رواية وقعت فى العشق الفصل الفصل الثاني عشر بقلم أمل السقا
رواية وقعت فى العشق الفصل الثاني عشر
زياد بدهشة لأنه متأكد انها بتحبه: زينه انتي عارفه انتي بتقولي ايه؟
زينه بدموع مكتومه: ايوه يا زياد عارفه انا بقول ايه ومتأكده من قراري، بعد اذنكم "وطلعت اوضتها وانهارت من العياط" شويه والباب خبط.
زينه وهي بتمسح دموعها: ادخل.
عشق: ممكن اتكلم معاكي شويه.
زينه: لو سمحتي يا عشق انا مستحيل اوافق اني اتجوز عز خصوصا دلوقتي.
عشق: انا مش جايه عشان اقولك تعالى اتجوزي عز اخويا بسرعه قبل النااس ما تمشي لانهم فعلاً مشو والمأذون مشي وتحت هدووء تام، بس انا عايزة اسأل انتي ليه رفضتي على الرغم من انك بتحبيه وانا متأكده من كده "زينه بصتلها بدهشة عشان هي عارفه مشاعرها اتجاه عز" انتي بتبصي كده ليه انتي مفكره ان محدش عارف حقيقه مشاعرك اتجاه عز؟ تبقي عبيطه لانك مكشوفه قوي وعنيكي فاضحاكي وبعدين انا عارفه من أول ما انتي اتدايقتي عشان كان بيهتم بيا قبل ما تعرفوا اننا اخوات.
زينه بتوتر: انا... انا.. عادي يعني رفضت وخلاص.
عشق: لا فيه سبب وانا مش نازله من هنا غير لما اعرفه.
زينه بدموع: عز مش بيحبني يا عشق عز شايف فيا صورة حبيبته القديمه مش اكتر، يعني هو مش عايز يتجوزني عشاني لأ ده عايز يتجوزني عشان انا شبهها، هو قالي كده "دموعها نزلت بغزاره وقالت" قالي اني شبهها فى كل حاجه، قالي اني بفكره بيها بتصرفاتي وكلامي وكل حاجه فيا بتفكره بيها هو محبنيش انا يا عشق هو حب نغم وبيعوض حرمانه منها معايا انا، ولما فكر يتجوزني مفكرش حتى في مشاعري أو انه كده بيكسرني، انا لا كرمتي ولا غرورى ولا كبريائي يسمحولي اتجوز واحد مش بيحبني يا عشق، اتجوز واحد شايفني مجرد صورة مجسمه لواحده تانيه بس الفرق بيننا انه مش عارف يوصلها او مستحيل بس انا ممكن.
عشق بدموع: بصي يا زينه انا مش هقولك انك غلطانه لأ انتي يمكن عندك حق بس انا متأكده ان عز بيكن ليكي مشاعر هو ذات نفسه مش عارف ده بس انا هقولك حاجه واحده بس اديله فرصه يعرف مشاعره اتجاهك وهقولك حاجه تخليه يتأكد من كده كمان "قالتها بغمزة"
زينه بسرعه: قولي هي ايه.
عشق: اتقلي عليه وتجاهليه.
زينه باستغراب: هو ده مش اخوكي برضو؟
عشق: انا عارفه انك هتستغربي لاني المفروض دلوقتي ابقي واقفه مع اخويا مش معاكي بس انا عايزاه ينسى الماضي ويفكر فى الحاضر والمستقبل مش عايزاه يضيع عمره وهو عايش على ذكريات نغم.
*__________________فى اوضة عز قاعد بيلوم نفسه عشان اتسرع وشايف ان زينه احرجته قدام الكل وقللت منه بعدم موافقتها انها تتجوز بس سمع تخبيط على الباب.
عز: ادخل
زياد: تسمحلى اخد من وقتك شويه.
عز بسخريه: من غير ما اسمح انت مش ملاحظ انك قعدت خلاص؟
زياد بضحكه عاليه: تصدق مخدتش بالي هههههههه.
عز: وجايلك نفس تضحك اما انت بارد صحيح.
