رواية حكايتي معاك الفصل الرابع 4 بقلم ايمان ياسر
رواية حكايتي معاك الفصل الرابع
(حكايتى معاك♥️ ) part 4
دخل مراد ولقى هند واقفه وبصدمه : انتى ! انتى بتعملى اى هنا ..
التفت احمد ع مصدر الصوت ولقى واحد شبهه بالظبط ، معقول ، دا انا هو !
هند بصوت مرتعش : دا اخوك .
وهنا مامته بدأت تستوعب اللى حواليها ولقيت اتنين واقفين قدامها واتكلمت : مراد ، احمد رجع ي مراد احمد رجع وقربت من احمد ومسكت ايده لقت الوحمه ال كانت بتميزه عن مراد .. هو ي مراد تعالى
راح مراد بسرعه واتأكد أنه اخوه فعلا وحضنه : انا كنت بدور عليك من زمان اوى وبدأ يعيط ، مكنتش متخيل أنك هتسبنى ف يوم من الايام ، مكنتيش متخيل أن هبقى وحيد اوى من غيرك كدا ..
وبيكمل كلامه انا كنت عايش كأنى شخصين شويه بنفسى وشويه بيك وبسخريه : لدرجه انا بنفسى كنت بتلغبط انا مين فينا مراد ..ولا احمد!! .
هند افتكرت كلام منال واتأكدت أنه مش كداب..
وكل دا وأحمد لسه ف صدمته : يعنى انا طلع ليا أهل ، ليا ام وراح مسك ايدها ، ال اتحرمت من حضنها سنين وبدأ يدمع ومامته بتحضنه ،، وليا اخ .. وهند كانت بتعيط ، انا ليا أهل ي هند ليا أهل يعنى انا مش ابن حرام وهنا هند انفجرت ف العياط وقربت منه وبتمسح دموعها : لا ي حبيبى انت ليك أهل وعيله .
بصتلها مامته بحنيه وقالت : بس مين القموره دى ؟!
ابتسم احمد : دى ملاك ،، ربنا بعتهالى عشان تكون السبب أن أرجع اشوفكم من تانى من ساعه مشوفتها وانا كل حاجه حلوه بتحصلى ،، دى حبيبتى وكل حاجه ليا ..
هند كانت فرحانه من كلامه عنها قدامهم ..
مراد حب ينكش اخوه ويغيظه : اممم وانا اقول البت وقعت في حبى من اول نظره ليه اول مشافتك ياض ي مراد ..
بص احمد ليها وهو هينفجر من الغيظ : لا والله ،، اه واى كمان ي استاذ مراد !!
هند : نعم ! هى مين دى انا لا طبعا.
مراد بيمثل : لا كان بااااااين ي ستى أنا متأكد ..
هند بسرعه : لا والله انا بحب احمد بس استغربت لما لقيت...
واستوعبت هى قالت اى حطت ايديها ع بوقها ..
ابتسم مراد وغمز لأخوه : وقعتهالك ف الكلام اهو .
ابتسم احمد ومامته وهى استخبت ف حضنها من الكسفه وهمست ف ودنها : بتحبيه؟!
هند بكسوف ووشها جاب الوان : هزت راسها.
احمد : لا اسمعها تانى ،، مراد : خلاص ي عم رميو محدش قدك دلوقتى .
احمد رحلها بتحبينى ي هند!؟ .. هند بكسوف: سكتت كانت محرجه منهم وفجأة دخل الدكتور هند ف نفسها : الحمد لله أنقذتنى. .
الدكتور: صباح الخير مدام تهانى أظن احنا كدا نقدر نخرج ومافيش اى داعى للمستشفى بعد النهارده والفضل يرجع للانسه هند ، وحمد الله ع سلامتك .. هجيب الممرضه تيجى تساعدك في توضيب حاجات للخروج .
هند' مافيش داعى انا هساعدها .ومتشكره لحضرتك جدا ي دكتور .
وخرج ،، هند: اى يلا برا عشان نلم حاجات طنط مسمعتوش ولا اى وبدأت تطلع فيهم يلاا.
مراد : طاب براحه ي ست الله ، متشوف ي عم احمد حبايبك .
