رواية دمرتني ومازلت احبك الحلقة الثانية عشر 12 بقلم مريم غريب
رواية دمرتني ومازلت احبك الفصل الثاني عشر 12
يوسف:وده يحصل ازاى؟؟
معتز:اقولك..شايف البت اللى واقفا هناك مع مها بنت خالتك انا بلاحظها بتبصلك كتير اوى هنا وفى الشركه كمان هى شغاله عندك فى الشركه.
يوسف:ياراجل..طب ابقى فكرنى ارفدها بقى.
معتز:ممكن تبطل هزار وتسمعنى.
يوسف:ارغى.
وقاله على خطه هيخلو بيها ساره تغير....وبعد كده معتز شاور ل مها عشان تروحلهم فراحت ومعاها صاحبتها دى.
معتز:ازيكو يابنات.
مها\صاحبتها:تمام الحمدلله.
صحبة مها بتبص ل يوسف جامد وبجراءه فظيعه...ويوسف واقف فى ضيق ومش طايقهم كلهم.
صحبة مها بمياعا:انت اسمك يوسف؟؟
يوسف باشمئزاز:اه.
صحبة مها:اوه انا بحب الاسم ده اوى..اسم حلو على فكره.
معتز:صحبى كله على بعضه حلو.
يوسف نغزه فى كتفه.
معتز:قصدى روحه حلوه.
وهنا ساره قربت منهم ولكنها كانت بتقدم المشروبات للناس اللى واقفا جمبهم...معتز نغز يوسف فى كتفه وقاله يعمل حاجه تلفت نظرها.
يوسف بصوت ملفت:انسااااا...كان قصده على صاحبة مها.
صاحبة مها بسرعه:يارا..اسمى يارا.
يوسف:انسه يارا تعالى افرجك البلكونه بتاعتنا الفيو تحفه فيها.
ياره بفرحه:اوه بجد طب يلا.
ساره سمعتهم واستغربت وفى بالها:البلكونه فى الحر ده.....وكملت توزيع على الناس ومدتش الموضوع اهميه.
وشويه ويوسف اتصل ب معتز.
يوسف:هاه ايه الاخبار؟؟
معتز بخيبه:ولا تاثرت يامعلم شكلها مش مهتمه خالص.
يوسف:طب وبعدين؟؟
معتز:مش عارف....اقولك انا عندى فاكره انا هبعتهالك فى البلكونه وانت بقى عليك الباقى تمام.
يوسف:تمام.
وراح معتز لساره وقالها:انسه ساره.
ساره:ايوه حضرتك عاوز حاجه؟؟
معتز:لومش هتعبك كوباية شاى.
ساره بابتسامه:اه طبعا انت تؤمر.
معتز:معلش طلب كمان.
ساره:خير؟؟
معتز:انا شوفت نعناع مزروع عندكو فى البلكونه ف ممكن يعنى تعمليله بيه الشاى.
ساره بابتسامه:حاضر.
وراحت ساره البلكونه...ومعتز كلم يوسف وقاله انها جايه..وصلت ساره البلكونه هنا يوسف علا صوته لما ساره جت وقال ل يارا.
يوسف:انسه يارا تعرفى ان حوالين بيتنا فى فرع من النيل شكله حلو اوى حواليه جنينه كمان.
ياره:يسلام اكيد شكله ساحر.
يوسف:اه طبعا ايه راءيك ننزل سوا نتمشى تحت حواليه.
ياره بابتسامه عريضه:اه طبعا يلا.
ساره حست انه بيغظها لان حركاته كانت باينه وطريقة كلامه كمان ففكرت هى اللى تغيظه.
ساره:ايوه لازم تنزلو دلوقتى لحسن مش هتعرفو تنزلو لما الناس تيجى وهيبقو كتير..انزلو دلوقتى لفو شويه حلوين واستمتعو ده حتى الجو حلو النهارده بس متتاخروش عشان تلحقو الحفله من اولها.
وابتسمت وسابتهم وخرجت فى برود....يوسف استشاط وهو واقف و بص على معتز لقاه ميت ومنهار من الضحك.
يارا:يلا يا استاذ يوسف مش هننزل؟؟
معتز قرب على يوسف وهو بيضحك وهمس فى ودنه وقاله:البس ياجو ههههههههههههههههههه.