زياد: ايوه اضحك طبعاً مش اتجوزت بقا وكده بس روح يا اخي منك لله انت واختي الفقر دي ده انا حتي ملحقتش اتكلم مع البت واقولها مبروك.
عز: معلش ابقى عوضها المهم انت عايز ايه دلوقتي؟
زياد بجديه: جاي اقولك ان زينه عندها حق ومش عشان هي اختي فانا بقولك كده لأ انا متأكد مليون فى الميه انها بتحبك بس هي اكيد محستش انك بتحبها عشان كده رفضت.
عز: ما انا كنت هحسسها بحبي بعد كتب الكتاب.
زياد بسخريه: هتحسس مين؟
عز بعدم فهم او بيمثل عدم الفهم: يعني ايه مش فاهم؟
زياد: يعني هتحسس مين بحبك ليها؟ زينه ولا نغم؟
عز: ايه دخل نغم دلوقتي في الموضوع برضو.
زياد: بص يا عز انت محبتش زينه عشان هي زينه لأ انت فكرت انك بتحب زينه لانها زي نغم فى الشخصيه مش اكتر، اتسرعت قوي، مفيش بنت فى الكون تقبل انها تتجوز واحد جسمه معاها وروحه مع واحده تانيه، ومفيش بنت بتقبل اي مقارنه اصلا بينها وبين بنت تانيه ما بالك بقا لما تبقي انت حاطتها فى مكان مش مكانها وبتشبهها بحد مش موجود، قرار زينه صح جدا على فكره انت بس اللي محتاج تعيد حساباتك وانا متأكد إن مشاعرك بدأت تتحرك ناحية زينه بس انت مش عارف تقرر، انا هسيبك دلوقتي تفكر شويه فى كلامي وياريت تفكر صح المرادي.
*زياد نزل من عند عز وسابه فى حرب ما بين ذاته، عشق نازله من عند زينه وعلى وشها ابتسامه صفرا وسابت زينه بتفكر فى كلام عشق وبتخطط للخطوه الجايت وفجأه لقت اللي بيشدها لأوضتها وقفل الباب *
عشق بشهقه: زى..... زياد انت بتعمل ايه هنا؟
زياد وهو بيبص لعنيها وبيمشي ايدها على وشها: جاي اباركلك عشان تديني حلاوة جوازنا.
عشق بتوتر من نظراته ولمساته ليها: ط... طب ابعد شويه مينفعش كده.
زياد وهو لازق فيها وانفاسهم بتقرب أكتر: تؤ انتي بقيتي مراتي مفيش حاجه اسمها ابعد تاني.
عشق: لأ ده عالورق بس اللي انت بتعمله ده مينف..... "وقبل ما تكمل الكلمه تلقت منه قبله اخرستها، دامت لثواني وبعدين بعد عن شفايفها وسند جبهة راسه على جبهة راسها وقال"
زياد بهيام: بحبك
عشق: ربنا يخليك يارب تسلم.
زياد بغيظ: ايه هو ده فين الرومانسيه يا ماما؟
عشق: مفيش الكلام ده وبعدين على فكره انا مش بعرف اقول كلام رومانسي عشان مترجعش تقول ان احنا بعنالك بضاعه مضروبه .
زياد وهو بيقرب من شفايفها مره تانيه: هو انا مقولتلكيش؟
عشق: لا مقولتليش.
زياد: ان انا بحب البنات اللي مش رومانسيه فى الكلام عشان بتبقى رومانسيه فى الافعال "وبعدين التهم شفايفها مرة لحد ما بقت شبه مغيبه عن الوعى وفجأه وبدون سابق انذار"
عشق بصريخ عالى: الحقوناااي
"بس زياد حط ايده على بوقها بيكتم صوتها"
زياد: الله يخربيتك هتفضحينا والله شكلهم باعولي بضاعة مضروبه فعلاً انا ماشي منك لله يا شيخه بوظتى اللحظه.
*وخرج وهو مبتسم ابتسامه واسعه وعشق فضلت تضحك وقالت وانا كمان بحبك وغيرت هدومها ونامت.
يتبع الفصل الثالث عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية وقعت فى العشق" اضغط على اسم الرواية