج مع معتز يروح جرى
معتز: مفيش ياريم حاسس انى محتاجلك وكمان مكنتش اعرف انك ولسه هيكمل
يلاقى احمد جاى ويقول
احمـــــد : معتز بعد اذنك ممكن اخد مراتى
معتـــز : والله هى مراتك ـ انا كنت ناسى ،،ماشى يااحمد خدها دلوقتى
احمـــــد: يعنى ايه خدها دلوقتى يامعتز
ريم : ممكن كفايه الناس بتتفرج علينا ولسه هتكمل
احمــــــد يرد : انتى تخرسى خالص وشدها من ايديها ورقص معاها
معتز نزل وهو محتار من الى حصل
احمــــد : مش عايز اسمع صوتك ياريم فاهمه
ريم : بس انا وهتكمل....
احمد : قولتلك مش عايز اسمع كلمه
وبتنتهى الرقصه وبتنزل ريم واحمد ويعدى الفرح
بتروح ريم واحمد البيت وهنـــــا بقى تبدأ المعركه
ريم لسه داخله الغرفه ينادى عليها احمد وبزعيق اول مره تشوفه ريم
احمـــــد: ريم
تتخض ريم وفى ثانيه تقف . نعم
احمـــــد : ممكن افهم ايه اللى بينك وبين معتز
ريم : مفيش حاجه معتز صديقى يااحمد وانت عارف كده كويس
احمد: ازاى لما هو صديقكـ وبس يكلمك بالطريقه دى انتى بتشتغلينى ياريم
انا فاهمك ياابله ريم انتى قولتى العب على الاثنين واللى يقع يبقى من حظى
هنا ريم بصتله بصه وحشه اوى اندهش منها احمد
ريم: انت ازاى تقولى كده وانت مين علشان تتهمنى بده احمد انت زودتها
احمد يصرخ : زودت ايه ياهانم لما اروح واجى الاقى مراتى بترقص مع واحد وكان بيحبها وطريقته معايه بتأكد ان فى حاجه بنكم
ريم : انت على فكره مش واثق من نفسك ولا حتى بتق فيه بس اللى عايزاك تعرفه يااستاذ احمد انى متربيه كويس جدا
احمد : ريم بلاش طريقتك دى معايه
ريم : انت المفروض تسكت خالص يااحمد انت تحمد ربنا انى رضيت بالذل ده كتير اوى كنت بشوف منك حاجات وكنت بعديها لكن خلاص اتخنقت كفايه بقى
احمـــــد : مكنتش عارف ان الحياه معايه بتخنق
ولسه ريم هتتكلم يرد احمد ويقول
احمـــد: يبقى احنا نحاول نستحمل بعض كلها 6 شهور وكل واحد يروح لحاله
بتدخل ريم جرى على غرفتها وفى اللحظه دى بيشوف احمد دمعة ريم اللى هزته
دخل احمد غرفته وقعد يفكر فى اللى حصل وحس انه ممكن يكون ظالمها
ريم دخلت غرفتها وارتمت على السرير وحست ان الدنيا ضاقت بيها
غيرت هدومها وصلت ونامت ومحستش بالدنيا خالص
احمد صحى من النوم على الظهر لاقى ريم لسه نايمه فضل صاحى جه العصر استغرب انها مش صحت ولا صلت
دخل المغرب قال لا ده كده كتير
بيدخل احمد ويفتح الغرفه ويصرخ .... ده اللى هنعرفه الحلقه الجايه
يتبع الفصل الحادي عشر 11 اضغط هنا