احمد: ولد عيب! هند تعمل ال هى عاوزاه وغمزلها
وكنت بضحك عليهم : ي سيدى ي سيدى ع التطبيل ده ، طب يلا برا انت وهو .
وخرجوا وقعدوا يتكلموا مع بعض ..
وبعد نص ساعه خرجت هند يلا احنا جاهزين ..
خلصوا كل حاجه ورجعوا ع القاهره ، حمد لله ع سلامتك ي طنط هستأذن انا بقى عشان اتأخرت ..
روح ي احمد وصلها يلا ..
مافيش داعى ي طنط هو بقاله كتير غايب عنك و محتاج يعقد معاكى كتتتير اوى .
بصتلى وابتسمت : والله عرفت تختار ي احمد جمال ادب واخلاق ..
احمد : طبعا ي ماما مش بقولك هند تتحب من اول مره. .
مراد : جدع اسمع كلام ماما بقى وروح وصلها ويلا عشان تلحقوا تستعدوا لبكرا .
انا وأحمد ف نفس الصوت : نستعد لاى !؟
مراد : حط ايده ع كتفه عشان الاستاذ احمد هيجى يطلب ايدك من والدك ولا اى ..
انا بفرحه : دا بجد !! اقصد يعنى طب يلا عشان الحق اجهز نفسى ،، يلا ي احمد وصلنى .
كانوا واقفين يضحكوا عليا ،، احمد : طلعنا واقعين بقى .. هوصلها واجيلكم سلام .
تهانى : مع السلامه ي حبيبى ،، مراد : خالى بالكوا من نفسكم .. سلام ي بطل .
ومراد باس ايد مامته وخدها ودخل البيت
وفى طريقهم :-
احمد بفرحه : انا خلاص مش مصدق اخيرا هتبقى ليا انا بحبك اوى اوى ي هند ، بحبك بكل حاجه عملتيها عشانى ، انتى صلحتى حاجات كتير اوى من غيرك مكنتش هرجع لاهلى من تانى .
هند : عشان انت طيب وتستاهل كل خير ربنا جمعك بيهم تانى
قوليلى بقى كنتى بتقولى اى هناك اصل مسمعتش. .
هناك فين ؟! ااااااااااااااااه تقصد فى المستشفى،.
احمد : اها
لا مقولتش حاجه خالص ، انت بس سمعت غلط .
احمد بإستفزاز : بقى كدا ! حيث كدا بقى اروح اسمعها من مروه .
هند بصدمه : نعم يخويا !! وقف العربيه .
احمد : فى اى !! بقولك وقف بدل مصوت واقول خاطفنى ..
احمد : مجنونه وعارف تعمليها ووقف فعلا ..
لفتله وحطت أيدها ف وسطها : مروه مين لمؤاخذه !!؟
احمد بإستفزاز اكتر : دى واحده بتحبنى اوى اوى .. وشكلى هحبها ، مدام هند حبيبتى مش راضيه تقول كانت بتقول اى هناك ..
هند بنظره حزن : بتحبها ؟!
احمد ولاحظ دا عليها : هى مين ! رد عليا ي احمد ومتغيرش الموضوع بتحبها ولا لا .
احمد : وانا لو بحبها هخطبك انتى ليييييه .. انا بحبك ومبحبش حد غيرك ..
هند عيطت : بس انا بحبك والله العظيم ، ومبحبش حد يشاركنى فيك ومدام بتحبك يبقى انت كمان ممكن تحبه ولسه مكملتش باقى الكلمه ..
طلع صوره من فونه بنوته صغيره قمر قاعده ع رجل باباها.
الله مين العسوله دى ،، احمد بابتسامه : مروه ي ستى (٨ سنين ) بنت صاحب الشغل ..
هند تنحت : هى دى مروه !!
وبيتكلم بفخر: ابوها كان عاوز يجوزهالى شوفتى بقى عشان تعرفى انى حبوب بس وكل البنات بتجرى ورايا .
اممممم وبإبتسامه وقولتله اى بقى
قولتله عروستى موجود من زمان وال انا اختارتها من بين البنات دى كلها هى هند..
هند : بس طلعت ابن لذينه بتعرف توقعنى أنت واخوك وانا كل مره غبيه وأصدقكم ..
