رواية الانتقام من الأب البارت الثالث والعشرون 23 بقلم اسماء زيدان
رواية الانتقام من الأب الفصل الثالث والعشرون 23
بسنت فتحت فون معاذ وشافت فيديو ليها ومراد بيعتدى عليها ودموعها عارفه طريقها وبتهز رأسها بصدمه
بسنت بختناق من الدموع:لا لا مستحيل
معاذ بابتسامة اخفائها بجداره:اى اللى لا ومستحيل ماهو قدامك اهو انا المفروض اقتله
بسنت سابت الفون وطلعت تجرى خبطت ف صديقتها
ايمان:اى بسنت فى اى مالك
بسنت اترمت ف حضنها وبتعيط بصوت عالى:انا بموت يا ايمان
ايمان وهى بتمرر ايدها على ظهرها:اهدى ياحبيبتى بعد الشر عليكى مالك
بسنت طلعت من حضنها ومسحت دموعها بعنف وبجمود: انا لازم اقتله الواطى الندل اللى مطمرش فيه الجميل
ايمان بعدم فهم:مين دا
بسنت سابتها ومشيت وايمان بتنادى عليها:بسنت بسنت استنى فهمينى فيه اى
بسنت مردتش عليها ووقفت تاكسى وطلعت على شقتهم وايمان وقفت تاكسى تانى ومشيت وراها
وصلت بسنت الشقه وفتحتها لاقت رحمه فالصاله بتذاكر
رحمه باستغراب:مالك يابسنت فى اى ورجعتى بدرى ليه
بسنت بجمود:ملكيش دعوه فين ابوكى
رحمه:بابا فالمستشفى مالك فى اى
بسنت قربت منها بشر:قولتلك ملكيش دعوه واتصلى بابوكى دلوقتى حالا خليه يجى
رحمه:طب فى اى فهمينى
بسنت مسكتها من دراعها جامد:قولتلك اتصلى ولما يجى هتعرفى
رحمه بألم:اااه اااه حاضر
بسنت:يلا اخلصى
اتصلت رحمه على مراد و
مراد:ايوا يارحمه ياحبيبتى فى حاجه
رحمه:مش عارفه يابابا بسنت رجعت من الكليه وبتعيط وعايزه حضرتك
مراد:حاضر انا جاى اهو
(روح لقضاك ياشملول 😒😂)
رحمه قفلت الفون وقالت:اهو هو جاى علطول
بسنت:تمام عايزاك بقا زى الشاطره كدا تروحى تجبيلى برشام صداع من الصيدليه اللى جنب كليتى
رحمه باستغراب:واشمعنى الصيدليه دى اجبلك من تحت وخلاص
بسنت:لا الصيدليه دى علاجها نضيف والبرشام دا بيعمل مفعول بس قولى للصيدلى البرشام اللى بسنت بتاخدى يلا روحى الصداع هيموتنى
رحمه: حاضر هغير هدومى
بسنت:ماشى بسرعه
بعد دقائق جهزت رحمه ونزلت اخدت تاكسى وايمان نزلت من التاكسى وطلعت شقة بسنت ورنت الجرس وبسنت فتحت بسرعه اعتقادا انه مراد لكن لاقت ايمان
بسنت:اى يا ايمان فى اى
ايمان:انا مش هسيبك لوحدى لازم تفهمينى مالك
بسنت بجمود:انا كويسه مفيش حاجه
ايمان:وكنتى بتعيطى ليه اما هو كويسه ارجوكى قوليلى مالك
بسنت:بعد اذنك يا ايمان امشى دلوقتى عايزه انام
ايمان حست بالاحراج:طيب ماشى انا اسفه
لم تهتم بسنت وايمان مشيت وهى خارجه من العماره قابلت مراد
ايمان:ازى حضرتك يا انكل
مراد: الحمدلله يابنتى وانتى
ايمان:انا كويسه بس ارجوك خلى بالك من بسنت واعرف هى مالها واتكلم معاها
مراد بدا يقلق:حاضر ياحبيبتى عن اذنك هطلعلها
ايمان: اتفضل حضرتك وارجوك تطمنى
مراد:ماشى
مراد طلع الشقه و ايمان رجعت الجامعه تانى وقابلت معاذ و
معاذ:مشوفتيش بسنت
ايمان:رجعت البيت
معاذ: متعرفيش ليه طيب
ايمان:هى كانت منهاره جدا وبتقول لازم اقتله الواطى الندل مش عارفه بقا هى تقصد مين
معاذ فتح عيونه بصدمه:ايه كانت بتقول كدا
ايمان:ايوا
معاذ:طب ممكن تدينى عنوان بيتهم
ايمان: بمناسبة اى
معاذ بملل:انا وبسنت مرتبطين ولازم اهديها هى محتجانى فالوقت دا
ايمان:اه ماشى العنوان.......
