رواية كيان الفهد البارت الثامن والعشرون 28 بقلم هدى عبدالصافي
رواية كيان الفهد الفصل الثامن والعشرون 28
فهد: طب استنى بس شوية هو انا فى حضنك كل يوم شوية وهنقوم
كيان: يا فهد يلا بقا اي جو الاطفال ده
فهد: طب متيجى نعيش جوا الكبار
كيان: ايوه وقوم بقا عشان تلبس وننزل
فهد: لا انتى فهمتى غلط جو الكبار بيبقا كده وخلاها فى حضنو وهو فوق و.....
كيان بتوتر: فهد ابعد
فهد بتلذذ: ولو مبعدتش
كيان: ابعد بقا وزقتو وقامت
فهد: كيان
كيان: ها
فهد: انتى قلتى امبارح انك بتحبينى
كيان بتوتر: لا لا فهد انا راحة البس عشان ننزل يلا انتا كمان البس فهد شدها فى حضنو
فهد: بتحبينى ولالا
كيان بضعف: بحبك اوى يا فهد فوق متتخيل انتا الوحيد الى حبيتو حتا بعد الى عملتو فيا بس بحبك
فهد بعشق: بجد
كيان بكسوف: اه
فهد: هتتعبى معايا اوى انا مش سهل
كيان: هستحمل لحد مخليك تحبنى ويمكن اكتر
فهد: ولو مقدرتيش
كيان: يعنى انتا مبتحبنيش
فهد: قصدى لو مقدرتيش تكملى وتستحملى تقلباتى المزاجية وعصبيتى وزعقى و
كيان: قبل متكمل انا متاكدة انى هقدر
فهد: طب افردى مقتدرتيش
كيان: يبقا نولت شرف المحاولة وهحاول تانى لحد ما اقدر ومش هيائس
فهد: متاكدة
كيان: متاكدة فهد باسها وطلعها من حضنو
فهد: يخربيت الفراولة الى بتطلع فى خدودك دى يلا روحى البسى على ملبس
كيان: حاضر وسابتو وخرجت
وبعدها بشوية نزلو بعد ما كيان حضرت فطار بسرعة وخلت فهد يفطر غاظ بعنو
فى العربية
كيان بتوتر: فهد
فهد: سامعك اتكلمى
كيان: هو هفضل مخبيا على ماما كده كتير
فهد وقف العربية : عايزة اى الى عيزاه قوليه متخافيش
كيان بتوتر: عايزة اقلها انى ا اتجوزت
فهد: حاضر
كيان بفرحة: بجد يا فهد
فهد: اكيد بجد بعد الشغل نتكلم
كيان: ماشى
ودور العربية تانى ومشى
*****
فى الشركة
*****
لانا دخلت لعمر
لانا: مستر عمر
عمر ببرود: خير
لانا: حضرتك عندك اجتماع بليل
عمر: الاجتماعات كيان لغتها الاسبوع ده ازاى عندى اجتماع بليل
لانا: لا مهو احم
عمر : انطقى فى اى
لانا باحراج: خلاص يا مستر عمر مفيش حاجة بعد اذنك
عمر بعد مخرجت: غبى مكنش ينفع تزود كده لا بس هيا تستاهل
لانا قعدت برا تعيط
عمر: لانا تعاليلى
لانا بصوت عياط: حاضر يا مستر عمر
عمر مستناش لما سمع صوتها وطلعلها
عمر: انتى بتعيطى ليه
لانا: مفيش حضرتك كنت عايز اى
عمر: بقلك بتعيطى ليه
لانا: قلت لحضرتك مفيش
عمر: ورايا على المكتب
لانا: حاضر
عمر: بتعيطى ليه
لانا: قلت لحضرتك مفيش لو جايبنى تسالنى على كده بعد اذنك عندى شغل
عمر: لما اكلمك تقفى عدل وتتكلمى عدل
لانا: انا بتكلم كويس
عمر: لا مش بتتكلمى كويس كنتى بتتزفتى تعيطى ليه
لانا: حاجة متخصكش
عمر: لا تخصنى
لانا: والله الى هو ازاى
عمر: انتى هنا فى الشغل وبتعيطى قولى فى اى
لانا: حبيبى مش حاسس بيا نفسى يحس
عمر بغضب : حبيبك مين يار'وح امك انتى هبلة يا بت ولا اى
لانا: احترم كلامك اى الى بتقولو ده
عمر: حبيب مين انتى الى هيقرب من بيتك هق'تلو اى حد هيفكر فيكى يا لانا هقت'لو انتى سامعة
لانا: انتا واحد هم'جى ومش' بتفهم انا طالعة سابتو وطلعت
