رواية شغف الفهد البارت العاشر 10 بقلم ميار محمود
رواية شغف الفهد الفصل العاشر 10
فى مكان تانى عند الزفته زينب
فى التلفون
زينب : ها عملت ايه .
المجهول : مش عارفين نعمل حاجه طول اليوم فى حد عندها شويا صحبها وشويا اهلها والاستاذ فهد قاعد معاها طول اليوم .
زينب : ماليش دعوه تخلص عليها فى اقرب وقت انا عايزه اخلص .
هدى : بتدخل على مامتها الاوضه بتقولها بتكلمى مين وبتقولها يخلص على مين ياماما .
زينب بتوتر: بتقفل الفون بسرعة مع اللى بتكلمه وبتقولها يا بنتى مفيش دى واحده صحبتى ابنها بيحب واحده مش كويسه وهى مش حبها وعايزه تخليها تسيب ابنها من غير ما تزعل ابنها منها وانا قولتلها انشالله تخلصى منها .
هدى بشك : ماشي يا ماما انا كنت جايه اقولك انى عايزه اخرج مع صحابى بكرا .
زينب بتوتر : ماشي يا حببتى اخرجى معاهم وفكى عن نفسك شويا معاكى فلوس ولا عايزه فلوس.
هدى : لا معايا شكرا يا ماما هكلم فهد واقوله انى خارجه بكرا مع صحابى عشان ميقلقش عليا .
زينب : ماشي يا حببتى .
هدى : هتعوزى حاجه يا ماما .
زينب : عايزه سلامتك يا حببتى خالى بالك من نفسك .
هدى : حاضر سلام .
زينب : سلام .
بعد اما هدى مشيت زينب بتكلم نفسها يالهوى كنت هتكشف لازم بنتى متعرفش حاجه وراحت متصله على الرقم المجهول تانى :..
خلص اليوم وكل واحد روح بيته عشان ينام
عند شغف فى المستشفى هى نامت وفهد قاعد برا لانه اتفق مع بابها انه هيفضل هو معاها فى المستشفى و خرج يروح المسجد يصلى ويشكي لربه وخلص صلى وقعد يدعى ان ربنا يريح قلبه وان ربنا يحميها ويهدى زينب مرات ابوه فسمعه الشيخ و راحله .
الشيخ :ممكن اقعد معاك يا بنى .
فهد : اتفضل .
الشيخ : مالك يا بنى حزين ليه .
فهد : مخنوق اوى وتايه مش عارف اعمل ايه وبدء يحكيله عن اللى حصل .
الشيخ : اعمل اللى تقدر على يا بنى وسيب الباقى على ربنا اللى مع ربنا ميقلقش ابدا ( لايؤخر الله امرا الا لخير، ولا يحرمك امرا الا لخير ، ولاينزل عليك بلاء الا لخير فلاتحزن , فرب الخير لا ياتى الا بالخير) .
فهد : انا خايف عليها جدا هى لسه متعرفش انى ابن عمها وانا بحبها اوى .
الشيخ : كله خير يا بنى اطمن كرم الله لا يتأخر وإنما يأتى فى الوقت المناسب (وما كان ربك نسيا ) فصبر جميل لو بتحبها يا بنى هتحافظ عليها وانت شكلك ابن حلال ومحترم روح ربنا ينولك كل اللى فى بالك .
فهد : شكرا جدا يا شيخنا الكلام معاك خلانى ارتاح انا همشي دلوقتى عشان اروح اطمن عليها .
الشيخ : ماشي يا بنى سلام .
فهد : سلام .
عند شغف وهى نايمه دخل شخص الاوضه ومتنكر اكنوا دكتور بيطلع من جيبه ابره فيها سم .
الشخص : اخيرا هنخلص منك يا بنت احمد وقريب هنخلص من امك وابوكى و الفلوس بتاعتكوا هتبقا ملكنا .
مش بيلحق يكمل كلامه وبيدخل فهد الاوضه بيتصدم من اللى موجود فى الاوضه وعطي ضهروا .
فهد : انت مين .
فجاة الشخص ده بيزق فهد وبيطلع يجرى وفهد يقع ويحاول يجرى ورا بس الشخص بيطلع برا المستشفى و بيركب عربية بسرعة ويمشي فهد مش بيلحقوا وبيرجع المستشفى تانى وبيروح يزعق للى فى المستشفى .
فهد : انتوا يا بهايم يالى فى المستشفى ازاي تسيبوا اى حد كدا يدخل أوضة المريضة لو حصلها حاجه مش هيكفينى عمركوا سمعنى بيجى المدير وبيعتذرله طبعا عارف مين هو فهد الاسيوطى وممكن يعمل فى ايه احنا اسفين .
فهد : عايز دكتوره حالا تكشف عليها من غير ما تصحى شغف سمعنى .
المدير : حالا وتبقا الدكتوره تبقا موجوده عند حضرتك .
فهد : ماشي وسابه .
وفى اقل من دقيقة كانت الدكتوره راحت لشغف وكشفت عليها ولقتها كويسه وطمنت فهد ومشيت .
فهد لنفسه: يا ترى مين ده بقا انا هحميكى يا شغف ومش هسمح لحد ياذيكى زى ما ولدى طلب منى .
عند زينب بترن على شخص
زينب : ايه يا زفت خلصت عليها .
الشخص : ملحقتش فهد دخل الاوضة وانا ماسك الابره .
زينب بخضه : ايه وشافك .
الشخص : لا مشفنيش لانى زقيته وطلعت اجرى بسرعة .
زينب : الحمد لله خضتنى يا زفت خلصنى منها لمه تطلع من المستشفى عشان منتكشفش انا مش بديك فلوس على الفاضي سامعنى لو اتقفشت هنروح كلنا فداهيه وفهد هيعرف كل حاجه ومش هيرحمنا .
الشخص : عارفه لو مكنتيش اختى كان بقا ليا تصرف معاكى تانى .
زينب : متقدرش تعمل حاجه لان انا اللى بديك الفلوس عشان تقدر تجيب المخدرات اللى بتطفحها ومتنساش ان مصلحتنا واحده انا هدمرهم كلهم .
حمدى بخنقه من اخته : ماشي يا زينب سلام .
زينب : سلام .
طلعت تجري على اوضتها ودخلت وقفلت على نفسها وقاعده منهاره من اللى سمعتوا.
يتبع الفصل 11 اضغط هنا