رواية جاسري البارت الثامن عشر 18 بقلم كاتبتي الجميلة
رواية جاسري الفصل الثامن عشر 18
اتجهت إلى المطبخ أنصدم حينما وجدت الفتيات يتهامسون
فتاه : شوفتى الفاجره راجعه بعد الوقت ده كلو وبكل بجاجه بتقولهم أنهم كانوا مقضيناها.عرفى
فتاه أخرى : وانتى ايه إلى عرفك
الفتاه يا اختى كنت دواقفه اسمع بيقولوا ايه مش بنت عمى
بردوا
ليلى وهيه تعقد يديها أمام صدرها : وهو انا برده لو بنت عمك كنتى قلتى عليا كده ادا انتو الفروض اهلى يعنى إلى اجى اتحامى فيكم لما انتو حكمتوا عليا بكده امال الغريب يعمل ايه وبعدين يا ست هانم مش ليلى بنت الاستاذ محمد اللى تقضيها عرفى
ثم اتجهت اللى والدتها قائله عايزاكى يا ماما اخذتها والدتها وصعدت اللى الاعلى
ليلى :ماما انتى زعلانه منى
لم تجيبها والدتها
ليلى :ماما بجد انتى زعلانه
الام بصوت مرتفع : وازعل ليه ها بنتى اللى مربيهاها على أيدى رجعالى بعد سنين واتفاجأ أنها متجوزه مثلا
ليلى ببكاء'ماما انتى عارفه أنه مكنش بايدى والله العظيم كله غلط
الام : ايه اللى غلط يا بنت محمد فهمينى
ليلى : بصى يا ماما مادام انتى مش عاوزه تقى أن انا مغلطش ومش واثقه فيا يبقا دا شئ يخصك انا مش مضطره ابرر
ثم تركتها قائلا
بعد اذن يا غاليه انا رايحه اغير هدومى
ذهبت إلى غرفتها التى اشتاقت إليها وبدلت ثيابها اللى جلباب بيتى مريح وليست فوقه طرحه ذات اللون الاسود الذى أظهر بياض وجهها
نزلت اللى الاسفل لتجد أن الجميع عاد من الصلاه
احسن برغبه جاسر فى الاختلاء بها قليلا فستاذنت قائله
بعد اذنك يا جدى انا هروح اورى لجاسر اوضته
وذهبت هيه وجاسر اللى الغرفه
فسحبها إليه يشم عبيرها قائلا وحشتينى
ليلى بتوتر :جاسر عيب اللى بيحصل ده
جاسر :انا اسف يا ليلى بس صدقيني مش قادر ابعد عنك
ليلى وهيه تأخذه باحضانها :معلش هيه كلها فتره ونبقى مع بعض
جاسر :هستحمل اى حاجه المهم نبقى فى حضنى ياليلى
ليلى بابتسامه:يلا غير هدومك عقبال ما الاكل يجهز دا انا ماما عليها ملوخيه ايه مقولكش
جاسر بابتسامه جميله : ايوه بقا
ابتسمت له ليلى وما كادت أن تخرج حتى تذكرت الحراسه
ليلى بسرعه: جاسر انت ناسى الحرس
جاسر :وهيه دى تقوتنى برده انا قولتلهم يروحوا ومحدش هيقعد هنا الا رعد ومعاه ٢ كمان
ليلى : والله عمو رعد وحشمنى جدا الا قولى يا جاسر هو انت ليه مش بتخليه يقعد مانا
جاسر :علشان هو متجوز
ليلى بتفاجا:ايه ده هو. اتجوز امته
جاسر بحسره:اه يا اختى اتجوز ومبقيش الا انا
ليلى بتجاهل لجملته: اتجوز مين
جاسر : ما بقولك ايه ما تسبيكى من رعد وركزى معايا انا
ليلى بحده : جاسر
جاسر بتزمر:يا لهوى على جاسر واللى خلفت جاسر
ليلى برجوليه : وه ما جولنا اتلم واسترجل كده
ثم خرجت تتركنا إياه يقول هيه دى ليلى ولا حسنين
بعد قليل خرج جاسر بعد أن بدل ملابسه اللى ملابس بيته وكانت عباره عن قميص قطني ذات لو متميز فكان من اللون الازرق المائل إلى الأسود وكان يبرز عضلات بطنه
جلسا على الطاوله ياكلان فى جو ملئ بالتوتر
بعد الغداء
جاسر :جائت البنات بالشاى وكانت ام ليلى تنظر اللى جاسر بكره لاحظت ليلى وعزمت على اخبارها بالحقيقه
جاسر : بسم الله كده بص يا جدو انا بطلب منك ايد حفيدتك. اللى هيه مراتى على سنه الله ورسوله
الجد :وهو انا اقدر اقول حاجه بعد ما حطط راسنا فى الطين
ليلى : جدو لو سمحت انا مستحيل اقبل على حد يقول كده كلكم اهانه اهانه ايه مفيش شويه احساس مفيش اى احساس بالذنب انى اتخدت من وسطكم ومحدش قدر يمنعه وكلكم حطين عليا انا الذنب طيب تخيل كده يا جدو بعد ما سيبت حفيدتك تتخطف لو مكنش واحد محترم راعى ربنا فيا كان ايه اللى حصل والله مش بعيد كنت رجعت بعدها باسبوع بس كنت هرجع يا ميته يا مغتصبه انا انا دلوقتى راجعه معززه.مكرمه مختاره الراجل اللى واثقه أنه صح انا معملتش حاجه غلط وهفضل اقولها الراجل ده جوزى على سنه الله ورسوله واى حد مش عاوز يصدق الكلام.ده هو حر
ثم اتجهت اللى خارج المنزل ولكن قبل الخروج نظرت إليهم قائلا بسخريه
اه ونسيتوا تبركولى انا جبت ٩٩٪ودخلت طب
ثم خرجت من المنزل
أما عن جاسر فقرر تركها وحدها
ولكنه تفاجأ بعد لحظات أنها دخلت مره اخره وامسكت يده وابتسمت بسماجه قائلا
جوزى بقا ياجماعه
ثم خرجت مره اخره
جاسر : ايه يا ماما سحبانى ورامى كده ليه
ليلى : امشى والنبى وانت ساكت
جاسر :يا بنتى انا
ليلى : انا جاسر الدمنهوري يتعمل فيا كد بلا بلا بلا
جاسر : والله
ليلى بتحدى ورفع حاجب :والله
ومشوا حوالى ٦٠ متر لحد ما ليلى وقفت عند محل لبس
ودخلت وابتسمت وقالت
عندكم صنادل
البنت باستغراب وهيه بتدقق فى محلامح ليلى: لا مفيش ده محل لبس ووقفت شويه هو انا اعرفك
ليلى :طب عندك شامبوا
البنت :دى قديمه قوى لا اوعى تقولى
ثم انطلقت إليها تحتضنها قائله بفرح
ليلى
ليلى وهيه تشدد من احتضانها : قلب ليلى يا حب انتى عامله ايه
الفتاه وهيه تضربها :يا خيوانه كنتى فين
ليلى : موضوع طويل قوى هبقى احكيهولك
ساره: ماشى لينا قاعده
ليلى : اشطا يا برنس
ثم تركتها وتوجهت اللى
جاسر قائله دى ساره مش بس صحبتى دى اختى اللى لو كان ليه اخت فعلا مكنتش هتبقى زيها
اومى لها جاسر وبعد ذالك تحولوا فى انحاء القريه
وعندما رجعو وجدوا ماصدمهم
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية جاسري كاملة" اضغط على أسم الرواية