رواية احببت رجلا احمد وريم البارت الخامس عشر والأخير
رواية احمد وريم الفصل الخامس عشر والأخير
طبعا احمد من حبه لريم شال ريم ولف بها والكل كان بيصفرلهم
ومسك المايك وغنى لريم اغنيه ...
يوم ما اتقابلنا اليوم ده هفضل مش ناسيـــــــــــهانا اتكتبلي احلي قصه حب فيـــــــــــــهاول مشاعر حلوه قلبي حساهـــــــاو لهفتي لمعاد اقابلك بعدهـــــــــــــــــاانا بوعدك من الليله دي هفضل معااااااااااااااكو هعمل اللي يريحك و هخاااااااف عليكانا بوعدك يا حبيبي يا اجمل ملااااااااااكلو عوزت نجمه من السماااااااا هجبها ليـــــــــــككلمه بحبك اللي في عينيك قولتهـــــــــــــــــاو فرحتي اللي استني يسمع رضهـــــــــــــــاانا حتي فاكر اتقابلنا ازاي و فيـــــــــــــــنو اول كلمه بينا و سلام الايديــــــــــــنانا بوعدك من الليله دي هفضل معاكو هعمل اللي يريحك و هخاف عليك
خلص احمد الاغنيه وركع قدام ريم ..بحبك اوى ياأغلى من نفسى
كل الموجودين صفقوا تصفيق جامد واغلب البنات بكت من شدة الرمانسيه
وخصوصا دينا الى كانت هتموت من السعاده علشان صديقتها
خلصت الرقصه اخد احمد ريم ووقفوا فى جمب
ريم باصه اوى لعيون احمد :انا مش بحبك بس انا بعشقك وبتمنى افضل جوه قلبك طول العمر
احمد: انتى جوه القلب والعين وجوه الروح.. انتى نور عيونى الى بشوف بها ياريمو
ريم: مكنتش اعرف انك بتحبنى اوى كده ياميدو
احمد : علشان انتى مكنتيش حابه تحسى بيه ياريمو وعمرك ما فهمتى غيرتى
ريم حطت ايديها على فمه ..تعالى يااحمد نقفل على اللى فات وبلاش نفتح فيه تانى خلينا فى النهارده
احمد: انتى تأمرى ياكل عمرى انا هخليكى اسعد واحده فى الدنيا
ريم: توعدنى عمرك ما تبعد عنى
احمد :اوعدك بحياتى ياعمرى كله
ضحكت ريم ضحكه سحرت احمد
احمد: بقولك ايه يلا بينا
ريم: هنروح فين الحفله مش خلصت
احمد: بجد مش عايز اضيع لحظه فى عمرى من غيرك وانتى بقى وحشتينى مليش دعوه
ريم: هههههههههه بلاش تبقى زى الاطفال ياميدو
احمد :هههههههههههه ماشى ياستى يلا ياريم على الغرفه قدامى وشدها
استسلمت ريم وضحكت ومسكت ايديها وقالتله يلا
اخدها احمد فى حضنه ومشوا
دينا : العيال دول راحوا فين
معتز : هههههههههههه بلاش تقطى عليهم خلوتهم بقى بعد كل ده ولسه عايزاهم يقعدوا معاكى
رامز: قولها يامعتز اصلها دبش ملهاش فى الرمانسيه ههههههههه
دينا : بقى كده يارامز والله هوريك وانت يااستاذ معتز حسابك بعدين
رامز:لالالالالا انا مش قولت حاجه انا اتكلمت يامعتز دلوقتى
معتز: ههههههههههههههه ايه يارامز انت منهم ولا ايه
رامز: ههههههه اوعى تفهمنى صح ياميزو
وكملوا هزارهم وضحكهم وقاموا علشان كل واحد يروح غرفته
طبعا عدى احلى 3 ايام على اجمل عروسين احمد وريم
وفى الوقت ده كان فى ايد تانيه بتخطط لحاجه كبيره جدا
