رواية زواج عن صفقه الفصل الحادي عشر بقلم اية محمد
رواية زواج عن صفقه الفصل الحادي عشر
رعد اخذ مفاتيح سيارته واتجه مسرعا للاسفل وركب وقاد سيارته بسرعه جدا
نغم فضلت واقفه بتفكر ليه رعد نزل بسرعه كدا ثم افاق شرودها رنت هاتف
نعم اتوجهت ناحيه مصدر الصوت لقت هاتف رعد بيرن ف اجابت
نغم: الوو
الممرضه: استاذ رعد المريض تعبان جدا ياريت متتأخرش
وقفلت
نغم عرفت ليه رعد مشي بسرعه وقالت تروح توصله الموبايل عشان لو جاله اتصال مهم او اى شي
رعد وصل المستشفى
الممرض: كويس انك جيت
رعد: تمام انا هدخل افحصه الاول
الممرض: تمام هتلاقيه فى غرفه 43
اتجه رعد لغرفه المريض
وبعد عده دقائق رعد خرج واتكلم مع الممرضين
رعد: محتاج نقل دم وللاسف فصيله دمه نادره من الصعب اننا نلاقيها
الممرض: طيب هنعمل اى
رعد: انا عايزك تجبلى فصيله دم زيها لائما ممكن يروح فيها
اتت نغم والممرضه دلتها على الممر اللى فيه رعد واتجهت ناحيته وعندما اقتربت
شافت عز قاعد قدام الغرفه اللى واقف فيها رعد ويبدوا على الحزن والدموع فى عينه
وقفت نغم مصدومه تفكر ليه حزين وبيبكى واى اللى جابه المستشفى
رعد شاف نغم ف اتهجه اليها
رعد: ماما انتى هنا بتعملى اى
نغم: هاا انا انا كنت جايه اجبلك تلفونك عشان نسيته
رعد: تسلمى يااحلى نغمه فى حياتى
نغم: هوا مين اللى قاعد دا
رعد بص ناحيته: انتى قصدك الراجل العجوز اللى قاعد هناك
هزت نغم راءسها بنعم
رعد: دا ياستى تبع مريض حالته صعبه ومحتاج نقل دم
نغم بخوف: طب متنقلوله دم مستنى اى
رعد: مش مستنى بس للاسف فصيله دمه نادره من الصعب نلاقى منها
نغم بقلق: ولو متنقلهوش اى اللى هيحصل
رعد: للاسف ممكن يموت
نغم اتجهت لناحيه الغرفه تتفحص اذا كان اللى بيدور فى راسها صحيح ام لا
رعد استغرب تصرف امه ف دى اول مره تعملها ثم اتجه خلفها
عز مخدش باله من نغم
ونغم وقفت برا الغرفه بتبص عليه من شباك الغرفه والدموع بتنزل من عيونها ك مطر سايل وجسمها بيرتعش
رعد اتخض على ولدته وحط ايده على كتفها
رعد ب استغراب: ماما انتى كويسه
نغم استدارت له بدموع: رعد عشان خاطرى ساعده متخلهوش يموت
رعد واقف مش فاهم فى اى ولا امه بتبكى ليه: اهدى ياماما لو لقينا دم صدقينى هننقله فورا
نغم بدموع: اتبرعله انت
رعد: اى!!
