رواية نور الفهد البارت السابع 7 بقلم شيماء زايد.. ملحوظة لكي تصل للرواية كاملة اكتب في جوجل "رواية نور الفهد دليل الروايات" وذلك لكي يظهر لك جميع فصول الرواية كاملة عبر مدونتنا.
رواية نور الفهد الفصل السابع 7
فهد: فى حاجه يافندم
:ايوا جلنا بلاغ من المستشفى ان فى انسه هنا اتعرضت لضرب نار فى ملجأ الايتام وجينا نشوف فى ايه
فهد:بس حضرتك فى حاجه اسمها تخبط على الباب مينفعش تدخل كدا من غير استإذان
(ها الواد بيغير اوى عليها ما كانت مساعده مش حب من يومين ولا بدقت تغير رايك 😂)
:انت اتجننت ياض ولا انت شارب حاجه
فهدبعصبيه:لا بس فى حاجه اسمها رجوله انك تستأذن لو بالذات انك داخل على واحده ست
:وانت مين عشان تقول الكلام دا
فهد:انا فهد العياط واكيد انتوا تعرفونى وكمان خطيبها ياعنى من حقى ان اقولك مينفعش تدخل من غير استأذان
نور بصدمه:نعم
فهد:اسكتى انتى دلوقتى
:بخوف معلش يا فندم اكيد مكناش نعرف حضرتك واحنا اسفين بس دلوقتي عايزين نكمل شغلنا ونسأل الانسه نور على حاجه
فهد بهدوء:ماشى تمام وبعد كدا خدوا بالكم
:تمام يافندم
وبدأو يسألوا نور
:انسه نور مش بتشكى فى حد
نور:لا مليش اعداء
:بس انتى مشهور ف اكيد ليكى اعداء فى مجال شغلك
نور:اولا مليش اعداء ثانيا كانت الرصاصه هاتيجى فى الاستاذ فهد وانا انقذته ياعنى تسألوا المستر فهد عن اعداءه
:تمام يا انسه نور خلصنا الاسئله
وراحوا لفهد وسألوه وقلهم معرفش مين اعدائي بس هو كان بيتوهم عشان ياخد حقه بإديه وينتقم من اللى عمل كدا والشرطه مشت ودخل لنور
نور: ايه اللى انت كنت بتقوله دا ومين خطبتك دى ان شاء الله
فهد: هو انتى تطولى انا كنت بقول كدا عشان ميفهموكيش غلط
(يخربيت غرورك يا شيخ كان نفسى الرصاصه تيجى فيك بس هى عندها اصول وانقذتك عيل غتت 😏)
نور بسخريه: متواضع اوى وبعدين انت اللى تطول وبعدين ما انت فهمتنى غلط قبل كدا ياعنى انا مبيهمنيش كلام الناس زى ما قولتلك اهم حاجه عارفه نفسى انا مين
فهد: انا غيرهم على فكره وبدل ما تشكورينى على اللى عاملته
نور: اولا انت زى اى حد عندى ثانيا اشكرك على ايه دا انت المفروض تعيش طول عمرك تشكرنى على اللى عملته معاك
فهد: شكرا انك انقذتينى بس انتى غبيه لو كنت موتى دلوقتي كان حصلى ايه
نور بصدمه: انت بجد بتشكرنى وبعدين كان حصلك ايه عادى ولا اى حاجه كنت هارتاح من غتتك وارتاح من الدنيا دى
فهد: اتغرى وبعدين الدنيا فيها حاجات حلوه بس بطلى نكد
نور: انا نكديه اسمالله عليك يا تكشيره افندى دا انت تاخد جايزة نوبل فى النكد العالمى
فهد: ايه دا ايه مين اللى بيكلم يا بنتى دا انا فرفوش شوفى نفسك الاول
نور بسخريه: ها فرفوش على الاخر ما القرد فى عين نفسه غزال
