رواية دمرتني ومازلت احبك الحلقة السادسة عشر 16 بقلم مريم غريب
رواية دمرتني ومازلت احبك الفصل السادس عشر 16
ساره بصدمه:محمد انت بتقول ايه؟؟
محمد بحب:بقول بحبك..عايز اتجوزك..انا كنت فاكرك عارفه اساسا انى هكلمك فى الموضوع ده عشا....
ساره مقاطعا:محمد...لوسمحت كفايه.
محمد:كفايه ايه ياساره..انا مش فاهم حاجه.
ساره:محمد انا اسفه جدا واضح انك فهمتنى غلط.
محمد:مش فاهم برده..متخليكى واضحا ياساره.
ساره:محمد انا اسفه فى اللى هقولهولك بس ارجوك متزعلش منى..انت بالنسبه لى اخويا وماينفعش الاخ يتجوز اخته.
محمد بصدمه وصوت مخنوق:اخوكى.
ساره:ايوه انت عارف معزتك عندى عامله ازاى..انت اخ وصديق..احسن صديق فى الدنيا كمان وانا عمرى ماهنكر وقفتك جمبى بالعكس ده جميل وهفضل شايلاه طول عمرى وهستنى اليوم اللى هردهولك فيه.
محمد بضحك:ساره انتى بتهزرى صح؟؟
ساره:انا بتكلم بجد.
محمد:ساره..ساره انا عارف انى فجئتك وانا مش مستعجل والله خدى وقتك فكرى على مهلك.
ساره بتاثر:محمد ارجوك كفايه..متبوظش الصداقه الجميله اللى بيننا.
محمد:فى حد تانى؟؟
ساره:ايوه.
محمد:ممكن اعرف مين؟؟
ساره:ممكن....يوسف.
محمد:يوسف!!يوسف ابن عمك؟؟
ساره:ايوه وانا اسفه كمان دى اخر مره هتشوفنى فيها انا وعدته كفايه انى قابلتك النهارده من وراه انا مش عارفه لو عرف ممكن يعمل ايه؟؟
محمد برجاء:ساره ارجوكى كفايه تعذبينى وقوليلى انك بتهزرى معايا.
ساره:لا يامحمد مش بهزر.
محمد:ساره طب انسيه..عشان خاطرى حاولى انسى امره وهخليكى مبسوطه.
ساره:مقدرش انا بحبه ووعدته ولو خلفت وعدى ليه عمره ما هيغفرلى ابدا.
محمد:بس...
ساره مقاطعا:محمد..يوسف حب عمرى حب طفولتى والمراهقه والشباب..تفتكر بعد العمر اللى عيشته ده كله فى حبه هقدر اشيله من قلبى ومن كيانى كمان؟؟
محمد قام وقف ورحلها ومسكها من دراعها وقالها.
محمد:ياااااااه بتحبيه اوى كده..طب خلتينى احبك ليه؟؟
ساره:محمد شيل ايدك ميصحش كده اوعى.
محمد بعد عنها وقالها:انا اسف ياانسه ساره على ازعاجك واعتبرى انى مقولتلقيش اى حاجه وانسى انك كنتى تعرفى واحد اسمه محمد يسرى..سلام.
ومشى محمد وساره اتفتحت فى العياط.
وفى بالها:بقى يوسف كان عنده حق بس انا اللى غلطانه..انا اللى ابتديت العلاقه..انا اللى وصلت الموضوع لحد كده طيب لو يوسف عرف انى شوفته وقابلته هنا فى مكتبه كمان هيعمل ايه ااه يارب ساعدنى.
................................................................................................................................................................
اما عند يوسف...فهو من الصبح مع العمال بيتابعهم وفى فترة الراحه كلم ساره.
ساره كانت قاعده لسا بتعيط حاسه بالذنب عشان مسمعتش كلام يوسف وهنا رن موبايلها لقيته يوسف فاتنفضت ومسحت دموعها اتمسكت شويه وردت.
ساره:الو.
يوسف:ايه ياحبيبتى عامله ايه الشغل كويس صح عجبك؟؟
ساره:اه اه كويس.
يوسف:مالك صوتك مش عاجبنى ..فى حاجه حصلت؟؟
ساره بسرعه:لالا ابدا مافيش.