معاذ: تمام شكراً
واخد عربيته وانطلق على شقة بسنت
#بقلم_اسماء_زيدان
مراد وصل الشقه وفتح الباب و
مراد: بسنت ياحبيبتى فينك
خرجت بسنت من المطبخ و
بسنت:اهلا وسهلا بيك يامراد بيه جيت ف وقتك مظبوط
مراد بعدم فهم قرب منها:مالك ياحبيبتى فى اى
بسنت دفعته بعيد عنها وبغضب وصوت عالى:فى اى عايز تعرف فى اى فى انك واحد واطى وزباله ومطمرش فيك جدى اللى جابك من الشارع ورباك وعلمك وخلاك دكتور وانت عملت اى فالاخر اعتديت على حفيدته واعتديت على بنت اللى كان معتبرك اخوه ياحقير
مراد بصدمه:بسنت انا معملتش كدا انتى بنتى فى اب يعمل كدا
بسنت بغضب:انا مش بنتك لو كنت بنتك مكنتش قربتلى
مراد:صدقينى انا مقربتش ليكى معاذ هو اللى عامل كل دا عايز ينتقم منى
بسنت بصوت عالى:بطل كدب بقا معاذ ميعرفكش اصلا عشان ينتقم منك
مراد:صدقى كلامى انا مستحيل اعمل معاك كدا ولا حتى دخلت الاوضه اللى كنتى نايمه فيها وسبتك براحتك
بسنت:اه عشان لما اصحى تكون انت بعيد ومشكش فيك بس انت غلطان وانا عرفت انك انت السبب وانا لازم اقتلك ياكلب
وطلعت سكينه من ورا ضهرها ورفعتها ف وش مراد
مراد بصدمه وتحذير:بسنت اهدى انتى فاهمه غلط والله ماقربتلك دانا اللى مربيكى مستحيل اعمل كدا
بسنت: خلاص معدتش فى هدوء ومش هرتاح غير لما اقتلك
ورفعت السكينه ونزلت على صدر مراد بس مراد رجع لورا ومجتش فيه لكن للاسف الكنبه كانت ورا مراد وقع عليها وف لحظها كانت بسنت نزلت بالسكينه ف صدره
مراد بألم حط ايده مكان الضربه:بكره تعرفى الحقيقه وتعرفى معاذ على حقيقته ووقتها متمناش انك تحسى بالندم
بسنت اتعصبت من كلام مراد ضربته كمان بالسكينه ف بطنه:موت بقا مش عايزه اسمع صوتك
مراد صرخ بألم:ااااه هتندمى يابسنت بس وقتها الندم مش هينفعك
وغمض عيونه والسكينه وقعت من بسنت وهى اتحركت ببطئ وفتحت الباب ونزلت تجرى وهى بتجرى خبطت ف شخص لاقته معاذ حضنته جامد وعيطت
معاذ:اهدى ياحبيبتى فى اى
بسنت بتعيط بصوت عالى:قتلته قتلته يامعاذ انا قتلته
معاذ بصدمه:قتلتى مين
بسنت بتصرخ:مراااد انا قتلته
معاذ:ليه عملتى كدا ليه
وسابها ولسه هيطلع يشوف مراد هى مسكت ايده اوعى تطلعى احسن البوليس يجى ويخدوك انت يلا نمشى من هنا بسرعه وشدت ايده وخرجو بره العماره ومعاذ متأثر لكن مش زعلان علي ابوه
بعد دقائق رجعت رحمه وفتحت الباب واول ماوقعت عينها وقعت على مراد
رحمه بصريخ:بابااااا
جريت جنبه ومسكت ايده:ب بابا رد عليا باباااااا ارجوك متسبنيش لوحدى بابااااا
