رواية عاشقان الروح البارت الخامس والعشرون الخاتمة والنهاية بقلم يمنى الباسل
خاتمة رواية عاشقان الروح
بعد مرور 10 سنوات
فى القرية السياحية الخاصه بالجارحى
كانت تقرأ احد الكتب الخاصه بالطب لان حلمها أن تصبح طبيبه مشهورها رغم صغر سنها الا ان عقلها كبير وناضخ
ليجذبها الهواء له بعد ان تتطايرة قباعتها لتقف تقترب من شاطئ البحر ليزيد من تطاير شعرها الأسود الحرير بفستانها الوردى لتستنشقه وتغمض عيناها تبتسم ببطئ على ما تحلم به
ليتطلع لها ذالك الفتاه بعد ان امسك قباعتها عدة لحظات طالت لدقائق حتى اقتربه منها
مالك : طارة منك اتفضلى
لتنتبه له وتلتفت
رحمه برقتها المعتاده : شكرا لحضرتك
نعم حضرتك فمن يقف امامها رجل بالفعل وليس شاب فى العمر 22 عاما بجسده الممشوق ولحيته الهادئه ووقفته وهيبته كانت تنظر له كما تنظر لوالدها
رحمه : انت مين
مالك : اسمى مالك
رحمه : اسمك حلو
مالك : ربنا يخليكى
رحمه : وانا ر
ليبتر باقى كلمتها
مالك : رحمه
رحمه : انت تعرفنى
مالك : لا دى تانى مره اشوفك
رحمه : بس انا مشفتكش قبل كدا دى أول مره ليا
مالك : هى فعلا أول مره ليكى
رحمه : المعنى
مالك : هقولك
رحمه : اتفضل
مالك : أول مره لما طنط يمنى عرفت أنها حامل
وادى المره التانية
مالك : يعنى انت مين
مالك : أنا مالك المهدى والدى الدكتور عبدالله وامى الدكتوره وفاء
رحمه : بجد انت ابنهم كنت فاكره نهى بس
مالك : ايوة أنا أكبر من نهى
رحمه : طيب ليه مكنتش بتاجى
مالك : كنت مشغول فى مذاكرتى لازم احقق حلمى
رحمه بتلقائيه : دكتور
مالك بابتسامه : ايوة دكتور عرفتى منين حد قالك
رحمه : لا هى جات معايا كدا عشان أنا كمان هبقى دكتوره ومش اى دكتوره أكبر جراحه بإذن الله
مالك : حلوة الثقة دى ولو احتاجتى حاجه أنا معاكى وموجود كلمينى فى اى وقت
رحمه : حاضر
فى الشاليه الخاص بعدى الجارحى
كانت تصلى الصبح بعد أنا انتهت
ذهبت للشرفه قبل أنا تفتك به
ذهب وحتضنها يكبل حركت يدها حتى تسمعه
عدى : اسمعينى
يمنى : لا ابعد عنى أنا بكرهك
عدى : ما انا عارف اسمعينى
يمنى : طيب قول
عدى : أنا شوفتك تعبانه ومرهقه عشان كدا مصحتكيش
يمنى : لا والله
عدى : امممم
يمنى : بردو بكرهك وابتعدت عنه
ذهبه خلفها
عدى : وانا كمان بكرهك
يمنى بصدمه : بتكرهنى يا عدى
لتنساب دموعها بقوة
ليقترب منها
عدى : طبعا بكرهك وبكرهك اوى كمان
ليزداد انسياب دموعها
عدى : وحيات دموعك الى بتقتلنى دى أنا عاشقك بجنون
يمنى : يعنى مش بتكرهنى
عدى : بعشقك
لتضمه بقوة لها تخافه فقده حتى بعد مرور كل هذه الاعوام
يمنى : متسبنيش يا عدى
عدى : محدش بيسيب روحه وانتى روحى كلها
ليخرجها من احضانه يجفف لها دمعاتها الثمينه
عدى : مبحبكيش تعيطى وبعدين انا جايبك هنا عشان تنبسطى مش تعيطى وبخبث الى قوليلى الاسدال دا لونه ازرقه فاتح ولا غامق مع كل كلمه كان يقولها يقترب منها وهى ترجع للخلف
يمنى بتحذير : عدى ابعد رحمه هتاجى دلوقتى
