رواية جاسري البارت التاسع عشر 19 بقلم كاتبتي الجميلة
رواية جاسري الفصل التاسع عشر 19
اتجهت للمنزل ولكن صدمت حين وجدت المنزل ملئ بالنساء
ليلى بابتسامه : اهلا اهلا ويترا بقا جيين تهنوا ولا تشمتوا
امراه : لا يا اختى جيين نشوف بنتنا اللى كبرت بعيد ومنعرفش كانت فين
ليلى بابتسامه استفزاز وبرائه مصطنعه:ما انا قولت يا طنط انى كنت فى بيت جوزى
المراه :كنتى فى بيت جوزك امال يعنى عمرنا ما شفناه ولا حتى كان فيه فرح
ليلى باستفزاز اكتر : اصل الموضوع جه بسرعه و ملحقناش نعمل فرح
المراه : لا يا ست هانم انتى زانيه
ليلى بصوت عالى :اخرصى ومتتكلميش انتى مين علشان الكلام ده يطلع منك عليا انا انا اشرف منك ومن عشره زيك طب على الاقل بدل ما جيه اتكلمى عليا روحى شوفى بنتك وعميلها وبلاش انتى تتكلمى وبلاش انا اتكلم علشان ربنا حليم ستار ودى برده وليه وربنا يستر على ولايانا يا يا طنط
قالت الاخيره باستفزاز
ثم وجهت حديثها اللى بقيه الموجودين :معلش بقا يا جماعه انا اسفه مضطره اسيبكم علشان راجعين بقا من سفر ومحتجين نريح ثم نظرت اللى جاسر المبتسم لها
مش يلا بقا يا حبيبى
اتجهوا اللى الغرفه
اللتى قابلها فيها اول مره
ليلى : جاسر خمسه بس هروح اقول حاجه لماما وجيه
جاسر : اوك
اتجهت اللى والدتها قائله :ماما عايزاكى فى موضوع
فتاه : مواضيعك كترت اليومين دول
ليلى باستفزاز : برحتى يلا يا ماما
ذهبت مع والدتها لتجلس هما الاثنان
ليلى : ماما انا هقولك موضوع بس مش عاوزه بابا يعرفه
امها: قولى
ليلى :, ماما أنا بتكلم جد انا عارفه ان فيه حجات كنت بقولك متقوليش بس كنتى من ورايا بتروحى تقولى علشان كده احلفى وانا عارفه انك عمرك ما تحلفى كذب
الام : قولى ووالله ما هقول لى ابوكى
ليلى مباشره :ماما انا لسه بنت
الام بصدمه :نعم
ليلى : والله يا ماما ده حقيقى وكمان انتى عارفه انى مش صغيره رغم أن ستى صغير بس عقلى كبير واقدر افهم إذا الراجل اللى قدامى بيحبنى فعلا ولا مجرد تسليه
جاسر عمره ما قرب منى ما حولش وديما معملته ليا على انى بنته وبعدين هو فى حد زى جاسر ثم أكملت بهيام
دا هو اللى دائما يذاكرلى ويخترلى لبسى ويسرحلى شعرى
الام : وايه كمان يا ست ليلى يا محجبه يا حامله كتاب الله
مش شرط أنه يحصل حاجه علشان تبقى زانيخ كفايه بس أنه شاف شعرك شم ريحتك ده لوحده كفايه
ليلى : ماما اساس الجواز الاشهار والاعلان صح !ولا ايه
(استغفروا بدل تم )
أم ليلى: صح
ليلى :على الاقل كل اللى حواليا كانو فاهمين أننا متجوزين جواز عادى جدا بينما فى الحقيقه هو جواز صورى
بصى يا ماما انا كفايه عليا أنه قعد ٣ سنين مستحملنى بكل حاجه فيا كفايه عليا أن جاسر الدمنهوري ميقربش من واحده غيرى بعد ما كان حياته كلها ستات وحاجه قرف
هو اتغير هو مش نفس الشخص اللى شفتيه من ٣ سنين ارجوكى يا ماما سامحيه علشان هو بجد ميستهلش الا كل خير
ثم تركتها وذهبت اللى جاسر
جلست ليلى على السرير ثم ما لبست أن وضعت رأسها حتى راحت فى ثبات عميق
جاسر : ليلى بقولك هو انتى ثم سكت ما أن رائها نائمه كالاطفال
جاسر :ليلى
ليلى : امممممم
جاسر : قومى غيرى لبسك
ليلى : ١٠ دقايق وصحينى
جاسر : قومى بس غيرى وبعدين نامى
ليلى : جاسر انا مش قادره اقوم والله سيبنى انام
جاسر : تمام
اخلعها الحذاء الذى كانت ترتدي
واخلعها حجابها
ثم بدأ بفك ازاى البلوزه اللتى ترتديها
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية جاسري كاملة" اضغط على أسم الرواية