فهد: اصدقك انك قرد متقوليش على نفسك كدا
نور: نعم نعم يا عنيه انا قرد دا انا قمرز شوف نفسك انت
فهد: مشوفتش الصراحه عشان اقول قمر ولا سلعوه
نور: طب امشى من هنا وانت قليل الادب كدا عشان عايزه اصلى وابعتلى الممرضه عشان تساعدنى اتوضى
فهد بغمزه: طب اجى اساعدك انا
نور بخجل وتوتر: طب امشى من هنا احسنلك يا قليل الادب
فهد: طب اوريكى قليل الادب وبدأ يقرب ونور افتكرت انه هايعمل حاجه هو كان عايز يعدلها المخده عشان كانت هاتقع بس كان بيهددها عشان يشوف توترها بس هى افتكرت اللى حصلها من كريم وبدات تدافع على نفسها وضربته وقعته على الارض انت مش محترم بس انا بقدر اتصرف مع اللى ذيك امشى اطلع بره
(والله تستاهل بطل سفاله بقى)
فهد بستغرب: على فكره مكنتش هاعمل حاجه وكنت هاعدلك المخده عشان كنتى هاتقعى وكنت بهزر وايه اللى غيرك كدا فجأه
نور: قولتلك اطلع بره فهمت مش عايزه اشوف وشك
فهد: خلاص خلاص اهدى هاندهلك على الممرضه
نور: اطلع بره بسرعه
وفهد طلع وهو مستغرب اللى نور عملته اكيد فى حاجه حاصلتلها عشان كدا اول ما قربت منها وهى عارفه انى كنت بهزر يمكن هى عشان ملتزمه ف مش بتحب حد يقرب منها حتى لو بهزار بس انا شوفت الخوف فى عينها هو انا شاغل بالى ليه بيها هاروح انادى للمرضه
نور:بدات تبكى وتقول انا كرهتكم ولازم اخد حقى من كل واحد خرجنى نور انتى قويه بطلى تبقى ضعيفه لسه المشوار طويل ونور مسحت دموعها والممرضه جات تساعدها واتوضت وصلت وبدات تدعى ان ربنا يقويها وخلصت وقرات قران وبعدين نامت عشان ترتاح شويه
عند فهد فى المخزن
فهد:انت فكرنى انى مش هاقدر امسك دا انا الفهد يالا قولى مين بقى يا حلو اللى وذك تعمل كدا
:والله معرفش مين اللى بتتكلم عليه يا باشا
فهد:لا بقينا كدا بنستعبط قل مين اللى خلاك تعمل كدا فى الفهد يالا وايلا قسما بالله لهوريك مين هو الفهد اللى بجد
: والله يا باشا معرف هو مين
فهد: لا كدا نوريك الشغل اللى بجد بص يا مروان هاتجيب السكينه دى وتقطع طراطيف ودنه وبعدين تسخن حتة حديده وتحوطها فى صرصور ودنه وتجيب مايه سخنه واسلخه بيها وبعدين تجيب نفس الحديده اللى متسخنه دى واعمل علمات فى كل جسمه ولو متكلمش موته وانا هاعرف مين اللي عمل كدا بنفسى
(ايه حكاية السلخ معاك عينى عليك يا ابنى وقعت فى ايد اللى مبيرحمش 😂)
: الواد بيشوف وهو بيحكى اللى هو كل دا هايتعمل فيا دا هايلسخونى لا لازم اعترف وايلا اقول على نفسى يا مسلوخ وانا لسه فى عز شبابى خلاص خلاص هاقول على كل حاجه
فهد: ايوا كدا شطور وتعجبنى انطق ياض
:اللى قالى اعمل كل دا كريم المنشاوى وكان عايز يقتلك عشان ينتقم منك واول ماعرف ان الرصاصه جات فى حد تانى اتعصب وقال انا قولتلك فهد مش اللى معاه وباين عارف اللى كانت معاك هى مين عشان كدا كان خايف عليها اوى ودا اللى اعرفه كله
