رواية ملاكي البرئ الفصل الخامس 5 بقلم ايمان ياسر
رواية ملاكي البرئ الفصل الخامس
دخلت ملك البيت وفى دماغها كذا سؤال ،، يعنى اى اللى شوفتها دى ميته!؟؟ طب ازاى بس ..
ي لهوى طط طب واشمعنى انا بالذات ، لا انا خايفه .. لقيت الباب بيخبط انتفضت من مكانها ،،
كريمه : اى ي ملك بنادى عليكى كل ده مش سمعانى .
ملك : معلش ي ماما مخدتش بالى ، كنتى عاوزة حاجه.
كريمه : اه بكرا هنروح عشان نجيب الدهب ، وتحجزى الفستان ..
ملك : ماشى ي ماما .. مالك ي ملك ف حاجه حصلت ف الشغل ..
ملك : ها لا عادى بس المرضى حالتهم صعبه اوى ، وشردت مع نفسها ليه الناس مؤذيه كدا لدرجه يوصلوهم للانتحار ..
كريمه بخوف : ي مصيبتى ، انتحار اى ..
ملك : متخديش ف بالك ي كرمله ، هنام بقى عشان ميته نوم ..
تصبحى ع خير .
ويا ترى دا كمان متصلش ليه هو انا ماليش رأى ف ام الجوازه دى ولا اى .! وحتى لو اتصل مش هرد اصلا ..عاااادى
جالها اتصال من سيف بسرعه ردت : ألو ..
سيف بابتسامه : وحشتك صح ، اكيد اليوم كان من غيرى ملل مش كدا ، متتكسفيش وقولى اه مش هينقص من كرامتك حته .
ملك : خف نرجسيه شويه ياا ،،، وبعدين انت ازاى متقوليش أننا بكرا رايحين اى خاطب كيس لب هنا ولا اى ..
سيف بنفس طريقتها : بس احنا لسه مش مخطوبين ع ما اعتقد..
ملك بصوا واطى : مستفز بتردهالى يعنى ،،.
سيف : ع العموم بكرا ازهقك منى ، اه هتوحشينى لحد بكرا علفكرا ، اوعى تكونى مش عارفه لاحسن ازعل..
ملك بابتسامه وخبتها بسرعه : شكل الفراغ قتلك ي حرام .. روح نام .
سيف: سلام ي قمر .. ملك : سلام وفرحت اول مره تجرب شعور الاهتمام كدا من حد ، شكلك مش سهل بس والله حبوب كدا ..
"***"
تانى يوم نزلوا يجيبوا الدهب وبعدين بداو يشوفوا الفستان ..
سيف : استنى اى ده مش حلو خالص ،، شوفى غيره .
ملك : بتقول حاجه هو مين ده اللى وحش دا لقطه ،، اش فهمك انت ، اركن ع جمب.
سيف : وانا قولت مش هيتلبس يعنى مش هيتلبس ..
ملك وحطت أيدها ف جمبها : خلاص ابقى روح هات دهب لوحدك بقى ولسه بتمشى ..
مسك أيدها ، يووه طب استنى .. ابتسمت ولفت وعملت زعلانه : نعم. !
سيف : طب ممكن تشوفى ده احلى عليكى والله ،،
ملك : بقولك اى ي دكتور ده اللى عندى ي ده ي اروح احسن ..
سيف بغضب : مهو مجسم اوى ومبين جسمك وانا مش هستحمل حد يشوفك كدا .. وقرب من دونها دا اما يتلبس يبقى ف حاله واحده عارفاها ولا .
ملك بتفكير : لا معرفش ..
سيف : يبقى ف اوضه النوم وبس ..
وشها احمر ومبقتش عارفه تقول اى ،،: حد قالك قبل كدا انك سافل ومش محترم ..
سيف : اه كتير اوى ،،. ملك : لا والله ..
سيف : اه والله ، انا باد بوى اه بس مش هقبل تلبسيه قدام حد ..
ملك بابتسامه : بس هو حلو .. سيف : هو مين ؟؟
ملك : ركز معايا هنا الفستان ي دكتور الفستان..
سيف بنفاذ صبر : انتى حره ابقى البسيه ولا اولعى فيه حتى ،، أن شالله يغتصبوكى ي شيخه وسابها وراح يجيب بدلته ..
ملك بضحكه : والله لاطلع عينك بس استنى، لا بس طلع بيغير ..