عدى : رحمه مش بترجع قبل الغداء واحنا لسه الساعه 8 يعنى الوقت دا ملكى أنا
يمنى : عدى لا انا متفقه مع البنات هننزل الصبح
عدى : بنات مين اصلا كله نايم مفيش غيرك الى بتصحى بدري
يمنى : عدى بطل الى بتعمله دا
ليحاصرها بينه وبين الحائط
ففقدت آخر قوة لها من الثبات من قربه المهلك
يمنى : عدى
عدى : يا روح عدى
يمنى : ابعد
عدى : حاضر
ليقبلها بشغف قبله دامت لوقت طويل ويحملها بين يده ويأخدها لعالمه الخاص الملائ بعشقه لها عالم عشق الروح الخاص بها هى فقط
عند رحمه ومالك
بعد ان عادت لمكانها تمسك كتابها تعاود القراءه
مالك : تقرأ ايه
رحمه : كتاب خاص بالجراحه
مالك : انتى مش شايفه سنك صغير
لترد بتلقائيه
رحمه : وانت كمان كنت بتعمل كدا اصلا فمتقوليش انى صغيره عشان هى بالعقول مش بالسن
واقفه الاتنين مصدومين من كلامهم
مالك : عن اذنك لازم امشى
تركها ورحل يفكر فيما قاله منذ 10 سنوات وردودها التلقائيه
وقفت هى مصدمه من معرفة ماذا يفعل هو رغم انه محدش اتكلم عنه قدامها لم تهتم كثيرا وعادة للقراءه لكنه ظل مستحوز على تفكيرها وذهبت لتتمشى وتشم بعض الهواء لعلها تنسى
فضلت ماشيه كتير سرحانه فيه وفى شخصيته
وكانت هتقع فى الحفره
لينتشلها قبل وقوعها
لتغمض عينها بخوف
ليرد بثقته المعتاده فى صدمه
مالك : متخفيش طول ما أنا معاكى
لتفتح عينها ببطئ شديد تتطلع له بقوة
رحمه بتعب : ممكن تبعد عايزة اروح
مالك : تحبى اوصلك
رحمه : لا هروح لوحدى عن اذنك
مالك : بس انتى تعبانه
رحمه : وانت عرفت ازاى انى تعبانه
لم تتلقى منه اى رد
لتتركه وتذهب
وقفه مصدمه من كلامهم
واسأل دارت فى عقله
لما أشعر بها ؟!
ولما هى ؟!
ولماذا هى ؟!
لكنها صغير الا انى أتحدث معاها كانها فتاة كبيره !!!
عند يمنى وعدى
كانت تجفف شعرها باهمال
ليقترب منها باستغراب
عدى : مالك فى ايه
يمنى : مش عارفه حاسه رحمه فيها حاجه عايزة اروحلها
عدى : وانا كمان حاسس بكدا
ليخرج هاتفه يتصل على احمد
عدى : احمد رحمه فين
احمد : راجعين
عدى : دلوقتى ليه فى ايه هى كويسه
احمد : مش عارف بس اتكلمت مع مالك ابن دكتور عبدالله مرتين وشكلها داخت لما كانت هتقع فى الحفره طفل عاملها
عدى بخوف : وهى كويسه جرارلها جاحه
احمد : لا مالك لحقها احنا دقايق ونوصل
واغلقت معه
يمنى : عدى بنتى
عدى : اهدى هى كويسه على وصول
يمنى : طيب حصلها ايه
لقص عليها ما قاله احمد
يمنى : مالك
عدى : ايوة
يمنى : فاكر لما عرفنا انى حامل هو أول واحد قالى خلى بالك من رحمه معقوله يكون بيحس بيها
عدى : مش عارف بس لو بيحس بيها فعلا يبقى هى هتحس كمان
يمنى : ايوه فاكر من فتره اخدت فتره متخرجش من جناحها ولما سألتها قالتلى حاسه انى حد قريب منها تعبان وبصدفه وقتها عرفت انه مالك تعبان
عدى : واضح كدا انه فى عشق روح تانى
يمنى : بس بنتى هتتعب اوى يا عدى
عدى : ليه
يمنى : عشان مالك خطب بنت عمه امبارح
عدى : ايه
رحمه : هو مين الى خطب دا
يمنى : رحمه حبيبتى انتى راجعتى