فى صباح اخر يوم فى الرحله قامت ريم على موبايل شغال رن ومش مبطل
ريم احمد قوم شوف مين بيتصل ومصمم
احمد: سيبك منه ياريم نامى ياحبيبتى
ريم: بطل كسل بقى قوم
احمد: ده موبايلك ياحبيبتى قومى انتى وردى
قامت ريم من النوم وبتبصل ولسه هتكنسل لقت ماما يتصل بك
هزت احمد بسرعه : احمد ده البيت الساعه 6 اكيد حصل حاجه
احمد قام بسرعه مخضوض وقالها افتحى بسرعه
ريم مسكت التليفون وهى بترتعش : الو
ماما ريم : الو ايوه ياريم عامله ايه يابنتى
ريم : الحمد لله تمام فى حاجه حصلت ياماما
احمد كل ده بيبص لريم وجوه نفسه بيقول يارب استر يارب
ماما ريم : باباكى تعبان اوى ياريم ودخل العنايه ابوكى هيموت ياريم وقعدت تبكى والخط اتقفل
ريم الموبايل وقع من ايديها وبقت فى حاله صدمه كليا ..احمد فضل يهز فيها ريم ايه الى حصل فوقى ياريم
اخد موبايله واتصل بماماتها لقه التليفون مغلق
ريم وبصوت غير مسموع بابا بيموت
احمد : بتقولى ايه ياريم على صوتك ووطى عليها خالص علشان يسمعها
ريم: بابا بيموت يااحمد
احمد قام مفزوع :انتى بتقولى ايه مش معقول لالالا عمى احمد هيعيش اوعى تقولى كده
اخدها احمد فى حضنه اوى وهو بيبكى ويقول هيعيش مستحيل يسبنا احنا مش هينفع نبعد عن بعض
قام احمد وساعد ريم واتصل بدينا ورامز وجات دينا بسرعه وضبت شنطة ريم وشنطتها
واحمد خلص شنطته ورامز ومعتز والكل استأذن وعلى مصر فى اول طائره
فى مستشفى فى المهندسين دخلت ريم واحمد ودينا ورامز ومعتز بسرعه ولقت الاهل كلهم هناك
فى الكافتيريا
ريم : ماما فين
الكل بحزن كبير : ماما قاعده قدام العنايه تعالى ارتاحى ياريم
سبتهم ريم وهى بتجرى واحمد وراها ودينا وراهم
ريم : ماما
الام كانت قاعده على كرسى قدام العنايه وماسكه مصحفو بتقرأ فيه
سمعت صوت بتبص شافت ريم اول ما شافتها انهارت فى البكاء وجريت عليها ريم وحضنتها اوى
ماما ريم : ابوكى هيضيع مننا مش هقدر اعيش من غيره ياريم
ريم: مش هيموت ياماما اوعدك ان بابا هيبقى كويس
احمد ودينا واقفين وهيستريا من البكاء
احمد نزل لمستوى ريم وماماتها وحضنهم وقالهم عمو احمد هيبقى كويس
انا معاكم وهنقدر نعدى المحنه دى علشان خاطرى استغفروا ربنا وادعوله
قدر احمد للحظات يخفف على ريم ومامتها
ريم بعد هدوئها واحمد واخدها فى حضنه وقاعدين على الكرسى ودينا قاعده جمب ماما ريم
ريم: ماما ميار عرفت نزلت دمعه من عين الام خافت ريم منها اوى وفى اللحظه دى حس احمد ان فى حاجه حصلت لميار فحضن ريم اوى
ريم: ماما ميار حصلها حاجه
الام: ميار كانت حامل ولما عرفت الى حصل اجهضت ونزلت البيبى
ريم قامت بسرعه وليه مش قولتيلى هى فين
الام هتلاقيها فى غرفة 301 اهل امير عندها هناك
اخد احمد ريم ودينا وراحوا دخلت لقت ميار حزينه جدا مع ان الكل حواليها بيتكلم بس هى مش معاهم
لانها مش لاحظت دخول احمد ولا ريم ولا دينا
