رواية قلب لايبالى شئ الفصل السادس عشر بقلم ندا أحمد
رواية قلب لايبالى شئ الفصل السادس عشر
زياد:حور انا بحبك
مالك لكمه ف وشه و زياد كان بيصد ف الاولبياكدله ف كل ضربه انه مش هيخرج سليم
مالك بعصبيه:بقى بتقول لمراتى بحبك يا ابن ال***** ده انت ليلتك هباب على دماغك و دماغ الى خلفوك
زين كان بيحاول يبعده لكن
حور بقلق:مالك خلاص محدش يعرف اصلا
مالك بزعيق:انتى تخراسى خالص مسمعش صوتك
زين:بس بقى هتبوظ فرح مازن
مالك ساب زياد
مالك:حسابك مخلص معايا و راح مسك ايد حور بغضب لدرجت ان ملامح الالم بانت على وشها و جرها
حور بعياط:مالك براحه ايدى وجعانى مالك انتى بتوجعنى مالك امشى براحه هقع يا مالك
مالك بزعيق:اخراسى بقى...زقها ف العربيه و ساق العربيه بسرعه رهيبه
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
ف الخطوبه
ايه:صحبك ده صعب اوى
مازن:سيبك منه بقولك ايه انا هقول لابولهب اخوكى ان احنا نخرج عشان عملك مفاجئه
ايه:تفتكر هيوافق
مازن:عارفه يا قلبى اخوكى موته على ايدى
شمس:زين ياله نمشى ليعمل فيها حاجه
زين:لا مينفعش انا و هو نمشى و كمان هى تستاهل تشرب بقى
ياسين:على فكره حور بالى عملته ده ناويه على قتلها ..د لو مكنش حصل
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
ف شقة المعادى
نانسى:يخربيتك د انت دماغك سم
زياد:انا مش اى حد يا حلوه ....انتى بقى هتعملى********
نانسى:لا مش للدرجادى
زياد:لا ياروح امك انا الى اقول ايه الى يتعمل و ايه لا ماشى ولا لا
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
ف الفيله عند حور و مالك
اول م دخلوا الفيله حور جريت على اوضتها و قفله بالمفتاح و قاعده عماله تعيط
مالك بزعيق:حور افتحى
حور:لا انا خايفه
مالك بزعيق:افتحى بدل م اخليها يوم اسود على دماغك و دماغ الى جيبينك
حور:لا
مالك:لو انا الى فاتحت الباب متلوميش غير نفسك فى الى هعمله
حور بعد تفكير فتحت لسه هتجرى لقت الى مسكها من درعها بقبضت ايده لدرجه ان ايدها كانت مزرقه تحت ايده
مالك:تحبى نبتدى ب انههى مصيبه عملتيها النهارده بلبس الرقصين الى انتى لبساه انطقى د لسه ف مصيبتين كمان ايه اللبس ده ها ولا ايه المنظر ده فرحانه ب جسمك عشان كله يبص عليه يابت عمى
حور عماله تعيط :مالك ايدى بتوجعنى عاااااا ايدى
مالك بزعيق:اخرسى ...ندخل ف المصيبه التانيه و دى بقى مفيش زيها روحى رقصتى مع ابن**** و فضل يحسس على جسمك و انتى لبسه لبس الرقصين ده و يحضن عايزه حد يحسس ويحضن انا موجود على الاقل انا جوزك حلالك ولا تكونى من الى بيحبه الوساخه وساب ايدها و رفع ايده و ضربها قلم وقعها على الارض و شدها من شعرها ...و قالك بحبك اتارى الحلوه مش قايله لحد ان هى متجوزه ليه ان شاء الله لما بتروحى الشركه عنده بقى بتشتغلوا ولا بتحبوا ف بعض لو عمى معرفش يربى ف انا بقى الى هربيكى من اول و جديد
حور بعياط و صوت متقطع:انت بتحسبنى على ايه م انت كونت عمال تحضن ف الى اسمها نانسى و كمان انا لما بروح الشغل بشتغل و اللهى انا اتفاجئة ب الى هو قاله ده انا مليش دعوه و الفستان ف هو عجبنى لاكن مجاش ف بالى اى حاجه من الى بتقولها دى
مالك:انتى بتقارنى ايه ب ايه نانسى لو عملت معاها ايه ف هو حلال دى مراتى مش انتى بلاقرب ...هى كلمة مفيش خروج من البيت غير لما انا اقول و شغل مفيش انا بقى هربيكى من اول و جديد
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
ف احد المطاعم
ايه:مازن تعلا نتمشى على الكورنيش احسن
مازن:تعالى بس ادخلى
ايه بانبهار :مازن ايه ده
المطعم كان كله شموع و ورد احمر و بلالين و واحد واقف بيعزف و ترابيزه واحده
مازن:بحبك يا احلى حاجه حصلت ف حياتى
ايه بدموع:انا كمان بموت فيك ربنا يخليك ليا
مازن و هو بيمسح دموعها :اعمل ايه ف اخوكى ده مش لو كونا كتبنا الكتاب كان ف اللحظه دى عملنا حاجه كده ولا كده
ايه ضحكت بصوت على:اتلم
مازت:تسمحيلى بالرقصه دى يا اميرتى
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
ف الصعيد
ف اوضة الجد
ترن ترن ترن
الجد:الو
.......
الجد:ايه الى حوصل طيب
.........
الجد:طيب انا هاچى بكره حاضر
،،،،،،،،،،،،،،،،
روح كل من ياسين و زين و شمس و كان مالك ف الجنينه
زين:مالك انت عملت ايه لحور
مالك ببرود:محدش ليه دعوه مراتى و اعمل فيها الى انا عاوزه اموتها اضربها اخنقها
ياسين:ايه الى انت بتقوله ده مالك عرفها غلطها براحه مش كده
مالك:انا قولت الى عندى ...اه و لو عرفت ان حد فيكم ساعدها ان هو خرجها ميلوش غير نفسه
شمس:يااااا لا د انت اتجننت بقى انت هتحبسها كمان
مالك:ملكيش دعوه اعمل الى اعمله لاكن دى خروج من الفيله مش هتخرج ..تصبحوا على خير
شمس:انا هطلع اشوفها
زين:البت غلطت و كمان مع اكتر واحد عدو لمالك ماشى عارفين الكلام ده بس هى صغيره يا ياسين برضوا
ياسين: وكمان مفيش واحده تعرف ان جوزها اتجوزه واحده عشان غلط معاها و تشوف ضرتها ف كل مصيبه تروحها و مش عايزنها تغلط يا جماعه
زين اتنهد:مفيش حاجه ف ايدنا نعمله
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
صباح يوم جديد
الكل على الفطار يدق الجرس فتح ياسين
ياسين:اتفضل يا جدو يا اهلا وسهلا
حور اول مشافت الجد جريت عليه و حضنته و فضلت تعيط
الجد:بس يا حببتى حقك عليا انا انا اسف ياله حضرى هدومك و كل حاجتك عشان هترجعى معايا البلد انا الى عملت فيكى كده و انا الى هصلع غلطتى برضه
زين:ايه ده فى ايه يا جدى
الجد بصله بغضب و مردش عليه :ياله يا حور روحى حضرى كل حاجاتك يا حبيبت جدك
مالك:استنى هنا انتى رايحه فين تحضر حاجاتها ليه
الجد رفع ايده و ضرب مالك بالقلم
يتبع الفصل السابع عشر اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :"رواية قلب لايبالى شئ " اضغط على اسم الرواية