رواية الانتقام من الأب البارت الواحد والعشرون 21 بقلم اسماء زيدان
رواية الانتقام من الأب الفصل الواحد والعشرون 21
اول حاجه الكل ماسك ف جنى وعايز يعرف هى مين ليه؟😂😂😂 ماتسيبو البت ف حالها
وركزو مع معاذ واللى بيعمله ماشى
اسيبكم مع البارت
نهى دخلت المطبخ متعصبه وحكت لنجيه اى سبب عصبيتها و
نجيه:طب شوفى مش هو بيطلب منك انتى العصير
نهى بغضب:ايوا وطالب عصير دلوقتى الله يحرقه ويحرق العصير
نجيه:انا هديكى حاجه كدا تحطيها فالعصير هيموته بالبطيئ ومفيش حد هيعرف السبب وملوش طب ولا دواء
نهى اتصدمت بس حاولت تخفى صدمتها وقالت: ازاى هى اى دى
نجيه بشر:دم
نهى بعدم فهم:دم اى
نجيه:قربى ودنك
نهى قربت ونجيه قالتله دم اى
(طبعاً انا مش هقدر اقول اتمنى تكونو انتو فهمتو 🙊😂)
نهى فتحت عيونها بصدمه:لا لا انتى بتقولى اى انا مستحيل اعمل كدا حرام
نجيه:نعم ياروح امك امال اى اللى هقتله دا
نهى:اهو كلام وقت غضب وخلاص لكن متوصلش لكدا
نجيه بسخريه فتحت تسجيل ف فونها وقالت:طب اسمعى بقا يام قلب حنين
سمعت نهى الكلام اللى قالته لنجيه انها مش هتهدى غير تقتله
نهى بصدمه:اى دا انا كنت متعصبه وانتى اللى اصريتى اقولك
نجيه:وانا قولتلك تعملى اى ويأما تنفذى يأما التسجيل هيروح لمعتز بيه وشوفى هيعمل فيكى اى لما يعرف انك عايزه تقتلى ابنه الوحيد
نهى بدموع:لا خلاص هعمل اللى عايزاه
نجيه: شاطره يلا جهزى العصير لحد ماجيب الدم واجيلك
نهى:ماشى
وبدأت نهى بتحضير العصير وبعد دقائق رجعت نجيه ووضعت نقطتين دم فالعصير وقلبته كويس
نجيه:يلا وديه وانا جايه وراك
نهى بتوتر:وهتيجى ورايا ليه خلاص انا فهمت شغلى
نجيه:مبحبش اللى يناقشنى فالكلام قولت امشى وانا جايه وراك
نهى:حاضر
ومشيت راحت عند رعد ف اوضته ونجيه وراها
دق الباب
رعد: ادخل
نهى دخلت وقالت بخفوت:العصير
رعد باستغراب:بس انا مطلبتش عصير
نهى قربت منه جامد وبهمس:خد العصير نجيه ورايا
رعد لمح نجيه:طب تمام شكرا
اخد العصير منها ونهى بتهز رأسه بهدوء بمعنى متشربش وتحرك عنيه بمعنى تحذير ورعد مش فاهم وبيشورلها فى اى وبدأ يشرب العصير
جحظت عيون نهى بصدمه وف نفسها:اعمل اى دا هيشرب وكدا ممكن يموت يارب اعمل اى بس خلاص عرفت
نهى عملت نفسها انها دايخه ومسكت راسها ووقعت على رعد وهى بتقع دفعة العصير بأيدها وقعته على الارض وعملت انها فقدت وعيها
نجيه شافتها من الخارج:غبيه غبيه يحرقك
وسابت المكان مشيت
فالاوضه عند رعد اتفاجا بوقعو نهى بالطريقه دى وقام بسرعه جاب برفان
فالوقت دا نهى فتحت عيونها ولاقت نجيه مشيت
قامت وقفت بسرعه ورعد استغرب
رعد:انتى مش مغمى عليك اى دا
نهى:لا انا عملت كدا عشان متشربش العصير قولى شربت حاجه منه
رعد:اه شربت حاجه صغيره