خلاص لو سمحتى هحجز التانى اللى هو اختاره ده ..
وراحت عنده لقيته واقف مع واحده ،، ي حلاوه مين دى ان شاء الله ؟!؟
غاده : متشكره جدا ي دكتور سيف ع وقفتك معايا ..
قربت عليهم ملك، سيف : متقوليش كدا احنا زمله برده من ايام الجامعه ..
ملك بغيظ : مش هتعرفنا طيب مين السنيوره !؟
غاده برفع حاجب : افندم ؟
سيف : دى دكتوره غاده كانت معايا ف المؤتمر .. ودى ملك خطيبنى وحط ايده ع ظهرها ..
ملك بصتله يشيل ايده ،، وحاولت تشيلها وهو ماسك جامد ..
ملك : ايدك ي حيوان جمبك بدل مقطعهالك ، انت فاكر نفسك جوزى ولا اى ..
غاده : متشكره بجد ي دكتور من غيرك مش عارفه كنت هنام فين ..
ملك : تنامى فين اى لمؤاخذه ،
غاده بتوضيح : اصل الفندق كان مليان والحجز خلص فقعدت مع سيف ف نفس الأوضه ..
ملك : اه تما .. بتقولى ااااى !! ف نفس اى ي عنيا ..
سيف : قالت ف نفس الأوضه مش ف نفس السرير ..
غاده : مالك الاوضه فيها غرفتين منفصلين علفكرا ..شكلك اول مره تروحى فندق ولا اى ..
ملك بغيظ : لا ي حبيبتى روحت كتير .
سيف برفع حاجب : والله دا امتى ده ولا مع مين .
ملك بغيظ : اخرس انت .. سيف : احم حاضر..
وبعدين محدش قالك أن من الأصول مينفعش تقعدى مع راجل غريب ف اوضه واحده ،، ولا محدش علمك ولا هى كوسه ولا اى ف نهاركم الطين ده ..
سيف بيحاول يخبى ضحكته ،،
غاده باستغراب : انا لازم أمشى ي دكتور سلام، مش طبيعيه ..
ملك ضربته ف بطنه ،، سيف بيتوجع : اااه ..
ملك : دا انت ليلتك سوده معايا بقولك اى طلقنى ..
سيف : هو احنا لسه اتجوزنا ..
ملك.: حلو اوى ،، يبقى ع بلاطه كدا كل واحد يروح لحاله .
سيف : تؤتؤ دا مش هيحصل ، هتجوزك غصب عنك أو برضاكى ..
ملك : انت تنح ليه انا مش بحبك ولا هحبك اصلا متحلمش كتير ..ولسه بتمشى مسك أيدها ..
بتغيرى؟!
ملك : انا اغير ، دا انا اغير من تحت باطى ولا اغير عليك ..
سيف : امشى من وشى اى الارف ده ..
"*"*
وجه يوم الخطوبه :-
راح ع الكوافير عشان يخدها ،، اى رايك في العروسه بقى ي عريس ؟
سيف : هى فين دى مش شايفها ..
ملك : مأنا قدامك اهو ي بنى ،،
سيف : انتى غيرتى الفستان ؟!!
ملك : يعنى خوفت حد يتحمرش بيا كداا ولا كدااا ..
سيف : هو مين حيث يتحرش فهتحرش ..
ملك : سيييف !!؟
سيف بابتسامه وبيبوس أيدها : زى القمر ..
ملك : انت كمان بدلتك حلوه اوى ..
سيف : وبالنسبه إلى جواها مش واكل معاكى خالص ..
ملك ضحكت ، وشغلوا اغانى ورقصوا شويه .. وبعدين ف طريقهم للقاعه ..
شافت نفس البنت اللى كانت ف غرفه 104 واقفه ..
ملك بدق نفسها بضيق ، حس بيها سيف ..
مالك ي ملك ف اى ايدك متلجه كدا ليه ، انتى كويسه .
ملك : سيف، انا لازم اكلمك ف موضوع مهم بعد الفرح ميخلص ..
سيف : ماشى بس اهدى كدا وخدى نفسك ..
وبصت لقت نفس البنت مبتسمه ليها وبتشاور لها ..
ملك بخوف : ي ربى هى عاوزة منى اى بس !؟
يتبع الفصل التالي:اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة: "رواية ملاكي البرئ" اضغط على أسم الرواية