رحمه : ايوة مين الى خطب دا يا ماما
يمنى بارتباك : مفيش حد من اصحاب بابا
رحمه : متعرفيش تكدبى يا ماما
يمنى : مش بكدب المهم أنتى ايه الى راجعك بدرى
رحمه : عادى ممكن أنام فى حضنكم شويه
عدى : يااااه رحمه الجارحى يتطلب دا انتى تأمرى امر يا قلبى تعالى
رحمه : رحمه عدى الجارحى مش الجارحى بس
عدى : هههههههه والله زى امك
ليتلقى ضربه فى صدره بقبضتها الصغيره
عدى : خلاص ماما
رحمه : هههههههه يا بابا المفروض تكون حفظتنى زى ماما
عدى : فكك من ماما وتعالى احكيلى قراتى يا دكتورتى
رحمه : ايوة يا بابا انت مش زعلان منى عشان مش هبقى زيك
عدى : وازعل منك ليه وانتى فى يوم هتبفى دكتوره وهتنقذى الناس وداوى جروحهم اهم حاجة أنك تحافظى على حدود المهنه دى ومتعمليش حاجه تسئ ليها او تسئ ليكى ولازم تحافظى على اسمك واسم عيلتك بردو وطبعا دا يزيدنى شرف انى بنتى هتبقى كتوره
رحمه : حاضر يا بابا اوعدك ودا وعد من رحمه عدى الجارحى
عدى : عارفك يا حبيبتى قد وعدك
رحمه : وكمان هساعدك فى شغلك
عدى : لا كدا كتير رحمه عدى الجارحى بنفسها هتساعدنى
رحمه : عد الجمايل بقى
عدى : هههههههه هعدها بس ارجع من إيطاليا وهاخدك مكان هتحبيه اوى
رحمه : بجد يا بابا
عدى : بجد يا روح بابا
لتقترب منهم بعد ان استمعت لحديثهم
يمنى : طيب ما تخدنا معاك احسن
عدى : قولت مليون مره لا سفر بره مصر لا انا مش ببقى ضامن نفسى هنا وحد هيموت فى ايدى بسببكم
رحمه : واحنا زنبنا ايه يا بابا
عدى بغضب : زنبك أنك حلوة اوى زى مامتك ياختى وتشوفوا صرفه بقى هى وحده مش هيبقى اتنين
رحمه بتلقائيه : هو هيحمينى زى ما بتحمى ماما
وقفا الاتنين فى صدمه من كلامها لم يعلموا ماذا يقولوا لها
ليخطر على بالها فكره تنسيها ما بها
يمنى : انتى مش قولتيلى نفسك تتعلمى ازاى يتعمل الكب كيك بتوت
رحمه : ايوة
يمنى : طيب تعالى هنعملوا مع بعض ونتغدا وبعدين ننام
رحمه بتفكير : اشطا يا مامتى يالا بس بابا هياجى معانا
عدى : بابا هياجى معاكم ما مامتك دخلتى المطبخ بعد ما كان محدش يعرف
رحمه : الا فاكر السنه الى فاتت يا بابا حصل ايه
عدى : ههههههههههههه لا متفكرنيش
يمنى : ومتفكركش ليه وانت موت من الضحك
عدى : احم وانا اقدر يا روحى بردو
رحمه : نحن هنا على فكره
يمنى : طيب يالا يا لمضه على المطبخ
فى المطبخ
وقفت تعد الكب كيك باندماج
ليقترب عدى من رحمه يوشوش لها بكلمات جعلتها تضحك
عدى : هش هتأخد بالها
رحمه : خلاص اهو سكت
عدى : جاهزة
رحمه : ايوة
ليقبض كل منهم فى يده دقيق
عدى : 123 يالا
لينفخوا عليها ويضحكوا بقوة على مظهرها
وقفت بغضب تتطلع لهم
يمنى : أنا غلطانه انى بعملكم حاجه اصلا أنا ماشيه وزعلانه منكم
ليمسها قبل رحيلها
عدى : خلاص آخر مره
يمنى : لا زعلانه منكم
رحمه : خلاص يا بطوط متزعلش بنهزر معاكى
يمنى : لا
عدى : طيب هاخدك الملاهى
لتتطلع له بطرف عيناها
عدى : امممم
يمنى : امتى
عدى : اما ارجع
يمنى : يبقى هفضل زعلانه منك لحد ما ترجع اوعه كدا