نهى: يانهار مش فايت ليه بتشرب دانا عماله اهزر راسى انك متشربش المهم فى ملح هنا
رعد باستغراب:فى اى مش فاهم حاجه
نهى:اخلص قولى فى ملح
رعد:اصبرى اشوف
وبعد مده رعد جبلها الملح
رعد:خدى
نهى اخدت منه الملح ودوبته فالميه وادته لرعد و
نهى:اشرب يلا بسرعه
رعد:ودا اى دا وليه
نهى: أرجوك اشرب وانا هفهمك اشرب بسرعه
رعد بدأ يشرب وبعد ماخلص الميه حس انه عايز يرجع جرى عالحمام ونهى جريت وراه
نهى وهى بتمرر ايدها على ضهره:رجع تانى كل حاجه رجعها
ورعد بيرجع كل حاجه ف بطنه وبعد خرج من الحمام بتعب ونهى مسكه فيه
نهى:انت كويس
رعد:عايز انام
نهى: حاضر امشى معايا لحد السرير
وفعلا نهى وصلته للسرير ونيمته وقفلت النور والباب وخرجت
#بقلم_اسماء_زيدان
على السفره الكل قاعد يفطر بصمت وفجاه معاذ قام
معاذ:انا الحمدلله ياماما كلت همشى بقا عشان عندى حاجات كتير النهارده
شهد:ماشى ياحبيبى خلى بالك من نفسك
معاذ:ان شاء الله لا اله الا الله
شهد: محمد رسول الله
خرج معاذ واخد عربيته وانطلق على المستشفى اللى بيشتغل فيها مراد نزا وراح عند الامن وطلع فلوس
معاذ وهو بيضع الفلوس ف ايد الحارس: بقولك هو الدكتور مراد وصل ولا لسه
الحارس ابتسم بفرحه للفلوس:لا لسه ياباشا
معاذ وهو بيمشى:تمام ماشى
وخرج ركب عربيته وركن على جنب غير مكشوف وانتظر وصول مراد
فى الفيلا الكل فطر ومعتز وسليم راحو الشركه وسيف وحبيبه للمدرسه وارسلان لشغله وتبقى جنى وشاهى وايام ومروه وشهد ومايا فالفيلا وطبعاً رعد نايم و
شاهى:يومه عايزه اتكلم معاكى
ايام بابتسامه: طبعاً طبعاً تحبى نتكلم فين
شاهى:تعالى نتكلم ف اوضتى
ايام:تمام يلا
وراحو اوضة شاهى ودخلو وقعدو عالسرير
ايام:اى بقا خير
شاهى:عايزه احكيلك حاجه بس تساعدينى
ايام:اكيد طبعاً احكى
شاهى بسرعه:انا بحب ارسلان اوى
ايام بصدمه: افندم كملى
شاهى: بصراحه لما انتى جيتى مكنتش بطيقك خالص حسيتك هتاخدى ارسلان منى لكن طلعت غلطانه وهو بيحب حد غيرى وطلعت الزفته جنى دى وانا هموت لو فضلت معاها بليززز بليزز يومه ساعدينى اخليه يحبنى ويطلق جنى دى
ايام بصدمه:هااا ماشى حاضر فى حاجه تانى
شاهى:لا مفيش بس بجد هتساعدينى
ايام وهى بتقوم:ايوا عن اذنك بقا عشان حسيت بصداع فجاه كدا وهنام
شاهى:سلامتك ياقلبى ربنا ميحرمنيش منك
ايام:ولا منك يارب
وخرجت
وشاهى وقفت تتنطط على السرير وتقول:ياااااس يااااس هتساعدنى وهو هيحبنى يااااس بحبك يا ارسلان
#بقلم_اسماء_زيدان
عند معاذ قاعد فالعربيه ولمح مراد داخل المستشفى ابتسم بنجاح وحرك عربيته وقال:كدا حلو اوى
انطلق بعربيته على قسم الشرطه ودخل وطلب يقابل الظابط وفعلا دخل
الظابط:اهلا وسهلا اتفضل
معاذ:اهلا بيك
الظابط: خير بقا فى حاجه
معاذ:ايوا جاى ابلغ عن حادثة اعتداء على مراتى
الظابط:ومين اعتدى عليه