احمد : بس اى رايك هتبقى عروسه حلوه صح ..
هند: ضربته ف كتفه لااااه دا انا كدا شكلى هغير منها بقى. ...
وكملنا طريقنا لحد موصلت البيت .. نزلت من العربيه وقفلت الباب ..
احمد : جهزى نفسك ي عروسه سلام ..
طلعت وانا هموت من الفرحه وداخله أغنى وارقص مع تقى اختى وأهزر مع ماما ..
ماما : مالك مبسوطه كدا ليه ،
هند : اصل فيه واحد عاوز يتقدملى و..
مامتها : هو ابوكى لحق قالك ولا اى ..ع العموم يا رب اشوفك سعيده دايما ي حبيبتى وتبقى احلى عروسه .
تقى : الله يعنى خلاص هلبس فستان انا كمان .
هند: شالتها طبعا ي قلبى وهتبقى عروسه صغننه قمر كدا وباستها ..
دخلت اوضتى واترميت ع السرير : يييح معقول كل الجمال دا ، انا مش مصدقه نفسى .. اوبس اما اكلم رنا عشان اقولها.
الو ايوا ي رنا
رنا : طمنينى عملتى اااااى ..
وحكيتلها كل حاجه حصلت ..
رنا : ي واد ي جااااامد وصفرت ، يخربيتك خرمتى ودنى المهم انا مبسوطه اوى اوووووى.
رنا : بكرا الصبح من النجمه هجيلك مهو الليله ليلتك ي عروسه .،، وافرحى ي عروسه انا العريس ..
بلدى وكل كلامك بيئه ،، ورنا بتكمل وراها عاوزة اللى يلمك
هند: احمد حبيبى وقرع عينى هيلمنى
رنا : انتوا جايبنى هنا عشان تهزقونى ولا اى ،، أكمنى لا ليا حبيب ولا قريب ولا غريب هنا
هند : باااس بااس انا اروح انام لحد يقولى حبيب وغريب .. تصبحى ع خير
نمت وصحيت ع باب بيخبط : ادخل لقيته بابا .
صباح الخير ي حبيبتى..
صباح الورد ع عيونك ي حبيبى..
نسيت اقولك امبارح ف عريس متقدملك.
ابتسمت : ماما قالتلى ،، بصلى : مبسوطه ي هند..
اوى اوى ي بابا وبكسوف القرار قرارك ف الآخر برده ..
ي بت ي بكاشه ع العموم هما جايين ع ٧ كدا تكونى جاهزة .. اهم حاجه عندى تبقى مبسوطه
حاضر وخرج...
وبعد ساعه جت رنا وقعدنا نتكلم انا وهى ..طول الوقت كنت بحسب كل ثانيه بتعدى واخيرا الحلم هيكتمل ..
جت الساعه 7 الا ربع وكنت متوتره جامد.
رنا : اجمدى كدا الله ،، خايفه اوى ي رنا لا لا مش هدخل ..
رنا : ي بت متجننيش امى الله ، اااه ع حظك ي رنا مش بقع إلا مع ناس معفنه ..
هند ضحكت : مهو انتى بتنقى ناس سورى يعنى خرا اى ي بنتى ده .
ولقيت ماما بتنادى عليا خرجت عشان اخد منها العصير وادخل بيه ..
سبت الفون وجه اتصال .. رنا : ي هند يووه مش هتسمعنى.. الو .
مراد رد : الو مين معايا ،، انا رنا صاحبه هند انت مين !!
مراد : ايوه عرفتك ،انا مراد .. رنا استنى بس : انت قاعد معاهم وبتتصل ليه مهى زمانها داخله عليكم دلوقتى.!!.
مراد : قاعد برا فين !!؟
رنا ': الله برا عشان الخطوبه ..
مراد : مهو أنا بتصل عشان كدا احمد تعب مننا امبارح فجأه وانتقل ع المستشفى واتصلت اقولها أن هنأجل مجينا ليوم تانى ..
رنا بصدمه : نعم !!؟ اومال مين ال برا ده ؟!
يتبع الفصل التالي:اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة: "رواية حكايتي معاك" اضغط على أسم الرواية