ريم قربت لسرير ميار وقالتلها ميما
انبهت ميار للصوت ومره واحده شدت ريم وحضنوا بعض وفضلت تبكى بصوت عالى
بابا هيروح ياريم بابا هيموت ويسبنا فى الدنيا لوحدنا فضلت ريم تبكى بشده وجم الدكاتره بسرعه
اخدت مهدأ ونامت واحمد شد ريم الى مره واحده غابت عن الوعى وهى فى حضنه
نقلوا ريم بسرعه على اقرب غرفه عدى ربع ساعه وريم بدأت تفوق
ريم: ميار بابا احمد
احمد: انا جمبك ياحبيبتى
ريم: بابا مات يااحمد
استغرب اوى احمد من كلمة ريم وقال : حرام عليكى ياريم اوعى تقولى كده اجمدى بقى ياريم
ريم: بابا جالى يااحمد ووصانى على ماما وميار وقالى خلى بالك من جوزك وابنك
احمد : ابنك
ريم : قومنى يااحمد عايزه اروح لماما
احمد: اوعدينى تجمدى ياريم علشان خاطرى انا مش هقدر اعيش لو جرالك حاجه مش هتحمل
ريم: حاضر يااحمد
قامت ريم وعدى على ابطالنا شهر على الحاله دى ميار بقت كويسه بس لسه منهاره
ريم حاولت تتماسك علشان امها وميار
احمد طلب اجازه ليه وعمل لريم طلب لعدم دخولها امتحانات السنه
دينا عرفت ان ريم مش هتدخل الامتحانات راحت هى كمان قدمت طلب انها مش هتدخل
مختار والد احمد الى تعب اوى بسبب صديق عمره وحاول يتماسك علشان اهله
مختار كل يوم عند احمد فى غرفة العنايه وديما يحكيله على اخر الاخبار ويهزر معاه كان عنده احساس انه فى يوم هيرد عليه
ابو دينا اول ماعرف نزل على اول طائره وكانت حالته صعبه اوى لان احمد اخوه الوحيد
ريم حالتها كل يوم فى النازل واحمد بدأ يحس عليها وقالها تعالى نروح للدكتور بس هى رفضت
عدى كمان اسبوع
ريم قاعده قدام باب العنايه واحمد قاعد نايم وماماتها مسكها مصحف بتقرأ فيه
مامت احمد واخده ميار فى حضنها ودينا قاعده تقرأ قرأن
ابو دينا قاعد ومش حاسس بالدنيا خالص وعايش فى ذكريات مع اخوه ورفيق دربه
مره واحده فى ظل الهدوء ده يلاقوا ممرضه طالعه تجرى من غرفه باباهم
فريم قامت جرى تسألها فى ايه
الممرضه: المريض الى جوه قلبه وقف عن اذنك
انهارت ريم والكل اصبح فى هيستريا من البكاء
الدكاتره كلهم جم وفى ظرف ثوانى كان مختار موجود جوه هو كمان
وداخل العنايه واقف مختار وبيبكى
دكتور محمود : مفيش امل مفيش استجابه
مختار : ازاى اعطيه تانى على الفولت شويه
يادكتور القلب مش بيستجيب
مختار قرب وقاله شغله وبدأ هو يعطيه صدمات كهربيه
الدكاتره اخدوها وقالوله البقاء لله يادكتور بصلهم ومره واحده جرى على احمد وفضل يشده ويهز فيه
مختار: احمد رد عليه هتسبنى لمين فى الدنيا هو احنا لينا غير بعض
مين هيشيل عنى يااحمد مين هفرح معاه مش هقدر صدقنى اعيش من غيرك
يااحمد احنا لسه مش شوفنا ولاد ريم مش قولتلى نفسى اشوف ابن ريم قوم يااحمد وبدأ ينهار اخدوه الدكاتره
وطلعوه بره الغرفه وهو منهار واول ما شافوه اهل ريم صرخوا كلهم