عدى : خلاص بكره
يمنى : بليل
عدى : لا لازم المكان يتأمن وميكونش فيه حد
رحمه : لا خلينا وسطا الناس والاطفال يا بابا
عدى : لا
يمنى : خلاص يا عدى عشانى انا
عدى بتنهيده : امرى لله
رحمه : هااااااااااى وهنخرج انهارده
يمنى : يالا غيرى هدومك والبسى لبس رياضة عشان تعرفى تلعبى كويس
رحمه : ينفع ندى والبنات يروحوا معانا
يمنى : طبعا هقولهم
عدى : ربنا يستر
يمنى : بقيت بتدعى زى عبد الرحمن
عدى : عرفت معاناته
يمنى : امممم وبعدين عاجبك الى عملتوا فيا دا
عدى : قصدك عاجبك الى انتى عملتيه فيا خلتينى مجنون
يمنى : هههه أنا معملتش حاجه
عدى : بقى معملتيش حاجه
يمنى : لا معملتش
عدى بخبث وهو يقترب منها : الا قوليلى باقى قد ايه على الغداء
يمنى : عدى متقربش
عدى : لا هقرب
يمنى : عدى لا
يمنى : عدى خلاص أنا مش عارفه باقيت قليل الادب اووى كدا ليه
عدى : هقولك
ما ان اقترب منها حتى قاطعهم رنين الباب
لتجرى سريعا لغرفتها
عدى بغضب : مين
أية : أنا أية
عدى : مينفعش تتأخرى شويه
أية : هو انا جيت فى وقت مش مناسب ولا ايه
عدى : علطول مواعيدك مش منأسبه
أية : يا سلام الا فين يمنى
عدى : بتأخد شور
أية : امممم شور
عدى : عارفك هتتسلى عليها كانت بتعمل كب كيك وهدومه بقيت مش نضيفه
أية : امممم كب كيك
عدى : هو فى ايه يا بت انتى
أية : ابدا مفيش عايزاها
عدى : ابقى قوليلها بكره عشان بعد الغداء هنروح الملاهى
أية : قول والله
لم تتلاقى منه اى رد
أية : بس انا كدا فهمت همشى احسن
يمنى : مين يا حبيبى
ليلتفت لها بصدمه
عدى : لو فاكره أنك هتروحى بالفستان دا تبقى بتحلمى
يمنى : ايه مالوا والله واسع
عدى : واسع فين دا هياكل منك حته اصلا
لتقترب منه تحاوط رقبته
يمنى : امممممم مش كنت تقول كدا بهدوء بدل العصبيه دى
عدى : طيب ما احنا نلغيها احسن
يمنى : نوووووو
عدى : يبقى تقلعى الأسود دا
يمنى : حاضر تحب البس لون ايه
عدى : مهو المشكله انه كل ما تلبسى واحد عايز ياكل منك حته عشان كدا بقولك نلغيها
يمنى : انهارده بس عشان رحمه والولاد
عدى : ماشى يالا روحى غيرى
يمنى : تعالى معايا عشان تلبس
عدى : ماشى
ليحملها بين يده ويذهبوا لغرفتهم
اجتمع الجميع على طاولة الغداء
عبدالرحمن : كان لزمته ايه الملاهى دلوقتى
مصطفى : خلوا الاولاد بس تروح احسن
عدى : ونحبس البنات سيادتك انت وهو الى مش عاجبوا ميجيش أنا هخدهم ولا أنتوا عندكم اى اعتراض
عبدالرحمن : لا طبعا وانا اقدر
مصطفى : خد راحتك يا نسر
لقترب منهم مالك بطلته الخاطفه
مالك : سلام عليكم
ليرد الجميع : وعليكم السلام
ليقترب منه عدى
عدى : ازيك يا مالك
مالك : بخير الحمدلله وحضرتك يابشمهندس عدى
عدى : الحمدلله بس خليها عمى افضل
مالك : حضرتك مش قريب منى عشان اناديك عمى
عدى : حتى معتذرتش
مالك : واعتذر ليه وانا مغلطش دا حقى
عدى : عاجبنى ردودك وثقه بنفسك
مالك : شكرا عن اذنك أنا مبحبش اتكلم كتير
ليلتفت لوالده
