رواية جاسري البارت الثالث عشر 13 بقلم كاتبتي الجميلة
رواية جاسري الفصل الثالث عشر 13
مرت سنه أخرى كلمح البصر تقرب منها أصبح شخصا جديدا يحبها لا بل يعشقها
واى عشقٍ وهى قد أصبحت تملأ فؤاده يخاف عليها يخاف أن يصيبها الأذى
مرت أخرى وهيه الاخيره ترى ماذا سيحدث
هم الان فى انتظار النتيجه حتى تحدد مصيرها العمليه والعالميه والحياه عامه ترى استرجع اللى. أهلها ام للقدر رأى اخر
كانت جالسه تبكى فى توتر وبجانبها الداده منى تواسيها
منى : أهدى يا حبيبتى إنشاء الله تجيبى احلى النتائج
ليلى بخوف و بكاء : لا يا داده انا حاسه انى هجيب مجموع وحش
منى : ليه بس
ليلى : جاسر اتاخر قوى وانا
لم تكمل حديثها بسبب دخول جاسر وهو مطقطق الرأس
ليلى ببكاء وتوسل: والنبى قلى انى جبت درجه حلوه علشان خطرى
جاسر بحزن : جبتى ٩٩
قفزت ليلى من الفرح وقبلت منى قائله فى حماس بحبك يا داده
جاسر بحزن : فرحانه علشان درجتك.ولا علشان هتخلصى منى
ليلى بهيام : اخلص منك ايه انا مستحيل اقدر استغنى عنك انت دلوقتى كل حاجه فى حياتى انت قلبى روحى وعمرة من و فيه حد يقدر يستغنى عن عمرو
نظر لها جاسر بفرحه فهو لو استمر فى الحلم لسنوات لن يخطر بباله أن تقول هيه ذالك
جاسر : احلفى
ليلى بضحكه : والله ثم أكمل بحزن
انا بس فرحانه علشان ده كان حلم ماما واخيرا اتحقق
يا ترا بنت عمى عملت ايه
جاسر باستغراب ':بنت عمك مين
ليلى برغى: يوه هيه واحده بس دول ٤ بتاخد وندا وملك ومى
جاسر : كل دول معاكى
اه يارب يجيبوا مجموع حلو
جاسر بهيام : هو لسه فيه حد فى الزمن ده بيتمنى لغيره الخير
ليلى ببساطه : اه انا
ثم أكملت بفرحه وحماس يالا يالا البس بسرعه علشان نسافر
جاسر : نسافر فين
ليلى : البلد
جاسر بحزن ولوم : ليه يا ليلى انتى مش قلتى مش هتسبينى
ليلى بابتسامه : ومين قال انى هسيبك انت هايجة معايا
ثم أمسكت يده وطلعت السلم بسرعه متجهه اللى غرفته
دخلت الغرفه وهو معاها قائله يالا بقا انا هروح اللبس
جاسر : يا بنت المجنونه
ليلى : جاسر اتلم
جاسر :اتلم ايه بس هو انتى خليتى فيا عقل انتى عاوزه تروحى دلوقتى
ليلى : اه ياريت
جاسر بهدوء : حبيبتى انا مش ممانع انك تروحى ده حقق بس انتى عارفه الساعه كام الساعه دلوقتى ٢ الضهر نامى يا حبيبتى وبعدين لما نصحى هوديكى وبعدين ده احنا هنروح بالطائره يعنى ساعه
ليلى بردح : نععم انت بتقول ايه طياره مين يا عمر عايزها نروح ****** بالطياره
هيه عربيه ومش من الاسطول اللى بره ده احنا هنروح بعربيه من بتوع الحرس وكده ابقى كرماك اخر كرم
وكادت أن تذهب لولا أنه منعها قائلا تمام قوى قصاد كده بقى تنامى معايا النهارده
ليلى : جاسر بطل هبل اكيد لا
جاسر :لا ليه
ليلى : اكيد مش هينفع وبعدين بصراحه انا مش بأمن لك
جاسر بضحك : ليه بس
ليلى : ما انت قليل الادب يا أبيه
جاسر : أبيه ب أبيه يبقا يلا وحملها وتوجه اللى الفراش
انا اسفه للتاخير بس والله حصل معايا موقف امبارح وحش قوى
كنت كاتبه حوالى نص البارت وقولت اروح وعمل قهوه والنور كان قاطع فى العماره واحنا قاعدين فى البلكونه
وبنت خالتى الصغيره اللى عندها شهرين قاعده على رجل بنت خالتها ( اللى هيه خالتى الثالثه ) وانا داخله البلكونه قومت اتكعبلت ووقعت القهوه عليها ( ادعولها والنبى )
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية جاسري كاملة" اضغط على أسم الرواية