رواية دمرتني ومازلت احبك الحلقة الثالثة عشر 13 بقلم مريم غريب
رواية دمرتني ومازلت احبك الفصل الثالث عشر 13
ساره بدموع:ليه كده يايوسف ليه بتعمل كده انا عملتلك ايه؟؟
أغار عليك من الهواء المطلق
إذا لمس خديك ونام فوق الفم
أغار عليك من ثوبك الساحر
إذا نام بين حناياك واشتم عطرك
أغار عليك من البشر ...
ومن أهلك ومن الشمس والقمر
إذا لمحوك بلحظة متغيب بها عن بؤبؤ العين
أغار عليك من وسادة ترافق أحلام ليلك
بأن تنسيك نفسي
وتبعدك عني حتى صعود الفجر
أغار عليك من اسمك
فلو يناديك العالم باسمي فيا لسعادتي
أغار عليك من أقلامك , التي تخط حرفك من الدم
أغار عليك من اللحظات والساعات والقدر
من أن يبعدوني عنك بلا خبر
أغار عليك من نفسي وعمق حبي
وجنون عقلي ومن أحضان غيري
ونظرات غيري وهمسات غيري
أغار عليك من شفاه طفل قبلته
وارتمى في أحضانك من الفرح
أغار عليك من حرير أوراق الورد , أن تلامس حسك
ومن عطرها أن يتعمق بداخل أنفاسك
أغار عليك من الناس التي تراك
من دون أن تعرفك أو تحادثك
أغار عليك من جاراتك الحمقاوات
اللواتي تكحلن أعينهن يوماً بك
أغار عليك من نفسي ونفسك
و من كل شيء يجول حولي وحولك
فاتن حمود.
يوسف قومها من على الارض وهو ماسكها من شعرها..وهى بتصرخ جامد من الوجع.
يوسف بغضب:انا عايز اعرف وحالا ايه اللى بينك وبين محمد يسرى؟؟وكنتى فين معاه قولى عمل فيكى ايه الحيوان ده..انطقى.
ساره بببكاء:والله ما عملت حاجه صدقنى معملتش حاجه..انا بحبك انت يايوسف انت عارف صح مش انت عارف ان انا بحبك.
يوسف بصوت عالى:انتى فكرانى غبى ياساره لا انا فاهم وعارف كل حاجه وانا مش هاسيبك الا لما تنطقى وتقولى عملتى معاه ايه؟؟
ساره بتسمع منه الكلام ده وهى مش مصدقه انه قال كده عليها وبيتهمها وصلت للاتهام.
ساره:يوسف انا عارفه حدودى كويس وانت ازاى تقول عليا كده انا قبل ماخاف منك او اخاف على نفسى اخاف من ربنا وحاطه بابا وماما قدام عنيا ف مستحيل اعمل غلطه زى دى.
يوسف:ورحمة ابوكى وامك ما اتنى خارجه من عتبة الشقه دى الا ورجلى على رجلك.
ساره بتردد:انت مالكش انك تتحكم فيا بالشكل ده.
يوسف مردش عليها ولكن خلا ايده هى اللى ترد وضربها بالقلم..واتجه ناحية الباب وفتحه وقبل مايخرج قاله:ورينى بقى هتخرجى ازاى.
وخرج وقفل وراه بالمفتاح.
ساره فضلت قاعده على الارض بتعيط جامد وبتفتكر البهدله اللى بهدلهلها يوسف ولكن عشان بتعشقه اقنعت نفسها ان دى غيره وفى عز حزنها ابتسمت لما وصلت للسبب ده.
....................................................................................................................................................................................................
اما عن يوسف فنزل مضايق جدا انو مد ايده عل ساره وزعلها بالشكل ده لكن كل ما يفتكر منظرها وهى جايه مع محمد وبيضحكو ولما غمزلها النار تقيد جواه من تانى ويبقى عايز يطلع يكمل عليها تانى...وراح تانى يقف مع الناس اللى كان معاهم والحفله شغاله وكله مبسوط لكن هو ماكنش مبسوط خالص وخلصت الليله والناس روحت وطلعو عيلة ابراهيم الشقه وهما على السلم بيفتكرو مع بعض الحفله كانت دمها خفيف اد ايه.
ابراهيم بضحك:لا وشوفتى يابت ياميرنا البت مها بنت خالتك لما كانت بترقص على اغنية اللى منى مزعلنى كانت مسخره ههههههههههههههههههه.
ميرنا:لا يابابا احلى حاجه لما صنية الشربات وقعت على خالتو هههههههههههههههههههههههه.
ميرفت:ههههههههه بس يابت عيب دى خالتك برده.
ميرنا:الله!!اومال فين ساره؟؟!!
