رواية أقارب صدفه البارت السابع 7 بقلم دعاء زينه
رواية اقارب صدفه الفصل السابع 7
بسم الله نبدء بالرغم أن الكومنتات موصلتش للى انا عاوزه بس هنزل عشان فيه ناس مستنيها والناس دى حرفيا هى اللى بسببهم طول النهار يكتب فى البارت ده عشان انزله فى ميعاده❤️
وصلنا المرة اللى فاتت لما ندى سابتهم وخرجت وهى هتتجن من الدكتورة وهى ماشيه سمعت صرخه مكتومه قربت من الشباك
ندى:لقت ضهر سليم عامل زى المحروق تماماً
ندى بدموع:يانهااار انا شكلى زودتها اووى لا مكنش لازم اعمل كده
ومشيت وهى بتعيط لانها مكنش قصدها ابدا انها تأذى هى حبت تضايقه اه لكن مش للدرجاتى
سليم بوجع:امممم
الدكتورة: خلاص يابشمهندس قرينا بس ازاى البودر ده جه لجسمك بالشكل ده
سليم:الحقيقه مش عارف
ملك:بدموع بودر ايه يادكتورة
الدكتورة:دى بودرة كيميائيه بتعمل اكلان فى الجسم وبتعتب الناس اللى جلدها حساس زى مانت. شايفه كده
ملك بدموع:الف سلامه عليك ياأبيه
سليم بوجع: خلاص يالوكه انا كويس وصلى الدكتورة يلا وارجعى البيت ومتعرفيش حد انى تعبان
ملك:بس
سليم:مبسش ياحبيتى انا هفضل هنا شويه وهجى البيت عشان مفيش حد يقلق عليا ماشى
ملك بتمسح دموعها:حاضر ياأبيه اتفضلى يادكتورة
الدكتورة:الف سلامه عليك مرة تانيه يابشمهندس وابقى طمنى عليك عن إذنك
خرجت ملك وصلت الدكتورة وراحت دخلت البيت واول مادخلت ندى جريت عليها
ندى:هااا عامل ايه
ملك:تعبان اووى ياملك والدكتورة استغربت البودرة اللى وصلته للحالة دى جاتله منين
ندى:بس مش دى بتعمل اكلان بس
ملك:دى مع الناس العاديه مش اللى جلدهم حساس زى أبيه
ندى:اه بس هو فين
ملك:قالى ادخلى انتى البيت عشان ميقلقش حد وقالى هيقعد شويه ويجى بس اظن انه ممكن يبات عن اذنك ياندى هروح اكلم جدى
ندى بضيق من نفسها:غبيه غبيه ياندى ايه اللى انتى عملتيه ده بس يرضى مين ده ايوه ماهوو اللى
اللى ايه بس ليه تأذى بشكل ده ليه
خلاص خلاص اول مايجى هعتذرله علطول
عدى النهار وندى عينها عالباب مستنيه يرجع بس لما لقته أتأخر قررت تروح تعتذرله لانه ممكن يبات زى ماملك قالت فلازم تروح تعتذرله قبل مالوقت يتأخر عن كده
وخرجت براحه عالناحيه التانيه سليم تعبان قرر أنه يقوم ياخد دوش عشان يرجع البيت قبل مايقلقوا عليه
وصلت ندى وخبطت ومحدش رد طلت برأسها ودخلت تنادى عليه فى خرجته من الحمام وهنا كانت الصدمه
ندى :اعاااااااااااا انت ازاى تخرج كده مش تستر نفسك
سليم :معلش المرة الجايه هبقى أخرج من الحمام لابس بدله
ندى :بسسس
قاطعها لما شدها لحضنه
سليم:حااااااسبى
ندى :اعاااا انت اتجننت أبعد عنى ياحيوان
وبتلف وراها لقت المندرة بتولع فضلت تصرخ
ندى:اعاااااااااااا في ايه ياسليم فى ايه ايه النار دى
سليم بخوف حقيقى عليها:أهدى ياندى
وشدها وراه ضهره وبقى بيحاول يبعدها النار وللاسف النار بتنتشر بطريقه غريبه وسليم رعبه بيزيد عالندى
ندى وهى مسك فى سليم:سليم انا خايفه اوووى
سليم :متخافيش ياقلب سليم
ووصل لحد الباب بس للاسف الباب كان اتقفل من مجهول