معاذ: الدكتور مراد عبدالرحمن
الظابط وهو بيخرج ورقه:تمام اتفضل اكتب المحضر
معاذ اخد الورقه وكتب فعلاً المحضر و
معاذ:هو موجود دلوقتي ف مستشفى....هنا جنبكم
الظابط:تمام هبعت يجبوه هنا اتفضل حضرتك
معاذ وهو بيقوم من مكانه: تمام وانا هاجى بكره اشوف الاخبار اى
الظابط:ان شاء الله
خرج معاذ ورجع تانى عند المستشفى ووقف بعيد
معاذ:اما نشوف شكله وهما بياخده فالبوكس هههههههههه
وبعد وقت من الانتظار وصل البوكس وفيه عساكر ودخلو المستشفى ودخلو على مراد ف مكتبه
مراد:اى دا فى اى وازاى تدخلو كدا
الظابط:حضرتك مطلوب القبض عليك اتفضل معانا بدون شوشره
مراد بصدمه:القبض عليا انا ليه انا عملت اى
الظابط:هتعرف فالقسم اتفضل معانا
مراد:ماشى
وفعلا خرج مع الظابط والعساكر وكل اللى فالمستشفى بيتكلم عليه
خرج من المستشفى ومعاذ ف عربيته بيبتسم بأنتصار لنجاح خطته واول ماشاف البوكس اتحرك وهو انتطلق بعربيه بسعاده
#بقلم_اسماء_زيدان
وبعد الظهر استيقظ رعد بتعب
رعد:اااه هو حصل اى
وبعد دقائق افتكر وعيونه بتخرج شرار قام انتفض من مكانه ونزل المطبخ ودخل وجد نهى بمفرده
رعد:عايزك تجيبى نجيه فالمخزن
نهى بصدمه:اجبها ازاى يعنى
رعد: معرفش اتصرفى وهتيها المخزن
نهى:ماشى
رعد خرج قعد فالصالون ونجيه شافته ودخلت المطبخ نهى اول ماشفتها
نهى:ممكن يامدام نجيه تيجى معايا المخزن فيه حاجات عايزه اجيبها وانا بخاف اروح هناك لوحدى
نجيه: خلاص اصبرى اما نور و خديجه يخلصو شغل ويروحو معاكى
نهى بتوتر:هااا لا مش هينفع عايزه اخلص شغلى بسرعه عشان رعد بيه طلب منى قهوه وكمان نحطله الدم بدل اللى وقعت امبارح دى
نجيه:مانتى عشان غبيه وقع امشى يلا على المخزن خلينا نخصل
نهى بابتسامه:ماشى يلا
وخرجت نهى ونجيه من المطبخ امام رعد الذى ابتسم لنهى بانتصار
وبعد دقائق دخلت نهى ونجيه المخزن وبعدها بدقائق دخل رعد وقفل باب المخزن و
نجيه:اى دا جى تعمل اى هنا يارعد
رعد:جى اعرف ليه عايزه تنتقمى منى عملتلك اى
نجيه:انااااا دا دا نهى هى اللى كانت عايزه تقتلك
رعد وقرب منها ومسكها ذراعيها بقوه:هنعرف دلوقتى مين عايز يقتلنى
وبدأ يربط ايدين نجيه اللى بتتحرك بعصبيه وتسب وتلعن رعد ونهى
نجيه:اقسم بالله يارعد هندمك على كل كدا
رعد:اما نشوف هاتى يانهى كرسى
نهى جابت الكرسى ورعد بقوه اقعد نجيه عليه وربط رجليها فالكرسى وقام
رعد:اما اشوف بقا حكايتك اى
ونظر لنهى:يلا يانهى
وخرجو هما الاتنين بره المخزن و
رعد:عايز اعرف العصير كان فيه اى وليخ خلتينى ارجع
نهى بتوتر وخجل:كان فيه كان د
رعد:اخلصى انطقى يانهى
نهى:كان فيه دم
رعد باستغراب:دم دم اى دا
نهى بخجل:هااا دم ااااا دم ا ا
رعد:اخلصى يانهى مش هشترى منك الكلام
