رواية ملكي انا البارت التاسع 9 بقلم دينا ابراهيم
رواية ملكي انا الفصل التاسع 9
مشيت من الحفله او بمعنى ادق هربت حبه بيذلنى وبعده بيموتنى انا مقدرش اشوفه مع حد تانى
ارد لييه ☺اللى قولته كان كفايه😑 واقولك اييي
واقولك اييي😟 يعنى الكلام وقت الفراق هيفيد باييي
متقولش حاجه خلاص كفايه هي دى نهايتك معايا
كان هوايا من البدايه كتييير عليك
لما انتا قلبك مش عشانى يبقى سيبنى احب تانى
يالى ناسى اللى عملته وقولته ليه
كنت ماشيه وصوت الاغنيه بيسمع فى الجو حسيت ان هى بتوصفنى وشجعتنى اكتر ان امشى فضلت ماشيه لحد لما روحت المحطه وقطعت تذكره ولما الكمسرى سألنى فيين معرفتش ارد باى بس تلقائيا قولت اسكندريه
مالك وهو ماسك ايد مكه اهدى بقاا يابنتى هو انا ماسك بنت اختى
مكه بحماس لا بس متحمسه اوووى
مالك بيبصلها بابتسامه وفجأه التلفون رن خليكى مكانك هرد على المكالمه واجيلك
وهو بيبصلها جامد مش عايز حركات كدا كدا والا كداا
مكه ببراءه انا لا طبعا وبابتسامه ثق فيا
مالك وهو ماشى يبقى هيحصل مصيبه
مكه بتتضحك
مصطفى بهدوء هى فين نور ياانسه رحمه
رحمه بحده وغيظ معرفش شوف روح دور عليها وبتسيبه وتمشى
رحمه بعد مابعدته عنه دمعت وعيطت ليه كدا يانور ليه
فلاش باك
رحمه بحماس يلا يانور نتصور بصى تعالى فى الجنب دا وبتشدها
نور بحزن رحمه بالله سبينى دلوقت
رحمه بقلق مالك يانور فى اى وبتحضنها
نور وهى بتعيط فى حضنها لييه بيحصل معايا كداا وهو مكتوب ان لازم كل قصه حب تنتهى قبل ماتبدأ هكون زاى ليله وعبله انا اللى كنت العيله المراهقه دلوقت وصلت ٢٥ لسه قلبى بيدقله وبس ليه هو يارحمه ليه هو ليييه مش بيحبنى بس انا بحبه بحبه اووى وبتطلع من حضنها وبتبقى زاى المجنونه عارفه يارحمه انا رخصت نفسى قدين كنت عيله لسه بضفاير وكنت بقرب منه علشان يحبنى عارفه ازاى كنت با وبتنهار من العياط
رحمه وهى بتهديها وبدموع ارجوكى يانور اهدى الناس بتبص علينا
نور وهى بتقوم تبص للناس وتوقف شاب وتقوله بجنون عارف كنت لسه طفله خمس سنين كنت بجرى عليه ومنمش غير فى حضنه هو ابويا وامى واختى علشان معنديش واخويا وسندى
رحمه بتقرب تشدها وتضربها بالقلم والشاب بيبصلها بحزن ويمشى والناس وراه فوقى بقااا
نور وهى بتبطل عياط وبتمسح دموعها انا لازم امشى لازم
رحمه بسرعه رايحه فين
نور وهى بتمشى بسرعه هتتحرر من حبه اللى قلبى هبعد همشى خالص
نور متتهبليش مستحيل اسيبك
لا لا محدش هيوقفنى اللعبه اللى كنتو بتمشوها اللى كانت بتمشى وراك خلاص فاقت ولو قولتى لحد يارحمه انسى ان اعرفك للابد
وانا يانور متسبنيش
نور وهى بتختفى هرجعلك تانى بس وانا نور تانيه الى اللقاء ياروح
باك
رحمه بدموع الحب السبب السبب لييه كدا ليييه