مالك : أنا خارج حضرتك عايز منى حاجه
يمنى : مش تستنى تتغدا معانا الأول
كانا سيجبها لكنها قطعت حديثه بطلتها الخاطفه للانفاس
فكانت ترتدى زى رياضى باللون الأسود
رحمه : تعالى اتغدا معانا دى أول مره تبقى معانا ممكن
مالك بتوهان : ممكن
وجلس معاها بتوهان لا يدرى بحاله
وفاء : برافو على رحمه قدرت تخليه يقعد من أول ما قالتلوا دا انا ليا ساعتين بتحايل عليه هو بيحب الاطفال اوى عشان كدا ميقدرش يرفض ليهم اى طلب
يمنى برتباك : اة طبعا
لقترب عبدالله من عدى
عبدالله : أنا آسف على ردود مالك بس هو
لقطع حديثه
عدى : متعتذرش عشان هو مغلطش وبعدين هو راجل وعارف كويس هو بيقول ايه ربنا يخلهولك وتفرح بيه
عبدالله : يارب يا عدى تسلمى
عدى : يالا الغداء هيبرد
كانت ترقبهم جيدا
عدى : هتلفتى الانتباه على الفاضى
يمنى : يعنى انت مش شايف
عدى : شايف بس الى هيشوف هيشوف واحد بيتعامل مع طفله عنها 10 سنين احنا بس الى نعرف انها ذكيه وناضجه وعقلها أكبر من سنه ومحدش يعرف دا عشان كدا أنا هسفرها بره تكمل دراستها
يمنى : هتبعدها عندى
عدى : اهدى هنتكلم لما نرجع القاهره متضيقيش عشان اليوم ميبقاش وحش خليكى مبسوطه وتأكدى انى بعمل الصح عشانها
يمنى : عارفه
فى المساء يذهب الجميع للملاهى
البنات مع بعضهم فى ناحيه بيلعبوا والولاد مع بعضهم فى ناحيه بيلعبوا
لتقترب منها
يمنى : عايزة أركب دى
ليتطلع لما تتطلع له
عدى : لا
يمنى : لا ليه
عدى : عشان هدوخى
يمنى : لا ما انت هتركب معايا
عدى : متهزريش
يمنى : لا مش بهزر
عدى : يمنى لا
يمنى : على فكره انت مش بتدى عيلتك حقها خايف على اسمك وبس فاكر المره الى فاتت فضيت الملاهى كله فى القاهره عشان خائف الناس تتكلم
عدى : اولا أنا مهما ادى عيلتى فمش هديها حقها
وانا مش بخاف وانتى عارفه كويس انا فضيت الملاهى عشان تاخدى راحتك ومحديش يبص عليكى
كله خوف عليك وانتى بردو عارفه كدا
ومش عايزك تركب دى عشان صعبه ومش هتتحمليها
يمنى : عدى أنا مش قصدى
عدى : الى شيفاه انتى صح اعمليه
يمنى : أنا معاك فى اى حاجه عشان انت عارف كويس الصح ومش هركبها بس ينفع تمرجحنى
عدى : ينفع تعالى
كانت تلعب معهم وتركتهم لانها تخاف السرعه والمرتفعات
ظلت تمشى وراء تلك الفراشه بالوانها الزاهيد الى ان اخذتها لمكان شلالات وخضره وضوء القمر فكان مكان ساحر ظلت تتأمله
الى ان اقتربه منها شبان
الشاب الأول : ايه الحلاوة دى
الشاب التانى : بقولك ما تيجى معانا
رحمه : أنتوا مين واجى معاكم فين
الشاب الأول : ايه الرقه دى يالا خدرها بسرعه عشان نخدها
ليقترب منها الشاب الثانى
رحمه بخوف : متقربش منى بابا مش هيرحمك
كادا بأن يلمسها
لتغمض عينها بقوة تانى عليه : مااااااالك
ما ان نادت عليه حتى ضربهم بكل قوته وفروه هاربين
ليقترب منها فكانت ترتجف بقوة وتنادى عليه
رحمه بارتجاف : مالك تعالى
ليقترب منها يضع يده على خدها
مالك : اهدى أنا معاكى
لتفتح عيناها ببطئ شديد تتطلع له