وقامت تانى تدور وتصرخ على بسنت:بسنت انتى فين تعالى شوفى بابا حد ضربه بسنت انتى فييييين
وصرخت:بسنت
رجعت تانى جنب مراد وبدموع وصريخ: يابابا فوق عشان خاطرى متسبنيش لوحدى يا بابااااااا حرام عليك هتسبنى لمين اصحى
وتصرخ:باباااااا
وبعدها اتحسست نبض مراد لاقت فيه نبض ضعيف اوى مسحت دموعها بفرحه وقامت مسكت الفون وطلبت الاسعاف ورجعت جنب مراد
رحمه: عشان خاطرى يابابا اتمسك بالدنيا شوى عشانى انا مليش حد غيرك
وبعد وقت جات الاسعاف واخدو مراد على المستشفى ورحمه ركبت معاه
#بقلم_اسماء_زيدان
معاذ اخد بسنت وراح الفيلا عندهم ودخل كان موجود العيله كلها ماعدا معتز وسليم و
معاذ: ادخلى يابسنت
بسنت دخلت بإحراج وشهد قامت وقفت و
شهد:مين دى يامعاذ
معاذ:مراتى يامدام شهد
شهد:بنت مراد
معاذ:مسمهاش بنت مراد اسمها مراتى
مروه ادخلت: طب ماهى كدا يعتبر اختك وكدا حرام
معاذ ضحك:لا ياطنط مش اختى مراد بس رباها لكن هو مش ابوها
شهد ضحكت بأستهزاء:اممممم شكل نسيت كلامك يامعاااااذ
معاذ:كلام اى
شهد:ان الاب مش هو اللى بيخلف هو اللى بيعلم ويربى
معاذ بذكاء:عندك حق وانا لسه عندى كلام ومراد ولا ربانى ولا علمنى يعنى مش ابويا برضوا ودى مراتى
ومسك ايد بسنت وطلع اوضته
ايام نظرت لارسلان نظرات هو فهمها وباقى العيله مستغربين
_______________________
عند مراد وصل المستشفى بس للاسف كانت روحه فارقت الحياة دخلوه المستشفى بسرعه ورحمه ماسكه ايده ودخل غرفة العمليات وهى هتدخل معاه لكن الدكتور وقفها
الدكتور:مش هينفع تدخلى اقفى هنا
رحمه بدموع:ارجوك يادكتور انا معرفش حد غير بابا انقذه ونبى
الدكتور: حاضر خليكى بقا هنا عشان انقذه
رحمه مسحت دموعها:حاضر اهو
الدكتور دخل وقفل باب العمليات
________________________
عند ايام وأرسلان وجنى قاعدين فالجنينه
جنى:هو احنا هنخلص امتى
ارسلان:اى زهقتى مننا
ايام بغيظ خبطت ارسلان فى دراعه وجنى ابتسمت جامد
جنى:لا بس صحابى وحشونى
ايام بتفهم: خلاص ياحبيبتى هانت انتى هتظهرى النهارده لمعتز وتاخديه وراك على المكان اللى اتفقنا عليه
جنى: حاضر عن اذنكم هنام بقا شوى
ارسلان بابتسامة: نوم الهنا يا جون
جنى ابتسم ومشيت و
ايام بغيظ:ماتروح تنيمها احسن
ارسلان بيكتم الضحك:تصدقى فكره عن اذنك بقا
ولسه هيقوم ايام مسكته من دراعه بقوه
ايام:اترزع هنا نامت عليك حيطه احترم نفسك
ارسلان: والله انا محترم بس اعمل اى بقا مش قادر وانتى مش مديانى فرصه اتف حتى ف وشك