يوسف بغضب:اسكت بدل ما هرتكب جريمه.....وبعد كده بص ل يارا وقالها.
يوسف:انا اسف ياانسه بس افتكرت مكالمه مهمه لازم اعملها عن اذنك.
يارا باستغراب:اتفضل.
...................................................................................................................................................................
ساره دخلت الاوضه تجيب الحنه كلها عشان البنات هيبداءو يرسمو..وهنا دخل عليها يوسف وقفل الباب وراه.
ساره كانت واقفا ومدايا ضهرها بس لما سمعت صوت الباب بيتقفل لفت بسرعه ولما شافته هو يوسف ارتبكت وارتعشت على خفيف وجسمها تلج خصوصا لما شافته بيبصلها بصه مش مريحه وكاعدته غضبان.
ساره بارتباك:ااانت..انت ايه اللى جابك هنا؟؟امشى لحد يجى.
يوسف وهو بيقرب عليها:طب وماله.
ساره وهى بتبعد بضهرها:امشى بسرعه.
يوسف وهو لسه بيقرب:لا مش ماشى.
ساره لزقت فى الحيطه فى اخر الاوضه.
ساره بضيق:بقلك امشى من هنا.
وهنا يوسف قرب عليها اوى ومسك ايدها جامد وقالها:وانا بقلك انا مش ماشى من هنا..وبعدين انا كل مره هعلمك تتكلمى معايا ازاى.
ساره بصوت منخفض:يوسف اوعى لحد يدخل هيقول ايه.
يوسف بابتسامه برده:مايقول اللى يقولو انا مابيهمنيش.
وسكتو شويه ويوسف كان بيبص ل ساره بتركيز لحد ما نجح فى اللى هو عايزه وخلاها ترتبك ونفسها بقى متقطع وجسمها تلج فضحك يوسف على منظرها وقالها.
يوسف:ساره لما البنات يرسمو على ايدهم بالحنه انتى هتكتبى حرف مين على اديكى اصل ميرنا هترسم حرف ماذن.
ساره بتوتر:مش هكتب حروف حد.
يوسف بجديه:ساره انتى لازم تحطى حرفى على ايدك.
ساره بابتسامه:وانا احط حرفك ليه على ايدى؟؟
يوسف قرب من ودنها وهمس فيها بصوت واطى وقالها.
يوسف:يعنى انتى مش عارفه؟؟
يوسف بهدؤ:بحبك ياساره.
ساره بابتسامه:ماشى ممكن اروح اودلهم الحنه بقى.
يوسف:ممكن..بس ياويلك لو ملقتش اسمى على ايدك.
ساره ابتسمت ومشيت.
...............................................................................................................................................................
اما عند البنات ف فضلو يعملو يرسمو لبعض الحنه ساره رسمت ل ميرنا وواحد تانيه رسمت ل ساره ولكن ساره خدت الحنه بعد ما البنت رسمتلها وكتبت اسم يوسف بس عملت الحروف صغيره عشان محدش يشوفها...بعد كده البنات خلصت رسم الحنه وابتدت الناس اللى كانو ققاعدين فى شقة ابراهيم ينزلو تحت فى جنينة العماره وابتدت الحفله والناس بيرقصو ومبسوطين.
اما يوسف كان واقف مع ماذن ومعتز وشوية شباب كد وكان فيه شاب من اللى واقفين معاه اسمه كريم شغال برده عند يوسف فى الشركه لمح ساره وقال ل معتز اصله كان واقف جمبه
كريم:اوبااااااا مين الموزه دى يا زيزو....وشاورله على ساره.
معتز بصله بفزع وقاله:ابوس ايدك اوعى تقربلها لهيخرب بيتك وبيتى وبيوتنا كلنا.
كريم:ايه ياعم حيلك مين ده اللى هيخرب بيتنا؟؟
معتز:ولى نعمتك ياخويا..يوسف سليم.
كريم:اوعى تقولى دى مراتو..وقع فين على الجمال الفاحش ده؟؟
معتز:مراتو مين ياجدع..دى بنت عمه ساره سليم بنت البشمهندس احمد سليم الله يرحمه.
كريم:طب ما الحكايه لوز اهىه يعنى هى مش مربوطه بحد يبقى فين المشكله يازيزو.