ريم اول ما حست ان ابوها مات بصت على احمد
لقت احمد بيبص عليها ومره واحده جريت عليه وحضنته اوى
احمد: احنا مع بعض ياريم وربنا عايز كده علشان خاطرى اجمدى
ماما ريم: لالالالا مستحيل هو قالى مش هيسبنى انت بتكدبوا علينا مستحيل واغمى عليها
ميار كمان قعدت تصرخ واغمى عليها شالها امير بسرعه والممرضات اخدوا ماما ريم وكل ده ريم فى حضن احمد مش اتحركت
الكل واقف منصدم من الخبر والكل خايف من موقف ريم انها مش انهارت
مره واحده ريم سابت احمد وقالت عايزه اشوف بابا
الكل قال مره واحده لا
بس هى اصرت ولما شافتها الممرضه اخدتها ودخلتها
مع كل خطوه ريم كانت بتدخلها كانت روحها بتروح
واول ماشافت باباها نزلت دمعه حرقت قلبها قعدت ومسكت ايده
وقالت :انت وصتنى على اهلى كلهم وعلى ابنى الى انا مش فاهمه عنه حاجه
بس انت نسيت تقولى مين الى هياخد باله منى سبتنى انا لمين يابابا
انا كده ضعت من غيرك وبدأت تبكى بإنهيار مش هتحمل بجد مش هتحمل
ومره واحده قامت حضنته وقالتله مش هغيب عليك وهجيلك قريب
وفضلت تبوس فيه وانهارت دخلت الممرضه بسرعه وطلعتها وهى بتزقها علشان ترجع تانى
احمد شاف الممرضه بتشد فى ريم وبتخرجها وريم بتصرخ
جرى عليها وشدها واخدها فى حضنه وقال : اهدى ياريم اهدى
ريم: بابا مات انتوا ايه مش بتحسوا معدش لينا حد خلاص واغمى عليها
فاقت ريم وميار وماماتها وفضلوا اهل احمد ملزمنهم
جه يوم الدفن وفى اليوم ده مختار مقدرش يتحمل وابو دينا انهار لما شاف اخوه خلاص انتهى
وقع منهم ابو دينا ودخل فى غيبوبه من شدة حزنه على اخوه الوحيد
مختار جاله ازمه وقدر يعدى منها وحاول يتمسك بالحياه علشان يحافظ على اهل صديق عمره
احمد كان مش قادر بسبب ريم واهلها وكمان ابوه الى كان هيضيع منه
عدى شهرين على الوضع ده ريم حالتها كانت فى النازل بس كانت بتحاول تظهر للكل انها بخير
ماما ريم لاحظت بنتها وراحتلها : ريم انتى خسيتى اوى ووشك بقى اصفر انتى تعبانه يابنتى
ريم: لاياماما ده اجهاد بس
ماما : لا ياريم قومى نروح للدكتور
ريم : لاياماما انا اه اه اه ومسكت بطنها
ماما : مالك ياريم قولى مالك
ريم مره واحده اغمى عليها بسرعه اتصلت الام بااحمد الى ججه ولاقى عربية الاسعاف بتنزل ريم
احمد :حصل ايه
مختار والد احمد : مش تقلق ياحبيبى خير ان شاء الله
ركب احمد مع ريم فى عربية الاسعاف وركبت الام واختها ومختار فى عربيه ووراهم
دخلت ريم وبعدها بنصف ساعه طلع الدكتور : مش تقلقوا عليها هو الحمل بيكون كده
الكل اندهش من كلمة الحمل
احمد: حمل ايه يادكتور
الدكتور : ايه يااحمد مراتك حامل بقالها 3 شهور وهى فى اول الرابع
بس هى مش بتتغذى خالص وده مسببلها مشاكل كبيره حاولوا تخلوها تغير جو وتهتم بصحتها شويه
الام : حاضر يادكتور مش تقلق ممكن نشوفها دلوقتى