ايام: ارسلاااااااان اتلم
ارسلان:طب هاتى بوسه
ايام:نعم ياخويا
ارسلان:كتك خوت انا همشى احسن اشوف القمر اللى فوق دا
وقام وايام بغيظ مسكت تراب من الجنينه ورمت على شعره ووشه وطلعت تجرى
ارسلان بغضب:يابنت المجنونه والله ليكى يوم لاوريكى فيه
ودخل الفيلا
#بقلم_اسماء_زيدان
فالمستشفى خرج الدكتور من اوضة مراد بعد ربع ساعة وعلى وجه علامات الاسف والحزن على صديقه ومعلمه رحمه شافته جريت عنده و
رحمه:هااا يادكتور بابا كويس صح بدام خرجت بسرعه يبقا هو كويس صح شكرا يادكتور بجد بشكرك عايزه اشوفه بقا
وسابت الدكتور وهتدخل الاوضه لكن الدكتور مسك ايدها و
الدكتور:اهدى للاسف الدكتور مراد جه متأخر وكان م وكان مفهوش نفس يعنى م مات للاسف
رحمه بصريخ ودموع:لااااا انت كداب بابا مش هيسبنى اوعى سبنى اشوفه
الدكتور ماسك رحمه جامد وهى بتصرخ:باباااا متسبنيش لوحدى مليش غيرك يابابااااا فوق ونبى انا بخاف اقعد فالشقه لوحدى اصحى ونبى سبنى اخلى يفوق سبونى بابااااا متسبنيش ارجوك مليش حد هنا بابااااا هعمل اى من غيرك يابابااااااا
كل دا والدكتور ماسكها او بمعنى اصح حاضنها وهى بتصرخ لحد ما فقدت وعيها والدكتور شالها ودخلها اوضه
وبدأو ف تجهيز الدفنه وبعد مده فاقت رحمه وحضرت الدفنه ودفنو مراد وهى رجعت الشقه لوحدها ودخلت اوضة مراد ونامت مكانه عالسرير وبدأت تعيط وتصرخ
رحمه بعياط:ليه ليه سبتنى ليه هعمل اى من غيرك هعيش مع مين دانا بخاف انام لوحدى ليه يابابا متمسكتش بالدنيا عشانى ليه حتى بسنت معرفش راحت فين
وبدأت تعيط جامد
(مع ان انا كاتبه كدا بس والله زعلت اوى وحاسه قلبى وجعنى 💔😓)
_______________________
خلص اليوم وبسنت بتعيط ف اوضة معاذ ومعاذ بيحاول يهديها لحد مانامت ونزل للعشا والعيله اكلت بصمت كل شخص بيفكر فاللى هيحصل اى
قبل الفجر بساعتين دخل شخص اوضة معتز ووقف بجانب السرير وبدأ يعمل اى حركه عشان معتز يصحى بدأ يفتح الدرج ويقفله لحد ما معتز صحى فعلاً وهه بدأ يمشى خارج الاوضه ومعتز لمحه و
معتز:مايا انتى رايحه فين دلوقتي
مفيش رد والشخص مكمل ف طريقه معتز نظر بجانبه وجد مايا نايمه
معتز:طب مايا نايمه اهى امال مين كان هنا وخرج
قام بسرعه ومشى ورا الشخص دا وشافه خارج من الفيلا خرج وراه والشخص ركب عربيه ومشى معتز ركب هو كمان عربيته ومشى وراه و...
يتبع الفصل الرابع والعشرون 24 اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية (رواية الانتقام من الأب كاملة)