ندى خلاص بتتخنق من الدخان:سلييييم مش قادرة
سليم :متخافيش متخافيش يانن عين سليم
وفضل ينادى عالحد من بره وطبعا لأن النار كانت خلاص ظهرت بشكل هستيرى فالكل جرى على المندرة وسمعوا سليم بينادى عالاسر وعمه
سليم:اسرررررررررررررررر عمممممممى يابووووووووي
طبعا كلهم بيجروا وبيحاولوا يطفوا النار وسمعوا صوت سليم
اسر:متخافيش ياخويا استحمل خلاص اهوووو
سليم بصوت عالى مرعوب عالحتة من قلبه:شهل ياأسر ندى بتروح منى شهل
هنا قلب حور ام ندى وقع فى رجليها
ام ندى بصويت:بنتى بنتى جوه يالهووووى الحقنى ياحمد بنتى بنتى بتروح منى
مخلصتش كلامها الا وسليم كان خارج شايل ندى بعد ماغمى عليها
وهنا كانت الصدمه للكل سليم خارج ببنطلون بيتى ومن غير تشيرت
احمد اتصدم وسأل نفسه:ايه اللى جاي ندى هنا فى وقت دى ده
بس للاسف مفيش وقت للكلام ولا الأسئلة دى وابتدوا كلهم يجروا وعاوزين يلحقوا ندى جرى سليم دخل سليم وحطها عالكنبه اللى فى الصاله وبيحاولوا يفقوها هو وامها
الجد بعصبيه شد سليم: سيبها لامها تفوقها وتعال ورايا
سليم بقلب موجوع:يا جدى اطمن عليها
الجد ضرب سليم بالقلم:بت عمك كات هتعمل ايه عندك فى المندرة ياسليم
سليم معرفش يقول لجده ايه لانه ميعرفش اصلا هى راحتله ليه بس كان مخمن انها راحت تعتذرله عن اللى عملته فمعرفش يرد يقول ايه لأنها فى كل الأحوال غلطانه فاضطر يكدب عشان يحافظ على شكلها قدام جده
سليم:ابدا ياجدى انا اللى طلبت منها تيجى عشان نتكلم فى موضوع جوازنا
الجد بعصبيه:وتتكلموا فى المندرة ليه قولتلك هجوزهالك
سليم:ياجدى انا كان غرضى
الجد:غرض ايه وسخام ايه اتفضل شوف أهل البلد هيقولوا ايه عالبت عمك من الصبح
سليم بصوت عالى:يبقى حد يفكر مجرد تفكير أن يقول فى حقها كلمه عفشه وانا عظيم بيمين ادفنه تحت رجليها ثم انى ماتكلم عليها ووو
الجد بعصبيه قطعه:وانت هتلف عالبيت بيت تقولهم انك ماتكلم عليها ياسبع البرمبه وحتى لو متكلم عليها ده مايديكش الحق انك تقعد معاها لوحدك بمنظرك اللى كل الخلق شافتك بيه
ومكملش كلامه الا وسمع صوت بره بيسأل عليه خرج
الجد:اهلا ياحج سويلم
سويلم:اهلا بيك ياحاج متأخذنيش جايين فى وقت متأخر زى ده
الجد:تنوروا فى اى وقت خير
سويلم:احنا كنا جايين نواسوك بس اللى حصل يعنى
الجد وكأنه عرف انهم مش جايين بسبب الحريق سأل بتوجس
الجد:خير ايه اللى حوصل ياحاج
سويلم:اللى حصل يعنى لاينسمع ولا ينحكى
الجد بعصبيه:ومدامه لا ينسمع ولا ينحكى جاى ليه ياحج سويلم
سويلم :لا ينشاف ياحج اتفضل
الجد خد التليفون من ايد سويلم وهنا كانت الصدمه الحقيقة أنه شاف فيديو لحفيده سليم وهو واخد ندى فى حضنه و طبعاً المنظر العام مكنش مقبول ابدا
وقبل مالجد يتكلم كان سليم
سليم بصوت عالى وعصبيه :ايه ده ياحاج سويلم انت اتجانت تصورنى انا ومراتى يكش تكون اتجنات
سويلم :هااااا مرااات ك ازاى ده
الجد:زى ماسمعت كده ياحاج كاتب عليها والفرح الكبير قريب ودلوقتى لازم تعرفنا مين اللى استباح حرمة واد ولدى وهو فى خلوته هو ومراته