الدكتور لا هى نايمه دلوقتى من اثر العلاج وهنسبها معانا كام يوم لحد ما نطمن عليها وعلى البيبى
الكل :شكرا يادكتور
طبعا مختار اخد احمد فى حضنه وقاله مبروك ياابنى
وطبعا سولى واختها فى حضن بعض الخبر ده بالنسبه ليهم كانت ثغرة امل فى حياتهم
ريم فاقت لقت احمد قدمها : انا فين يااحمد
احمد: انتى هنا علشان بتدلعى وبتاكلى اكل ابنى ياهانم هههه
ريم: ابن مين الى باكل اكله
احمد : ابنى انا ياريم ابنى منك انتى
احمد بسعاده غامره : انتى حامل وداخله على الشهر 4
ريم بجد انت بتقول ايه
احمد والله ياريم انتى حامل بجد انا اسعد واحد فى العالم
ريم : وانا كمان ربنا يخليكم ليه
وطبعا الاهل دخلوا وعدى على ابطالنا شهر كمان
وجه ميعاد فحص الايكو علشان تشوف البيبى ايه
احمد واقف على اعصابه شوفى كويس يادكتوره
ريم: اصبر بقى يااحمد
احمد : حاضر ها يادكتوره
الدكتوره : ههههههههههههههه ماشى ياسيدى هيجيلكم ولد
احمد بجد يادكتوره
ريم بصت لاحمد بصه معناها اجمد شويه
احمد بصلها وسكت وبص للدكتوره علشان تاكدله الخبر
الدكتوره : ولد ياحمد اهو مبروك ياريم مبروك يااحمد وسابتهم
احمد: مش مصدق نفسى والله مش مصدق نفسى وفضل يرقص فى الغرفه
ريم: ههههههههههههههه مجنون هتبقى اب مجنون
واتغير حاله اهل احمد واهل ريم بسبب البيبى اللى هيشرف
وعدى كام 4 شهور وجات ميعاد والدة ريم
احمد : هما اتأخروا ليه
مختار اصبر يابنى بتولد
احمد: لا مش معقول كده حد يفهمنى
ماما ريم: اصبر يااحمد بقى مش توترنى
احمد فضل ساكت بس قلقان اوى خايف على ريم مش على ابنه
وبعد دقائق سمعوا صوت البيبى فكلهم قاموا وضحكوا
وخرج الدكتور وقال مبروك بتربى فى عزكم
الكل كان فرحان وخصوصا ميار ودينا
استنوا استنوا نرجع فلاش باك
كانت فى ايد بتخطط لحاجات تانيه
شروق قولتلك لازم تموت مش هخليها تفرح بيه ولا هو يفرح بيها
اسلام: طيب ماحنا نقتل احمد ونسيب ريم تتحسر عليه
شروق : انت مجنون مش هقدر اعيش لو احمد جراله حاجه
اسلام :خلاص تمام كل الى انت قولتى عليه هيمشى
شروق بكره الصبح اول ما ينزلوا تعمل المطلوب
اسلام تمام
على العصر تليفون شروق بيرن قامت لما شافت اسلام بيتصل بها
ها المطلوب خلص
اسلام لا دول كلهم نزلوا فجاءه اكيد حصل حاجه عند واحد فيهم بس ريم شكلها مكنش طبيعي
شروق طيب احجزلى على اول طائره
نزلت شروق وعرفت الى حصل وراحت على المستشفى ولما شافت حالة ريم واهلها
حست قد ايه حياة الانسان مش رخيصه وان فى ثانيه ممكن اعز الناس يضيعوا منها
فضلت تراقبهم من بعيد واتمنت انها تروح لريم وتخفف عنها وعن اهلها
شروق لغت خطتها وقررت تنسى احمد وتبدأ حياه جديده تماما
اتقربت من اهلها وغيرت ابوها وبقى يعمل مشاريع نظيفه وقدرت تجمع بين اهلها ويبقوا مترابطين
بعديت عن كل اصحابها ونقلت ورقها لجامعه فى امريكا وطلعت تكمل دراستها بره
نرجع تانى لاحداثنا..
