رواية احببت رجلا احمد وريم البارت الثاني عشر 12
رواية احمد وريم الفصل الثاني عشر 12
اتصلت ريم بدينا ..
ريم: الو ايوه يادينا هستنى كتير
دينــا : اسفه ياريم الدنيا زحمه وبطلى عصبيتك دى كفايه الارف الى انا فيه
ريم : الارف هتشوفيه لما تيجى سرعى شويه يادينا هنتاخر على المحاضره
وتغلق الخط .. بعد نصف ساعه تيجى دينا
ريم: بجد مش عارفه اقولك ايه ..رامز بجد هيبهدلنا
دينا : هههههههههههههههههههههه
ريم : وكمان بتضحكى بجد معدومة الدم
دينا تنظر لها نظره
دينا : اهدى علينا ياريم قولتلك بطلى عصبيتك دى كنتى هتموتى بسببها
افتكرت ريم الى حصلها ورجعت برأسها لورا
دينا: حبيبة قلبى انا خايفه عليكى وحاسه بيكى اوى ياريم
ريم: حسيتى بيه فعلا يادينا
دينا : لو مش حاسه بيكى وفهماكى مش هينفع تقولى عليه توأمك ريم انتى واحمد مش زى اى زوجين
هنا ريم بصتلها بإندهاش
ريم: يعنى ..انتى كنت عارفه يادينا
دينا : طبعا ياريم انا عارفه احمد كويس وعرفاكى وحاسه ان فى حاجه غلط وده الى هفهمه من حالا ياريم
طبعا ريم حكت لدينا كل حاجه حصلت من اول مقابلة احمد لحد اخر خناقه بنهم
دينا: (بكت دينا واخدت ريم فى حضنها ) استحملتى كل ده ياريم ولوحدك هونت عليكى كنت شيلى وارمى عليه ياصديقة عمرى
ريم (تبكى بهستريا فى حضن دينا ) : مكنش ينفع يادينا خفت اوى بس خلاص مش قادره يادينا
دينا (تبعد عن ريم ) كفايه عذاب ياريم لازم تعرفيه مين دينا وعلى فكره احمد شكله بيحبك
ريم (انتبهت اوى ريم لكلمة دينا ) بيحبنى ايه يادينا انتى هتصدقى كلامه
دينا :لا انتى مش شوفتى عمل ايه فى المستشفى يوم ما تعبتى
ريم : اكيد حس بتانيب الضمير
دينا (تقاطعها ) تأنيب ايه اسكتى المهم سبينى اركزلك فى الموضوع بس هسألك سؤال
ريم انتبهت اكتر
دينا :لسه بتحبى احمد ومتمسكه بيه بعد كل اللى حصلك
ريم (بحزن واسف شديد ) طبعا يادينا انا مقدرش اعيش من غيره
دينا : طيب سيبى الموضوع عليه
ريم : هتعملى ايه
دينا :ملكيش دعوه سبيها على الله ثم عليه
ضحكت ريم وحست ان هناك شعاع امل فى حياه جديده مع احمد
وهنا افتكروا المحاضره بتاعت رامز وضحكوا وطيران على الجامعه
فى الجامعه ....