فهد بعصبيه: هو الواد دا مش هايتهد ولا عايزنى امحيه من على وش الارض
وبعدين قال بإستغراب: خايف عليها وهو يعرفها منين والعداوه مبينى ومبينه ايه اللى دخل نور اكيد فى حاجه مبينتهم متعرفش هو يعرفها ولا لا ياض انت
:بخوف لا والله معرفش يافهد بيه انا دا اللى اعرفه
فهد:تمام المهم احنا هانسيبك هنا لحد اما تتعلم الادب وبعدين تبقى تخرج من هنا لو كان ليك عمر اصلا عشان تبقى تحرم تيجى قدام الفخد بعد كدا
:والله حرمت يا فهد بيه ومعتش هاعمل كدا تانى وتوبت والله على اديك
ومشى فهد والراجل بيقول مش عايز اتسلخ يا فهد بيه ارحمناااى
نسيبه يتسلخ قصدى يتعلم الادب ونروح لنور
فهد راح لنور تانى وخبط عليها وقالها انه فهد ولبست النقاب وهو دخل
نور:مش انا قولتلك معتش تيجى هنا تانى ولا مبتسمعش الكلام
فهد:حاجه زى كدا
نور:ماهو البعيد ما عندوش دم
فهد:على رايك المهم كنت عايز اقول على حاجه
نور:قول وطمعيه
فهد:ومعاهم حلبه حصا
نور:ما انت بتعرف تهزر اهو
فهد:وانتى كمان المهم الصراحه عايز اعرف عن الدين شويه وعايزك تساعدينى
نوربصدمه:قول والله
فهد:انتى هاتفضلى تتصدمى كتير كدا
نور:الصراحه انت غريب بس ربنا قادر يهدى من يشاء
فهد:ونعم بالله ها هاتساعدينى
نور:وجاى تقولى الكلام دا المستشفى
فهد:وعلى فكره اتعلمت منك حتى لو كنت بعمل ايه وعايز اتقرب من ربنا اخد الفرصه على طول من غير ما استنى لسه
نور بغرور مصتنع:عشان تعرفوا قيمتى بس
فهد:مبتعرفيش تتغرى
نور:عندك حق ها المهم يا سيدى انا مش هاقدر اساعدك عشان مش هاقدر نبقى مع بعض عشان كدا تعتبر خلوه عشان كدا بقولك تسيب الباب مفتوح عشان الناس رايحه وجايه ومش هاتبقى خلوه بس ممكن افيدك عندك شيوخ يامه على النت زى الدكتور حازم شومان ومحمد الغليظ وكمان الشيخ محمد حسان عندك شيوخ يامه وغير ان فيه حلقات علم للرجال فى المسجد وتقدر تتعلم هناك
فهد: انتى بتكبرى فى نظرى اوى ماشى هاعمل اللى قولتى عليه دا
نور: اى خدعه متجيش كل يوم بقى
فهد ضحك: ماشى يا ستى المهم عايزه اسألك سؤال
نور:لا كدا اسألتك كترت اوى
فهد:خليها عليكى المرادي
نور:ما انا مخليها على طول عليا المهم اسأل
فهد:انتى ليه مأعنك بتهزرى بس مبتضحكيش ودايما فى حزن فى عينك
نور:لا انت كدا اخدت عليا اوى يا كابتن
فهد:قولى بقى لو مش عايزة براحتك
نور:الصراحه مش عايزه
فهد:خلاص طب اخر سؤال وهامشى
نور:ها قول وخلصنى
فهد:انتى تعرفى مين كريم المنشاوى
نوربصدمه:بتقول ايه
فهد:فى ايه بقولك تعرفى حد اسمه كريم المنشاوى
نور بتوتر:لا لا معروفوش هو مين دا اصلا
فهد شك فيها:انتى متأكده
نور بتوتر:اه متأكده هو فى حاجه
