رواية الصعيدى العاشق البارت السابع عشر 17 بقلم رونا عبدالجليل
رواية الصعيدى العاشق الفصل السابع عشر 17
حور لما سمعت أن فى بوليس وعايزين رعد افتكرت سلمى وانها ورطت رعد
حور : .رعد متبعدش عن..
اغمى عليها
بعد ربع ساعه حور أخيراً فاقت ولقيت الكل حواليها ولقيت حد غريب عنها واقف
رعد : حور انتى كويسه .... حاسه بإيه طيب .... اجيبلك دكتور
حور بتعب : رعد بطل غباء عشان اركان واقف وراك ولا هو مش دكتور
رعد : حسبي الله حتى وانتى تعبانه لسانك طويل
حور افتكرت موضوع مازن ودموعها بدأت تنزل ومش عارفه تبطل
مازن : ممكن تسيبونى معاها شويه
الجد : طب يلا الكل على تحت
رعد بغيرة : وهو يقعد معاها بصفته ايه يعنى
مازن باستفزاز: اخوها
الجد: بس يا ولد منك ليه قولت الكل ينزل يلا .
كلهم نزلوا وفضل مازن مع حور
حور : عاوز تقول ايه يا مازن
مازن : عاوز اعرف انتى زعلانه ليه
حور : متهزرش يا مازن هو انت بجد مش زعلان منهم
مازن : أزعل ليه وكمان امك مريم مش مبطله عياط وهى اللى قررت تقول عشان منكرهش بعض اكتر
حور : امى مريم ملهاش ذنب
مازن : ولا ازهار كمان ،، وبعدين خالك كان هيطلق مريم لو كانت بنت ف ما بالك بقا انها ماتت كمان وامك كانت خايفه ع جدك
حور ببكاء : أنا ذنبى ايه طيب فى ده كله . انا كان نفسى يكونلى اخ ولد وكنت بحس بتعويض عن الاخ من بابا بس لما مات ملقتش حد اتسند عليه يا مازن انت كنت بتشوف انى محتاجه لحد ومراد كان معايا بس كنت محتاجه لحد يفضل جنبى . هما ليه عملوا ده كله وفى الآخر ابوك عمل ايه ؟؟ طلقها بردو
مازن : مبقاش ابويا بقا
حور : بالذمه مش ندمان على كل لحظه عاملتنى فيها وحش بعد م عرفت أنى اختك
مازن ؛ ندمان من قبل م اعرف كمان
حور : وانا مش هسامح اى حد خبى عليا الموضوع ده ولو عرفت أن مراد عارف ولا هو اخويا ولا اعرفه
مازن،: ممكن تهدى
حور : أنا راسى وجعانى اوى
مازن : نادى يا حبيبتي واستريحى
حور : طيب متنزلش غير لما انام
مازن وهو يقبل رأسها : حاضر يا حبيبتي
ف. الأسفل
مريم كانت بتعيط جامد
مراد : اهدى يا ماما عشان انتى لسه خارجه من عمليه
مريم : هى معاها حق تزعل يا مراد. انا حرمتها من أخوها كل الوقت ده
ازهار وهى تبكى: أنا لو بنتى مسامحتننيش هموت أنا عارفه انها كانت محتاجه لحد معاها وخصوصاً بعد موت أبوها وكنت كذا مره بنوى أقولها واخاف من زعلها لانى عارفه انها هتلومنى على كل حاجه
رعد : انتى ملكيش ذنب يا مرت عمى ونيتك كانت خير
أزهار : وهي مش فاهمه ده
ادهم : مالك يا همسه
همسه بهدوء: انا تمام
مليكه قامت ومسكت ايد همسه وشاورت لغفران أنها تقوم
مليكه : بعد اذنكم هنطلع نستريح شويه
اركان: افضلوا شويه معانا
مليكه بابتسامة خفيفه: معلش وقت تانى أن شاء الله وطلعوا
حمزه ( صاحب رعد وأركان وادهم و جاسر _ والظابط اللى كان بره 🙂😂. وده الشخص اللى رعد كلمه بعد ما شاف سلمى وعرف أن الطفل يبقا ابن قاسم )
حمزه : أنا وشى حلو اوى عليكوا
الجد : طول عمرك
حمزه : طيب يا سيدي شكراً كفايه ،، رعد تعالى بره عاوزك
خرجوا الاتنين الجنينه
حمزه : عملت اللى قولتلى عليه
رعد بلهفه : ولقيت ايه
حمزه بحزن : فعلاً سلمى مورطه الشركه بتاعتك فى صفقات مش تمام