كل البنات بيسلموا على بعض والوقت ده كانت محاضرة احمد
دخل احمد وبص على البنش لقى ريم ودينا بصلها وحط وشه فى الكتاب
طبعا شروق جرى حبيت تكمل مخططها وفضلت لازقه لاحمد
ريم : شايفه يادينا بتعمل ازاى مش محترمه وجودى وهو عمال يسبلها
دينا : ههههه والله انتى حماره يابت
ريم (ضربتها على كتفها ) ياقليلة الادب لو انا حماره هتبقى زى وتطلع لسانها
دينا : هش هش والله مانتى فاهمه حاجه
ريم : على اساس انى ذبابه ماترشينى بمبيد احسن ونرتاح
دينا : ههههههههههه خفه يابت
ريم : طيب اسكتى احمد شكله هيقوم ياكلنا شوفتى بيبص ازاى
دينا : هههههههههه هو ده المطلوب ياوختى ههههههه
ريم : مش فاهمه حاجه يادينا
دينا : ماقولنا حمار قولوا لا اسكتى واتهدى سبينى امخمخ
تعالوا نروح لاحمد ...شروق واقفه جمبه تكلمه
احمد * قاعده تهزرى وتضحكى ياريم
شروق : وحشتنى يااحمد
احمد : وانتى كمان ياشيرى
احمد ينظر لريم ودينا * كمان مش فارقه معاكى هونت عليكى يادينا ده انا بموت وانتى عادى
شروق : احمد احمد
احمد * بس انا مش هعبرك وهتشوفى معايه ايام ياريم ومش هطلقك ايوه مش هطلقك
شروق : احمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــد
احمد (انتبه لصوت شروق ) ايه ياشروق
شروق : انت مش معايه خالص
احمد : معلش ياشيرى مرهق شويه يلا روحى مكانك هبدأ المحاضره
شروق طيب بس لينا كلام بعدين
بيبدأ احمد يشرح والكل مركز .... يدخل معتز وهنا احمد *نفسى اولع فيك يامعتز الكلب ..ادخل يامعتز
معتز * نفسى اولع فيك يااحمد الكلب اوعى تفكر بحضرها علشان خاطر عيونك
بيروح ويلاقى مكان جمب ريم ويقعد
معتز : اذيك ياريمو وحشتينى اوى
ريم * مش نقصاك خالص يامعتز ...اه وانت كمان ياميزو عامل ايه
يضحك معتز ..تمام ياقمر ..بت يادينا سلاموز
دينا : لسه فاكر يارخم
احمد : لو سمحت اى صوت هترد صاحبه بره ويبص لمعتز وريم ودينا
دينا (توطى تحت البنش وتبص لمعتز وريم ): هتودونا فى داهيه ..بقولك ايه ياواطى عيزاك فى خدمه بعد المحاضره
معتز : يعنى عايزه خدمه وتقولى ياواطى ..عيون الواطى يادندون
ريم : ميزو انا الى بقول لدينا كده بس
معتز : ههههههههههه اسكتى احمد هيولع فينا دلوقتى
ريم : سيبك منه وطلعت كشكولها وفضلت تكلم معتز ودينا على الورق ويضحكوا
احمد * اه مش قادر اطردها والله ما هسيبك يامعتز الكلب
طبعا احمد كان بيشرح وهو مش مركز خالص وكل شويه واحده من الطلبه تعدله
هنا ريم خافت على احمد لانها حست انه بيراقبها وسكتت
احمد بدأ يرجع لجو المحاضره من تانى ..وهنا ريم سرحت فى احمد وبتفكر ياترى هيحصل ايه تانى
احمد بص على ريم لقى ريم سرحانه * ياترى بتفكرى فى مين ياريم ياترى انا ولا الكلب الى جمبك لو تعرفى ياريم الى جوايه
وقطع تفكيره سؤال لاحدى الطالبات وهنا احمد انهى المحاضره
وطبعا زى اى دكتور بعد المحاضره وقف مع الطلبه الى محتاجين اجابه عن بعض الاسئله
طلعت ريم ومعاها دينا وجمبها معتز وهما بيضحكوا
احمد * اضحكى اضحكى ياريم حاضر حسابك بعدين
طلع احمد من المدرج لقى ريم واقفه مع معتز ولوحدهم ودينا واقفه بعيد شويه
راح بسرعه عليهم
احمد: انتوا واقفين هنا لوحدكم بتعملوا ايه
معتز لسه هيتكلم تقاطعه ريم
ريم : لوحدنا فين ياحمد انت مش بتشوف حواليك ولا ايه
معتز : الظاهر كده بردوا ياريم
احمد : مش عايز استظراف ياخفيف ويوجه كلامه لريم ..متنسيش ياهانم انك مرات الدكتور احمد والكل هنا عارف يعنى احترمى كرامة جوزك
ريم (تزعل اوى وتتعصب ) وانت شايفنى واقفه معاه وحضنها يعنى ولا ايه
احمد( بتعصب ) انتى حاسبى على كلامك فى ايه ياريم
تيجى دينا بسرعه وتيجى شروق
دينا : براحه يااحمد اهدى شويه حصل ايه ..الناس حوالينا
احمد : وانتى ياهانم واقفه بعيد عنهم ليه ها ردى
شروق : ايه ياميدو مزعل نفسك ليه علشان حد مش يستاهل وتبص لريم
ريم:.......... تنظر فى اسف
احمد : فعلا ياشيرى مش تستاهل ويسبها ويمشى وتروح وراه شروق
ريم ( تترمى فى حضن دينا وتبكى ) شوفتى يادينا بعينك وتقولى بيحبنى
معتز يتدخل : فعلا بيحبك ياريم
ريم (تترك دينا وتبص لمعتز ) انت بتقول ايه
معتز : انا واحد صاحبى جه حكالى كل حاجه ياريم عنك وقالى انك بتحبينى وكلام كتير ملوش لزمه بس انا النهارده فهمت اللعبه القذره اللى بتتلعب واعرفى انى مش هسيب حقك ولا حقى
دينا وريم : لعبه
معتز : ايوه وانا متأكده انها الخبيثه الى اسمها شروق ..ويبص لريم .مش تقلقى ياريم ميزو اخوكى وراجل اوى ومش هيسيب حقك واسمعيها كلمه منى ..احمد بجد بيحبك وواضح اوى وانتى كمان
دينا : اشطه ده الى بقوله ياميزو من الصبح علشان كده عندى خطه جامده
وتقول خطتها ويضحك معتز جداااااا
معتز : ايه الخطه السيس دى انتى واكله ايه يابت على الصبح
دينا : حليب بموز ياخويه
معتز : واضح ياختى اسمعونى بقى ومخمخوا دماغكم معايه
...........................................
