رواية الصعيدى العاشق البارت التاسع عشر 19 بقلم رونا عبدالجليل
رواية الصعيدى العاشق الفصل التاسع عشر 19
ساره دخلت مكتب جاسر ولقت سلمى حضناه
ساره : و ده ايه بقا أن شاء الله
جاسر: استنى بس هشرحلك
سارة : طب خرجها من حضنك وبعدين اشرح
دفع جاسر سلمى بعيد عنه
سلمى : هو مش المفروض تخبطى قبل م تدخلى يا استاذه
ساره: المره الجايه حاضر . انتى هنا ليه بقا يا ا سلمى
سلمى: أنا بشتغل ف الشركه
سارة : مع استاذ رعد مش مع جاسر
سلمى : رعد حبيبى قالى أوصل ملف ل جاسر
جاسر كان واقف يتفرج
سارة : امتى ده رعد مشى قبل م انتى تيجى
سلمى : لأ شوفته
سارة بخبث : اها وشوفتى القمر اللى معاه
سلمى بغضب: نعم قمر مين
سارة : مراته
سلمى : لأ مشوفتهاش
اقتربت ساره من سلمى
سلمى : عاوز حاجه تانيه يا جاسر ولا امشى
رفعت سارة يدها وصفعت سلمى على وجهها ومن شدة الصفعه اوقعتها أرضاً
ساره : اسمعى يا حيوانه انتى . الشويتين دول على رعد ده جوزك ولا حبيبك عادى مع أن. بعد كده مش هتقدرى إنما توصل لجاسر ف دة خط احمر وممنوع بس تناديه بإسمه مش تتكلمى معاه وتانى مره هشوفك فى المكتب ده همسح بيكى وبكرامتك الشركه كلها سامعه
نظرت لها سلمى بحقد مردفه : والله لتدفعى تمن القلم ده غالى وذهبت من المكتب والشركه كلها
جاسر : والله العظيم م حصل حاجه
ساره : عارفه
جاسر: وكان ايه الداعى انك تعملي كده
ساره : نعم يا عنيا
جاسر : بكلامك عن حور كده هتأذيها
ساره : متقلقش اكيد رعد هيحميها
جاسر : انتى مش زعلانه بجد
ساره: لا أنا هطق الصراحه بس انا واثقه فيك وبعدين انا عارفه وساختها
جاسر : وانتى شوفتى حور امتى؟؟
ساره : مشوفتهاش أصلاً
جاسر : يعنى ايه
ساره : اسراء كانت هنا قبل الكل طبعاً وقالتلى أن في واحده قمر جت مع رعد قولت أكيد مراته
جاسر : طب ليه قولتى كده
ساره: حرقت دمى يا جاسر ف كان لازم أحرق دمها
جاسر : إن كيدهن عظيم فعلاً
ساره بضحك : انا ماشيه ع مكتبى
جاسر : اشطا سلام
ساره : سلام
👀👀👀👀👀👀👀👀👀👀👀👀
عند رعد وحور
حور من اول م رعد خرج وقفل الباب وهي مصدعه ومش عارفه تنام وجاسر كان بيتابع شغله ف مكتبه
حور قامت عشان تعمل قهوه ودخلت المطبخ تدور على اي حاجه ومش عارفه طريق اى حاجه
حور بصوت عالى : رعددد
رعد خرج م المكتب مفزوع وراح الاوضه ملقهاش
حور : أنا فى المطبخ
رعد : ايه مالك انتى كويسه
حور : فين القهوة
رعد : قهوة ايه
حور : عايزة اشرب قهوه
رعد وهو بيجز ع سنانه : انتى معليه صوتك وخضانى الخضه دى عشان قهوة
حور : اها
رعد بضيق : طيب اطلعى بره وانا هعملها
حور : طيب مظبوطه
رعد : خدى هنا
حور : خير
رعد : قهوة ايه وليه
حور : مصدعه ف هاخد مسكن واشرب قهوه
رعد : طيب انا هطلب اكل واما نفطر اعملك قهوة
حور : بس انا مش عايزة ...........
رعد بمقاطعة : أنا قولت كلمه تعالى بره على م الاكل يوصل.
حور : طيب يلا
طلب رعد أكل وفضلوا مستنين على م يجى
حور : هتعمل ايه مع سلمى
رعد : مش عارف
حور : أنا هموت واشوفها
رعد : مش شوفتى صورتها
حور : لأ عايزة اشوفها ع الطبيعه
رعد : أما نروح الشركه هتشوفيها
حور : احم سمعت انها حلوه يعنى
رعد باستفزاز : قمر جداً ورقيقه كده
حور : وايه كمان
رعد : الصراحة لو فضلت اوصف فيها ل بكرا مش هخلص
حور : طب اخرس
رعد : تحسى نبرتك فيها غيره
حور : غيره ايه
رعد : بجد مش غيرانه
حور : قوم يا عم افتح الباب خلينى أكل أنا جعانه
رعد : طيب ياختى
ذهب رعد فتح الباب وحاسب ع الاكل
رعد : امسكى
حور مسكت الاكل وقعدت تفكر
رعد : بتفكرى فى ايه
حور مردتش عليه وهو سكت وبعدها ب خمس دقايق
حور بصوت عالى : لقيتها يا رعد
رعد اتخض والأكل وقع من ايده
رعد : حسبى الله ونعم الوكيل فيكي يا بنت عمى
حور ببراءه: هو انت اتخضيت
رعد : لأ قطعت الخلف بس
حور : طب مش قايله
رعد : كنت هتقولى ايه أصلاً
حور : سلمى
رعد بضيق : مالها
حور : لو عرفت انى بلعب عليك مثلاً وبخرج أسرار شركتك بره مش ممكن تتفق عليك معايا
رعد : مش عارف 🙂
حور : اصبر بس انا وانت هنقوم دلوقتى نلبس ونروح الشركه واول م نوصل هنتعامل على اننا مش طايقين بعض وانا هوقعها فى شر أعمالها
رعد : حاسس انى بتكلم مع زعيمة عصابه
حور : هتتلم ولا لأ
رعد : طيب
حور : تمام كده اعملى قهوة بقا على م ألبس.