وهنا وصلو قدام الشقه...ويوسف بيفتح الباب بالمفتاح.
ابراهيم بخضه:اه صحيح هى فين؟؟
يوسف ببرود:ايه ياجماعه متقلقوش..هى جوا.
ابراهيم باستغراب:جوا!!جوا ازاى يعنى؟؟هى مش المفروض كانت معانا تحت...وبعدين مين اللى قفل الباب بالمفتاح؟؟
يوسف فتح ودخل ومردش عليه.
ابراهيم:استنى هنا انا مش بكلمك..انت زعلتها تانى؟؟
يوسف بضيق ممزوج ببرود:بابا انا تعبان وعايز انام ومش فاضى للمنقاشات عن اذنكو انا داخل انام.
ابراهيم:ايه هو ده!!استنى ياولد.
ميرفت:فى ايه ياابراهيم ماتدخل تسالها بدل م انت عمال تحقق معاه كده.
ابراهيم بغضب:ماشى ياميرفت.
ودخل ابراهيم ل ساره لقاها واقفه فى البلكونه وسرحانه.
ابراهيم:ايه يا ساره...طلعتى ليه ياحبيبتى؟؟
ساره:لا ابدا ياعمو مش عشان حاجه بس صدعت من الدى دجاى فقلت اطلع.
ابراهيم:متاكده ياحبيبتى؟؟
ساره بابتسامه:اه طبعا ياعمو.
ابراهيم:ماشى ياحبيبتى تصبحى على خير.
ساره:وانت من اهله.
وخرج ابراهيم وبعد شويه الهدؤ عم على البيت كله كده بيعلن ان كلهم نامو..لكن ساره ساره ماكنتش نايمه قامت اتسحبت من حمب ميرنا وخرجت من الاوضه وراحت لعند اوضة يوسف..خبطت مرتين....
يوسف كان قاعد على السرير وساند ضهره على المخده وماسك الاب توب بيعمل شغل عليه..سمع صوت الباب بيخبط استغرب شويه وقال:ادخل.
فتحت ساره الباب ببطء ودخلت وهى باصه ف الارض ووقفت قدامه.....يصلها يوسف ومستنهيها تتكلم وساد الصمت قليلا ورفعت ساره وشها وبصتله وقالتله.
ساره:انا اسفه.
يوسف بنبره قويه:وانا مش قابل اسفك.
ساره بصتله ورفعت حواجبها وهى مستغربه ماكنتش متوقعه منه مش قابل اعتذارك دى.
يوسف:ولو عايزانى اقبل اسفك قوليلى ايه علقتك بيه بالضبط.
ساره:تانى...تانى هتقولى علاقه..والله مافى اي حاجه بينى وبينه.
يوسف بنرفذه وغضب:كدابه...انا شوفتك بعينى محدش قالى وحذرتك اكتر من مره ماتكليميهوش ومع ذلك بتكلميه برده..والله اعلم ايه تانى ممكن يكون حصل.
ساره بدموع:هى وصلت ل كده بتتهمنى اتهام زى ده.
ونزلت دموعها...ومسحتها تانى وقالتله بتماسك.
ساره:هيحصل ايه يعنى يا استاذ وانا طول النهار والليل قاعده معاكو هاه..فين وامتى؟؟
يوسف ساب الاب توب وقام وقف قصادها وقالها.
يوسف برجاء:طيب ريحينى وقوليلى ايه اللى ممكن يكون بينكو بتكلميه ليه طيب؟؟
ساره بعياط وتعثر:عشان هو اللى ساعدنى ابقى كده..هة اللى خلانى اتغير وابقى كده عشان اعجبك..عرفت بكلمه ليه.
يوسف بصلها شويه وهى بتعيط وبتمسح دموعها بكومها زى الاطفال وبتشهق زييهم فابتسم وخدها فى حضنه وقالها.
يوسف:كان ممكن تقوليلى على فكره..انا مش غبى.
ساره ببكاء:اقولك ايه بس وانت مغرور عشان ربنا كرمك بشوية جمال وكنت عايز واحده جميله زيك وانا وقتها كنت وحشه.
يوسف بابتسامه مكر:بس دلوقتى بقيتى موزه.
ساره ضربته فى كتفه ضربه خفيفه.
يوسف بجديه:طيب انا مش عايز كلام معاه تانى وعلى الله اشوفك تسلمى عليه بس.
ساره:حاضر.
يوسف:ويلا روحى نامى بقى.
وسابها ورجع مكانه تانى على السرير....ساره واقفه مستغربه منه وفى بالها:والله مجنون!!!!
وطلعت من اوضته ورجعت من حيث اتت تانى.
......................................................................................................................................................................