نغم: ايوا اتت فصيله دمك زى فصيله دمه
رعد ب استغراب: وانتى عرفتى منين
نغم: لان المريض دا يبقي ابوك انقذ ابوك يارعد
رعد بصدمه: انتى بتقولى اى
نغم: زى مسمعت اللى جوا دا ابوك وانت لازم تساعده
رعد: بس انا بابا مات من قبل ما اتولد مش دا كان كلامك
نغم: مش وقته يارعد هبقي افهمك بعدين كل حاجه بس دلوقتى خش ساعده
دخل رعد لينقله دم وهوا فى حاله صدمه
عز اول مسمع صوت نغم عرفها وكان متابع كلامها مع رعد بصدمة
عز: نغم
نغم بصتله بالم: انت كويس
عز: انا كويس بس عايز افهم ليه عملتى كدا ليه مشيتى وسبتينا وكمان خبيتى على ثائر ان ليه ابن
نغم: مش وقته دلوقتى الكلام دا المهم دلوقتى ان ثائر يقوم بسلامه
عز: ياااه لسه بتحبيه ومدام بتحبيه سبتيه ليه
نغم اترمت فى حضنه: كان غصب عنى ياجدو صدقنى هوا السبب فى كل دا
عز حاول ان يهدائه وفضل يطبطب عليها وهيا فى حضنه وبعد مرور وقت
رعد خرج من الغرفه ونغم اتجهت اليه مسرعا
نغم: ها يارعد طمنى
رعد: الحمدالله بقي بخير ومستنينه يفوق
نغم ب ارتياح: الحمد الله
رعد: بس انا اللى مش بخبر
نغم بقلق: مالك يارعد فى اى
رعد: ليه خبيتى عليا ان أنا ليا اب
نغم: مش وقته دلوقتى
رعد: امال امتى انا من حقى اعرف
نغم بزعيق: قولتلك يارعد مش وقته
رعد بصلها وراح سايب المستشفى ومشي وهوا متضايق وحزين
نغم ندمت انها زعقتله
وبعد مرور من الوقت نغم اتاها اتصال
نغم: الوو
نرمين: ازيك ياخالتو عامله اى
نغم: الحمدالله ياحببتى
نرمين: بصراحه كنت قلقانه على رعد لانه مش بيرد على تلفونه عشان كدا اتصلت بحضرتك
نغم بقلق: ازاى مبيردش على تلفونه
نرمين بقلق: هوا فى حاجه حاصله مع رعد
نغم: نرمين مش وقته هفهمك بعدين دلوقتى عايزاكى تشوفى رعد فين
نرمين: طيب
نغم: لما تعرفى هوا فين رنى عليا
نغم فضلت واقفه متوتره يترى رعد راح فين مش من عوايده انه ميردش على التلفون
اما نرمين فضلت تفكر يترى رعد هيكون فين وفضلت تدور كتير ثم اتذكرت مكان
رعد بيروحه لما بيبقي زعلان او مخنوق ف اتجهت لذالك المكان وبالطبع لقته هناك
وقاعد وساند ضهر على الشجره وبيبكى اتجهت نرمين اليه بفزع ف دى اول مره تراه بتلك الحاله
نرمين بقلق: مالك يارعد
رعد وهوا يحاول يخفى حزنه: انتى اى اللى جابك
نرمين: اتصلت كتير عليك ومردتش ف اتصلت بخالتو نغم وعرفت انك مضايق فجيت
رعد عينه دمعت
نرمين مسحت دموعه بقلق: مالك يا رعد فى أى
رعد اترمى فى حضنها بدموع: انا تعبان اوى ومش فاهم حاجه
نرمين: طيب اهدا وفهمنى فى اى
رعد بدموع: انا مطلعتش ياتيم انا بابا لسه عايش
نرمين اتصدمت من كلامه
رعد بدموع: تعرفى يعنى اى طفل قبل ما يتولد يتحرم من ابوه عارفه يعنى صحابه كان بيغظه عشان عندهم اب
وهوا لا
كان بيغظه لما ابوهم بيجبلهم حاجه تعرفى يعنى طفل يشوف طفل
زيه ابوه بيوديه ويجبه من المدرسه ويلعبه مع بعض
تعرفى يعنى اى لما تحصل مشكله بلاقى كل الابهات مع اولادها الاا انا كنت وحيد عشت فى جو ياتيم
عشت فى جو مش لازم اعيشه امى حرمتنى من كلمه بابا حرمتنى من حضنه
محدش عارف احساس ان حد يفتقد ابوه بيبقي ازاى خصوصا من وهوا طفل
نرمين: هششش اهدا اكيد امك عملت كدا لسبب
رعد بغضب: قوليلى اى السبب اللى يخليها تحرم ابن عن حضن ابوه
نرمين: اهدا يارعد مش كدا لازم تفهم قبل متحكم عشان متندمش بعدين
نرمين فضلت جانبه بتواسيه وبتحاول تخرجه من الحاله اللى هو فيها
عند نغم
تسنيم: قولتلك من زمان ان رعد لازم يعرف لان هيجى يوم وهيعرف مصدقتنيش
نغم بدموع: مكنتش عارفه ان كل دا هيحصل
تسنيم: و اهو حصل
نغم: طب وهعمل اى دلوقتى
تسنيم: قوليله الحقيقه
نغم: بس كدا ممكن يكره ابوه
تسنيم: مش احسن ما يبعد عنك
نغم بفزع: لا لا مستحيل اخلى رعد يبعد عنى
تسنيم: يبقي لازم تقوليله الحقيقه
نغم فضلت تفكر فى كلام تسنيم يترى تقوله الحقيقه ويفضل معاها ولا تخبيها ويكرها
يتبع...
يترى نغم هتقول لرعد الحقيقه ويترى هيكره ابوه ولا لاء واى رد فعل ثائر لما يعرف ان ليه ابن
يتبع الفصل الثاني عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية زواج عن صفقه" اضغط على اسم الرواية