رعد : يا رب
حمزه بمواساه : كله هيعدى يا صاحبى صدقنى وكمان احنا جنبك
رعد : الشركه مش بتاعتى لوحدى
حمزه : ولا ادهم ولا أركان ولا جاسر هيفرق معاهم . كل اللى هيفرق معاهم انت
رعد : والحل
حمزه : بص هو يعنى لو تعرف توصل لأى ورق معاها يخص الشركه دى أنا ممكن ادور ومين عارف مش يمكن ألاقى حاجه توقعها وتثبت انك مش مسؤل عن كده
رعد : وانا هعرف منين
حمزه : ممكن مراتك تساعدك ؟
رعد : اها هي هتوافق تعمل اى حاجه علشانى بس ازاى
حمزه : لأ دى هقولك عليها بعدين بس خلى بالك أن هي هتحتاجلك لان بعد اللى أنا فهمته ده هي اكيد هتكون نفسيتها متدمرة
رعد : وهى من غير حاجة أساساً تعبانه وزعلانه
حمزه : ربنا معاها ومعاك
رعد : يا رب ، تعالى ندخل يلا
حمزه : لأ يا عم ندخل فين . انت عاوز بنت خالتك تعلقنى وتقولى كنت بايت بره ليه
رعد : مكنتش اعرف انها هتكون زوجه جامده كده و مسيطره
حمزه : عيب عليك محدش مسيطر غير اخوك يلا
رعد: طبعاً طبعاً
حمزه : أنا ماشى يا عم ده انت رخم
رعد : ماشى سلم ع الجماعه
حمزه : يوصل . يلا سلام
رعد : سلام
ومشى حمزه ورعد اتنهد ودخل كان مازن نازل من على السلم
رعد : ايه هي عامله ايه
مازن : نامت بعد عياط رهيب
رعد : طيب
أزهار ،: والنبى يا رعد اعمل اي حاجه خليها تسامحنى يابنى
رعد: حاضر يا مرت عمى أن شاء الله كل حاجه هتتصلح
ازهار ببكاء : يارب يابنى يا رب
مازن اتجه ناحيتها وقعد فى النص بينها هى ومريم وحضنهم وفضل يهدى فيهم
أزهار : متزعلش منى يا مازن والله انا كنت هموت عليك فى كل وقت و............
مازن : أنا فاهم كل ده والله ومش زعلان منك وكمان انتى مسيبتنيش مع حد غريب يعنى .ده انا كنت مع امى مريم وهى كانت حنينه عليا جداً
مريم : انت هتفضل ابنى يا مازن
مازن : طبعاً يا ماما
الجد : طيب بس كفاياكوا بكا عاد وجوموا ناموا
اتجه الجميع إلى غرفهم وكان مراد ومازن فى نفس الاوضه
رعد طلع الاوضه وكانت حور نايمه وآثار الدموع لسه باينه ع وشها
رعد قعد جنبها وفضل يمسح على شعرها لحد ما نام وايده ع رأسها وهو قاعد
عند مازن ومراد
مازن : فرحان يا مراد
مراد : عارف يا مازن أنا كنت بخاف عليك اوى بس كان بيجى اوقات واحس انك مش أخويا وأسأل امك كمان قولتلها كده بس والله العظيم أنا كنت بخاف عليك اكتر من نفسى كمان
مازن : ربنا يخليك ليا يا رب
مراد : يا رب
وناموا
عند مليكه وهمسه وغفران
غفران : وبعدين حور صعبانه عليا اوى
همسه : صعبانه على الكل والله
مليكه : بس هما ملهمش ذنب وكمان كان نيتهم خير
همسه : وهى مش هتستوعب ده بسرعه
غفران : يا رب بقا حلها من عندك
وفضلوا يتكلموا شويه وناموا
اركان وادهم كل واحد راح اوضته ونام على طول
ازهار كانت بتبكى بحرقه وبعدين قامت صلت ونامت وكذلك مريم
امينه وكريم كانوا لسه مفاقوش م الصدمه لسه
امينه : معقول يا كريم كل ده
كريم : مش عارف والله ، يا رب استرها معانا واصلح الحال
امينه : يا رب
الليل عدى بهدوء على الجميع
فى الصباح
حور صحيت عيونها وارمه من كتر عياطها ولقت ايد رعد عليها وهو نايم وهو قاعد
حور : مسكت أيده وفضلت تعيط وهو حس بيها وصحى
رعد حضنها : أهدى يا عمرى
حور : أنا مبقتش قادرة يا رعد