تانى يوم ابراهيم وميرفت وميرنا نزلو يشترو شوية حاجات تخص ميرنا.
صحى يوسف من النوم وخرج من اوضته لقى ساره بتنضف الليفنج.
يوسف:صباح الخير.
ساره بابتسامه:صباح النور.
يوسف:هو البيت ساكت كده ليه؟؟
ساره:اصل عمو وطنط وميرنا نزلو يشترو شوية حاجات وقالو هيعدو على خالتك يتغدو معاها وبعدين هتوديهم عند الست اللى بتفصل الفستان لميرنا عشان خلص خلاص وقالو ان هما هيتاخرو يعنى.
يوسف بمكر:يعنى انا وانتى هنا لوحدنا؟؟
ساره بكسوف:اه.
يوسف:طب مدام كده بقى انا مش رايح الشركه النهارده وهقعد معاكى.
ساره بخوف:تقعد معايا ازاى يعنى؟؟!!
يوسف:متخافيش مش هعضك قصدى يعنى نقعد نتكلم اعتبريها قعدة تعارف ياستى.
ساره ابتست وعجبتها الفكره.
يوسف بجديه:وبعدين انا مش ممكن اسيبك فى البيت ده كله لوحدك.
ساره:هتخطف يعنى م احنا بنقفل الباب الرئيسى والباب بتاع البيت كله كمان فين بقى الخطر.
يوسف بنرفذه:انتى تسمعى كلامى وخلاص لازم تتعودى على كده.
ساره:حاضر.
يوسف بابتسامه:طيب ادخلى اعملى فطار وكوبايتين نيسكافيه على بال ما ادخل اخد دوش واجيلك.
ساره:ماشى.
................................................................................................................................................................
عند ميرنا....هما قاعدين عند خالتها عزه بيتغدو وخالتها متعوده على التذمر والناس اساسا مابتحبش مشركتها فى اى حاجه.
عزه:وانتى بقى يا مرمر هتروحى تعيشى مع ماذن فى بيته ولا هيخدلك بيت لوحدك؟؟
ميرنا بضيق:عادى ياخالتو انا مايهمنيش اوى موضوع السكن ده وبعدين بيتو حلو مش وحش.
عزه:ازاى يعنى ياحبيبتى مايمكيش موضوع السكن متنسيش ان له اخوات وليهم فى البيت ده يعنى انتى هتبقى فيه ضيفه لكن لو خدلك بيت لوحدك هيبقى بيتك انتى وكل الناس هتبقى ضيوف عندك.
ابراهيم:يا عزه احنا مايهمناش كل الكلام ده وبعدين بنتى فلوسها تساوى فلوس ماذن ويمكن اكتر كمان ولا انتى ناسيا احنا مين على اخر الزمن عيلة سليم العسلانى هتتكلم على الفلوس.
عزه بحرج:ربنا يزيدكو يارب انا مش قصدى والله انا قصدى راحتها يعنى تشيل همها وهم جوزها بدل ما هتشيل همها وهم جوزها هم اخوات جوزها.
ابراهيم:يسلام طب وماله هى مساعده الناس رمت ولا ايه؟؟
ميرفت تدخلت عشان تخفف من حدة الوضع.
ميرفت:ايه ياابراهيم عزه قلبها على ميرنا..ولا انتى زعلتى يا ميرنا؟؟
ميرنا بابتسامه:لا ابدا.
ميرفت:وبعدين ياعزه اخوه الضغير بس هو اللى عايش معاه اخته التانيه متجوزه وعايشه فى مكان تانى.
عزه:اااه..عموما موفقا ياحبيبتى.
ميرنا:شكرا يا خالتو.
ميرفت:هو احنا هنروح امتى الاتيليه ياعزه؟؟
عزه:لما مها تيجى من كليتها هى مش هتتاخر متقلقوش.
........................................................................................................
عند يوسف وساره...من اول الصبح لحد المغرب وهما قاعدبن فى البلكونه بيرغو ويوسف وهو بيتكلم بص لساره لقاها بتبصله جامد وبتركيز.
يوسف:بتبصيلى كده ليه؟؟
ساره:اصلك النهارده مختلف اوى.
يوسف:مختلف ازاى يعنى؟؟!!
ساره:يعنى..مبتزعقليش زى ما تعودت منك وكده يعنى مش قاسى زى مابشوفك ديما.
يوسف:هههههههههههههه كمان خلتينى قاسى.
ساره بلوم:ده اللى بشوفو منك.
يوسف:يااااااه ده انتى شايله منى كتير بقى.
ساره:يوسف ممكن اسالك سؤال؟؟
يوسف:اسالى.