فهد:لا مافيش خلاص انا هامشى دلوقتي عشان ترتاحي شويه باى
نور:اسمها سلام عليكم
فهد:ماشى يا ستى وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
نور:فى حفظ الله
ومشى فهد وهو شاكك فى نور وقال اكيد فيه حاجه ونور بتقول ايه اللى جباب سيرته تانى مش هو فى السجن
:لا طلعت هاهاها
نور بصدمه:انت ايه اللى جابك هنا وطلعت امتى من السجن
:والله فى حاجه اسمها سير وسلوك فى السجن وكنت محترم وبعدين طلعونى وادينى قدامك مفجأه صح 😉
(الصراحه دى مفجعه مش مفجأه لطيفه خالص)
نور بخوف:وايه اللى جابك هنا يا كريم عايز منى ايه تانى
كريم:عايزك
نور:نعم
فهد طلع من المستشفى بس نسى مفتاح العربيه وطلع تانى عشان يجيب المفاتيح
كريم:اصل مكملتش المره اللى فاتت ف جاى اكمله النهارده
نور:امشى من هنا يا سافل ولا اقسم بالله ل هاقتلك
كريم:وتروحى السجن تؤتؤ تصعبى عليا الصراحه
مأعن نور بتعرف تحمى نفسها بس كريم لما بيجى قدامها بتفتكر اللى حصلها ومبتقدرش تدافع عن نفسها
كريم:يالا بقى عايز اشوف وشك الجميل دا والله وحشنى اوى
نور:وحش ما يلهفك
كريم:بحب القطط الشرسه الصراحه وبدأ يقرب منها وبدأت تصرخ وتبعد بخوف واول اسم جه على بالها فهد
نور فضلت تنادى على اسمه:فهد فهد الحقنى
وهو كان ماشى فى الطرقه سمع صوت نور وجرى على الاوضه على طول وكربم بدأ يشيل النقاب من على وشها فهد مسك اديه ونور استخبت وراه وفضل يضرب فيه لحد اما كريم كل جسمه جاب دم نور فضلت تقوله:بس بس هاتموته وفى الوقت دا كريم هرب من فهد وفهد رايح عليها عشان يخدها فى حضنه ويهديها بعدت وقالتله:متقربش
فهد:ماشى مش هاقرب اهدى وقعدى اشربى كوباية المايه دى
نور شربت كوباية وهدت
فهد بمزاح عشان يخليها تضحك: شاطره تدافعى عن نفسك فيا والناس لا يا شيخه دا انا كا فهد مكنتش اقدر ادافع عن نفسى منك
نور بصتله بصه غريبه اكنها هاتكله
فهدبخوف مصتنع:خلاص خلاص يا ستى هاتكلينى المهم انا سألتك انتى تعرفى كريم ولا لا وانتى اكرتى بس باين انكم تعرفوا بعض واوى كمان
نور:ممكن مجاوبش على السؤال دا
فهد بهدوء عكس العاصفه اللى بداخله:تمام بس باين انك بتخافى منه وايلا كنتى دفعتى عن نفسك
نور:حاجه زى كدا كل اما بشوفه مبقدرش اعمل حاجه
فهد بغضب:يبقى عملك حاجه بس طلما بتخافى منه فى حل عشان ميقربش متك تانى
نور:هو انت غضبان كدا ليه
فهد بتوتر:لا مافيش وهو فى نفسه هو انا زعلان عليها كدا ليه وعايز اقتل الواد دا لما مسكها يمكن عشان اساعدها اه عشان اساعدها
(هو انت بتأكد على الكلمها متنكرش إنك حبتها يا هبل هانشوف بقيت الروايه هاتعشقها مش هاتحبها بس 😌
نور:قول يا اذكى اخواتك ايه هو الحل
فهد:انك تتجوزينى
نور:نعم يا عنيا
(بدأت تشرشح اهى 😂)
يتبع الفصل الثامن اضغط هنا