معتز:المشكله انها داخله مزاجو والمشكله الكبيره كمان انه بيحبها وبيغير عليها ده كان هيكولنى الصبح لما عكستها زى حضرتك كده.
كريم:مهو عنده حق يازيزو دى محصلتش شقرا وبيضا والا العيون ياخرااابى .
معتز:لا وحياة ابوك فوق قلتلك دى بذات لا انت فاهم..اظن انت عارف يوسف ممكن يعملك ايه لو عرف انك رمشتلها بس.
كريم:يعنى هيعمل ايه يعنى..بص يازيزو خليك فى حالك.
.........................................................................................................................................................
اما بالنسبه ل محمد ف فضل يدور على ساره لحد ما لقاها كانت واقفه وسط البنات بتصقف وفرحانه خالص راحلها بسرعه وشدها من ايدها وخدها ووقفو فى حته بعيد عن الناس.
ساره:ايه يامحمد جايبنى هنا ليه خلينى اروح عايزه ارقص مع البنات.
محمد برجاء:ساره عشان خاطرى خليكى شويه معايا.
ساره:مالك يامحمد انت زعلان من حاجه.
محمد بحب:وحشتينى.
ساره:وانت كمان...قالتها بدافع الصداقه لكن محمد فهمها غلط.
محمد:بجد ياساره..انا وحشتك؟؟
ساره باستغراب من حالته:اه يامحمد!!
محمد مسك ايدها وضغط عليها بحنان وبصلها وابتسم.
ساره:مالك يامحمد؟؟
محمد:لالالا ابدا مافيش حاجه.
ساره:طب ممكن نروح نقف معاهم بقى.
محمد:استنى بس.
ساره:فى ايه تانى؟؟
محمد:انتى خطك مقفول ليه؟؟
ساره ارتبكت ومش عارفه تقوله ايه لان يوسف هو اللى كسرلها الخط.
محمد:مالك ياساره؟؟
ساره برتباك:اصله اتكسر.
محمد:وايه اللى كسره؟؟
ساره:هاه؟؟اه اصل كان بيجيلى عليه معاكسات فكسرته.
محمد:اممممم..طب هاتى رقمك الجديد.
ساره برتياح:حاضر ياسيدى اكتب 011..........خلاص كده.
محمد:تمام.
وبعد ما كتب الرقم وسجله على موبايله راحو تانى الحفله ولكن يوسف شاف ساره وهى جايه مع محمد وبيضحكو جامد فغضب واستاذن من اللى كان واقف معاهم وراح ناحيتهم ووقف قدامهم وعينيه كلها غضب.
محمد:ازيك يايوسف.....يوسف مردش عليه بص لساره لكن ساره خافت تحط عينها فى عينه.
محمد استغرب ان يوسف مردش عليه السلام مهتمش وسلم على ساره:باى اشوفك بعدين.....وغمزلها.
ومشى محمد لكن يوسف شافه وهو بيغمزلها....وبعد مامشى محمد.
يوسف قالها بكل غضب ونبرة صوته نوعا ما عليا:ايه اللى انا شفته ده؟؟
ساره بخوف:شوفت ايه؟؟
يوسف :بيغمزلك ليه البنى ادم ده؟؟وكنتى فين معاه...وكمل بزعيق:انا شوفتك جايه معاه من ورا البيت كنتى فين انطقى.
ساره بتعثر:والله مافى حاجه احنا كنا بنتكلم بس.
يوسف مسك دراعها جامد وتناه ورا ضهرها ووقف وراها وقرب من ودنها وقالها:هو انا مش قلت مافيش كلام مع البنى ادم ده.
ساره بتئاوه:ااااه اااااه.
يوسف تنا دراعها اكتر وقالها:ولا انا كلمتى مابتتسمعش.
ساره بدموع:اااااااااه اااااه ايدى هتتكسر يايوسف هتكسرلى ايدى.
يوسف بقسوه:هو انتى لسا شوفتى حاجه ايامك سودا معايا.
وشدها وره او بالعربى جرها وراه وكانت هتقع اكتر من مره وخدها وطلع شقتهم وفتح الباب وزقها ووقعت بكل قوتها على الارض وراسها اتعورت.
ساره بدموع:ليه كده يا يوسف ليه بتعمل كده انا عملتلك ايه؟؟
يوسف:..
يتبع الفصل الثالث عشر 13 اضغط هنا