يوسف:لا ده فيه..يلا قولى فى ايه؟؟
ساره ببكاء:يوسف انا تيها منغيرك..ارجوك تعالى خدنى او اجيلك بس المهم تبقى جمبى وحشتنى ياحبيبى كل حاجه فيك وحشتنى تعالى احمينى زى م بتعمل ديما.
يوسف بقلق:مالك ياساره فى حد عملك حاجه؟؟
ساره:لا..بس محتجالك عايزاك انت بس مش عايزه اشوف حد غيرك..انت متعودتش اقضى يوم منغير ما اشوفك ازاى هقضى اسبوعين وانت بعيد عنى.
يوسف بحنان:ساره متوجعيش قلبى بكلامك ده..انا ماكنتش فاكر انك بتحبينى اوى كده.
ساره:ياااااه لسا بتسالنى السؤال ده..ده انت كل الناس عندى يايوسف انا ماليش حد غيرك كل اللى كان ليا بابا وماما وهما راحو ومبقاليش غيرك انت..اوعدنى انك مش هتسبنى.
يوسف:مالك ياساره ايه اللى حصل لكل ده..طبعا انا عمرى م هاسيبك انتى عندك شك فى كده؟؟
ساره ببكاء اكتر:لا..بس تعالى عشان خاطرى.
يوسف:طيب اهدى..اهدى كفايه عياط..انا نفسى افهم انتى وصلتى للحاله دى ازاى انا مباقليش كام ساعه مكلمك وكنتى كويسه..بوصى ياحبيبتى اوعدك هكلمك كل شويه وصدقينى مش هتحسى انى مش موجود.
ساره ببعض الهدؤ:ماشى..خلاص هسيبك تشوف شغلك.
يوسف:طيب هكلمك تانى اول م افضى.
ساره:ماشى سلام.
يوسف:سلام.
انا لا استطيع العيش بدونك.
ماهو وجودى بدونك..واذا انفصلت عنك اذا سوف انفصل عن عالمى..
لانك انت..انت فقط حياتى.
انت دائى ودوائى انت فقط حبيبى.
ماهو نوع العلاقه التى بينى وبينك انا لا اتحمل الدقيقه بدونك.
اعيش فقط لك ..وقتى مكرس اليك.
لانك انت..انت فقط حياتى.
انت دائى ودوائى انت فقط حبيبى.
سنجاى فياس.
وقفل يوسف مع ساره وهو حيران فى امرها.
وفى باله:ياترى ايه اللى حصل وصلها لكده..انا مش مقتنع..لالا اكيد فى حاجه حصلت.
وهنا جت لورا من وراه.
لورا:ايه اللى واخد عقلك ياجو؟؟
يوسف:هاه..نعم يالورا فى حاجه؟؟
لورا: noبس الbreak خلص.
يوسف:اوكى انا جاى وراكى.
لورا:ok.
...............................................................................................................................................................................
ومر اسبوع على ابطالنا كالتالى:
يوسف مستمر فى الشغل وانجزو جامد وكان كل شويه بيكلم ساره.
اما ساره ف بتحاول تشغل نفسها باى حاجه وبالشغل عشان متحسش بالوحده وكانت كل يوم بليل تروح تنام فى اوضة يوسف وتلبس قميصه وهى نايمه كانت بمجرد م بتعمل كده بتحس بيه وبتحس بالامان لوكان موجود ماكنش محمد قدر يمسكها كده..وكانت بترجع اوضتها قبل م اللى فى البيت يصحو.
اما محمد ف بيحاول ينسى ساره وبقى منطوى جدا وقطع علاقته باصحابه واتغير خالص وبداء يتعلم فى الشغل وبقى مركز فى شغله وبس...لحد فى يوم ماجتله اخته دينا البيت..ودخلتله الاوضه.
دينا:ايه يامحمد انت فين بقالى كتير مش باشوفك.
محمد:دينا..انتى جيتى امتى؟؟
دينا:انا لسا جايه دلوقتى..مالك ياواد؟؟
محمد:ماليش هيكون مالى يعنى؟؟
دينا انا اللى بسالك..ده انت اتغيرت خالص وبقيت بتشتغل وبطلت سهر لوش الفجر وخروج.