رعد : أنا جنبك ومعاكى وعمرى م أبعد عنك أبدا
حور سكتت وفضلت تبكى ورعد كان زعلان جداً وحاسس أن قلبه هيقف من كتر الزعل على حور
فات شهر عليهم وحور مش بتتكلم مع حد خالص ورعد بيحاول يخليها تتكلم وتخرج من الحاله اللى هي فيها ومش عارف وكانت بتتجنب الكلام مع ازهار ومريم وطول الوقت نايمه ومش بتتعامل مع حد حتى همسه ومليكه كمان مش بتتكلم معاهم . وفى الشهر ده مراد اتعلق جداً بغفران و كان بيتكلم مع مازن وقاله أنه هيخطبها بس على م مشكلة حور مع ازهار تتحل
وفى يوم كان رعد وحور قعدين فى الاوضه
حور : رعد
رعد : نعم يا حبيبتي
حور : عاوزه اطلب منك طلب
رعد بلهفه : اؤمرى يا عمرى
حور : عاوزة أسافر القاهره
رعد : ليه طيب
حور : انت تدير شغلك اللى سايبينه كله على جاسر ده وانا هتدرب معاك فى الشركه ومنها أغير جو
رعد: حور انتى واعيه للى بتقوليه
حور : أيوة وكمان أما ابعد هعرف افكر فى الموضوع ده
رعد : طيب يا ستى حضرى هدومك ونسافر بكره
حور بابتسامة : حاضر
رعد : هنزل ابلغ جدى
حور : تمام استنى انزل اقعد معاكم شويه
رعد باستغراب : هتقعدى معانا
حور : أها أنا مش لازم افضل حابسه نفسى يعنى وكمان الباقيين ملهمش ذنب
رعد بفرحه : طيب يلا قومى البسى بسرعه
حور : حاضر
ولبست حور ونزلوا هما الاتنين
حور : مساء الخير
الجميع : مساء النور
الجد : عامله ايه يا حور
حور : الحمد لله يا جدى
مازن بمرح : طبعاً الحمد لله مش انا ومراد موجودين
حور : طبعاً وانا هعوز ايه اكتر منكوا
رعد : أنا قاعد معاكى وانتى لسه طالبه منى طلب ف حسسينى انى موجود عشان انفذه يعنى مثلاً قولى هعوز ايه اكتر من جوزى حبيبى قرة عيني حاجه زى كده
الكل ضحك و حور اكتفت بابتسامة
مراد : ويا ترى بقا سمو الاميره حور طالبه ايه
رعد : طالبه تسافر تغير جو
الجد : فين بقا
رعد : القاهره عشان تدرب معانا فى الشركه وتكون جنبى
غفران بمرح : يقطع الحب وسنينه
رعد: والله كنت عارف ان كل المشاكل دى من نق اللى خلفوكى
امينه وكريم: 🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂
رعد : لا مؤاخذه أنا مش قصدى
الجد : طيب هتمشى امتى ؟!
رعد : بكرة
الجد : تمام خلى بالك عليها
رعد : دى فى قلبى يا جدى مش بس عيونى
حور وشها احمر من كتر الخجل
حور : طيب بعد اذنكم عشان اجهز الشنط
رعد : طيب تمام خدى اصحابك والبت اختى معاكى وجهزيهم
غفران : حاسه انك بتوزعنا سيكا 🤏
رعد : لأ اتأكدى أنا فعلا بوزعك يلا اتكلى على الله
ضحكت وطلعوا البنات
الجد : خلى بالك من حور يا رعد
رعد : متقلقش يا جدى.وانتى يا مرت عمى متخافيش عليها وهى بدأت تفكر بعقل وكل حاجه هتتصلح
ازهار ومريم : يا رب
بعد وقت طلع رعد عشان ينام والبنات خرجوا لما هو وصل ولقاهم خلصوا كل حاجه ونام هو وحور وبعد ساعتين صحى على رنه موبايله
حور بنعاس : رعد ،،،،رعد اصحى فى حد بيرن
رعد : اوف دة مين البارد ومسك الفون لقاه جاسر
رعد : الو يا زفت
جاسر : الحق يا رعد مصيبه
رعد : مصيبة ايه
جاسر : ___________________
رعد قام بفزع : ايه ...أنا جاى حالا
يتبع الفصل الثامن عشر 18 اضغط هنا
- فهرس يجمع فصول الرواية كاملة "رواية الصعيدي العاشق كاملة"