ريم : يابن الايه يامعتز ده انت طلعت داهيه
معتز : الى يمسك ياريمو اكنه ضربنى وانت عارفه انتى ودينا روحى وانا هساعدك وهرجعك لاحمد وبكره تشوفى بس محتاجين رامز فى الموضوع
دينا : دى سهله خالص اعتبر ان رامز معانا هههههههههههههههه..متفائله انا جداااا
دينا وريم حضنوا بعض وبعدين الثلاثه ضربوا ايدهم بأيد بعض
معتز : يلا بينا ناكل بقى
ريم : ههههههه يلا بدل ما تمشى تغنى تقول جعان جعان
معتز ودينا : هههههههههههههههه
تتصل دينا برامز وتاخده على اجمل كافيه وتحكيله على خطة انقاذ ريم
دينا : ايه رأيك يارامز
رامز : موافق طبعا يادندون اى حاجه علشان خاطر احمد وريم اعملها
دينا : معرفش انك جدع كده ياود
رامز : لا هتدفعى كام ماهو مش ببلاش ههههههههه
دينا : استغلالى ياواد
رامز : واد واد عيب يابت تقولى لجوزك ياواد
دينا (تبصله وتنح) جوز مين فى ايه
رامز : بحبك يادينا وبجد حبى لريم مكنش حب قد ما انا اتعلقت بها وبس
دينا : (بتحاول تستوعب اللى بيحصل *هو حس انى بحبه ولا ايه ) : طيب ومن امتى
رامز : من زمان يادينا بس كنت خايف اصارحك بجد وينزل رامز ويركع قدام دينا
ويطلع علبه حمرا ويقول .... اهلى واهلك موافقين لو وافقتى هنلبس الدبل
دينا :...................
رامز (يمسك ايديها ) بحبك اوى يادينا وبتمنى اقضى عمرى الجاى معاكى ويعلى صوته بحباااااااك تتجوزينى
كل الكافيه بصوا عليه وقعدوا يضحكوا ويبصوا لدينا ويقولوا وافقى وافقى
دينا (تضحك دينا وتنزل من عنيها دمعه ) طبعا موافقه يارامز
رامز : اوعدك انى اسعدك وعمرى ماازعلك ابدا ياروح قلب رامز
يمسكـ ايديها ويلبسها الدبله
وطبعا دينا تتصل بريم وتعرف ريم الخبر وتفرح اوى لصاحبتها وتكلم رامز تباركله
واحمد يفرح اوى لصديق عمره ويبارك لدينا
بعد ايام ....الحال زى ماهو بين ريم واحمد بل الموضوع تقعد ولكن بيتقابلوا على السفره بس
اجتمع الاصدقاء الاربعه فى كافيه المهندسين ..معتز وريم ورامز ودينا
وبدأوا يخططوا للخطه ..وبدأت ريم فى تنفيذ اول حاجه فيها
فى البيت عن ريم واحمد هندخل على غرفه قاعد احمد فيها وبيضحك
ريم : احمد ممكن طلب ..