نهى:لا مش هقدر اقول بس هو دم مؤذى ومش عايزاك تشرب اى حاجه غير اما انا اجبهالك بنفسى واغمزلها تشربه
رعد بابتسامة وهو يغادر المكان:ماشى
#بقلم_اسماء_زيدان
وجاء المساء بدون احداث اخرى تذكر سوى حبس مراد أربعة أيام على ذمة التحقيق
اتعشت العائله وكل فرد دخل اوضته ماعدا معتز دخل المكتب عنده شغل وبعد من منتصف الليل وهو قاعد فالمكتب
فالطابق التانى
ارسلان:جاهزه للمهمه
الشخص:ايوا جاهزه
ارسلان:تمام ربنا معاكى
بدأ الشخص دا ينزل من على السلم بهدوء مريب ووقف قدام مكتب معتز ودق على الباب بهدوء مرعب لكن لم ينتبه معتز
مسك هذا الشخص فازه من على الطوله ودفعها فالارض عملت صوت على اثارها خرج معتز من المكتب وكان الشخص دا ماشى خارج بره الفيلا ومعتز لمحه وخرج وراه
معتز: مين انت استنى عندك
التفت الشخص لمعتز وابتسم ومشى بسرعه رهيبه
معتز انتفض من شكل الشخص دا وتاها ف ذكرياته واول مافاق ملقاش الشخص دا
معتز: مستحيل ازاى دا يعني طب راح فين
بدأ يلف حولين الفيلا لكن مفيش اثر دخل الفيلا التانى وطلع اوضته
__________________
واشرقت الأرض بنور ربها
واستيقظ معاذ قبل اى احد فالفيلا وانطلق على قسم البوليس وطلب يقابل مراد وفعلا بعد وقت دخل مراد مع العسكرى ووشه مليان ضرب وهدومه مبهدله
معاذ بسخريه: اوووووه بقا كل دا حصلك من ليله واحده هنا
مراد:انت عايز اى يعنى تعتدى على بنتى وتجبها فيا انت اى ياخى شيطان
معاذ:من بعض ماعندكم هههههههههه المهم لو عايزنى اخرجك من هنا تروح تطلب السماح من شهد الدمنهوري
مراد:وان معملتش كدا
معاذ:هوصلك لحبل المشنقه وكمان معايا ادله انك اعتديت على بسنت ومتقولش بنتى عشان هى مش بنتك ماشى
مراد بخوف من كلامه:تمام ماشى هروح امتى
معاذ:حالا هخرجك وتروح لكن تلعب بديلك كدا ولا كدا هتلاقينى جايبك من تحت الارض تمام
مراد:ماشى
وفعلا معاذ دخل للظابط واتكلم معاها وتم إطلاق سراح مراد ومعاذ اخده ف عربيته وراح الفيلا
فالفيلا كان الكل استيقظ من النوم دخل مراد بهيئته المزريه و
مراد:شهد
شهد التفتت له وبدموع:انت اى جايبك هنا مش كفايه اللى عملتو فيا
مراد بانكسار وقهره:انا جاى اطلب منك السماح والعفو ياشهد حقك عليا الانتقام عمانى
شهد:انا ذنبى من كل دا انى حبيتك انى وثقتك فيك واشتريتك بالغالى وبعتنى بالرخيص
مراد ركع على رجليه:ارجوك سامحينى حياتى هتدمر
شهد قلبها حن: خلاص اذا ولادك سامحو وانت اعترفت بيهم هسامحك
مراد قام وقف وبدهشه:ولادى مش انتى نزلتى الجنين
شهد بدموع:لا مقدرتش انزله
مراد:طب فين هما ولادى
شهد شاورت بأيدها ورا مراد: هما دول ولادك
مراد نظر مكان مشاورت وفتح عيونه بصدمه و
يتبع الفصل الثاني والعشرون 22 اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية (رواية الانتقام من الأب كاملة)