لتختضنه بكل قوتها تقبض على قميص بقبضتها الصغيره بقوة
رحمه : مالك ابعدهم عنى انا خايفه اوى منهم هيخدونى منك
ليمسح على شعرها وظهرها بحنان
مالك : اهدى متخفيش محدش يقدر ياخدك منى هما مشيوا
رحمه : مشيوا يعنى
مالك : ايوة تحبى اوديكى لماما
رحمه : لا خلينى معاك أنا مش خايفه بدام معاك
كان يمرجحها حتى خفقه قلبها
يمنى : عدى رحمه فيها حاجه
ليخرج هاتفه يتصل على احمد
عدى : رحمه فين
احمد : مش عارف بدور عليها ليا ساعه
عدى بغضب جامح : هو أنا مش مانك عليه اقلب الملاهى كلها فورا
لتنساب دموعها
يمنى : يارتنى ما سمعت كلامها قالتلى هتركب مع البنات
عدى : اهدى وتعالى معايا
ظلوا يبحثوا عنها ولم يجدوها
عدى بغضب : اقلبوا الدنيا عليها
ليرى مالك يأتى بيها بين يده نائمه
ليقترب منه بغضب لتمسك يده
يمنى : اهدى متعملش حاجه
ليذوب غضبه على الفور فإبنته بالنهايه بخير
ليعطيها لها
مالك : اطمنى محدش يقدر يإذيها
يمنى : شكرا
نهى باستغرب : انت جيت امتى
لم يجيبها ورحل
لتضمها لها بكل قوته : الحمدلله يارب
ليقترب منهم عدى يمسح علي راسها بحنان
يمنى بتعب : روحنا
عدى : يالا
وامر الجميع بالعودة
فى غرفتهم
عدى : هاتيها هوديها اوضتها
يمنى : لا خليها معانا
ليختضهم بقوة يخاف فقدانهم
ليسمعوها إنينها
رحمه : مالك متسبنيش
لتتطلع لعدى
عدى : لازم تسافر عشان مترجعش تشوفهوا تانى
يمنى : وفكرك كدا هتنسى
عدى : لا بس اهو محاوله هو هيتجوز وهى لسه صغيره خليها تنشغل
يمنى : هتبقى لوحدها
عدى : متخفيش هيبقى معاها حرس كتير هناك
يمنى : أنا مش هبعد عنها انا تعبت فيها اوى مش هقدر يا عدى مش هقدر اسيبها كدا بسهوله
عدى : مجبرونى
لتضمها لها بدموعها ودعائها الى ان نامت وظل هو مستيقظ يفكر فيهما
عند مالك مرجعش فضل يفكر فيها كتير
ايعقل انه احب طفله لدرجه انه يشعر بها
لينفض تلك الفكرة من عقله لكن قلبه رفض ذلك ليحسم قراره من الزواج بابنة عمه عند عودته
فى الصباح استيقظ لتراهم نائمين لتقوم بدون ان تصدر صوت تغير ملابسه وتخرج لكنه احس بها
ذهبت لذلك المكان رأته يتمشى على الشاطئ
لتقترب منه
رحمه : مالك
شعر بقربها لكنه لم يلتفت الى ان نادت عليه ليلتفت لها
لتذهب ما تبقى من عقله بفستانها الأسود
مالك : نعم
رحمه : شكرا لك
مالك : أنا معملتش حاجه
رحمه : تعرف انت زى بابا لما ماما بتنادى عليه فى لحظه ياجى ينقذها
مالك : ليه مامتك اتخطفت قبل كدا
رحمه : ايوة
مالك : اممم طيب أنا ماشى سلام
رحمه : مالك
ليلتفت لها قبل رحيله
رحمه : ممكن تفضل معايا يعنى كلمنى عن دراستك
ليلبى طلبها على الفور
ظل يتحدث عن دراساته ساعات الى ان نامت على كتفه وشعرها يتطاير
مالك : يا سبحان الله سبحانك ياربى وحدك من وضعت الجمال والعقل بها
ظل يتأملها لساعات الى ان اقترب منهم احمد
احمد : بقالها فتره نايمه
مالك : ايوة وانت مين
احمد : أنا الحارس بتاعها
وكادا يحملها
مالك بغضب : انت اتجننت ازاى تقرب منها
احمد : أنا آسف بس هرجعها