احمد : خير ياريم وانجزى مش فاضى المسرحيه حلوه
ريم : خلاص لما تخلص
احمد : يوووووه ما تنرفزينى قولى عايزه ايه واخلصى
ريم : محتاجه فلوس علشان طالعه رحله
احمد : نعم ياختى رحله وهو انا مليش لزمه هنا ولا ايه
ريم : مانا بقولك اهو يااحمد والرحله دى تبع القسم يعنى شغل
احمد : اه افتكرت كنت سمعت انهم هيعملوها طيب ياريم مش دى تبع رامز
ريم : ايوه
احمد : طيب ماشى هعطيكى الفلوس دى يوم وراجعه مش كده
ريم : لا دى اسبوع
احمد : نعم ليه ماكل سنه بتبقى يوم وبيرجعوا ليه اسبوع دى الانتاج الاعلامى
ريم : لا يااحمد مش هتبقى الانتاج هتبقى شرم الشيخ
احمد (يقوم احمد ويزغرط ) حبيب قلبى يارامز
ريم ههههههههههههههههه مالك اتجننت ولا ايه اهدى يابابا
احمد : اه اهدى ماشى ياريم انسى الموضوع ده بقى
ريم : ده مستقبلى يااحمد ومش هينفع مش اروح وانت عايزنى اشيل مواد وبابا مش هيسامحك ابدا
احمد (يضغط على اسنانه ) بتمسكينى من ايدى اللى بتوجعنى ياريم حاضر روحى ياريم
ريم : ماشى يااحمد هات الفلوس علشان معتز لم خلاص فلوس الدفعه
احمد *معتز الله الله .... هو معتز باشا رايح
ريم : طبعا
احمد : اه طيب بكره انا هعطى الفلوس لرامز بنفسى
ريم : مش هينفع يااحمد ولسه هتكمل
احمد : يلا ياريم قولتلك انتهينا بكره هعطيله الفلوس روحى نامى
بتطلع ريم وهى فرحانه جدا انها نجحت فى اول دور ليها
احمــــــد قعد يتكلم مع نفسه ....ندخل نشوف بيقول ايه
احمد * دى فيها معتز ياحبيبى وكمان شرم ياحبيبى آآآآآآآه اقتله ولا اعمل ايه
*تعمل ايه يامغفل ماعادى ماتروح
*تروح ازاى معاه الميه والهوا والوجه الحسن واتفلق انت يااحمد
* هو انت يعنى بتحبها
* لا ياعم بحب مين دى مش تستاهل
* خلاص كبر دماغك
*مش هينفع اسبها
* وخايف كده ليه
*معتز ممكن ياخدها منى وانا مش هستحمل كده
*خلاص روح معاها
*اه صحيح اروح ماروحش ليه
*بس استنى ياخفيف هتقولها ايه يابو كبرياء انت
*اه صح هتفكر انى رايح علشانه خلاص مش رايح
*تصدق انت حمار
*مش تشتم بقولك اهو ولا انا علشان بتكلم معاك
*اصل سهله اوى شروق رايحه وانت رايح معاها مش عايز تفكير
*يابن الايه هو ده الكلام بكره بقى هروح ادفع ليه وليها
*ايوه اضحك اضحك
*خلاص بقى سبنى انام ده انت بتتكلم كتير مش هتكلم مع نفسى تانى
ويدخل احمد فى نوم عميق
تانى يوم ...فى الجامعه
احمد : رامز يارامز خد تعالى
رامز (يارب تقول هتيجى يااحمد خليك لذيذ ومش تبوظ الخطه ): نعم يااحمد باشا
احمد : خد ياخويه يابتاع المصايب فلوس ريم وانا جوابى هيجيلك دلوقتى من العميد
رامز : جواب مين ولايه
احمد : جاى ياعم معاكم تغيير وكمان شروق رايحه وانا هروح عشانها
رامز (حبيب قلبى واقع ياولاد ) صح ياابو حميد مش هينفع تسبها لوحدها يلا بقى سلام عندى محاضره
طبعا الاربع اصدقاء عملوا حفله بمناسبه نجاح اول جزء من الخطه
وبعد تجهيزات الرحله يجى اليوم الموعود بتطلع دينا وريم ومعتز وشروق وباقى الدفعه الباص
احمد ينادى رامز ...رامز تعالى اقولك
رامز : خير ياحمد
احمد : اعمل حسابك هتقعد جمبى علشان دينا تبقى مع ريم ومش عايز كلام كتير
رامز : (ده فى المشمش ياحبى ) من عونيا ياصاحبى
يطلع رامز الباص وبعدها بدقائق يطلع احمد وهنا احمد يقف مكانه أوبااااااااا
يتبع الفصل الثالث عشر 13 اضغط هنا