رواية عشقت ملاك الفصل الواحد والعشرون 21 - هاجر جمال

رواية عشقت ملاك البارت الواحد والعشرون 21 بقلم هاجر جمال

رواية عشقت ملاك الفصل الواحد والعشرون 21

"بعد خروج على من مكتب والد ترنيم ذهب نحو الشركه وتوجه نحو مكتب مالك"

على بسعاده:"وافق يا مالك وافق."

مالك بفرحه:"دا بجد وافق."

ملاك بسعاده وتقفز:"هيييه وافق احساسى طلع صح."

اقترب مالك من صديقه واحتضنه بفرحه وقال:"مبروك يا على مبروك."

على:"الله يبارك فيك يا مالك،اما اروح افرحها بقى."

بعدما خرج على قال مالك:"أنا مش مصدق الصراحه انو وافق خلاص."

ملاك:"هييييه كده هيبقو فرحين يا مالك."

ضحك بخفه وتقدم نحوها وضمها اليه وقال:"هتبقى عروسه قمر يا ملاك."

ملاك بابتسامه:"هلبس فستان ابيض بقى وكده."

مالك بابتسامه:"احلى فستان هجيلك عشانك."

ملاك:"وتاج زى الاميرات بالله عليك."

مالك:"وتاج زى الاميرات يا ملاك."

ملاك:"وبعد كده نروح نقضى اجازه فى اى حته تعجبنى."

مالك:"اى حته تعجبك يا ملاك حاجه تانى."

ملاك:"اه عايزاك تعلمنى سواقه العربيه واطلع رخصه."

مالك بابتسامه:"حاضر."

"على الجانب عند على الذى كان يتحدث بسعاده مع ترنيم"

على:"أنا بجد لحد دلوقتى مش مصدق."

ترنيم بفرحه:"ولا انا الحقيقه،انا لاقيت بابا دخل وقالى كده وقالى فكرى وشوفى انتى عايزه اى."

على بردح:"نعم ياختى هو انتى لسه هتفكرى."

ترنيم بذهول:"اى دا انت بتردحلى."

على:"اومال عايزانى اعمل اى لما تقوليلى تفكرى ها عايزانى اعمل اى،بقولك أنا على أخرى تدخلى دلوقتى تقولى لابوكى انك موافقه."

ترنيم بمكر:"تؤتؤ هفكر الاول."

على بتوعد:"ماشى يا ترنيم الكلب انتى اللى جبتيه لنفسك.

"ثم اغلق فى وجهها بينما هى ظلت تضحك بشده،خرج من مكتبه ليتجه نحو مكتب مالك ودخل باندفاع ووجد مالك يطعم ملاك بيديه ويضحكون فنظر لهم بغيظ"

على بغيظ:"يا سلام على الروقان قاعدين انتو هنا متهنىين وانا بولع هناك."

نظر له مالك باستغراب من تغيره وقال:"فى اى يا بنى مالك ما انت كويس ايه اللى حصل."

على:"اللى حصل انى هتشل قريب."

مالك:"فى اى بس فهمنى."

على:"صاحبت خطيبتك دى ناويه تموتنى ناقص عمر."

ضحكت ملاك وقال على بغيظ:"شايف يا مالك بتضحك عليا ازاى."

مالك ببرود:"بقولك اى ملاك تضحك براحتها."

ملاك بمرح:"اوووووه قصف جبهه محترم هههههههه."

على بغيظ:"يعنى ينفع كده تضحك العيله عليا."

ملاك بانفعال:"أنا مش عيله."

على:"ايوه انتى وصاحبتك عيال وهتشلونا قريب حرام عليكو بقى."

"ثم خرج من المكتب بغضب مضحك بينما ظل مالك وملاك يضحكون عليه"

"جلب مفاتيح سيارته وخرج من الشركه وتوجه نحو منزل ترنيم واتصل بها"

ترنيم بابتسامه:"اى يا باشا عايزانى فى حاجه."

على:"انزلى يا ترنيم انا تحت البيت."

ترنيم باستغراب:"تحت البيت بتعمل اى."

على:"عايز اتكلم معاكى شويه ونخرج يلا انزلى."

ترنيم:"تؤتؤ مش هينفع اخرج معاك لأن انت بالنسبالي راجل غريب."

على بغضب مكتوم:"طب انزلى يا ترنيم عشان متجننش عليكى دلوقتى وادخل اخدك من البيت واتجوزك دلوقتى وشوفى مين هيوقفنى."

ترنيم:"احم خلاص هلبس وانزل."

على:"ماشى انا مستنيكى."

"ارتدت ملابسها وخرجت من المنزل وجدته ينتظرها"

على:"اركبى يا ترنيم خلينا نمشى ومتقوليش لا."

ترنيم:"حاضر."

"ركبت معه وذهب إلى مكان أمام النيل أوقف السياره"

على بهدوء قبل العاصفه:"ها يا ترنيم قولتى لباباكى انك موافقه ولا لا."

ترنيم بتوتر:"بصراحه لسه."

على بابتسامه:"مممممم لسه وحضرتك مستنيه اى."

ترنيم:"مش مستنيه حاجه بس هو احنا ممكن ننزل نقعد قدام النيل شويه."

على:"ماشى يلا."

على:"اهو يا ستى ادينا اقعدنا ها قوليلى عايزه اى."

ترنيم:"عايزه اى فى اى."

على بحزن:"ليه مش عايزه تقولى انك موافقه لابوكى."

ترنيم :"لأن أنا لسه صغيره اوى على الكلام دا لسه قدامى الجامعه وحاجات."

على:"هو أنا بقولك هنتجوز بكره احنا هنعمل خطوبه بس لغايت ما تتحددى انتى معاد الفرح."

ترنيم:"...."

على بحيره:"مش بتردى عليا ليه ما احنا مستنيين أن ابوكى يوافق وحصل ليه بقى ناجل ولا هو تعب قلب وخلاص."

ترنيم:"...."

على:"برضو مش بتردى عليا ماشى،ثم نهض وقال،قومى يا ترنيم."

ترنيم:"هنروح فين؟."

على:"يعنى دلوقتى اتكلمتى قومى بس كده."

"نهضت وصدمت عندما حملها على كتفه"

ترنيم بذهول:"على انت بتعمل اى نزلنى."

على بغضب:"بس اسكتتتتى."

يتبع الفصل 22 والأخير اضغط هنا