شخص ما مش الحب اسمه الاختيار الغلط اسمه الغباء
رحمه وهى مش واخده بالها فعلا القلب غبى ان بيختار غلط بس غصب
عارفه بكره كلمه غصب دى احنا اللى بنوجع نفسنا عمرك قريتى روايه ان البطله خدت قرار انها تمشى ومرجعتش لا طبعا بعد ما بيكون مدمرها بترجعله تانى وتقولك القلب
رحمه بانتباه ااهاا شكرا ليك
بهدوء وهو بيمد ايده معاكى دكتور معتز
رحمه بهدوء اسفه مبسلمش واتشرفت بمعرفتك وبتمشى بسرعه
معتز بيحط ايده على شعره من الاحراج وهو بيبصلها نظره طويله
مكه وهى بتجرى لما تشوف بتاع الايس كريم علشان تاخد منه
سنيه بغل عايزاها تموووت سامع
فتحى وهو بيستعد تمام يامعلمه
فى نفس الوقت
مالك على التلفون بصدمه بتقول اى
وبيبص بسرعه ميلقيش مكه بس بيتنهد براحه لما بيلاقيها مع بتاع الايس كريم
لا متقلقش هى تماما وسونيا الكلب دى هوريها اقفل وهكلمك بعدين
وبيتجه لمكه بس بيلمح حد موجه المسدس عليها وبيجرى بسرعه عليها وبتطلع الطلقه وحاله صدمه وهما بيصوا لبعض
مصطفى بقلق لا لازم اعرف راحت فين وبيقعد يدور هنا وهناك
مصطفى بهدوء وهو راح لرحمه تانى احم لو سمحتى دورت كتير على نور مش لقيها
رحمه بحده هتلقيها ازاى وهى هربت
مصطفى بصدمه وزغلله وكان هيقع
رحمه بصدمه يالهووى مالك اهدى اهدى اجبلك ميه
مصطفى وهو بيحاول يهدا وبياخد نفسه وبيشد كرفته البدله لا كويس بس انتا بتقولى اى ؟؟
رحمه بهدوء لتأثر بحالته مشت ومعرفش فين وبدموع قالت انها لازم تبعد عنك علشان تنسى حبك
مصطفى بصدمه وزهول وهو بيسيبها ويمشى سبتنى زايهم سابتنى هى كمان بقيت يتيم من تانى
نور وهى قاعده فى مستنيه القطر يمشى
بنت وهى بتقعد جنبها
يا قاتلي بالعشق كرّر قتلتي
فأنا بقتلك لذتي وعذابي
أنا عاشق والعشق كل جريمتي
أرأيت ذنبا غيره بكتابي؟
حد المحب إذا يجاهر وصله
فأَقِمْ حدودَ الله في الأحبابِ
#هشام_الجخ
نور بانتباه ها
البنت بهدوء باين عليكى اثر الفراق فاحبيت اقولك اكتر قصيده لاقيه عليكى
نور بحزن لدرجادى باين عليا
هتفرحى صدقينى مش شرط النهايه تكون حزينه وبتسيبها وتمشى نور وهى بتحط راسها على الشباك بتفكير والقطر بيطلع
فلاش باك
ام نور بهدوء بص بقاا يحبيبى انا عارفه ان ظلمتك معايا وانتا يحبيبى كبرت بقااا بقيت ٤٠ سنه والعمر بيجرى ونفسى تفرح وتفرحنى باولاد
وقبل مترفض انا شوفت عروسه لقته وجيرنا وعرفينه
مصطفى بهدوء وهو بيحاول يتحكم فى عصبيته ياامى انا خلاص كداا ومين اصلا هترضى بياا دا الشعر الابيض طلع ياحجه
ام نور بسعاده لو دا حجتك فاهى موافقه ومراحبه وهى هتلاقى زايك فين يحبيبى ولو على السن فاانتا باسم الله مشاء الله مش باين عليك خالص سايق عليك النبى يابنى تفرحنى نفسى افرح بيك انتا بالذات
مصطفى بوجع فى قلبه موافق بس ..