مالك : لا انا الى هرجعها
ليحملهت ويذهب بها للشاليه
يمنى : مالك هى نمت من بدرى
مالك : يعنى
يمنى : طيب دخلها اوضتها معلش هى نومها تقيل شوية وبتنام لما تحس بهدوء وراحه
ليضعها على الفراش بحنان ويدثرها جيدا يتطلع لها كانها ملاك او جنيه من شده السلام الظاهر فى نومها
ليلتفت لغرفتها وذالك الصوره الموضوعه على المكتب يتطلع لها بصدمه كيف لفتاة صغيره ترسم شخص باحترافيه
لينتبه على صوتها
يمنى : فى حاجه يا مالك
مالك : لا انا بس مستنى حضرتك عشان اخرج
يمنى : طيب اتفضل
عدى : استنى
مالك : افندم
يمنى : عدى فى
ليبتر باقى كلامها
عدى : ادخلى
لتلبى امره
عدى : أنا هتكلم معاك كأب عشان لو اتكلمت معاك كعدى الجارحى هتندم كتير
ياريت تبعد عن بنتى
مالك : أولا أنا مش بخاف غير من الى خلقنى وعارف حدودى كويس
ثانيا هتكلمنى بتهديد فدا ميهمنيش
أنا معملتش حاجه غلط ودى طفلة زيها زى اى طفلة بتعامل معاها
أنا اصلا راجع انهارده
وكدا الرحيل ليعوده له
وحضرتك معزوم على فرحى الخميس الجاى الى هو بعد 4 ايام ياريت تشرفنا والكتكوته كمان عن اذنك
ليتطلع له حتى اختفه
ليضع يده داخل سرواله
عدى : والله فعلا طلع زى
ياترى هيحصل ايه انسى بنتى ازاى
ليشعر بقربها
عدى : مش عارف أعمل ايه
لتضع رأسها على كتفه
يمنى : سبها على الله
بعد مرور 4 ايام
فى المساء
فى فيلا المهدى
حديثه زفاف مالك
كان يرقص معاها ولكنه بعالم آخر كان يفكر بها منذ رحيله
نهى : والله كنت هزعل منك لو مجتيش
رحمه : جيت عشانك بس أنا مش بحب اصلا الافراح والزحمه
نهى : طيب تعالى شوفى مالك ومراته
رحمه بصدمه : هو مالك العريس
نهى : أه شوفى كدا
لتتطلع له بصدمة لتنساب دموعها بعزاره بتلقائيه
احس بها لينظر لها كدا الرحيل لها لكنها منعته
رأى العتاب فى عيناها فقد فهم كل نظراتها
لتنسحب بهدوء
تذهب للسيارة
رحمه : اطلع على القصر
احمد : طيب بس ابلغ عدى بيه
رحمه بصراخ : قولت اطلع على القصر
ليلبى امرها على الفور
وذهبت بها الى القصر
لتقترب منه
يمنى : عدى مشفتش رحمه
عدى : لا كانت مع نهى نهى تعالى
نهى : نعم يا عمو
عدى : حبيبتى فين رحمه
نهى : معرفش كانت معايا وشفتها بتركب العربيه
ليتلقى رساله من احمد عارف انها بالقصر
عدى : هى فى القصر
يمنى : ايه روحت لوحدها حصل ايه خدنى ليها
ليذهبوا لها على الفور
فى قصر الجارحى
يمنى : خليك وانا هدخلها
عدى : طيب
فى جناح رحمه
راتها تبكى بحرقه أول مره ترأها هكذا لتقترب منها
يمنى : مالك يا حبيبتى مين زعلك
رحمه بدموع تمزق القلوب
رحمه بارتجاف : اتجوز يا ماما بعد ما كل ليله بحلم بيه
يمنى : حبيبتى انتى لسه صغيره مش معنى انه كان بيتعامل معاكى بحنان تبقى تتجوزيه هو شخص كبيره وانتى صغيره ولما تكبر ربنا هيبعتلك شخص يناسبك قادر انه يعمل اى حاجه عشانك عشان بس تكون مبسوطه
رحمه : بس انا عايزة مالك
أول واحد انادى عليه لما كنت هتخطف هو انقذنى اول ما غمضت عينى وناديته جه علطول زى ما انت ناديتى على بابا وجه انقذك