سويلم:متأخذنيش ياحاج بس الحاجه اللى شوفتها دى عالتلفونات كل اهل. البلد وانا ماخلصنيش اسمع العفش عن بت ابنك واسككت
سليم بعصبية: بت ابنه دى مراتى واللى اسمعه بيزكر بس اسمها ماهيطلعش عليه شمس ودلوقتي خلصنا وانا هعرف من اللى استباح حرمة دارى وحسابه هيكون عندى انا ودلوقتي بالسلامه
وخرجوا وده طبعا كان عالمرئ وشوف الجميع
هنا ام ندى راحت شادها وكانت هتنزل عالوشها وايدها نزلت فعلا بس مش عالوشها نزلت عالوش سليم
سليم:لا يامرات عمى هى مغلطتش هى سمعت كلام ابن عمها الكبير ومحدش كان عارف ان كل ده هيحصل ويعلم ربنا أن ساعة ماكانت فى حضنى كنت بفديها من النار
حور بصوت عالى مليان دموع:ومين هيعرف الكلام ده هااااا رد عليا ياسليم ياعاقل ياكبير هتلف عالواحد واحد من البيوت اللى مليانه تليفونات فيه الارف ده وتقول ليهم الحقيقه هااااا
سليم:يامرات عمى أهدى الله يخليك وانا هتصرف ندى انا قايل عليها
حور :ومين يعرف هااااا ثم أنها رفضت الست هانم هاا
سليم:مراتى هى مراتى وهكتب عليها دلوقتي
حور بانيهار:يامرارررى اخرتها بنتى تتجوز زى اللى عمله عمله هااا
ندى ساعتها قررت تتكلم:انا معملتش حاجه غلط ومش موافقه انى اتجوز لمجرد شويه ناس متخلفه
احمد قرر بعد الصمت أنه يتحرك وياخد بنته فى حضنه
احمد:أهدى يانور عين ابوكى أهدى محدش يقدر يغصبك عالحاجه طول مانا عايش
الجد:احمد هات بتك وتعال ورايا
احمد:هز دماغه واتحرك وراه ابوه
دخل الجد اوضه المكتب هو واحمد وندى
الجد:اسمعى ياعين جدك محدش هيقدر يغصبك عالحاجه واصل فاهمه
هزت ندى دماغها
الجد:بس دلوقتي احنا فى الصعيد مش البندر
ندى بدموع : وانا. المفروض اوافق على حاجه مش عايزها عشان خاطر احنا فى الصعيد ياجدى انا معملتش حاجه غلط
الجد:بعد الشر عنك من الغلط بس دلوقتي اللى حصل خارج عن إرادة الكل وغير كده خلاص زمان الكل عرف انك مرات سليم الا إذا كان يرضيكى تتطلعى ابوك وجدك صغييرين قدام اهل البلد
ندى:ايه اللى بتقوله ده بس ياجدى
الجد:اللى هيحوصل بقولك اللى هيحوصل يابتى ابوك هيطلع معرفش يربيكى وجدك هيطلع كداب حتى لو لفينا عالخلق الله واحد واحد عرفناهم اللى حصل
ندى :سكتت ومبقتش عارفه ترد تقول ايه
الجد:قولت ايه يانور عين جدك
ندى :معاش ولا كان اللى يقول كلمه وحشه عالابويا ولا عليكى ياجدى انا موافقه اللى تعملوه عن إذنك
وقامت خرجت من الاوضه
أحمد:ايه يابوي ده
الجد:ايه ياحمد انت الظاهر عيشتك فى فمصر ناستك تقاليدنا أهنا والأصول
احمد:لا يابوى بس ميرضنيش أن. بنتى تنجبر عالحد ماعيزهوش
الجد:وسع خلقك ياولد فكرك انت لو انى مش عارف ان سليم مناسب لبتك كنت وافقت انى افاتحك فى طلبه حتى
احمد:لاطبعا يابويا بس مش عاوز اخلى بتى تحس انها مغصوبه عالحد
الجد:سيب الحته دى لسليم وهو هيعرف ازاى. يعالج اموره زين
احمد:اعتمدنا عالله يابويا وربنا يقدم اللى فيه الخير