وهنا نور بتطلع تجرى بوجع
باك
ياريتك ماجيت وشوفتك واتعلقت بيك وخدت حنان واهتمام امى يارتنى كنت كبيره كفايه علشان افهم وابعد قبل ماتعلق بيك
مصطفى وهو بيقعد على الكنبه قصاد ام نور باهمال ووجع هربت
ام نور باستغراب مالك يحبيبى مين هربت ونور فين
مصطفى بحزن نور هربت وسابتنى كانت بتحبنى وانا كنت غبى بس مقدرش اعيش من غيرها مقدرش
ام نور بفزع مين مين اللى هرب لا اكيد كدب نور متعملش كدا دى حبه عينى متعرفش تشترى من السوبر ماركت اللى تحت لوحدها بطلوا هزاز وقولها تطلع نورر يانووور اطلع بقاا
مصطفى وهو بيحضنها وبتنزل دموعه هرجعها هرجعها ياامى بس اهدى ارجوكى انا مش حمل اتوجع فى حد تانى
ام نور بعياط لييه لييه تعمل كداا ليييه
مصطفى بحزن معرفش بس هلاقيها واعرف
مكه بصراخ اااه
مالك بفزع مكه انتى حصلك حاجه
مكه بهدوء لا وانتاا
مالك بهدوء لا متقلقيش وبعصبيه مش قولتلك متتحركيش ليه مش بتسمعى الكلام لييه
وانتا بتزعق كدا ليه دلوقت انتااا
انا ازعق واعمل اللى انا عايزه واتفضلى نروح يلاا
وبتصفر صفاره القطر معلنه عن الوصول
نور وهى بتنزل هروح فين انا دلوقت وبتفضل ماشيه تايهه وبتتعب فابتقعد على البحر
البنت وهى بتقرب عليها
ما تزعليش من قساوة الدنيا و عنادها العجيب
أنا كنت فاكر نفسى أقوى من النصيب
و كنت بتّريق على اللى ما كملوش
مين كان يقول ان النهايه تكون فاشوش
نور بابتسامه بتحبى هشام الجخ
البنت بحب بحبه دى قليله حافظه كل كلمه بيقولها ولما بواسى حد بحبه بقوله كلمات من شعره
نور بهدوء مش هتواسى وفرى مجهودك وشكرا ليكى
انا بعمل كدا علشان بحبك وحسيتك ضايعه
نور بتسكت
طب اقولك تعالى معايا انا مليش اخوات وهتبقى اختى وهنعمل كل حاجه مع بعض
نور بخفوت شكرا لعطفك بس انا كويسه كداا
لا طبعا انتى بنت ولوحدك وبعدين معايا امى بس وتفرح بيكى كمان ارجوكى وافقى
مكه بدموع انا عارفه ان السبب فى كل مشاكلك بس دا ميدكش الحق انك تعملنى كداا
مالك بهدوء مين قال كداا
مكه بدموع اكتر انا قولتلك ابعد عنى مش هتوصل لحاجه دا غير المشاكل اللى هتيجى من ورايا
مالك وهو بيقرب يضمها وانا مقدرش ابعد انتى بقيتى النفس اللى بيطلع منى
مكه بهدوء بجد
مالك بحب بحبك اووى
مكه بصدمه وهى بتطلع من حضنه اييييي
مصطفى وهو نايم وبيبص لفوق بعد متعب من السؤال عليها فى كل مكان غير رجالته اللى بردوو ملقوش اى اثر ليه بيردد الكلام بحزن عميق
بحبك حب كان مكسوف يبين نفسه قدامي
وكان يطلعلي في منامي
في صورة جوز عيون صافية
وبت جمالها كله سمار
وأنا شايلك عروس الدار
وضرب النار في كف عمامي مامبطلش
غريب الحلم لما يواعد النعسان .. ومايطولش !
يتبع الفصل العاشر 10 اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية (رواية ملكي انا كاملة)