عمر قعد متعصب ومفيش دقايق وخرج وركب العربية ومشى
بعدها فهد وكيان جم
فهد: عمر جوا
لانا: لا لسه ماشى يا مستر فهد
كيان: انتى كويسة انهاردة
لانا: اه الحمدالله
فهد: تمم لما يجى قوليلو يجيلى
لانا: تمم
فهد راح المكتب بتاعو ووراه كيان
كيان: اول اجتماع هيبقا يوم السبت الجاى بداية الاسبوع
فهد شدها ليه وهيا واقفة جمبو وقعدها على رجلو
كيان بخضة وتوتر: مستر فهد مينفعش كده
فهد بضحك: مستر اى يعنى يبقا بليل حبيبى والصبح بحبك وتيجى تقوليلى دلوقتى مستر
كيان: ابعد يا فهد مينفعش كده
فهد: طب كملى وانا هركز معاكى وانتى كده
كيان: يا فهد ابعد افرض حد دخل من الموظفين
فهد: سيبك منهم
كيان: فهد ابعد بقا الباب خبط وفهد مش راضى يسيب كيان برضو
كيان بضحك: يخربيت كده هنتفضح ابعد بقا
فهد باستمتاع: هتنامى فى حضنى انهاردة تانى
كيان: لا مستحيل
فهد: خلاص خلينا
كيان: ابعد يا فهد عشان خاطرى الباب خبط تانى فهد ساب كيان وهيا راحت قعدت بعيد وخدت الورق
فهد: اتفضل
موظف: فهد باشا محتاجين حضرتك توقع هنا
فهد: اى ده
موظف: دى الكشوفات بتاعت الجرد بتاع الارشيف الشهر ده
فهد: تمم سيبو واتفضل انتا
الموظف: تمم يا فندم
فهد قفل الباب بلمفتاح وراح قعد جمب كيان
كيان بخوف: فهد ابعد عشان خاطرى
فهد: انتى خايفة منى
كيان: ابعد يا فهد عشان خاطرى مينفعش كده غلط
فهد: غلط اى انتى مراتى
كيان: مش قدام الكل
فهد: اووف يا كيان خلاص قلتلك
كيان: مفتاح المكتب يا فهد عشان اطلع اشوف شغلى
فهد:ماشى يا كيان وفتحلها الباب وخرجت وفضلت تعيط فهد خرجلها بعدها بشوية لقاها بتعيط قومها وخدها المكتب
فهد: بتعيطى ليه يا كيان
كيان بشحتفة: حساك مش عايزينى وبتعمل كده وخلاص عشان صعبت عليك
فهد: وخدها فى حضنو مين ده الى مش عايزك ده انا بتمنا اليوم ده بفارغ الصبر انا عايزك يا كيان انتى ملكى انا ملك فهد الصقر وبس انتى الوحيدة الى هزيتى عرش الصقر وقعدتى جوا قلبو انتى بس الى بقدر ابينلها ضعفى وانا مش مكسوف او خايف
كيان بعياط: انا مش بحب اشوفك ضعيف عيزاك ديما فهد القوى الى مش بيخاف من حاجة غير الى خلقو انا بحبك يا فهد بحبك
فهد قرب عليها وباسها وبعد عنها وكيان حطت وشها على صدرو بكسوف
فهد بضحك: حدديلى معاد مع ممتك انهاردة مش قادر استنا هتجنن
كيان بضحك: حاضر
****
عند عمر فضل ماشى بلعربية بسرعة رهيبة ووقف فى مكان مفهوش ناس وصرخ بااعلى صوتو
عمر: ااااااااااااه انا بحبها هيا لو ترضا هقلها انى بحبها بس وشر'ف امى منا مخلى حد لامسها ولا حتا يفكر فيها غيرى ويبقا سنين امو سو'دة الى يفكر فى كده قال حبيبى يحس اعرفو بس وهندمو وانتى يا لانا حاضر وحيات امك لتشوفى منى وش م'هبب على دماغك انتى والز'فت الر بتحبيه وبعدها ركب العربية ومشى بسرعة رهيبة ووصل الشركة تانى
لانا: مستر عمر
عمر بعصبية: عايزا اى
لانا: مستر فهد عايز حضرتك
عمر: طيب ماشى
لانا: مالو ده
عمر : متدخليش فى حاجة متخصكيش فاهمة ركزى فى شغلك
لانا باحراج: تمم
عمر راح لفهد ودخل من غير ميخبط لقا فهد وكيان ..
- تابع الفصل التالي عبر الرابط: "رواية كيان الفهد" اضغط على أسم الرواية