رعد ؛ هو انتى كويسه
حور : لها الحمدلله بس مصدعه
رعد : ايه حوار الصداع ده
حور : أما ابطل اشوفك هكون كويسه
رعد : لسانك ده هقطعهولك
حور : ولا واحد في عيلتك يقدر يعملها
رعد : قومى يلا
دلفت جور إلى غرفتها وبدلت ملابسها وقام رعد بإعداد القهوة وذهب ليبدل ملابسه هو الآخر وبعد انتهائهم ذهبوا إلى الشركه
بعد وقت قصير كانوا الاتنين فى مكتب رعد ورعد بيشتغل وحور كانت بتراجعله ملف سلمى دخلت وكان ضهرها ل حور لأن حور كانت قاعده على ترابيزة جنب الباب وسلمى كانت داخله ناحية المكتب ع طول
سلمى : وحشتنى اوى يا حبيبي
وعانقت رعد
رعد : وانتى كمان يا حبيبتي وحشتينى اوى
سلمى : م هو باين
رعد : ليه بس
سلمى : كل ده مش بتيجي وزعلانه عشان سايبنى لوحدى
رعد : حور كانت تعبانه شويه
سلمى ده كله ومش شايفه حور
حور ف سرها ( يا حيوان بتتمنالى المرض )
سلمى بدلع : حبيبى أنا كان عندى طلب
رعد : اؤمرى يا حياتي
سلمى ،: كان فى كوليه عجبنى اوى وعايزاه
رعد : عيوني يا حبيبتي
فى الوقت ده دخلت اسراء ومعاها اكل وعصير
سلمى كانت لسه حاضنه رعد
إسراء : الاكل يا سلمى
سلمى بدون م تبصلها : حطيه عندك
حور بصوت مضحك : هاتى ي بنتى ده انا جعانه موت والله هاتى
اسراء بتكتم ضحكتها : بس حضرتك ده ل رعد باشا
حور : لأ هو واكل أنا جعانه هاتى بس وعصير كمان ربنا يحفظك وربنا يا قمر . ساندوتشات ايه دى
اسراء : جبنه يا مدام
حور قامت ، : لأ تعالى فى حضنى بقا ده انا بعشقها
سلمى كانت متنحه م كتر الصدمه
رعد كتم ضحكته : اتفضلى انتى يا اسراء دلوقتى
اسراء : حاضر يا ا رعد
خرجت اسراء وحور مرفعتش عينها من ع الاكل .
سلمى : مين دى يا رعد
رعد : دى حور بنت عمى
سلمى : ومراتك مش كده
حور ومبطلتش اكل : جوازة الندامه والله يا اختى أنا مش عارفه انتى عايشه معاه ازاى
سلمى : طب م تتطلقى يا عديمه الاحساس والكرامه انتى
رعد كان هيجيبها من شعرها بس حور بصتله
حور : شكراً على النصيحه هعمل بيها أن شاء الله
دخل عليهم جاسر وسارة
جاسر : ازيك يا مدام حور
حور : بخير يا جاسر . انتى سارة مش كده
سارة بإيماء : أيوة
حور : سمعت عنك
اتجهت سارة وقفت بجانب حور وجاسر راح ناحية رعد وسلمى جنب رعد م الناحية التانيه وبتبص عليهم بحقد
حور : كويس انكوا هنا عشان اكون خلصت ذمتى
جاسر : خير
حور ،: المفروض رعد يزود مرتب سلمى شويه عشان مش مكفيها
رعد : مين قالك
حور : مش شايف من قلة الفلوس مش عارفه تجيب نص متر تكمل فستانها ازاى.
ضحكت سارة بصوت عالى وجاسر كان ضحكته
سلمى بغيظ : والله محدش طلب حاجه منك وكمان أنا لبسى كده وعاجب حبيبى رعد
سارة : خلاص يا حور بعد اذنكم هنروح مكتبى
رعد : تمام . وانتى يا سلمى ع مكتبك وانت تعالى معايا مكتبك يا جاسر
اتجه. كل واحد لمكتبه
فى مكتب ساره : يخرب بيت دمك اللى زى العسل بس البت كلت كسفه عاليه
دخلت سلمى عليهم
حور : كنت عارفه انك جايه
سلمى : ابعدى عن رعد عشان هو بيحبنى أنا
حور : يعنى أنا اطلع م المولد بلا حمص وانتى تاخدى الثروة دى كلها لوحدك انتى وواحد مش ابنه
سلمى بارتباك : مش ابنه ازاى يعنى
حور : يعنى رعد مش بيخلف أساساً
سلمى : ا..ازاى يعنى
حور : زى م بقولك وهو ميعرفش
ساره : اومال ابن مين ده
سلمى بخبث : ابن جاسر يا حلوة
سارة كانت هتضربها بالقلم لقيت ايد مسكتها
جاسر : أنا سكتلك مره يا ساره
سارة : دى بتقول انها حامل منك
جاسر : كلامها صح
سارة ____
يتبع الفصل العشرون 20 اضغط هنا
- فهرس يجمع فصول الرواية كاملة "رواية الصعيدي العاشق كاملة"