يمنى : رحمه يا حبيبتى انتى صغيره مينفعش تفكرى غير فى دراستك وبس وبعد ما تكبرى تفكرى في أنك تدعى ربنا يبعتلك شخص كويس وبس انما الحب دا يبقى للشخص الى هيبقى جوزك غير كدا مينفعش تربيتك ولا دنينك هيسمحولك
رحمه : يعنى أعمل ايه
يمنى : تبقى قوية زى ما ربيتك وتهتمى بدراستك بجانب واجبك الدينى
رحمه : حاضر يا ماما
يمنى : جهزى نفسك عشان هتسافرى تكملى دراستك بره
رحمه بفرحه : بجد بابا وافقه
يمنى : ايوة يا حبيبتى يالا قومى غير هدومك وهبعتلك الداده بالعشاء تكلى وتنامى علطول عندك مشوار طويل ولازم تنجحى فيه وعد الإصبع
رحمه : وعد الإصبع
لحتضن امها بقوه
رحمه : ربنا يخليكى ليا يا امى
يمنى بتنهيده : ويخليكى ليا يارب وميحرمنش منك ابدا ولا من وجودك معايا يارب
رحمه : خليكى دايما راضيه عنى
يمنى : معنديش غيرك ارضى عليه فرضايا كل ليكى
خرجت تبحث عنه فى القصر فعلمت انه بالجناح
ذهبت له بحث عنه وجدته فى الاسفل لتذهب له
يمنى : حبيبى
لم يلتفت لها لأول مرة يكون عاجز عن حماية روح ابنتة
عدى : اممم
يمنى : رحمه كويسه اهدى
عدى : مش هتنسى
يمنى : هتنسى لما تنشغل فى دراستها بره
عدى : انتى موافقه
يمنى : مفيش غير الحل دا
عدى : هكلمهم
يمنى : احميها كويس
عدى : حاضر
ليحاول اخراجها هى أيضا
عدى : الا قوليلى هتفضلى لابسه الفستان والحجاب كدا كتير
يمنى : انت فى ايه ولا فى ايه
عدى : أنا فى كله
ليقترب منها بقبلها بشغف
ويحملها ويرحل بها للجناح
يمنى : استنى رايح فين
عدى : طالع الجناح
يمنى : لا انا عايزة أركب غضب
عدى : بكره
يمنى : لا دلوقتى عشانى عشانى عشانى
عدى : خلاص امرى لله
لينزلها يالا
وذهبوا للاسطبل وجلب غضب واركبها عليه وركب هو خلفها
عدى : مبسوطه كدا
يمنى بفرحه : جداااااا
عدى : يارب دايما
يمنى : حبيبى فاكر أول مره لما كنت هتخبطنى بالعربيه
عدى : طبعا وقتها أول مره اشوف ملاك على الارض
لتبتسم على كلامه
يمنى : ليه احمد قال وقتها امشى وانا هتصرف معاها
عدى : بلاش نقلب فى القديم احسن لينا
يمنى : اممممم فهمت
طيب عرفت ازاى انى سرحانه
عدى : مش عارف حسيت بكدا وقولتها بتلقائيه وخوف عليكى بس تعرفى حبيت الصدفه دى جدا وكل صدفه معاكى بعديها عشقتها
يمنى بسعاده : وانا عشقتك انت
رحمه : الله الله سيبينى عشان انام وانتوا تركبوا غضب بقى بتضحكوا عليا خدونى معاكم
يمنى : عدى هاتها
عدى : لا
رحمه : عشانى يا بابا
تعلم نقطه ضعفه هذه الكلمه بالتحديد
ليحملها ويركبها امامها لتحتضنها بسعاده
رحمه : أنا مبسوطه بقالى كتير مركبتش غضب
ليجيبها بصوته العالى
لتضحك بكل قوتها
رحمه : ههههههههههههه انا بحبك وبحب ماما وبابا اووووووى
يمنى : وانا بحبك يا حبيبتى
عدى : وانا بحبك يا روحى
لتميل عليه بصوتها الخافت
يمنى : بعشقك يا عدى بعشقك يا عشق روحى
عدى : وانا بعشقك يا عشق الروح
تمت رواية مكتملة ولقراءة الجزء الثاني من الرواية اضغط هنا عبر مدونة دليل الروايات