الجد :تمام يا ولدى بس انا خابر كيف سليم هيحتوى ندى وكيف هى غاليه عليه متقلقش
احمد:يابوى انا لفت الدنيا مش هلاقى لبتى واحد زى سليم انى بس مش عايز احسسها انها لوحدها أو أنها من غير ضهر
الجد:طول عمرك ضهرها وسندها ياولدى ربنا يخليك ليها ولينا كلنا
احمد:ويخليكى ليا يابوى
ندى بعد ماخرجت من عند جدها انهارت وملك خدتها عشان تهديها وتعرف منها ايه اللى حصل
ندى بانهيار:هتجوزه هتجوز اخوكى ياملك وانا مبحبوش هتجوزه وبتتشنهف من العياط هتجوزه عشان الفضايح
ملك بدموع:أهدى ياندى بإذن الله خير مش يمكن كل اللى حصل ده فى خير ليكوا
ندى بدموع:خير خير ايه ده ياملك خير ايه اللى يخلينى اتجوز بالطريقة دى ولا اللى عمله عمله خير ايه ده اللى يخلى الناس بتنهش فى لحمى بالشكل ده خير ايه
فى الوقت ده سليم كان رايح ليها وسمع كل اللى قالته اندفع ودخل
سليم وبحنيه ممزوجه بغضب عاللى وصلت ليه حبيبته :وحياة دموعك دى لادفع الكلب اللى عمل كده التمن اى كان هو مين واى كلب يفكر مجرد تفكير أنه يجيب سيرتك بالعفش هدفنه هنا تحت رجلك ولا يابت عمى مش انتى اللى تتجوزى كيف اللى عمله عمله انتى هيتعملك فرح الكل يحكى ويتحاكى بيه بس وحياة الغاليين عندك ماتبكى
ندى:سمعت كلامه ده وحسيت اد ايه خايف عليها فعلا ده غير انه كدب عليهم ومرديش يقول ليهم انها هى اللى راحلته وحست بكمية امان مش طبيعيه
ندى:اكتفت انها تهز راسها
سليم سمعه جده بينده عليه:عن اذنك دلوقتي
سليم فى سره:وعدتك كل اللى عاوزة يحصل بس موضوع مهتحبنيش ده انا كفيل بيه
وسمع سليم جده بيندهله
الجد:سلييييم
سليم:نعم ياجدى
الجد:انا شيعت اجيب الشيخ بركات عشان تكتب عالبت عمك
سليم :ماشى ياجدى
وبعد شويه وصل المأذون
وكتبوا الكتاب
والمأذون قال بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير❤️
سليم قلبه كان طاير من الفرحه والود وده كان ياخد ندى فى حضنه ويمشى عالبيت بيت يعرفهم أنها بقت حلاله بس اتماسك لما لاقها دموعها لسه نازله
الجد:اسر
اسر :اؤمر ياجدى
الجد:جهز كل اللى يلزم الفرح يكون جاهز عالاخر الاسبوع
اسر :حاضر ياجدى
سليم شاف دموع ندى نارر ولعت فى قلبه كان نفسه ياخده فى حضنه يواسيها يطمنها
سليم فى سره:هيحصل بس قبل مايحصل لازم تجيب ليها حقها وراح قايم يخروج
الجد:عالفين ياسليم
سليم:اظن دلوقتي بقت مراتى ومن حقى انى اجيب اللى قاهر قلبها ليها وتحت رجليها والا مستهلش أنها تشيل اسمى عن اذنك
وخرج سليم وفضلت ندى تبكى وحاسه انها مغصوبه عالجوازة دى بس مكنش فيه حل تانى
طلبت منهم تطلع اوضتها ترتاح شويه لوحده وطلعت وفى اوضتها
ندى لنفسها :ليه ليه عمل كده ده اضرب بدالى وكدب عالكل مع انى انا اللى غلطانه لو مكنتش عملت اللى عملته مكنش كل ده حصل اهااااااا يارب كون رحيم بيا وخليك معايا🥺😭
دافعت عنى وضربت بسببى ومازلت اريد النجاة منك ونسيت ان النجاة منك ماهى إلا إليك🥺♥️♥️
يتبع الفصل الثامن 8 اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية (رواية اقارب صدفة كاملة)