رواية ولأمي رأى اخر البارت الثالث بقلم منة محمد عبد اللطيف
رواية ولأمي رأى اخر الفصل الثالث
: سماااا اعععععع
قطع صوت خفوته رنين هاتفهه فرد بدون اكتراث:الو مين؟!
احمد(صاحبه):بطل تفاهه..هو ايه الالو مين!!
جز معتز على اسنانه وهو يردف بحنق:وحياة امى المعرفهاش يا احمد لانتقم منك على نصايحك الزفت
ابتلع احمد ريقه:استهدى بالله بس وقولى ايه الحصل؟!
معتز بعصبيه وهو محافظ على نبره صوته الخافته:طلعت حامل..حملت لما قررت اقولها انى بحبها شوفت..ادى اخره اليمشي وراك
احمد:شوفت ازاى ملكش نصيب فيها..عشان تبقي تسمع كلامى
معتز:دا عند ام ترتر قال ماليش نصيب فيها..؟بص انت خلاص كده متدخلش فى الموضوع دا تانى انا هعرف اتصرف لوحدى
احمد بترقب:ناوى على ايه يا معتز
معتز:ملكش فيه وتطلع من بره الموضوع
ابتلع احمد ريقه:طب..طب متتاخرش اصل الاستاذ احمد عامل دوشه عليك من بدرى
معتز:قولو جاى الدنيا مطرتش يعنى
بعد ان اغلق احمد المكالمه اجرى معتز بعض الاتصالات وهو يفرك يده فى خبث وابتسامه شيطانيه على وجهه..ثم حضر نفسه للذهاب الى العمل
فى المكتب...
احمد(والد معتز)بعصبيه:فين الزفت الاسمه احمد..دا كله بيجيب ورق القضيه؟هنتاخر على المرافعه
خرج احمد(صاحب معتز)من المكتب وهو يمسك بعض العقود فى يده واخرى فى حقيبه لليد:حضرتك الورق كتير..مش عارف دا هرتبه ازاى قدام القاضي
:دا شئ ميخصنيش..المهم بالنسبالى انك تكسب القضيه دى وبجداره فاهم؟!
ابتلع الاخر ريقه:حاضر يا استاذ احمد..اكيد ان شاء الله
اخرج معتز دفتر تميل اوراقه للون الاصفر ثم ظفر بقوة وهو يخرج احد الاقلام الرصاص ليضع احدى يديه اسفل ذقنه وباليد الاخرى بدا بكتابه بعض العبارات
"دق قلبي مرتين ... مرة عندما اتيت الي الحياة من رحم امي ... والثانيه عند احتضانك لي"
ثم رسم بها عده قلوب فارغه وهو يردف
:علي رأي عبد الباسط حموده بقي بعد كل اللي انا بديه مفيش شكرا مفيش ميرسي !
ظل يقلب بالدفتر الى ان وجد رسمه كركاتيره قد رسمها من قبل له مع سما فابتسم ثم اغلق الدفتر ووضعه بأحد الادراج بمكتبه جمع اشيائه وخرج من المكتب
دفع احمد(والد معتز) احمد(صاحب معتز) من كتفه:يا فرحتى بالى كنت هعتمد عليه فى شغلى..الله يخربيتك سمعت المكتب هتبقي فى الارض بسببك
اردف الاخر:طب والله كنت حاطط CD فى الشنطه معرفش اتبدل ازاى بالفيديو دا
:وداه هيفيد بأيه ما خلاص الراجل لبس مؤبد
:طب..طب يعنى الزياده فى المرتب هتتاثر
:احمد ربنا انى هخليك شغال تانى معايا اصلا
:ليييييه بس يا استاذ احمد مهو اصلا كان مذنب والمفروض كان يروح للموفتى متصعبش الحوار
وضح احمد يده على فم الاخر:اخرس الله يخربيتك احنا فى المحكمه انت عاوز تودينى فى داهيه
نظر له الاخر نظره جانيه ثم اردف:يعنى ايه اخبار المرتب
نفخ الاخر بحنق:خلاص هخليه زى ما هو
:بعد اذنك تضفلى الزياده بتاعتى
:200 جنيه زياده اكتر من كده بتحلم
:بعد ما كانوا 1000 بقي 200 ترضها لمعتز
:والله لو بيعمل فيا البتعمله دا كان زمانه بيقبض ال 200 بس
عاد معتز الى منزله فى ضيق فقابلته سما ببتسامه:عاوزاك تسعدنى اختار حاجه مجننانى
ابتسم معتز بلطف:ايه بقا الشاغل عقلك
سما:انهى اسم احلى مجدولين ولا روفى
ظهر على وجه معتز التقزز:ايه القرف دا هى دى اسامى اصلا
عبست ملامحها لتردف:اومال اسميها ايه؟!
معتز: هلاك
:نعم؟!
:ملاااااااك..ملاك يا سما
قال كلمته وهو يتجه الى غرفته تاركا اياها
:بس مش عجبنى يا معتز هشوف حاجه تانيه
وقف معتز خلف امام باب غرفته ليردف:سميها فقر
قالها ثم اغلق الباب لترفع الاخرى صوتها قائلة
:بعيدا عن معنى الاسم الى انه جميل وداخل دماغى
فتح معتز الباب ليخرج راسه فقط وعلى وجهه ابتسامه صفرا:
i will kill you my baby..مخلاص مبقتش نصيبى
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية ولأمي رأى اخر" اضغط على أسم الرواية