محمد بنرفذه خفيفه:مش ده اللى انتو كنتو عايزينو؟؟فى ايه بقى عايزنى اعمل ايه تانى؟؟اولعلكو فى نفسى؟؟
دينا بلطف:مالك يامحمد ايه ياحبيبى ايه اللى حصل لكل ده احكيلى.
محمد بشئ من الهدؤ:مافيش حاجه يادينا انا كويس.
دينا:لا مش كويس..ده انا ماذن لما حكالى عن احوالك الاخيره مصدقتش قالى انك قطعت علاقتك بكل اصحابك..والخداميين كمان قالو انك شبه مابتخرجش من البيت الا عشان الشغل بس..ليه كل ده ياحبيبى؟؟
محمد بتنهيده:كده احسن ياينا..كفيانى لعب بقى..خلينى اعمل حاجه مضمونه احسن.
دينا:انت شايف كده يامحمد..يعنى انت كده مرتاح ياحبيبى؟؟
محمد:جدا يادينا.
دينا:بس لو تحكيلى ايه اللى حصل.
محمد بابتسامه:مافيش حاجه حصلت صدقينى..كل الحكايه انى فوقت لنفسى..دى حاجه تزعلك؟؟
دينا:لا طبعا ياحبيبى ده انت اخويا واتمنالك كل خير ده انت ابنى ياواد ماما سبتك وانت عمرك 4 سنين ده انا اللى ربيتك انت واخوك.
محمد:ربنا يخليكى لينا يادينا..ياامى التانيه.
دينا ابتسمتله وخدته فى حضنها.
.....................................................................................................................................................
اما عند ماذن وميرنا.
ماذن قاعد على السرير وسرحااان ميرنا راحت قعدت حمبه.
ميرنا:ماذن..ماذن..مااااذن.
ماذن:هاه..نعم ياميرنا عايزه حاجه؟؟
ميرنا:سلامتك بس مالك سرحان فى ايه؟؟
ماذن:محمد.
ميرنا:مالو؟؟
ماذن:مش عارف الواد دا ايه اللى جرالو؟؟اتغير خالص هو اه اتغير للاحسن بس مش عارف برده قلقان عليه.
ميرنا:لا انشاء الله خير ومتقلقش طالما اتغير للاحسن اكيد ربنا هيحفظه ويكرمه.
ماذن:ربنا يستر.
ولسا ميرنا هتقوم من جمبه مسك ايدها.
ماذن:انتى رايحه فين؟؟
ميرنا:هقوم اقعد على الكرسى.
ماذن:لا خليكى جمبى شويه.
ميرنا بابتسامه:حاضر.
.......................................................................................................................................................
عند يوسف..عمال يتصل ب ساره ومبتردش وقلقان ان مافيش رد وهنا جت عليه لورا.
لورا:لا اوعى تقولى انك مش هتسهر معانا النهارده كفايه اعذار بقى احنا من ساعة م جينا وانت مبتخرجش من اوضتك غير عشان الشغل.
يوسف وهو باصص فى الموبايل:نعم يالورا عايزه ايه؟؟
للورا:واضح انك مشغول فى حاجه ولا ايه؟؟
يوسف بقلق:مش عارف بكلم ساره بنت عمى مبتردش!!
لورا بضحك:اكيد مع صحبها.
يوسف بغضب:نعم..متتكلمى عدل يالورا.
لورا:ايه ياجو انا بقول احتمال مؤكد هتكون منفضالك ليه غير عشان كده.
يوسف بحده:انسه لورا احنا معندناش الكلام ده فى عيلتنا مافيش بنات بتصاحب عندنا.
لورا:خلاص...ياجو بوص انا هسبقك على الريسبشن وابقى تعالى.
يوسف بصلها بغضب وجرب يتصل بيها تانى.
......................................................................................................................................................
ساره رجعت من الشركه ودخلت تاخد شاور وطولت شويه وبعدين طلعت لقيت الموبايل بيرن راحت ترده الاتصال فصل بصت فى الموبايل لقيت 25 ميسد كول من يوسف.
ساره:يانهار اسود كل دى مكالمات.
وهنا الموبايل رن تانى..ساره اتنفضت لانها عارفه ايه اللى مستنيها وردت.
ساره:االو
يوسف:...
يتبع الفصل السابع عشر 17 اضغط هنا