ساره:هو انت ليه ماحبتنيش قبل ما اغير شكلى ليه بس لما اتغيرت حبتنى؟؟
يوسف باعجاب:مممم لا برافو عليكى..سؤال زكى وهاجوبك عليه..بوصى ياساره انا منكرش انى كنت مبتقبلقيش قبل ماتتغيرى ويمكن اكون سلبى لانى حبيتك بعد ما تغيرتى ويمكن كمان الناس تلومك انك حبتينى لما يعرفو انى حبيتك لما اتغيرتى لكن انا مايهمنيش الماضى انا اللى يهمنى الحاضر والمستقبل الوقت بيمر ومبيستناش حد بينا منغيرنا بيمشى وبياخد كل حاجه معاه سواء حلوه او مره بياخد ضحكنا وحزننا وكاننا مبنعيش غير الحاضر ولو دورتى على احساسك اللى عدا فى السنين اللى فاتت دى هتلاقيه معدوم وكانك معشتيش اصلا هيبقى مجرد حنين.
ساره متنحه وبصاله بس.
يوسف:فى ايه مالك؟؟
ساره:اصلى مش فاهمه اى حاجه.
يوسف:ههههههههههه مش مهم تفهمى المهم انا عايزك تعرفى ان انا بحبك..استوعبى الكلمه دى كويس اوى ياساره الكلمه دى بتحمل كل مشاعرى اللى بكنها ليكى من جوايا وكمان عايزك تعرفى انى لما بقسى عليكى زى مابتقولى وساعات بمد ايدى عليكى ف ده حبى ليكى بيطلع على هيئة التصرفات دى سمينى بقى مجنون عبيط متخلف همشى برده ورا احساسى وهعمل فيكى اى حاجه تعجبنى سواء حب او قسوه اوعى تشكى للحظه فى حبى ليكى.
ساره بتسمع كل حرف قاله وهى مستغربه وفى بالها:معقول ده يوسف؟؟من امتى بيتكلم كده؟؟لالا مش مصدقه!!
وفاقت على صوت يوسف.
يوسف:وانتى بقى..بتحبنى ولالا؟؟
ساره بكسوف:انت شايف ايه؟؟
يوسف:مش عارف؟؟او بمعنى اوضح بستعبط..عايز اسمعها منك.
ساره:لالا مش هقدر اتكسف.
يوسف:لا والله!!ما انتى امبارح وانا بضربك قولتيها فاكره. وقلدها وهى بتتكلم وقال:انا بحبك انت يايوسف انت عارف صح مش انت عارف ان انا بحبك.
ساره خدودها احمرت وقالتله.
ساره:اسكت بقى بطل تكسفنى.
يوسف:يعنى هو انا لازم اضربك عشان تسمعينى اللى انا عايزه...طب والله ياساره لو مانطقتى حالا انتى حره فى اللى هيحصلك.
ساره:هتعمل ايه يعنى هتتضربنى تانى.
يوسف:لا ياحبيبتى خااالص..انا هدفعك غرامه بس.
ساره:بجد..طيب ايه هى الغرامه دى.
يوسف بابتسامه مكر:بوسه ياعمرى.
ساره:لالالالا خلاص بحبك بحبك.
يوسف:ههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه يعنى هى الكلمه عندك احسن من البوسه.
ساره بكسوف:لا بس عيب عيب اوى كمان انت بتقول ايه اساسا عيب ميصحش.
يوسف:ايه ايه خلاص اهدى انا كنت بهزر معاكى...تعرفى نفسى فى ايه دلوقتى؟؟
ساره:نفسك فى ايه؟؟
يوسف:نفسى ارقص معاكى..استنى.
قام يوسف وشدها ودخلها فى الليفنج ودخل اوضته وجاب الاب توب بتاعه وشغل اغنية وحشتنينى ل عمرو دياب وبداءو يرقصو.
عيونك شايفها وحاسس ان انا عارفها سبينى برحتى
اوصفها مكسوفة ليه
كأنك معايا بقالك عمر ويايا بنفس الصورة جوايا
من قد ايه
سنين شيفك فأحلامى بنادى عليكى ضمينى
ليالى كنت مش عايش
ومستنيكى تحينى
وحشتينى وحشتينى
سنين بعدك على عينى ليالى كنت مش عايش
ومستنيكى تحينى
يا اجمل هديه بعتها القدر ليا
يا قمر فعز لياليا اوصفلك ايه
والله والدنيا بقت فعنيا حاجة تانية هواكى قبلته
وفى ثانية جريت عليه
بحبك هقولها
ياريت قبل ما اكملها
تعالى فحضنى ونقولها
ايه حكيتك ايه
اليوم التالى:زفاف ميرنا...
يتبع الفصل الرابع عشر 14 اضغط هنا