بعد مرور شهرين
دينا اتجوزت رامز ومعتز اتجوز ايمان اخت رامز
ميار حامل وجات عند اهلها لحد ماتولد
....................................
بعد مرور خمس سنوات
فى النادى قاعد الشباب على طرابيزه
والبنات على طربيزه
ريم قاعده ومعاها يامن وريم ( احمد صمم انها تكون اسمها ريم على اسم امها من كتر حبه فى ريم والموضوع ده بيمثل مشكله كبيره اوى لما بينده على واحده فيهم هههههههههههه)
ميار قاعده مع جوريا واحمد ولادها
دينا معاها احمد وحامل فى الشهر الخامس
ايمان معاها كريم وريم
والبنات قاعدين يهزروا مع بعض لقوا يامن بيعيط
فريم قربت منه وقالته مالك ياحبيبى
يامن : احمد ابن دينا عايز ياخد جوريا منى
ريم: هى هيلعب معاها زيك يايامن
يامن بغضب : عايز يتجوزها ياماما
ريم والكل قعد يضحك بهستريا
قام احمد ابن دينا وبصله وقاله انا هتجوزها انت مالك ياحسرى (حشرى يعنى )
يامن اكبر من احمد بسنه وجوريا قد احمد واصغر من يامن بسنه
البنات حاولوا يدخلوا فميار قالت لجوريا وانتى عايزه مين ياجوريا ههههههه
جوريا بكسوف وراحت على يامن: انا عايزه يامن يامامى
البنات كلهم ضحكوا جدا وريم قالت لميار خلاص ياميار البت بقت مرات ابنى ههههههههههههه
احمد قرب منه وقاله انا هتجوزها يارخم سبها يامن وجرى على باباه
يامن: بابا يابابا
احمد: خير ياحبيبى
يامن : انا عايز اتجوز جوريا
احمد بضحكه فى هيستريا عايز ايه
يامن بغضب : هتجوز جوريا لان احمد ابن دينا عايز يتجوزها
الكل ضحك بطريقه فظيعه ورامز قال:بس ابنى هيتجوز جوريا
يامن بغضب : انا بحبها وهى بتحبنى وانا هبنى قصر لجوريا هو لا
فرد امير قاله خلاص يايامن وانا بقولهالك هجوزهالك لو لقيتكم بتحبوا بعض
فجرى يامن وحضن امير واجتمع الشباب مع مراتتهم واولادهم ويامن وجوريا قاعدين جمب بعض
يامن : بوعدك ياجوريا احبك ديما وانى مش ازعلك ابدا وهحافظ عليكى من الواد الرخم ده
جوريا : وانا يا يامن هفضل احبك ومس هسوف حد غيرك بحبك
يامن انا بحبك اكتر
احمد ابو يامن : هههههههههههه هما الحبيبه دول بيقولوا ايه
ريم بس يااحمد سبهم ههههههههههههههههه
وظل الكل يضحك وهكذا تتوالى الايام والسنين
يكبر يامن ويتخرج من كليه الطب
وتتخرج جوريا من كليه الاعلام
ويتخرج احمد من كليه اقتصاد وعلوم سياسيه
يتزوج يامن من جوريا بعد قصة حب دامت من الطفوله حتى الكبر
وهنا هى نهايه قصه قمــــة الحب
بتمنى تكون قصتى عجبتكم وبتمنالكم كلكم اجمل قصة حب طاهره وان ربنا يديم علينا السعاده..
تمت رواية مكتملة .. اقراء ايضا رواية مدللة جدو كاملة عبر عبر دليل الروايات